14
Դուն
համաշա
աշուղներու
փիքրին
իս,
Քու
վառ
ամալեմեն
վառած
իմ,
վառած:
Արեգագի
նման
շուղք
իս
գըցում
միզ,
Քու
մահ-ջամալեմեն
վառած
իմ,
վառած:
Մահ-ջամալըտ
դառած
օսկե
վարաղով.
Ձեռիտ
ունիս
լիքը
փնջան`
արաղով.
Յա'ր,
չիմ
տեսի
քի
պես
խիլքում
շաղախով.
Թաքուն
խիալեմեն
վառած
իմ,
վառած:
Յիս
քիզի
վունց
նմանցընիմ
չինարի,
Չուն
չինարըն
կըրակումըն
կու
վառի,
Նախշըտ
փոխում
իս
հազար
մե
թահարի,
Ակռեքիտ
լալեմեն
վառած
իմ,
վառած:
Յա'ր,
քու
էշխով
դուն
իմ
սիրտըս
վարիլ
իս.
Ջունուն
արիլ,
խիլքըս
գլխես
տարիլ
իս,
Լալ
մարքրիտը
բիրնիտ
հատ-հատ
շարիլ
իս,
Քու
էդ
սիվ
խալեմեն
վառած
իմ,
վառած:
Նազլու
յարի
մոդ
է
սիրտըս
սիրավուր,
Դոշիս
մեչըն
սուր-սուր
նիտիր
թունավուր.
Սայաթ-Նովեն
իմ
յարեմեն
վիրավուր,
Միշտ
յարի
ձեռնեմեն
վառած
իմ,
վառած:
Էս
վարսաղն
Արութինի
ասած
է: