Ի
թուին
ՇԽԶ
[546=1097]
ի
հայրապետութեանն
տեառն
Գր/64բ/իգորիսի
Վկայասիրի,
իշխան
ոմն
մեծազգի,
յիշխանացն
Գագկայ,
Կոստանդին
անուն,
որդի
Ռուբինի,
որ
զկնի
մահուանն
Գագկայ
թագաւորին
եկեալ
էր
ի
լեառն
Տաւրոս,
եւ
արիաբար
քաջութեամբ
տիրեալ
էր
բազում
բերդից
եւ
գաւառաց։
Իսկ
այս
Կոստանդին
որդի
Ռուբինի,
եւ
իշխան
Ուռհայոյ,
Թէոդորոս,
ազդ
արարեալ
թղթով
իշխանացն
եկելոցն
ի
Հռոմայ,
զոր
վերոյ
յիշեցաք,
գալ
յայս
կոյս
ի
վանումն
այլասեռիցն.
եւ
նոքա
սոցա
յորդորմամբ
խաղացեալ
անհուն
բազմութեամբ
անցին
ընդ
կապանն
Պօտանդոյ,
եւ
անտի
գնացին
յԱտանա
եւ
յԱնարզաբա,
եւ
անտի
ի
մեծն
Անտիոք,
եւ
բանակեալ
անտ
լցին
զերեսս
դաշտացն,
եւ
արգելին
ի
քաղաքն
զզօրապետն
Պարսից
զԱխուսիանն
եւ
պաշարեցին
զքաղաղքն
զամիսս
Ժ։
Եւ
լուեալ
զայս
շուրջակայ
իշխանքն
Պարսից,
եւ
բազում
զօրօք
գային
ի
վերայ
նոցա։
Եւ
ժողովե/65ա/ցան
Դամասկացիք
եւ
Երուսաղեմացիք,
հանդերձ
ամենայն
ծովեզերօքն,
եւ
ամենայն
սահմանակիցք
նոցա,
Հէմս,
Համա,
Հալպ
եւ
ամենայն
աշխարհն
Շամբին,
մինչեւ
ի
գետն
Եփրատ.
եւ
եկեալ
ահագին
բազմութեամբ
բանակեցան
ի
դաշտն
Հալպայ,
պատերազմել
ընդ
զօրսն
քրիստոնէից։
Եւ
յայնժամ
իշխանքն
Հռոմայեցւոց
լուեալ
զայս՝
սկսան
պատրաստել
պատերազմի,
եւ
վառեալ
զզօրս
իւրեանց
ելին
ընդդէմ
նոցա
ի
պատերազմ,
եւ
Գունդսանջիլն,
եւ
Պեմունտն
առեալ
գունդս
ԺՌ-աց
[10.
000]
եւ
յարձակեցան
ի
վերայ
նոցա
ի
պատերազմ
առիւծաբար,
ի
սահմանս
Անտիոքայ,
եւ
դարձուցին
զնոսա
ի
փախուստ,
եւ
կոտորեցին
ի
նոցանէ
բիւրս
Զ
եւ
վարեցին
զնոսա
մինչեւ
ի
դուռն
Հալպայ,
եւ
ինքեանք
դարձան
բազում
աւարաւ։
