Քերթուածներ

ՄԱՀ ՊԱՆԴԽՏԻՆ

(ՆՄԱՆՕՂՈՒԹԻՒՆ)

Մի՛ լայք, հա՛յր իմ ու մայրիկ,
Կո՛յս, մի՛ լար, թէ երթամ
Յօտար երկիր պանդխտիկ,
Այլ շուտով ետ դառնամ.
Դառնամ առ քեզ, Հայաստա՛ն,
Եւ հովի՛տք ծաղկաբոյր։
Ո՜հ, մէկ աւանդ սիրական
Տո՛ւր ինձ, մա՛յր, քու համբոյր։

Առաւ համբոյրն ու գընաց.
Այլ ի տար աշխարհին
Թըռաւ արեւն իւր կենաց
Ի ծաղիկ հասակին.
Լացէ՛ք, հա՛յր իմ ու մայրիկ,
Լա՛ց, ո՜ կոյս, զի երթամ,
Յօտար երկիր պանդխտիկ,
Մեռանիմ ես անժամ։