Հայերէն Յիշատակարաններ

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Ս. Ջալալ. հտ. Ա էջ 167-168 ( Թարգմանչաց անապատ, մերձ ի Բանանց )

 

Վայր ` Փոքր Սիւնիք

 

Ի ժամանակս եւ ի դարս աւուրց տիեզերակալութեան եւ արքայութեան բոլոր աշխարհաց ազգին նետաւղաց, որ տիրէր ի ծովէն Պոնտոսի մինչեւ ցծովն Կասպից, եւ յեփրատ գետոյ մինչեւ յայնկոյս լերանցն  Կովկասու, որոյ գլուխ եւ ինքնակալ ` խանն աշխարհակալ Խարբանդայ կոչեցեալ, ի թուին Հայոց ՉԿԱ. (1312): Յայսմ ժամանակի ծագեցաւ ոմն, մեծ եւ երեւելի տոհմային պայազատութեան, ի ցեղէ վեհից, ի զարմէ դիւցազանց, ի դասակարգէ քաջաց, ի գնդէ գովելեաց,  Գրիգոր իշխան Հայոց ` տէր եւ պարոն Փոքր Սիւնեաց ` Հանդաբերդոյ, եւ Ականւոյ, եւ բարձր լերանց ծովակին Գեղամայ, Սոթից մինչեւ ի Շաղուագայ, եւ գաւառք մեր յանուանէ այս է ` Սոթ Գլուխ, եւ Բերդաձոր, եւ Ճոխանց, Հասկաբակս, Ատրենին,  Կալեր, ՈՒռիաձոր, եւ Խորուագէտ, Դւանոց եւ այլ իւրեանց միջոց մազրովն ի մեր նախնեաց մնացեալ հայրենիք է, իւրեանց չորս սահմանովն, ստոյգ եւ ճշմարիտ գրեալ կայ յաւետարանիս: Ամուսնացեալ ընդ դստեր Տարսաիճ իշխանին, ընդ ամէնօրհնեալ պարկեշտ տիկնոջն Ասփայի, ծնանի ի սմանէ ուստերս եւ դստերս, իսկ մինն, որում անունն էր Սարգիս, նուիրէ Քրիստոսի ի ստնդեայ հասակին, որ արժանաւորութեամբ ի կոչմանէ հոգւոյն էանց ընդ ամենայն աստիճանս քահանայութեան, հասեալ ի պատիւ եպիսկոպոսութեան տանն  Խաչենոյ, ընդ մարմնական տէրութեան, զոր ունէր ի հարանց, ստացեալ ընկալաւ եւ զհոգեւոր պետութիւն:

Արդ, յայսմ ամի, որ էր թիւն ՉԿԱ. (1312) փոխեցաւ յաշխարհէս Ասփայ առ Քրիստոս, եւ եդաւ ի շիրմի ի սուրբ ուխտն Խաթարի վանաց, վասն որոյ եւ մեծ պարոն Գրիգոր ընծայէ գերեզմանի նորա ընծայս յոլովս ` գիւղորայս, այգիս, անդաստանս, եւ զարդարէ զսուրբ ուխտն զանազան սպասիւք եւ հանդերձիւք, ընդ որս աւրհնեալ շքեղացոյց եւ սուրբ աւետարանս ոսկենկար կազմածով, եւ շնորհեաց գերեզմանի նորա եւ իւր նախնեաց յիշատակ, որում բաղձաւղք եւ ընթերցաւղք սուրբ աւետարանիս, յիշեսջիք զԳրիգորն ի Քրիստոս, եւ յիշաւղքդ յիշեալ լիջիք ի տեառնէ: Զմեծ եւ զամենաւրհնեալ պարոնաց պարոն զԳրիգոր որդի Դաւփիս, եւ զամենագովելի զբարեպաշտ ամուսին իւր զպարոն Ասփայն ` զստացաւղք եւ զարդարիչիք սուրբ աւետարանիս, յիշեցէք ի Քրիստոս:

 

ՄԵԿՆՈՒԹԻՒՆ ՍԱՂՄՈՍԱՑ ՆԵՐՍԻՍԻ ԼԱՄԲՐՈՆԱՑՒՈՅ

Երեւան 4679

 

Գրիչ ` Խաչատուր

Վայր ` Գլաձո՞ր

 

ա

 

Զստացող աստուածապատում երգարանիս ` զԴաւիթ րաբունապետն, յիշեսջիք առաջի զենլոյն Քրիստոսի, ո ' վ դասք [ լուսերամի՞ց ]:

 

բ

 

… Ողորմեսցի տէր Յիսուս հանգուցելոյն ի յաստեացս ի յոյսն կենաց պարոն Ասփային, զոր եւ թողցէ զյանցանս նորա Քրիստոս աստուած մեր, որ է աւրհնեալ:

 

գ

 

Ո ՜ վ, ընթերցողք հոգիապատում քնարիս, յիշեսցիւք առաջի ահաւոր եւ սոսկալի բեմբին Քրիստոսի զծառայն Քրիստոսի  զֆռանկ Արճիշեցին, զի եւ թողութիւն մեղաց ընկալցի ի Քրիստոսէ աստուծոյ մերոյ: Ընդ նմին եւ զսուտանուն գրչողիկս զԽաչատուր, յոյժ մեղապարտ եւ բիւր քանքարոյ առողի եւ ի յաղբս թագուցողի, վասն սրբոյն Քրիստոսի յիշեսջիք առաջի զենլոյն Յիսուսի, զի եւ ինձ ողորմեսցի Քրիստոս աստուածն մեր, որ է աւրհնեալ յաւիտեան:

 

ՃԱՇՈՑ

Երեւան 4687, նաեւ Փիրղ. 6273, էջ ` 121-122 ( տես նաեւ 1371, 1488 եւ 1514 թ. թ. )

 

Գրիչ ` Դանիէլ

Վայր ` Աղթամար

 

ա

 

… Զայս ամենայն հաւաքեալ, ի մի վայր ժողովեալ գծագրեցաւ կարգաւորաբար, սկսեալ ի յիշատակի աւուր ծննդեան փրկչին եւ միոյ նշանով, առանց մոլորութեան, աւարտեալ մինչեւ ի տաւն սուրբ հայրապետին Բարսղի Կեսարու, յըստոյգ եւ յընտիր աւրինակէ, բազում աշխատանաւք եւ քրտամբք, հոգւոյն սրբոյ աւժընդակութեամբ, յաստուածապահ եւ ի գեղեցկատիպ կղզին Ախթամար կոչեցեալ, ի տեղիս ապաստանի, որ է աթոռ սրբոյն Գրիգորի Լուսաւորչին Հայոց, ընդ հովանեաւ ամենայաղթ սուրբ Խաչի եւ սուրբ Նշանի եւ աստուածամուխ սուրբ Գեղարդեան, ի հայրապետութեանս սուրբ եւ անբիծ եւ երջանիկ տեառն Ներսէսի, եւ տեառն Զաքարիայի, եւ ի թուաբերութեանս Հայոց յեւթնհարիւրերորդի վաթսներորդի առաջներորդի (1312), ի դառնացեալ ժամանակիս: Իսկ ես ` ամենամեղս եւ անյիշելիս ի գրչաց Դանիէլ սուտանուն կրաւնաւոր, ըստ իմում տկարութեամբս սկսայ եւ կարողութեամբն աստուծոյ կատարեցի մեղսամած մատամբ իմով, յիշատակ մեղուցեալ անձին իմոյ եւ քեռն իմոյ ըստ մարմնոյ ` Մարիանէ հաւատաւորի: Եւ տուաք զսա նուէր եւ անջնջելի արձան յաստւածաբնակ եւ ի հռչակաւոր եւ յանուանի սուրբ ուխտս ` ի սուրբ Խաչս Աղթամարայ, զի եւ մանկունք սորա վայելեսցեն զսուրբ գիրքս, հրճուին սովաւ հանապազ, եւ զմեզ անմոռանալի յիշմամբ յիշեսցեն յաղաւթս իւրեանց, եւս առաւել ի ժամ սուրբ եւ սոսկալի պատարագին, զմեզ ` զստացողքս սորա ` զանարժան Դանիէլ կրաւնաւոր, եւ զՄարիանէ քոյրն իմ, նաեւ զեղբայրն մեր ըստ մարմնոյ ` զԹովմայ, եւ զհանգուցեալ քոյրն մեր ` զԱւագ, եւ զծնողսն մեր ` զՇահապ եւ զԹամար ` զփոխեալսն ի Քրիստոս, եւ զամենայն ազգատոհմն մեր ` զկենդանիքն եւ զհանգուցեալսն …:

Բարեխաւս լերուք … նաեւ ուսուցչին մերոյ պատուական եւ ընտրեալ քահանային Սիմէոնի ` փոխեցելոյն ի Քրիստոս, եւ նորին ծնաւղացն, եւ հոգեւոր եղբարցս մերոց ` սրբասնեալ կրաւնաւորացս ` Ստեփանոսի եւ Յովաննիսի, որք աւգնական եւ ձեռնտու եղեն մեզ ի նիւթ թղթիս …:

Աղաչեմ զսպասաւորք սուրբ եկեղեցոյդ, սրտացաւաբար պահել զգիրքս եւ պատրաստութեամբ սպասաւորել սմա, ո ' չ վայրապար շրջշրջել զթոյլ նիւթս սորա, այլ խնամովք կարդալ զսա, վասնզի բազում եւ մեծ աշխատանաւք կատարեցի զսա, զոր քաջ իմանան գիտնականքն եւ հոգեւորքն զաշխատանք սորա, ըստ առաքելոյն, որ ասէ, թէ ` Որ զփորձ առե ալ է, կարող է եւ փորձանաւորացն աւգնական լինել. ըստ այսմ եւ դուք արասջիք, զի աւրհնութեանն Քրիստոսի արժանի լիջիք, ամէն:

 

բ

 

Ի թուիս ՉԿԱ. (1312) սրբազան կրաւնաւորն Դանիէլ ետ զտարեգիրքս սուրբ Խաչիս Ախթամարայ, յիշատակ հոգոյ իւրոյ, եւ քեռն իւրոյ Մարիան ոյ, եւ ծնաւղացն իւրեանց: Եւ սպասաւորք սուրբ խաչիս յանձն առին, որ յամէն տարի Բ. ժամ առնեն. քանի իւրեանքն կենդանի են, զմէկն հաւրն առնեն ` Շահապին, եւ մէկն մաւրն ` Թամարին, եւ յետ իւրեանց մահուն, զմէկ ժամն ` վարդավառի կիրակին ` Դանիէլին առնեն, եւ զմէկն ` աստուածածնի կիրակին ` Մարիանոյն:

Ով եկեղեցպայն լինի զայս Բ. ժամս անխափան առնել տայ: Կատարիչքն աւրհնին յաստուծոյ եւ ի սուրբ Խաչէս, եւ զհատուցումն ի Քրիստոսէ առնուն, ամէն:

 

ՄԱՇՏՈՑ

Երեւան 4801, նաեւ Փիրղ. 6273, էջ 119-120 ( տես նաեւ ` 1417 թ. )

 

Գրիչ ` Դանիէլ

Վայր ` Աղթամար

 

Աստանաւր աւարտեցաւ սուրբ գիրքս այս ի թուականիս Հայոց ՉԿԱ. (1312), ի կղզիս Աղթամար կոչեցեալ, ընդ հովանեաւ ամենայաղթ սուրբ Խաչի, եւ սուրբ Նշանի, եւ աստուածամուխ սուրբ Գեղարդեան, ի հայրապետութեան տեառն Ներսէսի եւ տեառն Զաքարիայի: Զոր ստացաւ զսա յարդար վաստակոց իւրոց երջանիկ եւ ճգնաւոր ոնմ Գրիգոր միայնակեաց, յիշատակ հոգոյ իւրոյ եւ ծնաւղացն ` Դաւթի եւ Սիրամարգի, եւ ետ զսա նուէր յանուանի եւ ի հռչակաւոր սուրբ ուխտս ` ի սուրբ Խաչս Աղթամարա անջինջ արձան: Իսկ ես ամենամեղս եւ փցունս ի գրչաց Դանիէլ անարժան կրաւնաւոր, տեսի զսէր եւ զփափագ սորա, որ առ հոգեւորսն, եւ ըստ իմում տկար անձամբս յանձն առի եւ կարողութեամբն աստուծոյ կատարեցի: Վասն որոյ աղաչեմ զհանդիպեալսդ սմա անմոռաց յիշմամբ յիշեսջիք յարժանաւոր յաղաւթս ձեր զյառաջ յիշեցեալն ` զԳրիգոր միայնակեաց ` ստացող սորա, եւ զծնաւղսն իւր ` զԴաւիթ եւ զՍիրամարգ, եւ զազգատոհմն նորա ` զկենդանիք եւ զհանգուցեալսն: Ընդ նոսին եւ զիս ` զմեղուցեալ Դանիէլ գրիչս ` եւ զմեր ծնողսն, եւ զամենայն արեան մերձաւորքն մեր եւ զերախտաւորքն: Նաեւ զուսուցիչն մեր ` զՍիմէոն քահանայ, եւ զՍտեփանոս կրաւնաւորն, որ աւգնական եղեւ մեզ ի նիւթ թղթիս, եւ զԹովմայ կրաւնաւորն, որ եղեւ միջնորդ այսմ գրոց, որպէս զի աղաւթիւք ձերովք եւ ամենայն սրբոց ողորմածն աստուած ողորմեսցի ամենեցուն ` յիշողացդ եւ յիշեցելոցս, կրկին կենաւք եւ երկու աշխարհաւք. եւ ինքն եղիցի աւհրնեալ յամենայն յարարածոց իւրոց, յաւիտեանս յաւիտենից, ամէն:

 

ՇԱՐԱԿՆՈՑ

Բրիտ. թանգ. 46 (18, 603), Կոնիբ. Ցուց. էջ 95-96 ( տես նաեւ ` 1449 եւ 1693 թ. թ. )

 

Գրիչ ` Ներսէս

Վայր ` Ականց անապա՞տ

 

ա

 

… Ի թագաւորութեանն Հայոց Աւշնի, եւ ի հայրապետութեան տեառն Կոստանդ [ եայ ], եւ ի թուականութեանս Հայոց ՉԿԱ. (1312) գրեցաւ գիրս այս, որ կոչի շարակնոց, ձեռամբ Ներսէսի քահանայի, ի խնդրոյ կուսակրաւն քահանայի Թորոսի: Արդ, աղաչեմ զձեզ, որ հանդիպիք եւ տեսանէք զգիրս զայս, խոշորութեան եւ սղալանացս անմեղադիր լերուք եւ գրողի սորա մեղաց թողութիւն խնդրեցէք, եւ եղբարց իմոց ` Յովանէսի եւ Թորոսի, եւ ծնողաց իմոց. ընդ նմին եւ Թորոսի քահանայի ` ստացողի սորա, որ ետ գրել զսա ի յիշատակ իւր եւ ծնողաց իւրոց: Տէր Յիսուս ողորմեա Գրիգորի քահանայի, որ այժմ հայր է  Ականց անապատին, որ սկիզբն արար գրոցս եւ գրեաց մինչեւ Որոտմանցն շարականն:

 

Ծաղկող ` Գրիգոր

 

բ

 

Ո ՜, եղբարք, եղբարք, աղաչեմ յիշել զեղկելի գրիչս ջԳրիգոր դպիր, որ զգիրս խազեցի եւ զարդարեցի ոսկով եւ ծաղկիւ:

 

Կազմող ` Յակոբ Մեծպարոնենց

 

գ

 

Զմեղաւք դատապարտեալ կազմող սորա ` զՅակոբ երէց Մեծպարոնենց, եւ զծնաւղսն իմ եւ զազգայինսն, աղաչեմ յիշել ի տէր:

 

ՄԱՆՐՈՒՍՄՈՒՆՔ

Երեւան 8623

 

Գրիչ ` Գրիգոր

Վայր ` Սիս

 

… Գրեցաւ տետրակս այս ձեռամբ Գրիգոր քահանայի ի մայրաքաղաքս ի Սիս, ընդ հովանեաւ սուրբ Նշանիս, ի լաւ եւ յընտիր աւրինակէ Կոստանդէ, ի վայելումն դեռաբոյս սարկաւագի Սիմէոնի եւ ծնո [ ղաց իւրոց ] եւ որոյ տէր կամեսցի:

Արդ, աղաչեմ զամենեսեան, որք աւգտիք ի սմանէ կամ ընդաւրինակէք, մեղաց թողութիւն հայցեցէք Սիմէովնի սարկաւագի եւ ծնաւղաց իւրոց, որ ստացաւ զսա ի յարդար վաստակոց իւրոց, ի թուականիս Հայոց ԷՃԿԱ. (1312). ի հայրապետութեանն տեառն Կոստանդեա, եւ ի թագաւորութեանն Հայոց Աւշնի:

Ընդ նմին զգրիգոր քահանայ ` զգրաւղ սորա, եւ զծնաւղս իմ, եւ զդեռաբոյս որդին իմ ջզսարգիս, աղաչեմ յիշել ի սուրբ եւ ի գերամաքուր աղաւթս ձեր, եւ որ յիշէ, նա ընդ միոյն հարիւրապատիկ առցէ ի Քրիստոսէ, ամէն: Եւ զտէր Յովաննէս եպիսկոպոսի եւ առաջնորդ [ ի ]  Արքայկաղնոյն, որ շնորհեաց Գրիգոր սարկաւագի զգին սորա, եւ զծնաւղսն իւր, եւ զամենայն ազգատոհմն իւր յիշեսջիք ի Քրիստոս Յիսուս ի տէրն մեր, ամէն …:

 

ՄԱՍՈՒՆՔ ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՆՉԻ

Երեւան 231 ( տես նաեւ 1426 թ. )

 

Գրիչ ` Սահակ

Վայր ` Փերճոց վանք

 

ա

 

Ո ՜ վ Պետրոս ` սիրաւղ բանի,

 

Քո սուրբ հոգիդ փառաւորի,

Որ ցանկացար սրտի մտաւք

Ասցեալ բանից Սողոմոնի.

Քրիստոս տացէ քեզ սիրտ բարի,

Զի ընթեռնուս զբանս առակի

Եւ զոր ի սայս կա աւգտակար

Ի քո խորհուրդդ համբարի:

Յորժամ կարդաս եւ զղջասցիս

Եւ միտքդ առ քեզ ամփոփեսցի,

Դու զիս յիշեա սրտի մտաւք `

ԶՍահակ անունս, զոր գրեցի,

Նա, որ Յիսուս անուն կոչի,

Ինքն ինձ եւ քեզ ողորմեսցի:

 

բ

 

Ո ՜ վ աստուածասէր ընթերցաւղք, որ աւգտիք ի լուսաւոր եւ ի հոգելից բանից առակացըս Սողովմոնի, յիշեսջիք սրտի մտաւք զերիցս երանեալ եւ սրբասէր կոյս կրաւնաւորն զՊետրոս, եւ զՊաւղոս, եւ զհայրն իւր ` զԹութել, եւ զմայրն իւր ` ը [ զ ] Զմրուխ, եւ զհանգուցեալ եղբայրն իւր ` զՄումեղէն, եւ զմիւս այլ եղբայրն իւր ` զՍտեփանոս, եւ զամենայն համաւրէն ազգականս իւր ` զկենդանիս եւ զհանգուցեալսն ի Քրիստոս, եւ մեղաց թողութիւն խնդրեցէք: Ընդ նմին եւ զսրբազան կրաւնաւորն ` զԿոստանդին փիլիսոփա, որ զաւրինակս շնորհեաց, եւ զծնաւղն իւր. եւ ով յիշէ սրտի մտաւք Քրիստոս զինքն յիշեսցէ, [ եւ զնուաստ գրչակս ||| Սա ] հակ ]:

 

գ

 

… Դարձեալ կրկին աղաչեմ զձեզ, ո ՜ վ եղբարք, անմեղադիր լինիք մեր տխմարութիւնս, եւ խոշորութիւն գրոցս, եւ սխալանաց, զի մեր կարո այս չափ էր, զի ի ծերութիւնս ուսաք զայս խոշոր գրիկս: Գրեցաւ գիրք երկոտասան մարգարէիցս ի թուիս Հայոց ՉԿԱ. (1312), յամսեանս սահմի, ի վանքս որ կոչի Փերճոց, ընդ հովանեաւ սրբոյ մաւր մերոյ Սիոնի … եւ ի թագաւորութիւն Աւշնի եւ որ [ դւոյ նո ] րա Լեւոնի |||

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Վրաց. թանգարան, համար 40 ( տես նաեւ 1328)

 

Գրիչ ` Բեներ

Վայր ` Եղեգեաց գաւառ, Նորավանք

 

… Արդ, գրեցաւ սուրբ աւետարանս ի թվ. ՉԿԱ. (1312), ձեռամբ սուտանուն կրաւնաւորի Բեների, ի գաւառիս յԵղեգեաց, ի վանս, որ Վերի Նոր [ ավ ] անս կոչի, ընդ հովանեաւ սուրբ Սիոնիս եւ Մաւրս լուսոյ, յառաջնորդութեան սուրբ րաբունապետիս Դաւթի եւ եղբաւրորդոյ իւր Կարապետի:

Արդ, աղաչեմ զձեզ, յով [ ո՞ր ] ժառանգէք [ կա ] մ ընթեռնոյք, զվերասացեալսս յիշեցէք, եւ աստուած, որ առատն է, մեզ եւ ձեզ ողորմեսցի առհասարակ, եւ խոշորութեան եւ սխալանաց մի մեղադրէք, զի աստուած զկարն խնդրէ, յիշել լիջիք ի քրիստոսէ աստուծոյ, որ է աւրհնեալ յաւիտեանս, ամէն:

 

ՄԱՇՏՈՑ

Երեւան 8266

 

Գրիչ ` Սարգիս

 

… Ասասջիք լի բերանով թէ Քրիստոս աստուած ի քո յահեղ դատաստանին ողորմեայ Սարգսի գրչին, եւ ծնո ղաց նորա, եւ վարդապետի նորայ, եւ ամենայն երախտաւորաց, ամէն. եւ Քրիստոս աստուած ողորմեսցի մեզ եւ ձեզ առհասարակ, ամէն: Գրեցաւ թվիս ՉԿԱ. (1312): Ի յայսմ ամի ի Քրիստոս փոխեցաւ տէր Յակոբ, եւ մեք զգիրքս ի ս [ ո ] րայ տանս գրեցաք, եւ սոքայ շատ ծառայութիւն արարին մեզ: Քրիստոս աստուած, ի քո յահաւոր եւ ի միւսանգամ գալստեանտ, ողորմեայ տէր Յակոբայ, եւ Տիկնանց տիկնայ, եւ տէր Բարսեղին, Գրիգորէս վարդապետին, եւ տէր Աբրահամայ, ամէն … եւ աւգնայկան լեր պարոն Հապաշին եւ || Բարսղին, աւգնական լեր սոցայ յամենայն վտանկ [ է ]` ի նստել ի տան եւ գնալ ի ճանապարհի, ի ննջել եւ յառնել, աջ քո հովանի եւ պահայպան լիցի սոցայ, զի մի սասանեսցին սոքա յայսմհետէ մինչեւ յաւիտեան …:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Փիրղ. 6273, էջ 121 ( Արաբկիրի եկեղեցի )

 

Գրիչ ` Աստուածատուր

Վայր ` Մեծոփայ վա՞նք

 

… Արդ, գրեցաւ աստուածախօս եւ աւետալուր սուրբ աւետարանս յամի ՉԿԱ. (1312), ձեռամբ հոգնամեղ եւ սուտանուն կրօնաւորի Աստուածատրոյ, ի խնդրոյ աստուածասէր եւ հաւատացեալ կնոջ, որ անուանի   Մելիքայ …: Յիշեցէք զՄելիքայ, որ ստացաւ զսայ ի հալալ արդեաց:

Արդ, տուաւ սա սուրբ Աստուածածնիս Մեծոփայ, մի ոք իշխեսցէ հանել զսա ի դրանէ սորա պատճառաւ իմիք, զի մի պատիժս կրեսցէ ի սուրբ տաճարէն:

 

ՇԱՐԱԿՆՈՑ

Վիեն. 202. Տաշ. Ցուց. էջ 524 ( տես նաեւ 1617 թ. )

 

Գրիչ ` Խաչատուր

 

ա

 

… Արդ, աղաչեմ զձեզ պաղատանաւք, ո ՜ վ մանկունք Սիոնի, որք հանդիպիք այսմ մատենի տեսութեան, յիշեսջիք ի սուրբ եւ ի մեղսաքաւիչ յաղաւթս ձեր զանարժան Խաչատուր ` զյետինս ի կրաւնաւորսն, եւ զծնողսն իմ, եւ դուք յիշեալ եղիջիք, ամէն: Գծագրեցաւ ձեռամբ իմով թվ. ՉԿԱ. (1312):

 

բ

 

Քրիստոս աստուած … ողորմեա ծնողացն իմոց ` Սարգսի եւ Շամամի, եւ ինձ ` ամենամեղ գրչի: