Քերթուածներ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՀՐԱՒԷՐ Ի ՄԱՐՏ ԽՈՍՐՈՎՈՒ ՄԵԾԻ

ԵՐԳ

Ի գահոյս Արամեան,
Պերճ առիւծ սիգախրոխտ
Խոսրով, արքայ դիւցազանց,
Մըռընչէ ահաւոր.
Դող առին Սասանեանք.
Գուպարաւորաց շողան զէնք,
Ի մարտամբոխ դրդին ի ռազմ.
Ահագնատրոփ ի քայլ ոտից
Հեծեն կայանքն անդնդայինք։
Ցոլաց արփին ի դաշտ փառաց,
Ել հանդիսակից հայ փառաց.
Շարժին ահեղ ի հողմոց
Ի բարձրութիւնս արծուեդրօշք։
ՅԱրամեան գահոյից
Ելանէր արքայն մեծ.
Գոչիւնք փողոցն որոտմանց
Զարիւնռուշտըն հրաւէր
Հընչեցին սոսկալի.
Զարթեան արձագանք դըղորդմամբ,
Խոսրով արքայ նազէր ի ճեմ.
Խնդացին վաշտք նահատակաց՝
Լըւեալ խազմից զաւետիս գոռ.
Խնդացին վաշտք նահատակաց
Վեհազնոյն ի տես արքային.
«Հայկեան փառացն ախոյեա՛նք,
Ողջո՜յն ընդ ձեզ, իմ կորի՛ւնք,
Ընդ ձեզ, քա՛ջք իմ, ելից
Գոռոզին Սասանեան
Առնել ըզգահ բոցակէզ.
Յաղթութիւն ճախրէ զմեօք.
Պճնեսցին սուսերք մեր
Բոսորակայլակ ճապաղեօք.
Հալածեսցին պիղծ մոխրաշունչք.
Ո՜հ, իմ պայծառ փայլէ ճակատ,
Տեսէ՜ք, յեռանդ ձեր ապաժոյժ.
Ո՜հ, իմ պայծառ փայլէ ճակատ
Ի շողիւն յաղթանակաց պերճ։
Եւ ոչ ի ծագս աշխարհի
Կացցեն անահ թշնամիք։

Ի ՄԱՀ ԽՈՍՐՈՎՈՒ ՄԵԾԻ

ԵՐԳ

Վա՜յ քեզ, Խոսրո՛վ, դու սուգ յամայր
Ըզդիւցազմամբք արկեր Հայոց.
Առ քոյդ շիրիմ եղերամայր
[1] Սեւ տխրութեանց Ոգիքն ի կոծ
Գոյժ անողորմ տացեն Մասեաց
Մահաշըշուկ ըսպառնալեաց։
Պերճ Յաղթութիւն երկնասլացիկ
Ըզցանկալին իւր օթեւան
Անմըխիթար եթող ելիք
Զերանութեանցն իմ Հայաստան։
Յարփին Հայոց ամպ թըխաթոյր
Էած լուսոյ այր անարժան,
Զանիւ բաղդին արշաւասոյր
Գլորեաց ի վիհ ձեռըն դրուժան.
Խոսրո՜վ, դու ո՛չ ի դաշտ արեանց
Վիրաւորեալ ի մահ փառաց.
Մինչ հաշտութեան կարկառեցեր
Զաջ դիւաբախ նենգաւորին,
Փոխան ընդդէմ սուր կարեվէր
Ել մահառիթ կենաց քոյին։



[1] Ա(1870) Սեաւ տխրութեանցն ոգիքն ի կոծ