71
Էս
մրքիրը
զարթ
են
ամեն
մի
բաղի,
Մեկ
խնձորն
է,
մեկելը`
նուռ,
սերկեւիլ.
Էս
իրեքն
էլ
պետք
են
ամեն
օջաղի`
Մեկ
մեխակը,
զանջաֆիլը,
մեկն
էլ`
հիլ:
Վուրսնուրթն
առանց
դաշտի,
սարի
չի
լինի.
Վարձքով
մարթըն
առանց
արի
չի
լինի.
Սադաղն
առանց
իրեք
բանի
չի
լինի`
Մեկն`
անիղը,
մեկը`
լարը,
մեկը`
թիր:
Արըտ
պահե`
սրտի
դիղն
է,
պետք
գու
քա.
Վաղն
ինձ`
էսօր
քիզ
իմ
տիղն
պետք
գու
քա.
Էս
իրեքն
էլ
մարթուս
ցիղին
պետք
գու
քան`
Ջուրն
է,
հուրն
է,
էն
մեկն
էլ
դուն
իմացիր:
Ի
սկզբանե
չունքի
է'ր
Նա
արարող,
Բաժան
արից`
երկինք,
գետինք,
ջուր
ու
հող.
Էս
իրեքն
էլ
սիվով
գրած
կա`
տող-տող`
Ավետարան,
ղուրան,
մեկն
էլ
Գիրքը`
հին:
Սայաթ
Նովայ
հոքիտ
հախին
ամանաթ,
Չունքի
սիվ
օցն
աչկ
ունե
վունց
ականաթ.
Աշխարքը
չի
մնա
քիզ`
մուլք-ամարաթ.
Հազար
տարի
չիս
ապրելու,
հասկացիր:
Էսպես
լավ
ուչլամա-թեջնիս
է,
Արութինի
ասած.
ով
սովորի,
օղորմի
ասի: