60
Մազիր
ունիս
դաստառեհան`
նման
սիրուն
սուսանի
Ունքիրըտ
ղալամով
քաշած,
սազում
ին
միր
գումանին.
Թերթերուկըտ
նիտ
ու
նաշտար`
դիպչում
է
միր
քամանին.
Աչկիրըտ
օսկե
փիալա,
կրակ
դրից
միր
ջանին:
Վարթ
էրեսիտ
խալ
իս
դրի-աստղի
նման
հավասար.
Գունքըտ
Հնդստանի
մում
է-ջանս
արավ
ղավար-ղավար.
Լիզուտ
քաղցր,
բառըտ
քաղցր,
ակըռքնիրըտ
անգին
քար.
Պըռոշեմետ
միղր
է
կաթում,
չի
հասնում
միր
փինջանին:
Էրեսըտ
է
արիվ-լուսին,
վիզտ
է
նման
ղարղարի.
Բուխաղնիրըտ
կախ
ին
ընգի`
ինձ
ամա
չիս
դարդ
արի.
Կուռըտ
շիմշատ,
մատնիրըտ`
մում,
ղունգտ
արավ
ինձ
սարսարի.
Գիշեր-ցերեկ
էշխի
մեչն
կախվիլ
է
միր
դամանին:
Էնդու
համա
ջունուն
դառած
կանչում
իմ
ամա~ն-ամա~ն`
Աճիլ
է,
ծաղկիլ
է
ծոցըտ,
հոտըն
գուքա
աննման.
Դոշըտ
դառած
[բաղ
ու
բաղչա],
խալ
է
գցի
շամաման.
Կու
բխեցնե
կաթնեախպուր,
կանանչ
չայիր
չիմանին:
Թա'րիփ
արա,
Սա'յաթ-Նովա,
գոզալըտ
աննման
է,
Միչկը
հադիդեմեն
քաշած`
մարթու
հոգի
կու
հանե.
Ի՞նչ
իս
անում,
ղա'նլու
մարալ,
էշխըտ
ինձ
կու
սըպանե.
Մի
սըպանի
հասրաթեմետ,
եկ,
տեր
մի
դառ
միր
արնին:
Էս
Արութինի
ասած
է.
Իլահի: