Խորհրդածութիւնք ի կարգս եկեղեցւոյ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՊԱՏԱՐԱԳՆ հաշտութեան նուէր է, ՚ի ծառայէ տեառնն մատուցեալ, եւ ՚ի խաղաղութիւն նուաճիչ. եւ ըստ չափոյ մեծութեան պատարագին յորժամ մատուցանէ՝ հաւատոյ զողորմութիւն գտանել։ Արդ քանզի մարդիկ ՚ի սկզբանն յանցաւորութեամբն խռովեցան ընդ Աստուծոյ, եւ խտրոց թշնամութեան եդին զմեղսն ՚ի մէջ իւրեանց, եկն այն՝ որ ոչն գիտէր զմեղս, եւ վասն մեր մեղք անուանեցաւ, նահանջել զթշնամութիւնն ՚ի մարմնի իւրում, եւ արար հաշտութիւն արեամբ խաչին իւրոյ, աւետարանել ձեզ խաղաղութիւն հեռաւորաց եւ խաղաղութիւն մերձաւորաց. իսկ մեք որք կոչեցաք աւետարանաւն, եւ նուաճեցաք միով հոգւով առ Հայր, յուսով խնդամք, այլ մարմնով գոլով՝ դեռ՝ եւս ունիմք զհակառակն օրինաց մտաց եւ գերիչ յօրէնս մեղացն. զոր ծանուցեալ որ զփորձն էառ յամենայնի ըստ նմանութեան մեր առանց մե»աց, աւանդեաց մեզ զփրկագործ իւրոյ մահուն յիշատակ՝ ՚ի նշանակ հացիս եւ գինւոյս, իբր թէ ասելով, առէք զայս, սա է մարմին իմ եւ արիւն, որ նոր ուխտ խաղաղուըեան եղեւ ընդ ձեզ եւ ընդ Աստուած. եւ յորժամ թշնամանադիրն ուխտին ջանայ մեղօք զձեզ յանցաւորս առնել, դիք զայս պատարագ առաջի Աստուծոյ, եւ իմոյ մահուն յիշատակ արարէք առ նա, թէ քո միածինդ մահուն չափ եւ մահու խաչի, Հայր սուրբ, քեզ՝ վասն զմեզ արդարացուցանելոյն վերստին մեղքն Ադամայ տիրեալ դատապարտեաց։ Զայս առ ՚ի Քրիստոսէ ուսեալ, եւ առեալ հրաման, կատարեմք, եւ տամք զմահ նորա միշտ փոխանակ մեր պատարագ Հօր. եւ յորժամ տամք, հաւատամք գտանել զողորմութիւն. զի թէ Աստուած ինքնին է՝ որ զմեզ սովաւ արդարացուցանէ, որպէս գրեաց Պօղոս, ո՞վ է որ դատապարտ առնիցէ։ Եւ տես, զի ոչ ասաց՝ թէ արդարացոյց, այլ զմշտնջենաւոր յարակայութիւն շնորհին ցուցանելով՝ արդարացուցանէ ասէ, այսինքն միշտ յիշատակաւս. ըստ որում եւ նա ոչ միանգամ, այլ միշտ բարեխօսէ ընդ աջմէ Աստուծոյ վասն մեր։
       Արդ որքան նա բարեխօսէ, եւ մեր զնոյնն պատարագելս՝ զշնորհ թողութեան մեղացն բերէ, եւ բարեխօսէ մինչեւ վերստին դարձեալ գայ. վասն այսորիկ եւ հրամայեաց, մատուցէք զիմս պատարագ փոխան ձեր Հօր, եւ զմատ իմ յուշ ածէք նմա, որպէս տէրս, եմ ձեր՝ մինչեւ եկից դարձեալ. իսկ իմ ունելով զկամս ձեր օժանդակ՝ եւ զհայեցուածսն, պատրաստ եմ ՚ի միշտ բարեխօսելն։ Ուրեմն արդաեամբք եւ ճշմարտութեամբ է նա պատարագ փոխանակ մեր. եւ մեք մի՛ կարծեսցուք ՚ի մատուցեանելն զնա՝ ունայն ՚ի հատուցմանէ շնորհալի դառնալ, այլ հաւատասցուք քաւութիւն լինել զնոյն մեղաց մերոց, այլ եւ ամենայն աշխարհի, որպէս ասացաւ։