Ի
թուին
ՇԾԸ
[558=1109]
ժողովեաց
կոմսն
Ուռհայոյ
Պաղտինն
զօրս,
եւ
գնաց
ի
վերայ
քաղաքին
Խառնայ.
էր
եւ
ի
Հայոց
իշխանն
Ապլասաթ,
քաջ
եւ
պատերազմօղ.
եւ
ի
հասանել
նոցա
անդ՝
սկսան
աւերել
զարտորայս,
եւ
յանկարծակի
հեղաւ
ի
վերայ
նոցա
Թուրքն
Ռ
եւ
Ձ
[1080]
ձիաւորով
եւ
Չ
[700]
հետեւակ,
եւ
սպանին
ի
Ֆրանգ/85ա/նոյն
ՃԾ
[150]
ձիաւոր.
եւ
ի
յերկարել
պատերազմին՝
կամէր
փախչել
Ֆրանգն.
եւ
յայնժամ
Ապլասաթ
գոչեաց
իբրեւ
զառիւծ,
ձայն
ետ
զօրաց
իւրոց
եւ
բախեաց
զճակատ
այլազգեացն,
եւ
դարձոյց
զնոսա.
եւ
դարձան
Ֆռանգնին
յՈւռհա։
Եւ
իբրեւ
ետես
զնոսա
Ապլասաթ
այնպէս
վատթարք,
դարձաւ
եւ
եկն
առ
Գող
Վասիլն,
որ
խռովութեան
աղագաւ
էր
հատուածեալ
ի
նմանէ։
Ի
սոյն
ամի
առաւ
Տրապօլիս
ի
Թուրքէն,
զի
Պաղտինն
ոչ
կարաց
առնուլ,
այլ
շինեաց
քաղաքն
ընդդէմ.
եւ
յորժամ
մեռաւ՝
ետ
ի
քուերորդին
իւր
ի
Տանկրի,
եւ
նա
նեղէր
զնոսա
եւ
ԺԱ
ամ
ի
սղար
կեցան,
եւ
ապա
յետոյ
ետուն
ի
Տանկրի։
Իսկ
Բերդրանն
եւ
թագաւորն
Երուսաղեմի
հակառակէին՝
զի
ինքեանք
առցեն,
եւ
պատրիարգն
արար
խաղաղութիւն
ի
մէջ
նոցա,
եւ
նոքա
գնացին
յիւրաքանչիւր
տեղիս։
Բայց
թագաւորն
Երուսաղեմի
դարձեալ
պատերազմեցաւ
ի
վերայ
Տրապօլսոյ
եւ
առ
զնա,
եւ
լցան
աւարաւ
նոցա
Ֆրանգնին,
ոսկւով
եւ
դիպակաւ։
/85բ/
Ի
սոյն
ամի
կամեցաւ
կոմսն
Ուռհայոյ
որպէս
զառաջինն
պատերազմել
ընդ
Տանկրի,
եւ
առաքեցին
առ
Մամտուտն
գալ
յօգնութիւն
նոցա,
եւ
նա
յօժարութեամբ
եկն
ՃՌ
[100.
000]
ձիաւորով.
եւ
առաքեաց
կոչեաց
զՊաղտինն
գալ
առ
ինքն,
եւ
նա
երկեաւ
գալ,
եւ
կարծեաց
Մամտուտն
թէ
խաբեցաւ
ի
նմանէ,
բարկացաւ
եւ
դարձաւ
ի
վերայ
Ուռհայոյ
ի
պատերազմ.
զոր
տեսեալ
Պաղտինն՝
առաքեաց
զՃօսլինն
ի
խնդիր
հեծելի։
Եւ
գնաց
առ
թագաւորն
Երուսաղեմի
եւ
գտանէ
զնա
բանակեալ
ի
վերայ
Պերութայ։
Իսկ
Մամտուտն
պաշարեաց
շուրջանակի
զՈւռհա
աւուրս
Ճ
[100],
եւ
վտանգէր
քաղաքն
ի
սովոյ
եւ
ոչ
գոյր
հնար
ելանել
կամ
մտանել
ի
քաղաքն։
Ապա
թագաւորն
էառ
զՊերութ
ի
Տաճկաց,
եւ
արար
անտ
Ճօսլինն
բազում
քաջութիւն.
եւ
թագաւորն
Երուսաղեմի
եւ
Բերդրանն
եկին
յԱնտիոք
առ
Տանկրի,
եւ
առեալ
զամենայն
զօրս
Ֆրանգաց՝
գնացին
առ
Գող
Վասիլն,
եւ
Գող
Վասիլն
եւ
Ապլղարիպն
տէրն
Պրին,
ամենայն
զօրօք
գնացին
զկնի
թագաւորին
/86ա/
Երուսաղեմի
եւ
անցին
յՈւռհա.
եւ
լուեալ
զայս
Մամտուտն՝
ելանէր
ի
տեղւոջէն
եւ
անցանէր
յայնկոյս
քաղաքին,
եւ
զօրքն
քրիստոնէից
բանակեալ
իջին
առաջի
դրանն
Ուռհայոյ,
եւ
ի
վաղիւն
պատրաստեցան
ի
պատերազմ,
եւ
եդեալ
զսուրբ
նշանն
բարձրագոյն
նշանակ
եւ
տանէին
առաջի
զօրացն,
եւ
Թուրքն
սահեալ
անցանէր
ի
Խառան,
եւ
դնէր
առաջի
նոցա
զօրս
դարանամուտս.
զոր
իմացեալ
քրիստոնէիցն՝
ոչ
հեռացան
զհետ
նոցա,
այլ
դարձան
եւ
իջին
ի
վերայ
բերդին
Շինաւի,
եւ
պատերազմէին
ընդ
նմա։
Եւ
յայնժամ
Տանկրի
ի
բանսարկու
արանց
լուաւ
բանս
նենգութեան
վասն
անձին
իւրոյ,
եւ
առեալ
զզօրս
իւր,
հասանէր
ի
Սամուսատ
եւ
իջանէր
առ
գետեզերբն
Եփրատայ.
եւ
գնացին
ամենայն
զօրքն
Ֆրանգաց
զհետ
նորա,
զոր
տեսեալ
քաղաքացիքն
եւ
գաւառացիքն
Ուռհայոյ՝
ելին
առ
հասարակ
մայր
որդւովք
զհետ
Ֆրանգին,
եւ
Բ
Ֆրանգ
գնացին
առ
Մամ/86բ/տուտն
եւ
ուրացան
զՔրիստոս,
եւ
ասացին
թէ
ամենայն
բանակն
Ֆրանգաց
փախստական
գնան։
Եւ
յորժամ
լուաւ
զայս՝
դարձաւ
զկնի
նոցա,
եւ
հեղին
զարիւնս
նոցա
ի
Ուռհայոյ
մինչեւ
յԵփրատ.
եւ
զօրքն
Ֆրանգաց
յայսկոյս
գետին
եւ
անօրէնքն
յայնկոյս
կոտորէին
ընդդէմ
նոցա
եւ
ոչինչ
կարէին
օգնել,
զի
լայնատարած
գետն
էր
ընդմէջ
նոցա։
Եւ
գնաց
Մամտուտն
բազում
գերութեամբ
ի
տուն
իւր,
եւ
Ֆրանգնին
ամօթով
դարձան,
զի
փոխանակ
փրկութեան՝
կորուստ
գործեցին
քրիստոնէիցն։
Ի
սոյն
ամի
ժողովեցան
զօրք
Թուրքաց
եւ
մտին
յաշխարհն
Անարզաբոյ,
եւ
կոտորեցին
զքրիստոնեայս
գաւառին
Մարպայոյ.
եւ
իշխանն
Հայոց
Թորոս,
որդի
Կոստանդեայ,
ոչ
համարձակեցաւ
ելանել
ընդ
նոսա
ի
պատերազմ,
եւ
նոքա
գնացին
յաշխարհն
իւրեանց։
Ի
սոյն
ամի
եղեւ
նշան
սոսկալի
յաշխարհն
Հայոց
ի
գաւառն
Վասպուրականի,
զի
հուր
ցոլացեալ
անկաւ
ի
վերայ
/87ա/
ծովուն
Վասպուրականի
մեծաւ
որոտմամբ,
եւ
սատակեցան
ձկունքն
որ
ի
ծովն,
եւ
կուտեալ
յեզր
ծովուն՝
հոտեցաւ
ամենայն
սահմանք
նոցա,
եւ
ի
տեղիս
տեղիս
պատառեցաւ
երկիր։
