Սիսուան

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

11. Կլիմայ

Յետ տեսանելոյ զերեսս երկրին եւ զհանգամանս եւ զպէսպէս բերս, հարկ է ակնարկել եւ յօդս ի վեր, ի ծանօթութիւն Կլիմային: Որ ոք նկատիցէ զարգասաւորութիւն գետնոյն, զառատութիւն բազմապատիկ բերոց, նա եւ զաշխարհագրական դիրս երկրին, հարկաւորի մի ի բարեխառնագոյն եւ կենսատած կողմանց աշխարհի խոստովանել զայն, բայց ի փորձոյ ոչ հաւաստի. ոչ թէ առողջասուն, այլ մանաւանդ վատասուն համարեալ է Կիլիկիա ` ըստ դաշտայնոյն մասին. եւ այս ոչ միայն յայժմուս, յորում յերկար անփութութենէ բնակողացն եւ ասպատակողաց ` ընդարձակեալ են ճախնային սահմանք ի ծովակողմանս եւ ի գետակողմանս ուրեք, եւ առթեն տենդ վնասակար ամարանի ` որ տեւէ ցհոկտեմբեր ամիս, այլ եւ ի հնումն ոչ քաջ առողջ վկայի. զորմէ թէպէտ չասեն ինչ հարք մեր եւ հեղինակք, այլ ժամանակակիցք նոցին այցելուք օտարք ` զնոյն հաւաստեն. առ որս ` յորժամ խնդիրք լինէին ` յԺԳ եւ ԺԴ դարս ` խաչակրութեան եւ պահպանութեան երկրին քրիստոնէից եւ պաշտպանութեան մերայոցս, զգուշանային բնակեցուցանել անդ զօտարս. մինչեւ ասել ուրուք եթէ ի 4000 հեծելոց ` հազիւ 500 մնայցեն ի լնուլ տարւոյ միոյ. եւ յորժամ բանք լինէին զայսմանէ ի մեծի սիւնհոդոսին Վիենայի ի սկիզբն ԺԴ դարու, Ենրիկոս արքայ Կիպրոսի գրէր առ քահանայապետն Կղեմէս Ե, այնքան ախտաբեր լինել երկրին յամարանի ` մինչեւ ամենայն բնակչացն խոյս տալ ի լերինս, իսկ մնացելոցն ի դաշտի ` տանջիլ ջերմամբ, եւ յոլովից մեռանել [1]: Յառաջ քան զսոսա, իբրեւ յամս 1261-2, Խարաման Թուրքմէն ի սկզբան երկրակալութեանն ` երգիծանօք նշաւակէր զայս, պատգամ յղելով առ Հեթում թագաւոր, թէ « Համբերեա փոքր մի, մինչեւ աշնանային հողմն սրբեսցէ զդառնութիւն երկրիդ քո. զի մի՛ յորժամ գայցեմ՝ տկարանայցեմ եւ ոչ կարիցեմ գործել ինչ »: Յայտ է թէ առաւել եւս անտանելի էր օդն ` եկաց եւ օտարաց, որպէս եւ մեկնակի ասեն այլք [2] ։ Այլ քանզի յայտ է եւ այն, թէ յայնժամ առաւել խնամեալ եւ մշակեալ էր երկիրն, անտառք եւ ծառաստան յոլովագոյն, ճահիճք եւ մօրք նուազագոյն, վասն որոյ եւ ոչ որպէս յայժմուս ` վատթար: Սակայն օտարոտի իմն թուի վատառողջութիւնն. զի պատճառ արտաքուստ չերեւի ` բաց ի մօրիցն. այլ համարի ոմն զնոյնատիպ ջրոց ծաւալումն ընդ երկրաւ. քանզի յայտնապէս իսկ զվերին երեսսն տեսաք յողողմանց գետոց կազմեալ, որոց ստորասուզելով ` խոնաւութիւն յամառնային երկարատեւ տապոյ վերացնդեալ ` առթէ զտենդն. այս ախտ յաճախ պատահէ արդ ի սահմանս Տարսոնի, որ ի հնումն գուշակի բազմաբնակ լինել. այլ զարդիս ակներեւ իսկ են ճախճախուտքն ` ոչ հեռագոյն ի ծովակողմանէն, որպէս եւ մերձ ի գետաբերանս. այլ եւ ի վերնակողմն իսկ առ Անաւարզաւ ` նշմարին մօրք եւ ճահիճք։ Որքան խիթալի է կլիմայ դաշտակողմանն, այնքան զուարճալի եւ առողջասուն ` վերնակողմանց եւ գահաւանդից Կիլիկիոյ, զոր եւ դիւրին է գուշակել. որպէս եւ զայն ` զի կարէ ձմեռն լինի յայն կողմանս, մինչ ի ստորինն գրեաթէ երբէք ոչ նստի ձիւն, եւ նորատեսիլ իմն համարի եթէ երբէք աւելի քան զաւուրս ինչ ծածկեսցի գետինն, որ ի կէս ամսեան փեպրուարի երեւեցուցանէ հոյլս ծաղկանց գարնայնոյ: Զայս զգացումն ցուցանէ Պատմիչն Կիլիկեցւոց, նշանակելով յամի 1272 յաւուր տօնի « Մկրտութեան Տեառն եկն ձիւն առ հասարակ յաշխարհն Կիւլիկիոյ, մինչեւ առ ափն ծովուն Ովկիանոսի »: Բայց եւ ի լերինս փութով զօրանայ ներգործութիւն ամարայնոյ, վասն որոյ եւ սառնամանիքն վաղվաղ լուծանին եւ վարարեն զգետս, յորմէ վնասի դաշտն. զի յորդութեամբք ծաւալացեալ ` ի ցածնուլն ի սկիզբն ամարայնոյ ` ձեւացուցանեն ճահիճս ի տղմուտ գետնի եւ ապականեն զօդս. վասն որոյ եւ յամսեան իսկ մայիսի սկսանին քաղաքաբնակքն ` ի հով ելանել [3]: Չիք երկբայել թէ զգաստ եւ երկայնամիտ տնտեսութեամբ մարթ է դիւրել զհունս գետոց ` առ ուղղակի հոսումն ի ծով, բարգաւաճել զմշակութիւն եւ զծառատունկս, ցամաքեցուցանել կամ նուազեցուցանել զճախճախուտսն, եւ այսպէս լաւացուցանել զկլիմայն, որով եւ աճեցուցանել զբնակիչսն։ Անձրեւք ի հոկտեմբերի սկսանին, եւ ամարանի գրեաթէ բնաւ չանձրեւէ. պայծառութիւն անամպ երկնից ` զայրացուցանէ զտապ տօթոյն, եւ խամրէ զդալարութիւն դաշտին, յորում հազիւ զօրեն տոկալ ծառք հաստաբունք. աստիճան ջերմութեան բարձրանայ հասարակօրէն ց '25º Ռէօմ. եւ ի գիշերի եւս ոչ իջանէ քան զ 20º: Ի լեռնակողմանս ` ի հոկտեմբերի սկսանի իջանել ձիւն, եւ ստիպէ զմետաղահանսն ապաւինիլ ի ձմերոցս. մինչեւ գարնանաբեր անձրեւք մարտի լուծցեն, եւ ապրիլ երեւեցուսցէ մի ըստ միոջէ զերփն երփն ծաղկանց ` ցամիսն յուլիս, յորում զօրանայ եւ անդ տօթն, եւ ծաղկունք ալպեայք միայն բարգաւաճեն ի ծմակային վայրս, յորս ոչ ցոլասցին արեգակնահայեաց երեսք ապալեր քարաժեռից. ի կէս սեպտեմբերի վերադառնայ զովութիւն: Վերին գահաւանդքն ի կիսոյ հոկտեմբերի ցմայիս ամիս համակ ծածկին ձեամբ. ի միջակս ` մարթ է իբր երկու ամսով նուազ ասել զձմեռն. շատք ի գագաթանց կամ կողից հսկայաձեւ լերանցն ` ընդ ամն ողջոյն սպիտակազգեաց երեւին, եւ այլք հազիւ զերծանին ի տապագին ճառագայթից հարեալք։ Երկար եւ յարատեւ քննութիւնս չափախառնութեան կամ աստիճանաց ջերմութեան եւ ցրտութեան զանազան կողմանց Կիլիկիոյ ` ցարդ չէ արարեալ ուրուք, կամ ոչ ի մեր ձեռս հասեալ. այլ սակաւամասնեայ ինչ, եւ ոչ ի միում վայրի վասն որոյ եւ աւելորդ համարիմ յիշել. այլ թերեւս ճաշակ ինչ սիրողաց մատուսցեն ` նախածանօթ բուսաբանին Քոչեայ քննութիւնքս չափախառնութեան ջուրց աղբերաց ոմանց լեռնակողմանցն, յամսեան յուլիսի 1853 ամի:

 

Աւուրք

Անուանք տեղեաց

Ջերմութիւն ( ըստ Ռէօմ. )

Բարձրութիւն

Ջրոյ

Օդոց ի շըքի

Չափք [4]

Յուլ. 2

Փունղար մաղարա ի Գարլըպօղազ, ծորաղբիւր ի կրային երկրի.

9

17 1 / 2

1960

3

Ծորաղբիւր ի Քէչիչպէլի.

9

19

2650

4

Սու Նէտերէ գետ ի հովանւոջ, ի միջօրէի.

14

20

1450

9

Ի Կիւլէկ մաղարա, ցայտաղբիւր յարդեսեան գետնի.

7

18

2086

11

Ի նեղուցս Կիլիկեան դրանց, ծորաղբիւր առ մաքսատան.

9

21

1010

13

Կուլուկ ? ի Կուսկութա հովտի, ծորաղբիւր ի կրային գետնի.

4 1 / 2

20

2055

14

Ի Գըզըլթէփէ, ծորաղբիւր ի կրային գետնի.

8

13

2700

21

Աղբիւր ի Պուլղար մաղարա, յապառաժի.

1 1 / 2

10

 

Սեպտ. 11

Աղբիւր յԱնաշա, ի վիմուտս, առ մզկթին.

2 1 / 2

22

1310

 

Ա՛յլ աղբիւր, անդ յաւերակս.

3 1 / 2

22

1310

21

Ակունք Կիւդնոսի

5

13

1425

 

Նոյն բնագէտ փոփոխական ասէ զչափախառնութիւն աղբերց Գզըլթէփէի, եւ համարի զայս ի սակս հրաբղխային կազմածոյ ընդերաց գետնոյն. յոր սակս եւ ջերմութիւն սորին եւ բուսաբերութիւն առաւելու յոյժ քան զհիւսիսակողման լերանցն։ Նոյն դարձեալ ասէ ոչ սակաւ ազդել եւ Հողմոց ` յաստիճան ջերմութեան եւ ի ցամաքութիւն օդոց. զերիս ամիսս ամարանի ` յորում քննէր, առաւելապէս շնչէր հողմն ի Հ. Հ. Ել եւ յաճախ փոթորիկք ի բարձրաւանդակաց Գարամանի ուժգնակի շնչեցեալք զովացուցանէին զօդս: Շնչեն եւ ի ծովակողմանէն հարաւային հողմունք խորշակաբերք, եւ զսովորական աստիճան ջերմութեանն 20º-22º Ռ. ամբառնան ց ’26-28º. ժամանեն եւ ի լեռնակողմանս, անհանգստեն եւ ազդեն ջերմն եւ թանչս. գէթ այսպէս հանդիպեցաւ յամի քննութեան բնագիտին (1853), յորում հազիւ երբեք լուաւ հնչումն հարաւ - արեւելեան հողմոյ:

Անձրեւք, որպէս ի վեր անդր նշանակեցաք, ի վերջկոյս աշնայնի սկսանին յորդառատք ` ի դաշտագետինն, մինչեւ դժուարանցիկս առնել զշահռահ պողոտայս. իսկ յառաջին գահաւանդս յաճախեն յաշնայնի եւ ի գարնայնի. ի կողմանս անտառաց դուն ուրեք լինին տարափք անձրեւաց. ի վերագոյն լեռնասահմանս ` հազիւ երբէք. այլ ի միջին ալպեայս, այսինքն ի ստորեւ բարձրաբերձ պարսպաց լերանցն ` իջանէ առատ անձրեւ, եւ դժուարակոխս առնէ զանցսն եւ զկիրճս: Զպակասութիւն անձրեւոյ դալարուտ բարձրաւանդակաց ` լնուն ցօղք եւ թաթաւք. եւ առաւել եւս մշտաբուղխ աղբերք ոմանք, այլ սակաւք են այսպիսիք. միայն ի հիւսիսային կողս բարձրագոյն լերանց ` գոն առատաբուղխ ծորանք. են եւ ի հարաւայնումն ` ի բարձրութեան 3800-4200 ոտից, որպէս յԱնաշա, ի Գանձին, ի Լամբրուն. բարձրագոյնք եւս ` 5000 ՛ ի Չիֆտլիկ լերին, ի Կիւլէկ գալէ, ի Սու Նէտէրէ, յԱղաճ քիսէ, եւ Կիւդնոսի աղբերակն, որք եւ հզօրագոյնք են քան զայլս յաղբերաց. եւ ես բարձրագոյնք ց ’5500 ՛ են, ի Կուսկութա հովտի ` Կուլուկ աղբիւր, աղբերք Գարլըպօղազի եւ կապարահանիցն, Փաշա - օլուգ ի վերոյ Տանձուտ գալէի, եւ որ յարեւելակողմն, ի Կէյիքտաղ լերին: Անդրագոյն եւս յ ’8000 ՛ բարձրութեան ` Գօնագ աղբիւր ի կողս Գզըլթէփէի, Գարակէօլ լիճ, Դաշ օլուգ աղբիւր, Մէնէվշէ սու, աղբերք Քէչիպէլիի եւ Մայտանի: Վերագոյն քան զսոսա յ ’9000 ՛ բարձու գոն աղբերք ի Սըչան - կէօզիւ ? լերին եւ յԻւչթէփէ, ի վեր քան զ 90007. որպիսիք են եւ ի հիւսիսակողմն Մէտտէսիզի ` ի ներքոյ յաւերժական սառնամանեացն. բայց բուսաբերութիւն բարձանցն ոչ այնքան ի սոցանէ օգտի որքան ի ցօղոյ գիշերայնոյ:



[1]             Terra enim Armeniæ adeo est infirmissima, extivo maxime tempore et infecta, quod habitantes ejus omnes fugiunt, ipse extiviali tempore ad montes, infirmitatis timore: si qui vero remanent in planis, sic infirmitatibus afficiuntur et morte, quod de ipsis pauci remanent.

[2]             Զոր օրինակ քարտուղարն Վենետկեցի գրէր առ դուքսն. Terra Armeniæ alienegenis est infirma. Այսպէս եւ պատմիչ նոցին եւ բարեկամ մերայոցս՝ Սանուտոյ Դորսելլոյ։

[3]             Ինճիճեան Հայր յիշէ զատ յայլոց ոմանց զհովոցս զուարճալիս Հօրտում, Իւսկիւվէն, Ասմաճա, Պուլաթմազ եւ Վահկա ։ ­ Նոր Հայաստան, 356 ։

[4]             Քոչի ի վիեննական ոտս նշանակեալ էր զբարձրաչափութիւնսն, զոր վերածաք յուսումնական կամ ի տասնորդական Չափս։