2
(83)
Դա~դ
քու
ձեռին,
ա'յ
անխիղճ
փարի,
Աջաբ,
դո՞ւն
չիս
հուրյան,
բիրյան
անողըն.
Թաքուն
յիս
մաշվում
իմ
էս
ահուզարից,
Աջաբ
դուն
չիս
սիրըս
բայան
անողըն:
Իմ
վաթանից,
ժողովուրթից
զրգեցիր,
Ճամփես
հիռու,
օտար
յիրգիր
գցեցիր,
Հասակըս
ճմբրեցիր,
մեչկըս
ճըկեցիր,
Աջաբ,
դուն
չիս
բոյըս
քաման
անողըն:
Մեջլումի
պես
ախ
իմ
քաշում
չոլիրում,
Փահրադի
պես
դաստան
էլա
խաղիրում,
Սայաթ-Նովուն
չոր
անապատ
տեղերում,
Դո՞ւն
չիս,
աջաբ,
խիղճ
փերիշան
անողըն: