31
Անգաճ
արեք
ձիր
ծառայի
բանքերուն,
Միզնից
գըլուխ
շատ
վարպիտնիր
էլ
չը
կան.
Չը
հավատաք,
աշխարն
էյթիբար
չունե,
Շատ
աշուղնիր`
էշխի
դոստիր,
էլ
չը
կան:
Քա~նի
լիզու
լալկից,
բարին
չը
մընաց,
Քա~նի
աշուղ
մեռավ,
յարին
չը
մընաց,
Աշխարը
մինձ
Իսկանդարին
չը
մընաց,
Հուջրեն
լիքը
զար-զարբաբնիր,
էլ
չը
կան...
Հին
վերքերս
էն
վախտըն
ինձ
կու
մաշին,
Յիփ
դոստիրըս
ինձ
մե
կորած
մարթ
հաշվին,
Ասկ-բարեկամ
մեմեկ
հիռու
կու
քաշվին,
Ափսուս,
մոր
արտսունք-պատկիրին,
վուր
չըկա:
Ով
գալիս
է,
աննման
իք
ասում
դուք,
Հարցընողին
ազնիվ
ջան
իք
ասում
դուք,
Թե
վուր
Սայաթ
Նովայ
յին
իք
ասում
դուք,
Մընաք
բա'րով
ասից,
գընա~ց,
էլ
չի
գա:
Էս
հաղանա-ղափիա
է.
Արութինի
ասած: