Խորհրդածութիւնք ի կարգս եկեղեցւոյ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԱՆՈՒԱՆՔՍ այսոքիկ ոչ եթէ բնաւորն էութեան է, այլ ներգործութեան գործոյն, յորմէ վերջացեալք՝ պիտակ զանունն կրեմք անձանց նախատինս, ըստ որում եմս իսկ։ Զոր օրինակ իշխան ոք կոչի՝ յորժամ ունի որոց իշխէ, եւ արքայ՝ յորժամ ունի որոց առաջնորդէ։ Իսկ առանց նիւթոյն սոսկ անուն է նմին այպանումն, այսպէս եւ եպիսկոպոսն անուն ՚ի հելլենացի լեզու է, իսկ առ մերս այցելու թարգմանի. եւ այցելութիւնն՝ ընդարձակութիւն առատութեան է առաջնորդելոյն, վասն այսորիկ զտիրապէս գթութեանն առ զանուն. զի առաջնորդել է՝ միայն հովել զորս ՚ի ձեռին, իսկ այցելութիւն ՚ի ստիպելոյ գթոյն, եւ կորուսելոցն միշտ ՚ի խնդիր ելանել եւ զամենեսեանն յորժամ այց արասցէ ձեզ Աստուած, այսինքն այժմ անտես եղելոց յայսմ մասնէ խնամոց։
       Արդ սա հռչակէ անուամբն՝ թէ միշտ այց առնէ եւ նախախնամէ սիրովն Աստուծոյ զամենեցուն հոգւոց փրկութիւն։ Իսկ վերջացեալ յայսման եւ ընդ այլ ճանապարհ գնացեալ՝ ոչ կարօտիմ ՚ի բանէն զոր խօսեցաւ Քրիստոս ընդ իս դատել, այլ նոյն ինքն անունս իմ դատի զդատապարտեալս յաւուրն յետնում։ Եւ զիա՞րդ մխիթարեցայց յուսակտուր կործանեալս ՚ի կամաց իմոց։