5
Յարիս
բաղը
մտա,
խիլքս
կորցըրի,
Մեկ
էլ
դուռը
փակ
տեսա
յիդ
գնալիս.
Բան
չիմացա,
մենակ,
շիվար
մնացի...
Բաղում
սալբի
ծառիրն
էին
լանգ
տալիս:
Ասի,
-
զալում,
լավ
է
սպանիս
նոքարիտ.
Վատ
բան
ասիլ
մի
տա,
լիզվիս
կա
բարիք.
Ուրախ
լավ
է,
կինքըտ
ուրախ
էրկարի,
Ջանս
մատաղ
իմ
տվի
քու
ցավին
յիս:
Մե
քիչ
մնա',
ա'նգաճ
արա
իմ
խոսկին.
Եկ
նուրմեկանց
ձեռըտ
դիր
իմ
աչ
ձեռքին.
Յաղութ,
ալմաս,
լալ
ու
գոհար
իս
անգին.
Չոլումն
ազատ
թողած
ջեյրան,
մարալ
իս:
Յիս
մե
խոնդքար
էի,
ջարըս
կորցըրի,
Մե
սովդաքար
էի,
զարըս
կորցըրի,
Իմ
աննման
գոզալ
յարըս
կորցըրի,
Էլ
վո՞ւնց
գթնիմ
ծովումըն
պահածին
յիս:
Արարմունքըտ
արմանք
բան
է
ինձ
ամա.
Ռոստոմ-Զալի
թուրըտ
մահ
է
ինձ
ամա.
Յիս
հիվանդ
իմ,
լացըտ
շահ
է
ինձ
ամա.
Աչկըս
ճամփիտ
ջուր
է
կտրի,
եկ
ինձ
տիս:
Արիվ
լուսին
էրեսըտ
է
հայելի.
Մա'տաղ
իմ
քիզ,
ուրիշը
թող
պետք
չըլի.
Թե
ուզում
իս
էշխի
խաղիր
գովելի,
Սայաթ-Նովեն
մե
փիլի
բիռ
կուտա
քիզ: