Հայերէն Յիշատակարաններ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Բրիտ. թանգ. 11 or. 5626, Ֆ. Կոնիբեր, Ցուցակ, էջ 18

 

Յամի Պ. երորդի ՀԵ. թվաւանիս Հայոց (1426) վերստին նորոգեցաւ սուրբ Աւետարանս, որ էր անկեալ ի ձեռս անաւրինաց…

Ըստացող Աղանն, եւ ուր ծնօղսն` հայրն հանգուցեալ Վարդանն եւ մայր իւր Հօ[ռ]օմսիմէն, եւ զւենակիցն իւր Մարա[ն], եւ զդուստրն իւր Յեղսաբետն, եւ զգ[ո]ւրն իւր Հոռոմին, զախբոր||

 

ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ԵՐԳՈՑ ԵՐԳՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՆԱՐԵԿԱՑԻՈՅ

Երուսաղէմ 1225

 

Ընթերցող` Թովմա Մեծոփեցի

Վայր` Մեծոփայ վանք

 

ա

 

  Գրիքս է Մեծոփա վանաց սուրբ Աստուածածնին, լաւ պահօղն եւ ընթերցաւղն աւրհնի յաստուծոյ եւ յամենայն սրբոց:

  Ընդ առաջին աշխատողացն յիշել աղաչեմ զպիտ[ակ] անուն վարդապետս Թովմա:

 

բ

 

  Մեծոփայ վանաց սուրբ Աստուածածնին ց գիրզս եւ Թովմա վարդապետին, լաւ պահօղն եւ ընթերցօղն աւրհնի ի յաստուծոյ:

 

գ

 

  Աղաչեմ զսպասաւորքդ բանի փոքր մի ճաշակեա ի քաղցրութենէ սորին եւ ապա գիտասցէս զճաշակ քաղցրութեան հոգեւոր պտղին, զի ես ճաշակեցի եւ ո գըտի այլ ճաշակ` համեմատ սըմին: ՊՀԵ. (1426) թվ. դասիւ կարդացի հետ Վարդանայ մեկնչին, եւ զարմանալի տեսայ զմիտք սորին: Քրիստոս աստուած ողորմի Թովմա վարդապետին եւ իւր ծնողացն, ամէն:

 

ՍԱՂՄՈՍԱՐԱՆ

Երուսաղէմ 1988

 

Գրիչ` Ղազարոս Ղրիմեցի

Վայր` Երուսաղէմ

 

Արդ, ես` բազում մսղաւք լցեալս եւ խխայթեալս եւ շարաւով լցեալ մեռեալ ոգի Ղազարոս Ղրիմեցի, որ տխեղծ մտամբ գծագրեցի զսա հրամանաւ երիցս երանեալ ճգնազգեաց եպիսկապոսի տէր Մելքիսեթի, որ զնիւթն շնոհեաց, եւ ես` եղկելիս գծագրեցի: Եւ եղաք զսա յիշատակ մեզ եւ ծնողաց մերոց || ի սուրբ Փրկիչս: Եւ աղաչեմ երես անկեալ զսուրբ սպասաւորքդ սուրբ Փրկչիդ` խնամոդ պահել զսա, եւ անյապաղ զաստուածողորմին ասել, զի վասն այս յուսոյս գրեցի, եւ որ լի սրտիւ թողութիւն մեղաց մերոց խնդրեսցէ ի Քրիստոսէ աստուածոյ մերոյ, թողցէ Քրիստոս աստուած զիւր սխալանքն, ամէն:

Այլ եւ աղաեմ յիշել ի բարի զհոգեւոր եղբարքն մեր զՄարուգէն, որ զթուղթն խազեց, եւ զՄկրտին, որ կրեց, եւ զփակակալն զՅոգաննէս եւ զԿարապետն, որ բանիւ յորդորեցին, եւ զկոկող նիւթիս զՆերսէս, որ զկէս կոկելէն էառ, եւ զկէսն եթող: Նաեւ շնորհող աւրինակն Ստեփանոս վարդապետն յիշեցէք ի բարի մասին, աղաչեմ: Գրեցաւ գիրքս ի յԵրուսաղէմ` ի սուրբ Փրկիս, ի թվ. ՊՀԵ. (1426):