25
Ինչ
իմանամ,
յիփ
կուլի
ինձ
մոտ
գալըտ.
Ի՞նչ
արիր
էն
կարմիր
վարթն
աննըման.
Ասի
էրնեկ
բացվե
միչկիտ
քամարը.
Մե
հարցըրեք,
թե
ի՞նչ
ասի
էլ
սըրան:
Ծովի
նըման
գժվիլ
իմ,
լա'վ
իմացի,
Վուր
մըտիլ
իս
բախչեն,
մե
տի
թաք
կացիլ.
Այ
սուտասան,
էլ
ինչի՞
ինձ
խափեցիր.
Յիփ
կուլի
վուր
ինձ
հիդ
խոսիս
մե
բերան:
Լիղնուրթ
է
պետք`
ջըրեն
հանե
մարքարիտ.
Արիվ
գուզինք,
կարոտ
ինք
վառ
դիդարիտ.
Ով
քի
տեսնե,
մե
բաշ
կուլի
սարսարի,
Թե
վուր
ինձ
պես
սիրտը
բանա
քու
դըռան:
Մե
պատվական
օսկե
մատնու
ակ
իս
դուն,
Քու
վըզով
ու
վըզնոցով
մե
հատ
իս
դուն.
Սայաթ-Նովեն
իմ
յիս,
չըլի
ատիս
դուն,
Ուրոր
գընաս,
պիտի
հիշիս
դու
նըրան:
Էս
թեջնիսը
թարգմանված
է
թաթարերենից
(այսինքն`
հեղինակը
վրացերենի
է
փոխադրել
իր
ադրբեջաներեն
այս
խաղը).
Օհանի
ծանոթ.: