Վասն
ստածման:
Արժան
է
զնիստ
եւ
զմանդրան
…
իւր
քարանց
կամ
…
եւ
զամէն
ցամաք
ունենալ.
եւ
ոչ
'ի
դուր
տեղի,
որ
աղբն
եւ
գոզն
'ի
տեղն
դադար
է.
այլ
'ի
կէզն
տեղի,
որ
ամէնն
սահի
եւ
քամի:
Եւ
'ի
մէջ
մանրային
մսուրս
պարտ
է
շինել
ծնած
ոչխարացն,
եւ
'ի
տեղն
կերակրել,
մինչեւ
զարգանայ
գառն.
եւ
յերբ
մեծանան՝
'ի
ցերեկն
արածել
պիտի,
եւ
'ի
գիշերն
'ի
մսուրս՝
սէզ
եւ
մաղած
յարդ
տալ,
աղջրով
շողրեցուցած.
եւ
հացհամեմ
եւ
թրմուզ
թրջած
զկունդն,
որ
զկաթն
շինէ.
որ
բերկրիս
դու
եւ
գառն.
եւ
գարւոյ
եւ
ոսբան,
եւ
սիսռան
յարդ
տաս
աղջրով,
աղէկ
է.
եւ
թէ
չոր
տերեւ
թզենւոյ
եւ
չոր
թօպ
թուզ
տաս՝
շատ
կաթն
բղխէ:
Եւ
պարտ
է
հովուին
կանուխ
'ի
վերայ
շաղին
զոչխարսն
արածել
զամէն
ամառն,
զի
այն
է
իւր
կեանքն.
բայց
'ի
ձմեռն
պիղծ
է
այսպէս
արածելն.
եւ
չէ
պարտ
յեղեամն
արածել,
զի
սպանող
է
եղեամն.
եւ
յղեացն
անցուցանել
տայ
եւ
ձգել:
Պարտ
է
հովուին
զգեհն
'ի
համարն
ֆարտ
ունենալ
եւ
ոչ
լուծ,
զի
շնորհաւոր
է
ֆարտն
քան
զլուծն,
եւ
աճել
տայ:
Եւ
զմսուրքն՝
ձմեռան
մեծ
գիշերոյն
սահմանեցաք.
բայց
յամառն
պատեհ
է
զշատն
'ի
գիշերն
արածել,
եւ
'ի
դուրս
'ի
շաղն
պառակեցընել.
եւ
'ի
կէս
աւուր
շողոյն՝
'ի
շուք
ա՛ծ
եւ
հանգո
անհնար:
Եւ
զնստերն
ճարտար
փոխեա,
որ
աղբն
չնենգէ
իւրեանց
եւ
ցեխն:
Եւ
'ի
ժամու
իւրեանց
հովոց
արա
եւ
ջերոցք:
Եւ
ծխեա
իւրեանց
զայս
երկու
ազգ
խոտս.
ճնդպատասթ
եւ
…
արա
այլ
ազգ
ծանրահոտ
խոտեր,
նա
օգտէ:
