ԳԼԽԱՑԱՒՈՒԹԻՒՆ
ՈՐ
ՅԱՐԱՊՆ
ՊԱՂԱՅ
ԱՍԷ.
ԱՅԼ
ԳԼԽՈՒ
ՑԱՒ
ՄՆ
Է
Պատճառ
որ
ի
տաքէ
լինայ
Զաքարիային
որդին
ասէ,
թէ
այս
ցաւուս
պարսկերէն
խուտայ
ասեն,
կամ
յարենէ
կամ
ի
սաֆրային
յաւելնալուն
լինի,
եւ
կամ
ուռեց
լինի
ըղեղան
ի
ծածկոցն
ի
Բ
խլտէն։
Նշան
որ
ի
տաքէ
լինի
այն
է,
որ
գլուխն
ամէնն
ցաւի,
եւ
երեսն
կարմրի
յարենէ.
եւ
թէ
գունն
դեղին
եւ
ցաւն
խիստ
լինի՝
սաֆրային
յաւելվածուն
է
այս
ցաւս։
Ստածումն
որ
ի
տաքութենէ
լինի։
Զաքարիայի
որդին
ասէ,
թէ
յառաջն
ի
կիֆալէն
երակ
առ,
եւ
ի
Բ
սրունացն
ապիկիս
արկ
եւ
լուծումն
արա
մրգաջրով.
-
Ա՛ռ
դամոնի
եւ
յունապ
Ի
Ի
հատ,
եւ
շէկ
չամիչ
ԺԳ
դրամ,
եւ
թմրհնտի
Ի
դրամ,
եւ
զամէնն
եփէ՛
Գ
լիտր
ջրով,
որ
մնայ
Ա
լիտր,
եւ
քամէ՛,
եւ
Ի
դրամ
թարանկուպին
խառնէ
եւ
տո՛ւր
ժամհրօքն։
Գեղիանոս
ասէ,
թէ
այս
ցաւուս
ջանա՛,
որ
գլխուն
ցաւն
ի
վար
քաշես,
եւ
սկսնուս
լուծումն
առնես,
թէ
պապունաճ
եւ
աքլիլմէլիք
եւ
օդխօրի
ծլեր
եւ
դաղձ
եւ
սիսանպար
Ա
Ա
բաժին
եփէ
ջրով
եւ
ի
վերայ
գլխուն
լից,
որ
զայն
խառնվածն,
որ
ի
վերայ
գլխուն
ժողովել
է՝
զամէնն
ի
դուս
քաշէ։
Էհանան
ասէ,
թէ
յորժամ
պատճառն
ի
սաֆրայէ
լինի՝
դու
ա՛ռ
վարդի
եղ
եւ
քացախ
եւ
յիրար
խառնէ,
եռցո՛ւ
եւ
օծէ՛
ի
գլուխն.
եւ
յորժամ
որ
իմացար
որ
ցաւն
գնաց՝
ա՛ռ
պապունաճ
եւ
աքլիլմէլիք
եւ
խառնէ
ի
յայս
դեղս
եւ
օծէ՛
ի
գլուխն.
եւ
յորժամ
հիւանդն
ողջացաւ՝
դու
տո՛ւր
հաւու
ձագով
շորվայ,
ազոխի
ջրով
եւ
նռան
հատով
տուր.
եւ
տաքերուն
պատրաստ
պահէ,
եւ
հով
եւ
անուշ
կերակուր
տուր.
օգտէ
աստուծով.
ամէն։
Պատճառ
որ
ի
հովէ
լինայ
Սահակն
ասէ,
թէ
յաւելվածու
պալղամէ
եւ
ի
սէվտային
սրութենէն
եւ
ի
թանձր
պուխարէ,
որ
ի
յըղեղն
է
ժողովել,
եւ
ուռեց
լինի
ի
փարտան
ըղեղին։
Նշան
որ
ի
հովէ
լինի
այն
է,
որ
գլուխն
ծանրանայ,
եւ
երեսին
գունն
իսպիտակ
լինի,
եւ
ցաւն
աւելի
եւ
զօրաւոր
լինի,
եւ
երեսին
գունն
մթնայ։
Ստածումն
որ
ի
հովէ
լինի։
Սահակն
ասէ,
թէ
յառաջն
զփորն
լուծէ՛
հապի
սապռով,
եւ
քիչ
մի
քաֆուր
եւ
մանուշակ
յիրար
խառնէ
եւ
ի
քիթն
կաթեցուր.
եւ
զայս
դեղս
ի
գլուխն
Բ
հետ
օծէ.
-
Ա՛ռ
մուռ
եւ
զաֆրան
եւ
աղբրաց
արիւն
եւ
սամխ
արապի
Ա
Ա
բաժին,
եւ
քիչ
մի
քաֆուր
խառնէ.
ամէնն
ծեծէ՛
եւ
սպիտակ
եասամինի
ձիթով
շաղվէ՛
եւ
օծէ՛
ի
գլուխն.
օգտէ։
Մասրճուէն
ասէ,
թէ
այն
որ
սէվտայէ
լինի՝
ա՛ռ
դաղձ
եւ
կասլայի
տերեւ
եւ
ղասապ
ըլ
զարիրայ,
յամէն
մէկէն
Ա
Ա
բաժին.
զամէնն՝
եփէ՛
ջրով
եւ
զջուրն
ի
գլուխն
լից.
օգտէ.
եւ
մէկ
քանի
տարպայ
այսպէս
արա,
եւ
զսավտան
ի
գլխուն
ի
վար
քաշէ.
եւ
տո՛ւր
զԲ
նուռն
եւ
խնծոր
եւ
սերկեւիլ։
Մատային
ասէ,
թէ
տաք
եղեր
ի
գլուխն
օծէ
եւ
ի
քիթն
կաթեցու,
որ
է
խիրուն
եւ
եասամին
եւ
ներկիսին
ձէթն,
եւ
մուշք
եւ
անպար
հոտայ.
ի
թթուէ
եւ
ի
ծանր
կերակրէ
պատրաստ
կեցիր,
եւ
տո՛ւր
վարդ
մուրապայ
անօթեց
տաք
ջրով,
որ
ստամոքն
եւ
ըղեղն
ամրացնէ
եւ
ուժովցնէ
եւ
զթանծր
խառնուածն
հալէ,
եւ
տո՛ւր
զմեղրին
շարապն,
որ
լինի
ի
մէջն
տաք
դեղեր
-
սնպուլ
եւ
ղարանֆուլ
եւ
տարչին,
եւ
աքլիլմէլիքն
եւ
պապունաճն
եփէ՛
ջրով,
ի
վերայ
գլխուն
լից,
եւ
օծէ՛
տաք
ձիթեր
որ
յառաջն
ասացաք.
օգտէ
աստուծով։