12
Աստղերու
պես
յիրգընքի
հըրաշ
իս
դուն.
Կարմիր
վարթ
իս,
դաշտի
ալ-ղումաշ
իս
դուն.
Գարնան
սիրուն
ծաղիկներեն
բաշ
իս
դուն.
Սանթուր
իս
դուն,
քամանչա
իս,
տաշ
իս
դուն.
Հուր-հրեղեն,
ծովի
ջեյրան,
ռաշ
իս
դուն:
Աջա՞բ
վուչ
մե
լալի
մոդ
չը
կրթվեցիր,
Վուր
ինձ
նըման
խիղճ
եսիրին
մորթեցիր.
Դիղի
համա
քու
ջադվարից
տըվեցին.
Քի
սազ
նաղաշ
չելավ,
ինչքան
փորցեցին`
Հնդստա'նի
ղալամի
նաղաշ
իս
դուն:
Կինքըս
առանց
քիզ
մահի
է
նըմանում.
Էշխիտ
դամբ
ու
զինջիլին
չիմ
դիմանում.
Չիմ
գիդի,
թե
էլ
ի՞նչի
իս
սըպանում.
Ինձ
տեսնում
իս,
յիս
քիզ
իսկի
չիմ
տեսնում.
Բրոլե
ղութում
նըստած
հե'րիք
մաշիս
դուն:
Արղալու
պես
սար
ու
քոլիր
կու
սիրիս,
Ամպի
նըման
ծով
ու
գոլիր
կու
սիրիս.
Ջեյրանի
պես
ազատ
չոլիր
կու
սիրիս.
Ջուրա-ջուրա
զարբաբ
շորիր
կու
սիրիս,
Քու
տեսնողի
համար
«ա~խ
ու
վա~շե
իս
դուն:
Յարըս
Հնդու
Շահի
իխտիար
ունե.
Ամեն
հումքը
գըլուխ
բերող
ճար
ունե.
Բրոլե
սինով
անգին
ակ
ու
քար
ունե.
Սըրով,
նիզով
դուռը
պահող
ջար
ունե...
Ո՞վ
իս,
Սա'յաթ-Նովա,
մե
չարքաշ
իս
դուն: