Հայերէն Յիշատակարաններ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԿԱՑՐԴԱՐԱՆ

Երուսաղէմ, 2431, հմմ, «Սիոն», 1960, էջ 179)

 

Գրիչ` Մկրտիչ

Վայր` Ցիպնայ վանք

 

Փառք ամենայսուրբ երրորդութեանն հօր եւ որդոյ եւ հովւոյ սրբոյ, որ ետ զաւրութեան տկարիս հասանել ի վերջ Կցորդութեանիս` ի վանքս Ցիպնա, ընդ հովանեաւ սուրբ Կաթողիկէիս, սուրբ Ստեփանոսի եւ Վասիլ թագաւորի սուրբ Նշանիս, ձեռամբ յոգնամեղ եւ անարհեստ գրչի Մկըրտըչի, ի խնդրո սրբասնեալ քահանայի Մկրտիչի, ի վայելումն անջին իւրոյ եւ յիշատակ ծնօղաց իւրոց:

Արդ, աղաեմ զամենեսեան, որք օկտիք ի սմանէ կամ գաղափարէք, յիշեցէք ի սուրբ յաղօթս ձեր լհայրն իւր զՅովանէս քահանայ` զփոխեցեալ ի Քրիստոս, եւ թողութիւն հայցեցէք նորի, եւ զեղբարսն իւր զՄովսէս եւ զՂազարն||, եւ որ զաստուած ողորմին ասէ` աստուածն իւրն ողորմեսցի, ամէն:

Եւ զուսուցիչն իմ Թումայ կրոնաւորն յիշեցէք ի Քրիստոս:

Ի թվին ՊԿԳ. (1414):

  Այլ եւ օրինակիս շնորհողի Յովանէս սրբասնեալ քահանայի, աստուածն ամենայնի պարգեւէ նմա զիւր արքայութիւնն իւրն եւ ծնօղաց իւրոց, ամէն:

Եւ զծաղկեալ զաւակն իւր ընդ արկայն աւուրս աոնէ աստուած: Ամէն եւ եղիցի:

 

ՀԱՒԱՔԱԾՈՅ ԵՐԿՈՑ ԳՐ. ՏԱԹԵՒԱՑՒՈՅ

Վիեննա 593, Հ. Ոսկեան, Ցուցակ, էջ 48, 49

 

Գրիչ` Յակոբ Ասպիսընկեցի

Վայր` Սուհարայ վանք

 

ա

 

  Յակոբ սպասաւոր բանի, եւ զԱնդրեաս կուսակրաւն աբեղայ, եւ միագումար զամենայն ազգայինս յիշեցէք ի տէր միով Աստուած ողորմայիւ, եւԱստուած զձեզ յիշէ, ամէն: Գրեցաւ ՊԿԳ. (1414) ի վանս Սուհարայ, ընդ հովանեաւ սուրբ Աստուածածնիս, որ Արծըւաբեր կոի: Որիշ, որիշ գրեցաւ վասն այն բացատ մնաց, բաւ է:

 

բ

 

Այլ եւ Յակոբ խնդրող բանի, որ մականուն Ասպսընկեցի կոի, եւ զեղբայրն իմ Անդրէաս կուսակրօն քահանայ յիշեսջիք ի մաքրափայլ յաղօթս ձեր, զի խիստ դժւարաւ գրեցի ի թվի ՊԿԳ. (1414) ամի:

 

ՔԱՐՈԶԳԻՐՔ ԳՐԻԳՈՐԻ ՏԱԹԵՒԱՑՒՈՅ

Շվեդիա, Ուպսալայի համալսարան, Ֆ. Մակլեր, Ցուցակ 88, էջ 180-181

 

Գրիչ` Յունան

Վայր` Մեծոփայ վանք

 

Արդ, ի թվականիս հայկազեան տումարիս ՊԿԳ. (1414) գրեցաւ գիրք քարոզութեանս առաջին հատորին, հաւաքեալ ձեռամբ սուրբ հօրն մարոյ երկրորդ լուսաւորի եւ մեծ վարդապետի Գրիգորի` աշակերտի Յոհանու Որոտնեցւոյ, որ մականուն Կախիկ կոիւր. յիշետակ նոցունց աւրհնութեամբ եղիցի, որ կախեցան զբանէն կենաց եւ զբազումս ի նոյն [հ]որդորեցին, զոր երանեմ ում որ հանդիպի:

Արդ, գրեցաւ սա յերկիրս Քաջբերունի, ի սուրբ ուխտս Մեծոփայ, ընդ հովանեաւ Տիրամօր աստուածածնիս եւ սուրբ Յակոբայ հայրապետի եւյառաջնորդութեան բազերջանիկ վարդապետ Թովմայի, որ զբազում եղբարքս մխիթարէ ուսուցանելով զանձնւր. (՞) իսկ տաղով եւ դասիւ եւս, եւ առաւել եւս ինձ պատճառ եղեւ վճարման գրոցս, զօրինակն շնորհեաց, տեղիք եւ կերակուր պատրաստեաց:

Արդ, մեղսամակարդ գերիս աղաեմ զաստուած, միջնորդութեամբ ամենայն սրբոց, զի տացէ սմա զբարին փոխարէն հարիւրապատիկ եւ բիւ րապատիկ եւ կրկին կենօք անսայթակ պահեսցէ ամենայն իւրովքն` հոգեւոր եւ մարմնաւոր եղբարբք, որ ծաղկեալ կայ յայսմ ժամանակի, ընդ որս եւ զհասարակ սպասաւորք սուրբ տեղեացս, որ ի սուրս եկեղեցոյս եւ որ ի մարմնաւոր պէտս` առաջինք եւ վերջինք:

Եւ գրեցաւ ձեռամբ անարհեստ եւ անիմաստ, մեղսամեծ, մատնագեդեւ սխալագիր գրեց սոսկ տէր Յունան, որ զանուն եւ զաստիճան առի ինքիշխան կամօք եւ ի գործոյն բազում հեռաւորութեամբ յետս կացի, զայս ասէմ խոստովանաբար սուրբ հանդիպողացդ եւ խնդրեմ զթողութիւնս ամենայն մեղաց, խոնարհիլ ի ձեռում բարձրութեաէդ մեր փոկրութիւնս միով տէր ողորմայիւ սրտի մտօք:

Այլ եւ զհոգեւոր հայրս մեր զՍարգիս մուղդասի, որ բազում աշխատեալ ի թղթի բերելն, ի կոկելն եւ ամենայն սպասս պիտոյից, ոչ միայն մարմնաւորին, այլ եւ հոգեւորին սատար տանի, որոյ յիշատակն աւրհնութեամբ եղիցի, ամենայն իւրայեաւքն հանդերձ:

Արդ, աղաչեմ զհանդիպողսդ սրտի մըտոք յիշել զամենայն վերոյգրեալսդ եւ զիս` զեղկելի անձն, որ ի վայելս իմոյս գրեցի, եթէ տէր տացէ, եւ յիշատակ անջինջ յետ մեր եւ մերոցն ծնողաց` Առաքելին եւ Ամինիային, եղբարցն Բ. (2) Ղազարնոյն եւ Խոցադեղեն, եւ ամեայն արեան մերձաւօրքն յամէնրանեան բերանոյն ի տեառնէ մերմէ Յիսուսէ Քրիստոսէ«Խոշորութեան եւ սխալանացն թողռրթիւն խնդրեմ աղաչանօք, զի այս էր կար մեր:

 

ՅԱՅՑՄԱՒՈՒՐՔ

Երեւան 7463

 

Գրիչ` Սիմեոն

Վայր` Ղրիմ

 

Նաեւ զգրող սորա զՍիմեոն անարժան, որ ծովացեալ մեղաց իմոց յայս ամի յունիս ԺԱ. (11) թվ. ՊԿԳ. (1414) Քերիմպերտի սուլտան ի Ղրիմ երեկ, շատոց մեծ պակասութիւն եղեւ, աւարութիւն եղեւ, ոհ, ոհ, ոհ, ոհ, ոհ, վա՜յ:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երուսաղէմ 2663

 

Ներսէս, զոր ի վաղուց հետէ զանկայր այսմ աստուածախաւս սուրբ Աւետարանս եւ ետ գրել զսա յիշատակ հոգւոյ իւրոյ եւ ծնողացն, ի մեծ թուիս Հայոց ՊԿԳ. (1414, ի կաթողիկոսութեան հայկազեան սեռի տեառն Յակոբայ, եւ ի մերոյ կաթողիկոսութեան Ախթամարայ տեառն Դաւթի, եւ ի թագաւորութիւն այլասեռից Ղարայ-Ուսուֆի, զոր տէր աստուած Իսրաէղի պահեսցէ անսասան զաթոռ հայրապետական եւ զթագաւորական մերոյ||

  Արդ, աղաչեմ զամենեսեան… յիշեցէք ի մաքրափայլ յաղօթս ձեր զՅովհաննէսն, եւ զհայրն իւր զԱռաքելն, եւ զմայրն զՈսկին, եւ զամենայն արեան մերձաւորսն իւր, եւ լի բերանով եւ բոլոր սրտիւ աստուածողորմի ասացէք…

Դարձեալ, կրկին անգամ աղաեմ յիշել յերկնագնաց յաղոթս ձեր զԽալիմն, եւ զայրն զԹումէն, եւ զորդին զԲադրոն, եւ զամեանյն արեան մերձաւորս նոցա, եւ լի բերանով աստուածողորմի ասացէք ի աստուած բարերարն` մեզ եւ ձեզ առհասարակ ողորմեսցի, եւ նմա փառք յաւիտեանս, ամէն:

 

ԳԱՆՁԱՐԱՆ

Երեւան 5951

 

ա

 

Ո՜վ լուսերամից դասք, ի յայսմ հրաշալի տաւնիս յիշեսջիք ի մաք[ր]ափայլ յաղաւթս ձեր զմերձաւոր || եւ զծնաւղսն իմ, եւ աստուած զձեզ յիշէ, ամէն:

 

բ

 

  ||աքս Գ. (3) գէլ զկապէն ի վերա նձգեցին ու բըռնեցին, թվ. ՊԿԳ. (1414):