Ի
թուին
ՇԼԲ
[532=1083]
մեռաւ
Վասիլն
Ապուքապայ
որդին,
տէրն
Ուռհայոյ,
եւ
եղեւ
սուգ
մեծ
յաղագս
զրկելոյ
նոցա
յայնպիսի
բարի
իշխանէ։
Եւ
ետուն
զքաղաքն
Սմբատայ
առն
քաջի,
որ
էր
փեսայ
Վասլին
ի
դուստր
եղբօրն
իւրոյ.
սա
գնաց
առ
Ֆիլառտոսն
եւ
ետ
զքաղաքն
ի
ձեռս
նորա։
Իսկ
անօրէնն
յետ
սա/56ա/կաւ
աւուրց
կալաւ
զիշխանն
Սմբատ
եւ
զամենայն
ազգ
նորա
եւ
տապալեաց
զամենայն
բնակութիւն
նոցա,
եւ
տարեալ
ի
Մարաշ՝
խաւարեցոյց
զաչսն
Սմբատայ
եւ
զեղբօր
Թոռնկայ։
Եսպան
եւ
զիշխանն
Արջուկ,
եւ
զայլ
իշխանսն
Հայոց
ի
կապանս
պահէր
վասն
չար
բարուցն
իւրոց
եւ
յոյժ
ագահութեան։