ՄԱՆՐՈՒՍՄՈՒՆՔ
Երուսաղէմ
2433
Գրիչ`
Տիրատուր
Արդ,
գրեցաւ
եղանակաւոր
տառս
ի
սուրբ
յանապատս,
առ
ոտս
սուրբ
Լուսաւորչիս
եւ
սուրբԿարապետիս
եւ
այլ
սրբոցտ,
որ
աստ
կան,
ձեռամբ
բազմամեղ
եւ
անարժան
կրաւն||աւորի
Տիրատուր
աբե[ղայի]:
Այլ
եւ
խոշորութեան
եւ
սխալանաց
սորայ
անմեղադիր
լերուք,
զի
այս
է
գիրս
առաջին,
եւ
ոչ
եթէ
գրող
էի,
այլ
վասն
աւրինակիս
խիստ
շտապեցայ
եւ
անփոյթ
արարի,
զի
զաւրինակն
ի
մեզ
չէին
տալ:
Ընդ
նմին
եւ
զՍարգիս
կուսակրաւն
աբեղայ,
որ
ետ
գրել
զսա
||
յիշատակ
իւրեւ
ծնաւղաց
իւրոց:
Ո՜վ
եղբայր,
անմեղադիր
լերուք,
զի
ձմեռային
ժամանակ
էր
եւ
թանաքս
եւ
թուխտս
վա[տ]թար,
եւ
մեք
խիստ
աղքատ,
եւ
վասն
կարեաց
աղքատութեանս
մեր
գրեցաք
զսայ,
աղաեմ
յիշել
յաղաւթս
ձեր:
Գրեցաւ
սա
թվ.
ՊԿԶ.
(1417):
ՄԱՇՏՈՑ
Երեւան
4282
Գրիչ`
Ստեփանոս`
Ամենասրբուհի
աստուածածին,
բարեխաւսեա
առ
միածինդ
աստուած
||
ահաւոր
եւ
միւսանգամ
գալստեան
իւրոյ
ողորմեսցի
քաղցր
[բնո՞ւ]
թեամբ
ամենայն
հաւաստացելոց,
ամէն:
Եւս
առաւել
եւ
ինձ
ողորմեսցի
Յիսուս
աստուած`
մեղաւոր
եւ
բազմ[ամ]եղ
փծուն
գրի
Ստեփանոս
սուտանուն
քահանայի,
որ
զանունս
ունիմ
եւ
զգործս
ոչ,
եւ
ծնողաց
իմոց
Գրիգոր
քահանայի
եւ
Խութլու-Մէլէքի`
առ
Աստուած
փոխեցելոցն,
եւ
կողակցին
իմ
Մինայի,
եւ
եղբարցն
Յոհանէսի
քահանայի
եւ
Առազելի,
որ
փոխեցաւ
առ
աստուած
որդովն`
Թումայ
քահանայիւ,
եւ
կարդացողաց
եւ
լսողաց,
ամէն: