Գիրք վաստակոց

Արժան է զհնձանսն 'ի բարձրավանդակ տեղիսն շինել, որ 'ի սահմանն կենայ, եւ մառանին վերեւ, եւ յամենայն գարշահոտութենէ հեռի, եւ յաղտեղութեանց եւ 'ի գիշահոտ վայրաց եւ 'ի բաղանեաց, եւ յախոռոց եւ 'ի յարտաքնոցէ եւ 'ի ծառոց: Եւ յառաջ տո՛ւր զանուշահոտ խոտս արկանել 'ի ներք, եւ ծխել յետ լուանալոյն՝ որպէս արժան է՝ զանուշահոտ խունկս. եւ ընդդէմ արեւելից 'ի խոնարհ, որ խողովակն ընդդէմ արեւելից լինի: Եւ եթէ 'ի ձիւնամեծ երկիր լինի, նա ընդ հիւսիսոյ դէմն առնելի է խողովակն. եւ թէ 'ի միջասահման, 'ի ցուրտ եւ 'ի ջեր, նա ընդդէմ հիւսիսոյ պարտ է առնել զխողովակն: Եւ 'ի հնձանին մէկ դեհն փոքրագոյն հնձան պիտի, որ զտրօսանքն անդ քամեն. եւ կրով ծեփած պիտի եւ կրակաց մոխրով եւ լեսած կղմնտրով, եւ 'ի վերայ ծածկած, որ իրք 'ի ներքս չանկանի. եւ թէ տախտակով ոք շինէ՝ այլ աղէկ է: Եւ թէ զսիլայն ոք 'ի ներքս 'ի մառանն առնու, լաւն այն է։ Եւ թէ զխողովակն դնես, որ քաղցուն ընդ այն 'ի կարասսն լնանի, նա իւր ղորդ սահմանն այն է: