109.
Գետահովիտ
Կալիւկադնոսի
Բովանդակ
արեւմտեան
բաժին
աշխարհին
Կիլիկիոյ
եւ
անուանեալն
բուն
Քարային
`
է
հովիտ
Կալիւկադնոս
գետոյ,
որ
երրորդ
է
մեծութեամբ
’
ի
ջուրս
Կիլիկիոյ,
եւ
ոչ
որպէս
զայլսն
’
ի
հիւսիսոյ
’
ի
հարաւ
իջանէ
’
ի
ծով,
այլ
յարեւմտից
ընդ
արեւելս
խաղայ,
յերկուս
իմն
ընդմիջելով
զգեղեցիկն
այն
եւ
զընդարձակ
երկայնաբոլոր
հովիտ,
զպարսպեալն
երկուստեք
’
ի
լերանց
ապառաժից,
թէ
եւ
ոչ
միահետ
եւ
անընդհատ
կցելոց.
յորոց
հարաւայինն
`
սակաւ
փարսախօք
հեռի
կայ
’
ի
ծովեզերէն,
վտակս
մանունս
առանձնակս
առաքելով
’
ի
նոյն.
իսկ
հիւսիսային
շարքն
անջրպետեն
զերկիրն
’
ի
Լիկայոնիոյ
(
Ղոնիա
)
եւ
յԻսաւրիոյ.
սահմանորդս
ունելով
յարեւմտից
զՊիսիդիա
եւ
զՊամփիւլիա,
յարեւելից
`
զերեսին
եւս
մեծամեծ
բաժինս
Կիլիկիոյ,
զԼեռնային,
զԴաշտային,
եւ
զմասն
Ծովայնոյն:
—
Այլեւայլ
առաջք
եւ
օժանդակք
են
գետոյն
Կալիւկադնոսի,
որոց
գլխաւոր
համարի
ստորինն
եւ
արեւելագոյնն
`
Կէօք-սու
(
Կապոյտ
գետ
),
յոր
անուն
կոչի
յոմանց
եւ
բովանդակ
իսկ
գետն,
եւ
բղխէ
’
ի
համանուն
Կէօք-տաղ
լեռնէ.
ըստ
տեղացոյց
քարտից
ոմանց
`
յարեւմտից
Էրմէնէկի
ընդունի
զգետակն
Ագդարի
`
թերեւս
Ագ-տէրէ
`
իջեալ
’
ի
սահմանաց
Իսաւրիոյ,
զոր
եւ
մարթ
է
սկիզբն
համարել
Կալիւկադնոսի,
եւ
արդ
’
ի
բազմաց
յանուն
քաղաքիս
կոչի
`
Էրմէնէկ-սու.
յարեւելից
վիճակի
սորին
իջանէ
Պալքէսէն
(
ըստ
ոմանց
Պաշլըգան
).
եւ
’
ի
սորին
արեւելից
եւ
յարեւմտից
Գարամանի
`
Պուզագչը-սու,
որ
անցանէ
առ
Մուդաւ.
այսոքիկ
ամենայն
յահեկէն
`
որ
է
’
ի
հիւսիսոյ
կողմանէ
Կալիւկադնոսի.
իսկ
յաջմէն
վտակք
փոքունք,
յորս
հզօրք
արեւմտագոյնքն
Պաշ-տէրէ
եւ
Էրիկ-տէրէ:
Յետ
օժանդակութեան
սոցին
անձկանայ
եւ
խորանայ
գետահովիտն,
վասն
որոյ
եւ
մանունք
են
գետակքն,
յորս
մարթ
է
առաջին
համարել
զ
Սարը-գավագ
’
ի
ձախէն
`
յելից
Մուդայ:
Երկայնութիւն
գետոյն
համարի
ընդ
բնաւ
160-170
բնամղոն:
Բազմաթիւ
յոյժ
են
մանր
վտակք
օժանդակացն,
եւ
գրեաթէ
ամենեքին
’
ի
բարձանց
լերանց
եւ
բլրոց
գահավիժին,
վասն
այսորիկ
եւ
ստիպեն
իմն
յերագութիւն
զհոսանս
գետոյն:
Թէպէտ
եւ
բովանդակ
երկիրն
լեռնային
է
եւ
մարթ
իցէ
Տաւրոսի
կցորդ
համարել
զլերինսն,
այլ
ոչ
ուղղակի
պարակցին
նոցա
`
որպէս
գահքն
Կիլիկիոյ,
եւ
ոչ
համարին
ունել
կատարս
բարձունս
քան
զ
’2000
Չ.:
Նշանակին
յահեկէ
գետոյն
լերինք
`
սկսեալ
’
ի
Հս.
արեւմտից
`
Ալչին
տաղ,
Եէլլի-պէլ
տաղ,
Քաթրամ
տաղ,
Թօփչէ
տաղ
կամ
Թօփ
կէտիք
`
ընդ
մէջ
Պալքէսէնի
եւ
Պուզագչեայ,
Ալի-պէկ
տաղ
յելից
Պուզագչեայ,
Թէքեէ
ընդ
մէջ
Սարը
գավագայ
եւ
Սելեւկիոյ:
Յաջմէ
գետոյն
ընդ
մէջ
Կէօք
-
սուի
եւ
ծովեզերին
`
նշանակի
երկայնաձիգ
Թիւրէնկլի?
լեառն,
’
ի
հնումն
կոչեցեալ
Իմպարոս:
Ի
հարաւակողման
Սելեւկիոյ
յանջրպետս
գետահովտին
եւ
ծովեզերացն
`
խնդրելի
են
Կարմերդէս
կամ
Կաթիմերդէս
(Carmerdes,
Cathimerdes)
լերինք,
ընդ
որս
էանց
Փիլիպպոս
Օգոստոս
թագաւոր
Փռանկաց,
յամի
1191,
յետ
անցանելոյ
ընդ
Կալիւկադնոս:
—
Ստորին
արեւելեան
հովիտ
գետոյն
`
միայն
’
ի
սահմանս
Սելեկիոյ
դաշտանայ
եւ
ընդարձակի,
որպէս
եւ
գետն.
զի
’
ի
միջին
մասին
իւրում
հազիւ
15-30
Չ.
լայնութեան
ունի,
եւ
ծանծաղ
է,
այլ
երագընթաց
ըստ
կէզնելոյ
գետնոյն,
իբր
2
կամ
3
Չափ
առ
մէն
բնամղոն.
այլ
’
ի
վերնակողմնն
քառապատիկ
եւս
երագահաս
է,
ըստ
առաւելութեան
զառ
’
ի
վայրին:
Այսպիսի
գոլով
երկրիս
`
բարձամք
եւ
փորովք
անդնդաձեւ
յորսայսեալ,
անհնար
էր
դիւր
եւ
արահետ
հուն
հորդել
ընդ
այն,
եւ
չիք
իսկ
այնպիսի
ճանապարհ
բերող
’
ի
Սելեւկիա
իսկ
`
’
ի
գլխաւոր
շէն
գաւառին.
բայց
երկու
պողոտայք
բացեալ
են
վարունք
’
ի
ծովեզերին
`
’
ի
Կելենտրեայ
’
ի
վեր
ընդ
հիւսիս
`
կտրելով
զգետն
եւ
զվտակսն,
եւ
անցանելով
ընդ
կիրճս
եւ
ընդ
ձորահովիտս.
մին
ընդ
արեւելս
կամ
յաջմէ
`
տանի
’
ի
Լարանտա,
եւ
միւսն
յահեկէ
`
յԷրմէնէկ
եւ
անտի
յԻկոնիոն:
—
Չիք
երկբայել
թէ
ուր
եւ
հարթ
իցէ
երկիրն
`
քաջ
բարեբեր
է
եւ
զուարճալի
բուսաբերութեամբ
եւ
պտղաբերութեամբ,
այգեօք
եւ
անդաստանօք.
որոց
վասն
երեւին
’
ի
նախնեաց
բացեալ
առուք
ջրբերք,
քանզի
բարձր
են
ափունք
գետոյն
եւ
ոչ
պատեհք
յոռոգումն
անդոց:

Ըստ
քաղաքականին,
որպէս
եւ
այլուր
ծանուցաք,
դժուարորոշելիք
են
սահմանք
Քարայնոյն
Կիլիկիոյ
եւ
Իսաւրիոյ,
մանաւանդ
թէ
ըստ
բազմաց
անբաժանք.
իսկ
առանձինն
գաւառք
ըստ
հին
աշխարհագրաց,
’
ի
մասինս
`
յոր
սահմանեցաք
մեք
զՔարուտս
Կիլիկիա,
յարեւմտակողմն
նշանակին,
Լալասիս
կամ
Դալասիս.
զի
երկակի
եւս
գրեալ
կայ
(Λαλασίς,
Δαλασίς),
սակայն
Իսաւրիոյ
սեփականեն
զայս
`
հանդերձ
համանուն
քաղաքաւն.
—
յարեւելակողմն
`
Սելեւկիա.
իսկ
’
ի
միջակողմն
ոչ
նշանակի
ուրոյն
գաւառ,
ոչ
այնքան
սակս
համաձեւ
անհարթութեան
երկրին,
որքան
վասն
անհարթութեան
բարուց
աւազակող
բնակչացն,
որոց
դժուարին
էր
սահմանս
եւ
բաժինս
կարգել:
Հռովմայեցիք
անգամ
թողին
զայն
’
ի
բնիկս
երկրին,
յորս
էր
ցեղ
մի
սրբազան
կամ
քահանայական
համարեալ,
յ
Ոլբա
վիճակի
(Olba
կամ
Olbasa),
զոր
ասէին
’
ի
զարմէ
Էասայ
որդւոյ
Տեւկրեայ,
միոյ
’
ի
հոմերական
դիւցազանց:
Միւս
եւս
տոհմ
էր
Կեննատեանց
(Cannati),
մայրաքաղաք
ունելով
զ
Դիոկեսարիա:
Առ
Բիւզանդացւովք
`
Թեմ
Սելեւկիոյ
անուանէր
ոչ
միայն
բովանդակ
գետահովիտն
Կալիւկադնոսի,
այլ
եւ
անդրագոյն
մասն
Իսաւրիոյ.
եւ
ըստ
Պորփիւռոժենի
`
ներքսագոյն
մասնն
եւ
ծովեզերեայն
կոչէր
Դեկապօլիս,
այսինքն
է
Տասն-քաղաքք,
որք
են
Գերմանիկոպօլիս,
Տիտիոպօլիս,
Դոմետիոպօլիս,
Զենոպօլիս,
Նէապօլիս,
Կլաւդիոպօլիս,
Եռինոպօլիս,
Կեսարիա,
Լաւզատ
եւ
Դալոսանտ,
զյոլովս
’
ի
սոցանէ
իբրեւ
’
ի
Ծովայինն
Կիլիկիա
պատշաճեալս
`
տեղագրեսցուք
անդանօր:
Սկիզբն
բնակութեան
Հայոց
’
ի
գաւառիս
Սելեւկիոյ
կանխէ
բազմօք
քան
զհարստութիւն
Ռուբինեանց.
յիշին
յամի
967
Հայք
`
դարանեալք
’
ի
լեռնակողմանս
Սելեւկիոյ,
ուստի
յարձակեալ
’
ի
վերայ
այլազգեացն
`
որոց
յաւարի
հարեալ
էր
զկողմանս
Իկոնիոնի
`
թափեցին
զկողոպուտն,
եւ
հալածեցին
զնոսա
ընդ
ծովեզերս
`
երթալ
’
ի
Բերիա:
—
Առ
պայազատութեամբ
մերայոց
նախ
վասն
հզօրին
Թորոսի
Բ
ի
ասի
տիրեալ
Կիլիկիոյ
եւ
Սաւրիոյ,
որով
է
իմանալ
եւ
զկողմանքս
Սելեւկիոյ,
ընդ
որ
յառաջեաց
թագաւորն
Լեւոն
մինչեւ
յԱտալիա:
Ի
սկզբան
տէրութեան
սորա
`
սեփական
իշխան
կողմանցս
էր
աւագագոյնն
Պարոնայց
նորին
`
Սիր
Ատան,
որոյ
սահման
իշխանութեանն
հասանէր
մինչեւ
’
ի
Կալօնօռոս,
եւ
բովանդակ
երկիրն
կոչէր
Աշխարհ
Սիր
Ատանայ.
բայց
զի
ասի
’
ի
Սելեւկիոյ
մինչեւ
յանուանեալ
բերդն
այն
ձգիլ
իշխանութեանն,
մարթի
զՍելեւկիա
արտաքոյ
ձեռին
նորա
համարել.
եւ
էր
իսկ
այսպէս.
զի
առ
կենդանեաւ
իսկ
Ատանայ
`
Լեւոն
պարգեւեաց
զայն
Հիւրընկալ
ասպետաց.
այլ
եւ
բուն
երկիր
իշխանութեանն
Ատանայ
`
թուի
’
ի
կրունկն
գետահովտին
լինել,
վասն
որոյ
եւ
’
ի
Ծովայինն
բաժնի
քննեսցի:
Ի
դասակարգի
իշխանաց
Հայոց
`
առ
թագադրութեամբ
Լեւոնի
`
նշանակին
եւ
տեարք
բերդից
ոմանց
`
որք
ճանաչին
արդ
’
ի
հովիտս
Կալիւկադնոսի,
եւ
հաւանօրէն
’
ի
սմին
են
եւ
այլ
եւս
բերդորայք
ոմանց
`
որոց
իսպառ
անծանօթացեալ
են
արդ
դիրք
եւ
անուանք:
Յիշին
դոքա
եւ
առ
թագաւորութեամբ
Լեւոնի
Բ
ի
’
ի
ձեռս
իւրաքանչիւր
իշխանաց.
եւ
վասն
սորին
ինքեան
ասէ
արքունական
պատմագիրն,
եթէ
’
ի
սկզբան
թագաւորութեանն
`
«
Ինքն
նորընծայ
թագաւորն
գնայր
’
ի
Սաւրիա
`
առ
’
ի
տեսութիւն
գաւառին,
եւ
դարձեալ
գայր
ուրախութեամբ
’
ի
տուն
իւր
».
յայտ
է
թէ
ըստ
կամի
եւ
ըղձիցն
գտեալ
զտեղիսն
`
շէնս
եւ
հանդարտեալս:
Ըստ
օսմանեան
վարչութեան
`
արդ
գետահովիտս
Կալիւկադնոսի
մեծ
մասն
է
Իչ-էլի
գաւառի
Գարամանն
նահանգի,
յորում
բովանդակին
եւ
ծովեզերեայ
վիճակք,
եւ
երկոտասան
տոհմք
(
Աշիրէդք
)
Թուրքմանաց,
ոչ
գիտեմ
’
ի
ծովեզե՞րս
եթէ
’
ի
բուն
’
ի
հովիտս.
այլ
’
ի
սմա
են
ստուգիւ
այսոքիկ.
Էրմէնէկ
`
երկու
վիճակք,
Սէլէֆքէ,
Պէլգէի
Ճէպէլ
(
լեռնակողմն
),
Զիյնէ,
Էվքաֆ,
Սարը-գավագ,
Մուդ.
իսկ
աշիրէդք
կամ
տոհմք
`
են,
Սինանլը,
Քէշլի,
Էրէմլի,
Պուլաճլը,
Թաթար,
Գարա
Պուճուլու,
Գարա
Հաճիլի,
Պագըշ,
Կիւրճի,
Սանտալլը,
Խայր
իլի
Քիւարդեան.
եւ
երեքին
`
Պէլգէի
Պուզ-աղաճ,
Պէլգէի
Եօրկան,
Պէլգէի
Քէրինէ,
որք
թուին
’
ի
ծովակողմանն,
առ
Կելենտրեաւ,
որպէս
եւ
Պէլգէի
Պազարճըգ
առ
Սելինոնդեաւ.
զորովք
զանց
արարեալ
`
ըստ
հովտաց
գետոցն
զատուսցուք
գաւառիս
Սելեւկիոյ
երիս
վիճակս,
’
ի
գետաբերանոյն
եւ
’
ի
վեր
խաղալով.
եւ
իցեն,
Ա.
Սելեւկիա,
Բ.
Սարը-գավագ
եւ
Մուդ,
Գ.
Էրմէնէկ: