Տարեգիրք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Իսկ ի միւսում ամին յորում էր թուական ՆՂԳ [493=1044] առաքէր Մօնօմախն ներքինի մի Պառակամանոս անուն, բազում զօրօք յարեւելս ի խնդիր քաղաքին Անւոյ. որոյ եկեալ հասանէր ի դուռն քաղաքին, եւ ազգն Հայոց որ էին ի քաղաքին՝ ոչ հաւանեցան տալ զքաղաքն, այլ խնդրէին զԳագիկ թագաւորն իւրեանց, եւ միաբանեալ ելին ի պատերազմ ընդ զօրսն Յունաց, եւ կոտորեալ զնոսա՝ արարին փախստական եւ բազում աւարաւ նոցա մտին ի քաղաքն։ Իսկ զօրքն Յունաց գնացին յաշխարհն իւրեանց, եւ Պառակամանոսն ձմերեաց Յուխտիքն, ի գաւառն Թէոդուպօլեաց։ Եւ յայնժամ զօրքն Հայոց իբրեւ տեսին թէ Գագիկ այլ ոչ ելանէ յա/23ա/րեւելս, ժողովեցան առ հասարակ ի գերեզմանս թագաւորացն Հայոց, եւ լացին անդ զաւուրս Գ զանտիրանալ իւրեանց, եւ անէծս ցաւագինս կարդացին նենգաւորացն Գագկայ. ապա ամենեքեան յուսահատեալք գրեցին առ Պառակամանոսն եւ կոչեցին զնա, եւ ետուն զԱնի ի ձեռս նորա։ Աստանօր բարձաւ թագաւորութիւնն Հայոց, եւ անկաւ տէրութիւնն Բագրատունեաց, ըստ գրեցելոյն Ներսեսի։