Գիրք վաստակոց

Երբ այգին հնանայ եւ տունկն մեծանայ, երկու ոտին չափ խորու պարտ է փորել շուրջանակի. եւ երեք ոտն արձակ 'ի լայնքն. եւ թէ այն ազգ այգիքն լինին որք 'ի վերայ ծառոց պատատեալ լինին՝ արձակ փորել պարտ է, եւ զտակքն սրբել, եւ չթողուլ ամենեւին ճեղ, եւ ոչ ակնուռ, ոչ 'ի տնկոցն եւ ոչ 'ի ծառոցն, որ բնաւ աճէ, կամ յիրեար շնկղկեալ խառնին: Եւ այս այսքան: