Հայերէն Յիշատակարաններ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Էջմիածին ամսագիր, 1946 թ., թիւ 8 -10, էջ 40

 

վայր ` Այրիձոր

 

Արդ, գրեցաւ սուրբ աւետարանս ի հռչակաւոր մենաստանի, ի թուիս Հայոց ՉԿ. (1311), յանապատիս, որ կոչի անուամբ Այրի Ձոր, ընդ հովանեաւ սուրբ Յարու [ թեան ||| հանգստարա ] նոցի սրբոց: Բայց գրեցաւ սուրբ աւետարանս ստուգեալ եւ ընտրեալ, յամենալաւ աւրինակէ:

 

ԿԱԹՈՒՂԻԿԵԱՅՑ ԹՈՒՂԹՔ

Երեւան 154

 

Ստացող ` Վարդան

Վայր ` Կիլիկիա Գերմաղբեւր

 

Որում ցանկացաւղ եղէ ես ` Վարդանս, ի վերջ հասեալ քահանայից, որ բնակեալ էի ի սուրբ ուխտն  Դրազարկն: Եւ փափագեցի տեսութեան սուրբ առաքելոցն Պետրոսի եւ Պաւղոսի, եւ սրբոյն Յակոբայ եւ սուրբ աստուածածնին. եւ մեծաւ աշխատանօք գնացեալ տեսի սուրբ տեղիսն, եւ յոյժ փորձութեան հանդիպեցայ ի ծովու եւ ի ցամաքի: Եւ դարձեալ անտի եկի ի հռչակաւոր եւ յականաւոր քաղաքն ` ի Հռովմ: Եւ անտի դէմ եդեալ եկի ի Կիպրոս կղզի եւ անտ հանդիպեցայ բարեպաշտ արանցն, որ վերոյգրեալ կան ի սուրբ աւետարանս ` Թաւտաւրէ եւ Ճուանի, եւ մեր յոյժ երեխտաւորին Սարգսին, եւ բարեպաշտ իշխանին պարոն Պաղտնին, որ է այժմ մարաջախտ հայոց, զոր խնամեսցի տէր աստուած զնա եւ զհարազատ եղբարք իւր, որք բարեմտութեամբ եւ հոգաբարձութեամբ հանգուցին զիս, զոր հատուսցէ նոցա տէր:

Եւ իմ ` ցանկացաւղ եղեալ սուրբ աւետարանի, եւ վերոյգրեալ բարեպաշտ արանցն ընչիւք, եւ ոչ յիմ գոյից, ետու գրել: Եւ հանդիպեցայ քահանայի միոյ գրչի եւ ետու գրել աւետարան, եւ ոչ հաւանեցայ վասն անվարժ գրելոյն, եւ նիւթոյն թանձրութեան, եւ ծաղկին անպատեհութեան: Եւ վասն երկրիս անհանգստութեանն եւ գերելոյն յանաւրինաց վասն մեղաց մերոց բազում ժամանակս կացաք անտ, եւ այլ մագաղաթ ճարկեցի բարեպաշտ արանցն ընչիւք: Եւ դիմեալ եկի յերկիրս ` յառաջին բնակչութիւնն իմ, ի սուրբ ուխտն ի Դրազարկ, յո եւ իմ խորհուրդ առեալ եկի ի սուրբ ուխտն Գերմաղբեւր, յորում բնակեալ էր նախածանաւթ եւ յոյժ սիրելի եղբայր իմ, քահանայ ոմն Թորոս անուն Հռոմկլացի, հմուտ գրչութեան: Եւ յոյժ աղաչեցի զնա յանձն առնուլ եւ գրել զնոր կտակարանքն ի լման ի մէկ տունի, եւ նա յանձն էառ. եւ ես, ոչ յիմոց ընչից, այլ ի վերոյգրեալ աստուածասէր արանցն եւ յայլ պարո նացն, ետու գրել: Եւ թէպէտ այլոց ընչիւք ետու գրել, այլ ես յոյժ աշխատեցայ ի գալ եւ ի գնալ: Եւ արդ, յերեսս անկեալ աղաչեմ զամենեսեան, ոյք աւգտիք ի սմանէ, յիշել ի սուրբ եւ ի մեղսաքաւիչ աղաւթս ձեր զիս ` ստացաւղ գրոցս զՎարդան, եւ զհարազատ եղբայրն իմ զԱնդրէաս կրաւնաւոր քահանայ, որ սրով կատարեցաւ, եւ զծնաւղսն իմ ` զԹորոս, եւ զմայրն իմ ` զՇար, եւ զեղբարսն իմ ` զԱւետիք եւ զՅովաննէս, եւ զփոքրիկ եղբայրն իմ Ելֆինաս կոչեցեալ, եւ զքորսն իմ ` զգնացեալսն առ Քրիստոս: Յիշեսջիք եւ զմաւրքոյրորդին իմ զԹորոս կրաւնաւոր քահանայ, յիշեսջիք եւ զքեռին իմ զտէր Վարդան, յիշեսջիք եւ զսնուցաւղն իմ եւ զմաւրքոյրն Ոսկեցաւղ կոչեցեալ, աղաչեմ յիշել եւ զամենայն ազգատոհմն իմ ` զկենդանիս եւ զհանգուցեալս:

Յիշեսջիք եւ զՎասիլ քահանայ Հռոմկլացի եւ զամենայն արդիւնարարսն, ոյք աւգնական եղեն ընչիւք իւրեանց ի սուրբ գիրքս յայս: Յիշեսջիք եւ զյոյժ երեխտաւորն իմ զՀայրապետ վարդապետն ` գնացեալն առ քրիստոս եւ զՍտեփանոս կրաւնաւոր քահանայ: Յիշեսջիք եւ զառաջնորդ սուրբ ուխտիս զսրբասէր րաբունին ` զտէր Կոստանտին, եւ զփակակալ սուրբ ուխտիս :

Գրեցաւ ի թվականիս Հայոց ԷՃ. եւ Կ. (1311):

 

ՅԱՍՄԱՒՈՒՐՔ

Բակուրուն, Կիպրոս կղզի, էջ 107-109

 

Գրիչ ` Կոստանտին եպիսկոպոս

Վայր ` Սիս - Ճոխաթ - Ձորոյ վանք

 

Արդ, եղեւ աւարտումն ` մատենիս ի մայրաքաղաքս Սիս, որ է առ ստորոտով աստուածայպահ դղեկիս, զոր տէր Յիսուս անդրդուելի պահեսցէ միշտ եւ հանապազ: Եւ վասն զի ոչ գոյր սոցայ տեղի անգորելոյ ի մի վայր, գրեալ եղեւ մասն ինչ ի Սիս եւ մասն ի Ճոխաթն, որ է վանք ասորոց ազգին, ընդ հովանեաւ սուրբ Աստուածածնին, եւ մասն ինչ ի սուրբ ուխտն Ձորոյ կոչեցեալ վանք, ընդ հովանեաւ սուրբ Նշանացն, եւ սուրբ աստուածածնին, եւ Սիոնի: Ի թուականութեանս Հայոց մեծաց ՉԿ. (1311), ի հայրապետութեան տեառն Կոստանդեայ Կեսարացոյն եւ ի թագաւորութեան Աւշնի աստուածասիրի եւ բարեպաշտի, որդոյ Լեւոնի, որդոյ Հեթմոյ, զոաւրինակ ` որպէս ի հնումն զԴաւիթ ընդրեաց աստուած յորդիսն յԵսսէ, սա յպէս եւ զԱւշինս ի նորւկմս ընդրեաց ի մէջ եաւթն եղբարց իւր, եւ էաւծ թագաւոր տանս Թորգոմայ եւ ազգիս Հայկայ, յոր եւ համարձակ կարասցէ կարդալ զաստուածայնուագ մարգարէին բանս, թէ ` Փոքր էի ես յեղբարս իմ եւ կրսեր ի տան հաւր իմոյ: Յոր թէեւ ոչ արածէր սայ զխաշինս հաւրն, որպէ ս զԴաւիթ, բայց զաւծումն եւ զթադն ընկալաւ յաստուծոյ, եւ խաղաղութեամբ արածէ զբանաւոր հաւտս Հայոց ազգիս, զոր յայլ եւ յայլ ժամանակս նեղէին յանաւրինաց, յոր եւ զերկնայինն ի խաղաղութիւն ինքն ընգալցի ի Քրիստոսէ աստուծոյ մերոյ, երկար ամաւք եւ բազում ժամանակաւ:

Արդ, աղաչեմ զհանդիպեալս վերոյգրեալ յիշատակացս հաւաքեալ բազմայչարչար վկայից, որ ի սուրբ մատենիս յաիետ, որ յետ մերոյ ելիցս յայստեայցս վայելէք ի սայ հոգեւոր մխիթարութեամբ, սրտի մտաւք յիշել յաղաւթս ձեր զիմս նուաստութիւն, զԿոստանդին եպիսկոպոս եւս, եւ զՔրիստոս հանգուցեալ քեռին իմ եւ զյոյժ երախտաւորն իմ զՅովհանէս Կարմիրվանցի. եւ զքաղցրիկ մայրն իմ զԱղվոր տիկին, ընդ նմին եւ զհայրն իմ զՎասիլ, եւ զարեամբ նահատակեալ հայրազատ եղբայրն իմ զՍարգիս, որ մինչդեռ մանուկ էր տիաւք խողխողեալ եղեւ յանաւրինաց, եւ զԱւշին, որդի նորին, որ յանցեալ ամի հանգեաւ խաղաղութեամբ ի Քրիստոս, եւ է ի պահեստի ի սուրբ ուխտն Ճոխաթն, յամսեանն յու [ նու ] արի յիրեք աւրն, որ էր շաբաթ աւրն: Ընդ սոցայ յիշեսջիք եւ զհանգուցեալ հայրն Յակոբայ ` զՍարգիս, եւ զմայր նորին ` զՄլհամ Խաթուն, եւ զհայրազատ անդրանիկ եղբայր ժառանկողի մատենիս Յակոբայ ` զՍեփանոս, որոյ տէր հատուսցէ զանսպառ բարիսն աստ եւ ի հանդերձելումն, եւ յիշելոցս եւ յիշողացտ առհասարակ միայպէս ողորմեսցի ի մեծի աւուրն ահագին ժամուն, յորժամ ճարտասանութիւնքն, բանքն սպառին եւ գործքն թագաւորեն, միայն ունելով բարեխաւս զբազմութիւն ա ստ հաւաքեալ սրբոցն իւրաքանչիւր յանուանէ ի Քրիստոս Յիսուս տէր մեր

 

բ

 

Կազմող ` Յակոբ

 

Ո ՜ հ, զմեղաւոր դատապարտեալ կազմող սորա զՅակոբ երէց ` զորդի Մեծ - պարոնին, եւ զեղբայրն իմ զՅոհանէս, եւ զհանգուցեալ եղբայրն իմ ի Քրիստոս զԿոստանդին, հանդերձ ծնաւղաւք ` կենդանեաւք եւ հանգուցելովք, յիշեցէք ի տէր Յիսուս Քրիստոս, աղաչեմ, ո ՜ վ աստւածասէր ընթերցողք: Ընդ նմին աղաչեմ յիշել ի տէր զպատուական ծերուն [ ի ] զՎասիլ քահանայն եւ զծնողսն իւր. աղաչեմ յիշել ի տէր զուսուցիչն իմ զԹորոս քահանայ ` զՄնական կոչեցեալ Երկաթ:

 

ՄԱՅՐ ՄԱՇՏՈՑ ՍՍՈՅ

Հալէպ. Անթիլ. եւ մասն. Սիւրմ. Բ. 31-32

 

Մագաղաթ յղող ` Թումաս

 

ա

 

Երթա մագաղաթս ի Վնէժու առ կաթողիկոսն ամենայն [ Հայոց ] ի տէր ջԿոստանդին, ի Թումասայ եպիսկոպոսէ Իթալիոյ:

 

Ստացող ` Կոստանդին Կեսարացի

 

բ

 

Նըւաստ Կոստանդին կաթողիկոս գտայ զշարադրութիւնս Հայրապետացն հայոց, գըրեալ ձեռամբ սուրբ հաւրն մերոյ Ներսիսի արքեպիսկոպոսի տարսոնի, եւ ետու գրել աստ

 

Կազմող ` Ճաւսլին

 

գ

 

Երկրորդ լուսաւորիչն Հայկազան ազգին տէր Կոստ [ անդին ], զանարժան եւ զմեղաւոր ծառայս ձեր ` զկազմօղ սորայ զՃաւսլինս, յիշեա առաջի Քրիստոսի տեառն մերոյ:

 

դ

 

Ի թուականիս Հայոց ՉԿ. (1311), յամսեանն սեպտեմբերի ի ԺԴ. (14) եղեւ սիւնհոդոս, հրամանաւ սրբասնեալ եւ երջանիկ կաթողիկոսին հայոց Մեծաց տեառն Կոստանդեայ, յեկեղեցիս, որ կոչի սուրբ Սոֆիայ, հարցաքննութիւն եւ հրաւեր եղեալ յաստուածասէր եպիսկոպոսաց եւ ի սրբասէր քահանայից եւ սարկաւագաց, սրբասնեալ եպիսկոպոսն Հաճոյն տէր Ստեփանոս, արքեպիսկոպոսն Տարսոնի տէր Յովանէս, եպիսկոպոսն Ատանու տէր Ստեփանոս, եպիսկոպոսն յԻկոնիոյ տէր Սարգիս: Որոց ի միասին ժողովեալ, քննութեամբ եւ ընտրութամբ հրաւիրեցին արժանապէս զԳրիգոր քահանայ յեպիսկոպոսութիւն Սալմաստու:

 

ՃԱՌՔ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ ՄԱՆԴԱԿԱՆՒՈՅ

Երեւան 5077

 

Գրիչ ` Յակոբ Կիլիկեցի

 

Սակս որոյ բարեմիտ եւ կուսակրաւն քահանայն  Յովաննէս. ծայրիւ մտաց մատին ճաշակեալ ի քաղցրութենէ իմաստից որ աստ գումարեալ գոյ: ողջախո ՜ հ իմն մոլորութեամբ եւ յաւետ տենչմամբ ` ըստ յատուկ եւ առանձին բանական բնութեանս եւ որ կա ի սմայ զաւրութիւն, մի ՜ շտ արդիւնական գործս պիտ ոյից իմաստաւոր խորհով ի կիր արկանել: յայսպիսի իմանալի դարաստանս վարեալ բերաւ ` որ լաւագոյն է քան զականս պատուականս: Ըստ ումեմն վիպելոյ ի հնոցն ` եթէ ոչինչ է լաւագոյն քան թէ բոլոր ոգոց զաստուածային տիպս աւրինաց ընդունել: Յաղագս որոյ թախանձեմ զնուաստութիւնս իմ ոյ Յակոբայ [ Կի ] լիկեցւոյ առ ի ծրագրել զայս բա [ նս ] որ աստ գոլով ոգեշահք եւ իմն ||| եցեալ ի բազում յաւժարութիւն նորին. Եւ յողջախոհ եւ իմաստուն տ [ են ]|| չումն բերա յայս հանդէս: Ոչ եթէ լաւագոյն գոլով իմ յայս արհեստ գրչութեան ` այլ փցու ՜ ն եւ վատթար: Վասն որոյ զպարտութիւն խոստովանիմ, քանզի յաղթեալ եղէ ի սիրոյ նորին եւ երկիւղ իրա ՜ ց քեցեցի: գծագրելով զսա ի յիշատ [ ակ ] հոգւոյ Յովհան [ նէս ] քահանայի եւ ծնողաց նորին: Դարձեալ ծանուցեանեմ զայս ինչ ` զի գաղափար սմին աներաժի ՜ շտ եւ անհարմա ՜ ր ելով ըստ առոգանութեանցն արհեստի, մանաւանդ ըստ կետիսըս, քան զի ոչ գոլով ի նմա աւարտակէտ, կամ ստորակէտ, կամ միջակէտ ` այլ խառնուփնդոր շփոթեալ ըստ յոռեգոյն խոհա [ րարի՞ ]. եւ իմ տեսեալ զայսպիսի իրս ըստ նուաստութեանս իմոյ ուշ եդի մակածական ելով ` զի թերեւս ի վերայ հասից կետիցն: Եւ տեղեկանայի է ՜ ր զոր առ տ [ ե ] ղեաւն, եւ էր զոր Բ., կամ Գ., կամ եւս աւելի տող գրելով || եւ կամ դէմ մի կամ թուղթ մի: Եւ էր զոր ոչ կարէի առ ժամայն ` թողլով իմ ի միւս աւրն եւ կամ յերկուս ` եւ ապա տեղեկանայի: Վասն որոյ աղաչեմ զեւ ՜ ս հզաւրագոյնսդ եւ զնազելի ուշիմսդ ` եթէ գուցէ գտանելով ձեր սխալ ի նչ ` ոչ մեղադրէք ` զի բազում ջանիւ ըստ տկարութեան իմոյ ` այդ էր կա ՜ րն իմ:

Արդ եղեւ աւարտ գրչութեան սորա ի թվ [ ականին ] հայոց Չկ. (1311), յանապատեր սրբոյն Գրիգորի ընդ հովանեաւ սրբոյ Կարապետին, եւ սրբոյն Մինասա, եւ նորաշէն սուրբ Աստուածածնին ` որ յայսմ ամի ` բազում ջ անիւ եւ աշխատութեամբ շինեալ եղեւ ի գերահռչակ րաբունապետէն Մովսիսէ. աղաչեմ զամենեսեան զի նախասացեալ ստացաւղ սորին զՅով [ հաննէս ] աբեղայն յակքարմամբ [ ՞ ] սրտիւ յիշման արժանի ՜ առնէք տէր - ողորմայիւ եւ զծնաւղսն իւր, նա ՜ եւ զվերոյասացեալ || րաբունին Մովսէս. եւ զայլ ճգնաւոր եղբարսն մեր, որ անդ գոլով զմիայնակեացսն եւ զաբեղայսն, զի բազում յաւժարութեամբ աւժանդակ եղեն մեզ: Եւ աստուած, որ առատն է ի տուրս բարեաց, ձեզ ողորմեսցի, եւ նմա փառք յամենայնի: Դարձեալ ես մեղսամակարթ եւ վատթարս ի բարեաց ` տրուպս Յակ [ ոբ ], կականմամբ ձայնիւ իբր առաջի կալով ձերում պարկեշտութեանդ ոգել զայս ինչ:

 

Յերեսս անկեալ արտասուալի,

Բոլոր մաղթեմ միշտ ամենի:

Այլ եւ ուշիմքդ նազելի,

որք պատահէք այսըմ տառի:

Կապեալ սիրովն բնականի,

Ս [ եռ՞ ] ն եւ յըստակ ըստ Յիսուսի

Ոգել բանիւ տէր - ողորմի,

Ինձ եւ ծնողացն իմ եւ զարմի,

Բարեաց տըւաւղն ամենայնի

Քրիստոս աւրհնեալ միշտ եղիցի:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Թավրիզ, Բերդաթաղի Ս. Աստուածածին եկեղեցի. 1. Աճառեան, Ցուց. էջ 70-74

 

Գրիչ ` Ծեր

 

ա

 

Յամի հարիւրից եւթեանց եւ տասանց վեցից տարբերութեանն Հայոց տումարիս (1311), ես ` յոգնամեղ եւ տառապեալ գրիչս  Ծեր քահանայ, յանկ հանեալ աւարտեցի զսա բազում ջանիւ եւ մեծաւ աշխատութեամբ, յամենալաւ եւ ի ստոյգ աւրինակէ, զոր ի բազմաց վկաեալ, ստացա զսա գանձ անապական յերկինս, ուր ոչ գող մերձենա եւ ոչ ցեց ապականէ, ի վայելումն մանկանց եկեղեցոյ նոր Սիոնի, յամս աստուածապատիւ տեառն Կոստընդի հայոց կաթողիկոսի:

 

բ

 

Սրբոց աւետարանչացն բարեխաւսութեամբ, Քրիստոս աստուած, ողորմեա ինձ ` մեղապարտ գծողիս Ծեր քահանայի, եւ ծնողաց իմոց, եւ ազգականաց: Յիշեսջիք զաւակն իմ զՄարգարէ, եւ զեղբաւրորդին զՅակոբ, եւս առաւել զՇնոհվոր, որ բազում աշխատանք կրեաց ի վերա մեր, ազատեսցէ ի մեղաց, եւ ծնողաց եւ ազգականաց թողութիւն շնորհեսց [ է ] Քրիստոս աստուած, ամէն:

 

Ծաղկող ` Թորոս

 

գ

 

Զանպիտան Թորոս սարկաւագ ` զնկարող սուրբ պատկերացս, աղաչեմ յիշեա ի տէր Յիսուս Քրիստոս:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Փիրղ. 6263, էջ 117 ( Զմիւռնիայ, սբ. Ստեփաննոս եկեղեցի )

 

Գրիչ ` Գրիգոր

Վայր ` Ակներ

 

Արդ, աւարտեցաւ սուրբ աւետարանս ի սուրբ եւ ի գերահռչակ ուխտս Ակներ կոչեցեալ, ի թուաբերութեանս Հայոց ՉԿ. (1311), ձեռամբ Գրիգորի անարհեստ գրչաւորի, ի խնդրոյ Գրիգոր միայնակեցի ստանալով զսա ի յարդար վաստակոց իւրոց եւ պարգեւելով ի հռչակաւոր ուխտն Խռչկայ կոչեցեալ, զի կացցէ հանապազ ի սուրբ տաճարին ` զոր յանուն սրբոյն Գէորգայ զօրավարին շինեալ է: Յիշեցէք յաղօթս ձեր զստացող սորա զԳրիգոր միայնակեացն, այլ եւ զառ ի Քրիստոս հանգուցեալ զհայրն իւր ` զՎասակն ի ժամանակիս այսմիկ էր թագաւոր աշխարհին Կիլիկիոյ Աւշին եւ կաթողիկոս Կոստանդին Կապադովկեցին, որոց տէր առաջնորդեսցէ զհոգեւոր առաջնորդութիւն եւ զմարմնաւորն ընդ երկայն աւուրս:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Թորոս Աղբար, Բ. էջ 43 ( Տիգրանակերտ )

 

Գրիչ ` Կոստ [ անդին ]

Վայր ` Խորնի Ձոր

 

Գրեալ ի Ձորս Խորնի, ընդ հովանեաւ սուրբ Տիրամաւր եւ սուրբ Նշանացն, իխըցկան միոջ, որ է հարաւակողմն պերճ անապատիս, ի խնդրոյ սուրբ եւ ընտրեալ կրաւնաւոր քահանայի Պետրոսի, ձեռամբ պիտականուն քահանայի Կոստ [ անդեայ ] եւ ողորմելի գերւոյ Հեթմընցւոյ, թվ. ՉԿ. (1311):

 

ՄԱՍՈՒՆՔ ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆԻ

Երեւան 282 ( Տես նաեւ 1558 եւ 1657 թ. թ. )

 

Գրիչ ` Յով [ հաննէս ]

 

Շնորհիվ տեառն սկսա եւ ողորմութեամբ նորին կատարեցի զաստւածաշունչ տառս զայս, զոր հոգին սուրբ տա բարբառել սրբոյ առաքելոցն:

Արդ, գրեցաւ սայ ձեռամբ անպիտան եւ փծուն գրչի Յով [ հաննիսի ], յիշատակ հոգւոյ իմոյ եւ ծնաւղացն իմոց, որ ի Քրիստոս փոխեցան, եւ եղբարցն իմոց:

Արդ, ով կարդայք կամ աւրինակէք, մեղաց թողութիւն հայցեցէք ի Քրիստոսէ աստուծոյ մերմէ, եւ աստուած հայցողացդ եւ հայցելոցս առհասարակ ողորմութիւն պարգեւեսցէ, ամէն:

Ի թուական Հայկազեան տումարիս ՉԿ. (1311):

Կարաւտ եմ աստուծոյ ողորմութեանն եւ սիրոյն, եւ եմ տառապեալ, եւ յոյժ մեղաւոր, եւ յանցաւոր աստուծոյ պատուիրանին: Աստուծոյ սիրոյն համար, ով հանդիպիք այսմ տառի, զաստուած - ողորմին անյապաղ շնորհեցէք Յով [ հաննիսիս ] եւ ծնաւղաց իմոց:

 

ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ « ԲԱՐՁՐԱՑՈՒՑԷՔ »- ԻՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ՇՆՈՐՀԱԼՒՈՅ ԵՒ ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳՈՑ ԵՐԳՈՅՆ ՎԱՐԴԱՆԱՅ

Երեւան 1460

 

Գրիչ ` Կիւրիոն

 

[ Յիշեցէք] նաեւ զարժանին յիշատակի զբազմերախտ րաբունապետն իմ զՅոհ [ աննէս ]` զծնողն երկամբք հոգւոյ, եւ զըստ մարմնոյ ծնողսն իմ ` զՎարդան քահանայ ||| եւ զեղբարսն իմ ` զՄխիթար քահանայ եւ զԽաչատուր կրօնաւոր եւ զՄխիթարիչ, եւ յիշողացդ տէր ողորմեսցի:

Էր թվականութեանս Հայոց ՉԿ. (1311), յորում աւարտումն եղեւ ծրագրութեամբ, ձեռամբ յոգնամեղի Կիւրիոնի ` սպասաւորի բանի:

 

Զբազմերախտ հոգեւոր հայրն մեր զԻշխան յիշեցէք ի Քրիստոս:

 

ՅԱՂԱԳՍ ԲՆՈՒԹԵԱՆ ՄԱՐԴՈՅ ԵՒ ՅԱՂԱԳՍ ԿԱԶՄՈՒԹՅԱՆ ՄԱՐԴՈՅ ԳՐԻԳՈՐԻ ՆԻՒՍԱՑՒՈՅ

Երեւան 3463

 

Գրիչ ` Կիւրիոն

 

Զբազմավեր անձն հիքոյս Կիւրոնի ` ծրողի սորին, յիշեա ի թողութիւն մեղաց, եւ զՄխիթար քահանայ, եւ զԽաչատուր կրօնաւոր, եւ զրաբունապետն իմ Յովհաննէս, ամէն: