1343
ՇԱՐԱԿՆՈՑ
Վիեն.
173,
Տաշ.
Ցուց.
էջ
489
Գրիչ
`
Ներսէս
ա
...
Գրեցաւ
շարակնոցս
ձեռամբ
մեղաւոր
եւ
սուտանուն
սարկաւագ
Ներսիսի,
ի
լաւ
եւ
յընտիր
աւրինակէ,
որ
կոչի
Խըլկցի ,
ընդ
հովանեաւ
սրբոյ
Յակոբայ,
Կապոսի:
ի
դառն
ժամանակի
էաք,
որ
երեկ
Սուլայիման
ղանն
ու
գնաց
ի
Յարաթնին
վերայ`
ի
Սեբաստիայ,
նայ
աստուծով
յաղթեց
Յարաթնին
ու
փախստեայ
արա
զնոսայ.
ի
թվ.
ՉՂԲ.
(1343):
Արդ,
աղաչեմ
զձեզ
եղբարք,
անմեղադիր
լերուք...:
Յիշեսցիք
զհեզահոգի
վարդապետն
իմ
զՅովաննէս
փիլիսոփայն
եւ
զկրաւնաւոր
եղբայր
իւր
զՄովսէս
ծաղկօղն,
որ
բազում
աշխատեցան
ի
հետ
ինձ
եւ
խնամս
տարան
ի
վերայ
իմ...:
ստացող
`
Պաւղոս
բ
Զստացաւղ
սորին
զՊաւղոս
սարկաւագ
եւ
զծնաւղս
իւր,
զպատուեալ
ծերունին
զԹագուոր
մանկտաւագն,
եւ
զմայր
իւր
զփոխեցեալն
առ
Քրիստոս`
զՄէն
տիկինն,
եւ
զեղբարսն
իւր`
զՍիմէոն
եւ
զայլսն
յիշեսջիք,
եւ
զՀարպետն,
եւ
նոցա
մեղաց
թողութիւն
խնդրելով:
Տէր
աստուած
վայել[ել
]
տացէ
զսա
Պաւղոսին
ընդ
երկայն
աւուրս ,
ամէն:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Երեւան
5505
(տես
նաեւ`
1321
եւ
1504
թ.
թ.
)
Վայր
`
Խլա՞թ
Ի
թվ.
ՉՂԲ.
(1343),
որ
Ղարայ
Հասան
զԽլաթ
թախթանեաց,
ու
աւետարանս
պարոն
Չարուխն
պահել
էր.
աղաչեմ
զձեզ
յիշել
զպարոն
Չարուխն
ի
մաքրափայլ
յաղաւթս
ձեր,
եւ
զկենակիցն
իւր
զՇնոհվորն,
եւ
զորդին
իւր
զԷվատն,
որք
յիշէք
զսոքայ
եւ
դուք
յիշել
լիցիք
ի
բարեց
տվողէն
աստուծոյ ,
ամէն:
ԺՈՂՈՎԱԾՈՒ
ԲԱՆԻՑ
ԵՒԱԳՐԵԱՅ
Երեւան
1981
Գրիչ
`
Յովաննէս
վայր
`
Գլաձո՞ր
ա
...
Երջանիկ
եւ
զբազմաշնորհ
զերիցս
ե[րանեալ
րաբու]նապետն
Դ[ավի]թ
յիշեցէք
ի
Քրիստոս,
եւ
զիս`
զՅով[աննէս
]
նուաստ
|||
բ
Ո՜վ
հայր
հոգեւոր
եւ
տէր
մարմնաւոր,
ընկալ
զսակաւ
ծրեալս
ի
քո
մեղապարտ
աշակերտէս
Յովաննիսի
քո
յառանձինն
յաղաւթս,
եւ
աստուած
զձեզ
յիշէ,
եւ
նմայ
փառք:
ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ
ՍԱՂՄՈՍԱՑ
ՎԱՐԴԱՆԱՅ
ԱՐԵՒԵԼՑՒՈՅ
Բրիտ.
թնգ.
74.
Կոնիբ.
Ցուց .
էջ
189
Գրիչ
`
Շմաւոն
ա
...
Եւ
ընդ
նոսին
պսակաւորեալ ...
բերկրեսցի ...
ստացող
մատենիս`
գործնական
եւ
արդիւնական
վարդապետ
Դաւիթ,
իւրովքն
ծնողաւք
եւ
հարազատաւք,
եւ
զմեղուցեալս
աստուծոյ
զՇմաւոն
գրիչ,
այլեւ
զՎարդան ,
զՄխիթար,
զՍարգիս,
վասն
սիրոյն
Քրիստոսի
յիշեցէք
առ
տերամբ:
բ
Զարժանապատիւ
րաբուն
Դաւիթ
եւ
զծրողս
Շմաւոն,
այլ
եւ
զՎարդան,
եւ
զՄխիթար,
զՍարգիս,
վասն
աստուծոյ
յիշեցէք
ի
Քրիստոս:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ
Վենետ.
181,
Սարգս.
Ցուց.
Ա.
էջ
755
Գրիչ
`
Սիմէոն
վայր
`
Սուրխաթ
Շնորհիւն
աստուծոյ
ամենակալի
սկսայ
եւ
ողորմութեամբ
խնամոց
նորա
կատարեցի
զսուրբ
աւետարանս
յաւրինակէ
սրբոյն
Սահակայ
Հայոց
թարգմանչի
եւ
երրորդ
լուսաւորչի
Հայաստանեայցս,
ի
հայ
թուականիս
ՉՂԲ.
(1
343),
յաշխարհ
Ղրիմի,
ի
մայրաքաղաքս
Սուրխաթ,
ընդ
հովանեաւ
սուրբ
Աստուածածնին,
ի
հայրապետութեան
Հայոց
տեառն
Մխիթարեա,
եւ
ի
թագաւորութեան
բարեշնորհի
Սարգսի,
ձեռամբ
իմով`
Սիմէոնի`
մեղուցեալ
յետին
եւ
անարժան
երիցուի
եւ
ապիրատ
գրչի,
[ի
]
խնդրոյ
աստուածարեալ
սրբասէր
կրօնաւորի
Աստուածատրի,
զի
ստացեալ
զստացուածս
աստուածային
կենդանի
յարդար
ընչից
իւրոյ,
յիշատակ
բարեաց
ինքեան
եւ
ծնաւղաց
իւրոց...:
ՃԱՌԸՆՏԻՐ
Երեւան
4709
Գրիչ
`
Յովանէս
ա
Քրիստոս
աստուած,
ողորմեա
ամենայն
հաւատացելոց,
եւս
առաւել
ստացողի
սուրբ
գրոցս
Էլմէլէքին,
եւ
ծնողաւց
իւրոց,
եւ
ինձ`
մեղաւոր
գրողիս
Յովանիսիս,
եւ
իմ
ծնողացն,
եւ
քեզ
փառք
յաւիտեան:
Գրիչ
`
Դէոսկորոս
բ
Քրիստոս
աստուած
ողորմած,
ողորմեա
ամենայն
հաւատացելոց
քոց,
եւս
առաւել
ստացաւղ
սուրբ
գրոցս
Էլմէլէքին,
եւ
ծնողաց
իւրոց,
եւ
ինձ`
մեղաւոր
գրողիս
Դէոսկորոս
սուտանուն
քահանայիս,
եւ
իմ
ծնողացն,
եւ
կարդացողաց
եւ
լսողացն,
եւ
նմա
փառք
յաւիտեանս ,
ամէն:
Հետ.
ստացող
`
Յարթեն
գ
Ի
թուականութիւնս
Հայոց
ՉՂԲ.
(1343),
ի
դառն
եւ
ի
վշտալից
ժամանակիս,
ի
հայրապետութեանն
տէր
Ստեփանոսին
[գրեցաւ
մատեանս]...
ՃԱՌԸՆՏԻՐ
Երեւան
1523
(տես
նաեւ
1668
թ.
)
Գրիչ
`
Յովանէս
Քրիստոս
աստուած,
քո
սուրբ
եւ
հրաշալի
յարութեանդ
բարեխաւսութեան
յարոյ
զամենայն
մեղաւք
մեռեալ
հոգի
հաւատացելոց
քրիստոնէից,
եւս
առաւել
զհոգի
Էլմէլէքին`
զստացողի
սուրբ
գրոցս,
եւ
զծնաւղացն
իւրոց,
եւ
զամենայն
արեան
մերձաւորաց,
եւ
զիմ`
զմեղաւոր
գրչիս
զՅովանիսի,
եւ
զիմ
ծնողացն,
եւ
զազգականացն,
եւ
զկարդացողաց,
եւ
զլսողաց,
եւ
քեզ
փառք
յաւիտ[եանս]:
Ք
Ա
Հ
Ա
Ն
Ա
Յ
Ա
Թ
Ա
Ղ
Երեւան
7784
...
Շնորհիւ
տեառն
շարադրեցի
զհիւսումն
հոգեզան
[խնդ՞]րուածութեանս
աստուածազարդ
կտակիս
ի
թելադրութենէ
հոգոյն
սրբոյ,
զյոքնակից
իմաստից
գի[ւ
]
տըս
յաւրհնութիւնաբեր
ցուցակէս
սակաւ
բանիւք
բովանդակեալ`
զնահապետացն
[աս]եմ,
եւ
որ
ի
նոցանէ
մարգարէական
պարք
գլխ[աւոր]եա[լք
]
ի
Քրիստոս,
զառաքելոցն,
զսրբոց
հարցըն`
նոցին
հետեւողաց,
ուղղափառ
քարոզչացն,
վսեմաբան
վարդապետաց,
զի
արբեալ
ի
հոգւոյն
սրբոյ
նախնիքն
մեր
եւ
յարմարեալ
աստուածային
գանձարանս
հասուցին
առ
մեզ,
որով
եւ
սովա[ւ
]
զամենայն
դասս
քահանայից
առ
Քրիստոս
յուղարկե[ա՞ց
]
ազգս
Հայաստանեաց
եւ
ծնունդս
Լուսաւորչին:
Արդ,
գրեցաւ
քահանայաթաղս
ի
|||
ատաւք
լի
եւ
անթերի
[յ]երկոտասան
աւու[րս
],
ի
թուաբերութեանս
Հայկազեան
տումարի
ի
ՉՂԲ.
(1343),
յամսեանն
մայիս
ԺԳ .
(13):
Արդ...
