Տարեգիրք

Ի թուին ՇԺԵ [515=1066] երեւեցաւ աստղ մի գիսաւոր յարեւելից կողմանէ եւ յարեւմուտս ընթացեալ, եւ կացեալ ամիս Ա եղեւ աներեւ/42բ/ոյթ, եւ յետ աւուրց բազմաց երեւեցաւ յարեւմուտս նոյնպէս։ Զայնու ժամանակաւ անօրէն ամիրայ մի ի Պարսից, Օշին անուն նորա, բազմութեամբ զօրօք գայր, եւ զամենայն գաւառս դարձուցանէր յապականութիւն։ Եւ եկեալ մերձ ի Սեաւ Լեառն անհնարին կոտորածք լինէին ի գաւառի անդ, եւ բազում վանորայս, եւ միանձունք ճգնաւորք սրախողխող եղեալ բարձան, եւ գաւառքն ամենայն հրոյ ճարակ եղեն, եւ ամենեքեան ի սուր սուսերի մաշեցան։ Իսկ բարկութիւն ի վերայ բարկութեան շարժէր, զի ելանէր Պարսիկ ամիրայ մի Գոմշտիկին անուն, ի դրանէ Ալբասլան սուլտանին, եւ գայր բազում զօրօք ի գաւառն Ամթայ, եւ բնաջինջ արար զմնացեալսն յառաջին բարկութենէն, եւ անապատ արար զբազում գաւառս։ Եւ գայր ի գաւառն Ոռհայոյ եւ նստէր ի վերայ Նսեպնայ, եւ աւուրս ինչ պատերազմեալ ի վերայ նորա ոչ կարացեալ առնուլ, ապա անցանէր /43ա/ ընդ Եփրատ. եւ յարձակեցաւ ի վերայ գաւառին Հարսնմսրոյ, եւ զամենայն բնակիչս գաւառին մաշեաց ի սուր սուսերի։ Իսկ իշխան ոմն, որ էր ի բերդն Նսեպնա առաքէր յՈւռհա եւ ազդ առնէր դքսին Ուռհայոյ, որ կոչէր Արվանդանոս, եւ ասէր՝ ահաւասիկ Գոմշտիկին նստեալ կայ սակաւ արամբք յեզր գետոյն, եկեալ հասիր ի վերայ եւ արա զնա ձերբակալ։ Իսկ Արվանդանոսն ոչ արար զգնալն իւր փութապէս, եւ իբրեւ յարուցեալ գայր ի վերայ Գոմշտիկնայ, Գոմշտիկին իմացեալ առաքեալ էր ի Հարսնմսուր եւ բերեալ զզօրս իւր։ Եւ Արվանդանոսն հասանէր ի բերդն Օշին ՌՇ [1500] ձիաւորով եւ ԻՌ [20000] հետեւակօք. եւ դիպեալ միմեանց պատերազմաւ յարձակեցաւ ի վերայ Արվանդանոսն իբրեւ զառեւծ, զի էր այր քաջ եւ պատերազմօղ. եւ էր տեղին մացառուտ եւ դժուար, եւ սկսաւ Թուրքն բազմանալ, եւ ասէր Արվանդանոսն եթէ խաբ թող տանք թուր/43բ/քին եւ սակաւ մի յետս կոյս դառնամք, եւ քարշեմք զնոսա զկնի մեր, զի յորժամ դարձցուք ի վերայ՝ ոչ կարասցեն փախչել եւ յամուրն անկանել։ Եւ ոչ էին ի մի խորհուրդ այլ զօրքն Արվանդանոսի, որ էին Յոյնք, թողեալ զԱրվանդանոս փախեան։ Եւ եղեւ յաւուր յայնմիկ կոտորած եւ բարկութիւն մեծ ի վերայ հաւատացելոցն, զի էր թիւ կոտորածին ԺԱՌ [11000], եւ Արվանդանոսն եւ այլ իշխանքն ըմբռնեցան ի գերութիւն, եւ որ մազապուրծ եղեւ անկաւ ի բերդն Օշին։ Եւ եդեալ անօրէն ամիրայն լուծ ի պարանոցին Արվանդանոսի այնիւ վարէր գերի, եւ բերեալ զնա ի քաղաքն Ուռհա եւ անդ վաճառեաց զնա ԽՌ [40000] դահեկանի. եւ ընդ ԻՌ [20000] դահեկանէ եդ զորդին իւր պանտանտ եւ մնաց անթափելի ի Պարս։ Գնեցին եւ զայլ իշխանսն, եւ գնաց Գոմշտիկին բազում աւարաւ ի Պարս, եւ մատոյց սուլտանին բազում ծառայս, տղայս եւ աղջկունս ԲՌ [2000]։