Հայերէն Յիշատակարաններ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան 4266

 

Գրիչ` Ովանէս

Վայր` Մաքենացոց վանք

 

ա

 

Արդ, գրեցաւ սուրբ Աւետարանս ձեռամբ ոգնայմեղ եւ փծուն գրչի Ովանէս սուտանուն աբեղի անարժանի, եւ գործաւքս եմ չարաւք իլի, ով այս արութեան ունի լի բերանով եւ բոլոր հաւատով ողորմի ասի եւ ինքն աստուծոյ տեսոյն արժան լինի: Գրեցաւ սուրբ Աւետարանս, առաջի գլուխն ըսկիզբն արարաք ի Մաքենիսն եւ աւարտն վճարեցաք ի Սաղմոսավանք, ընդ հովան[եաւ] սուրբ սուրբ Սիոնի եւ սուրբ Նշանացս, որ աստ կան հաւաքեալ, եւ ի սոցին սպասաւորացս` Կիրակոս քաջ հեռետորին, ի հայրապետութեան տեառն Սարգսի, ղանութեան Ըռըստամ-պէկի, ի թուականիս Հայոց ՋԽԵ. (1496), ի նեղութեան ժամանակի, ի խնդրոյ աստուածասէր եւ երկիւղած եւ հաւատարիմ Սպահանին, եւ իւր կողակցին Գուլին, եւ ծնաւղաց իմոց [Աթայբակին, եւ եղբարցն իմ Մարգարին, Ջանփաշին, Զաքարին, Գալուստին, Նաւասարդին, Շնհաւորին]:

  Ո՜վ, լուսերամակ դասք քահանաից, աղաչեմ զձեզ, ով ոք հանդիպիք կարդալով կամ աւրինակելով, միով աստուած-ողորմիւ արժան առնէք եւ աստուած զյեզ յիշէ իւր արքաութեան, ամէն:

Անմեղադիր լերուք խոշորութեան սորա, զի կար մեր այս է:

[Ես Սպահանս գրել ետոյ զսուրբ Աւետարանս յիշատակ ի հոգո իմո, եւ կողակցին իմո Գուլին, եւ հոգեւոր որդո իմո Ովանէսին, ոչ ում դաւի չկա, ոչ իմ ազգիս, ոչ աւտարաց, անիրաւքն պատժին]:

Աստուած ողորմի Տէտա-Խաթունին, որ շատ կերակրեց զմեզ:

 

Ծաղկող` Ստեփանոս Յառընջեցի

 

բ

 

Ծաղկեցաւ սուրբ Աւետարանս Ստեփանոսի Յառընջեցոյ ի խնդրոյ տէր Յովանիսի, թվ. ՋԽԵ. (1496):

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան, Մատենադարան, Կաթողիկոսական դիւան, թղթ. 240, վաւ. 130 Շուշի, Ագուլեաց եկեղեցի ՄՏՄ

 

ա

 

Գրիչ` Իգնատիոս

Վայր` Քանայգեռ

 

Բայց գրեցաւ ի սուրբ ուխտս ի Քանայգեռոյ, ընդ հովանեաւ սուրբ Աստուածածնիս եւ սուրբ Յակոբ տեառնեղբաւր կենաց բարեխաւսիս, եւ այլ բազմահաւաք սրբոց, որ աստ կան հաւաքեալ, ի թվականիս Հայոց ՋԽԵ. (1496), ի հայրապետութեան տեառն տէր Սարգիս կաթողիկոսի, ի յաթոռ սուրբ Էջմիածնի Վաղարշապատու…

Գրեցաւ անարժան եւ տխմար Իգնատիոսի թափուր յամենայն բարեացս, դարձեալ յիշեցէք զԳալուստ մահտասին (ստացող), եւ զհայրն Ինոք, եւ զմայրն Աւլջայ-Խաթուն, եւ զմեծ տատն Սիրա-Սաթունն, եւ զեղբայր Սարիբէկն, եւ Յովհաննէսն, եւ զքոյրն Եղիսաբեթն եւ զԹամարն, եւ զհագուցեալն զՄարթայ եւ Շահալամն, եւ զբարեկամքն զԹաւաքալն, եւ զհաւրեղբայր որդին զՅորդանանն, եւ զմաւրաքոյրն զՄալիքթուղթն, եւ զԴունիայն, եւ զԽոնդիկն, մանաւանդ զհարսներն զՄանիշակն, եւ Գուլումն, եւ զփեսայն Յորդանանն, զԱմիրմուլքն եւ զԱւաքն, ամէն:

Դարձեալ յիշեցէք զՏրդատն, որ աւգնական եղեւ ի տուրս ինչ ընդ նմին զՋանիբէկ միայնակենացն, որ յաւքտակար եղեւ սուրբ Աւետարանիս, որ կազմել ետուր ի հալալ վաստակոցն Աւետարանս Գալուստ միայնակեցին է…

 

Ծաղկող` Ստեփաննոս Յառնջեցի

 

բ

 

  Ծաղկեցաւ Աւետարանս եւ Համաբարբառս ձեռամբ Ստեփաննոս եպիսկոպոսի Յառնջո, ի խնդրոյ Գալուստ աղաւթասէր եւ հեզահոգի միայնակեցի, որ ետ գրել եւ նկարել յիշատակ հոգո եւ ծնաւղաց իւրոյ…

 

գ

 

  Ծաղկեցաւ Աւետարանս ձեռամբ Ստեփաննոս եպիսկոպոսի Յառընջեցո, ի խնդրոյ Գալուստ հեզահոգի աղաւթասէր [միայնակեցի], ի հայրապետութեան տեառն Սարգսի, ի թվ. ՋԽԶ. (1497):

 

ՀԱՐՑՄԱՆՑ ԳԻՐՔ ԳՐԻԳՈՐԻ ՏԱԹԵՒԱՑԻՈՅ

Երեւան 817

 

Սարգիս կաթողիկոս

 

  Ես` Սարգիս կաթողիկոս, տվի զիմ սիրական Հարցմունքս իմ հոգեւոր որդուն` Հերապետ գրոց աշակերտի, Կիրակոս վարդապետի աշակերտին, ինձ յիշատակ: Ի թվ. ՋԽԵ. (1496), որ քանի ի ձեռն առնու` զմեզ ի յիւր սուրբ աղօթքն յիշէ, եւ յետ նորա` ով որ հանդիպի:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան 6648

 

Գրիչ` Ալեքսանոս

Վայր` Մաքենացոց վանք

 

Արդ, գրեցաւ սուրբ Աւետարանս ի թվականիս Հայոց ՋԽԵ. (1496), ձեռամբ անիմաստ եւ անարժան, հեք ֆանաք վտիտ Ալեգսանոս անուամ[բ] միայն աբեղայ եւ գործով ունայն եւ վաթար եմ քան զամենայն մարդ, ի սուրբ ուխտս Մաքենացոց, ի դուռս սուրբ տաճարիս Աստուածածնիս, եւ հայր Սողոմոնի գերեզմանիս, եւ այլ բազմահաւագ սրբոց, որ աստ կան ի առաջնորդութեան Սարգիս վարդապետին եւ այլ միեղէն եղբարցս, գծագրեցի զսա յիշատակ ինձ, եւ ծնաւղաց, եւ եղբարց իմոց. հաւրն իմ Էտկեարին, եւ մաւրն իմ Մարթին, եւ հարազատ եղբարցն Յովհաննիսին եւ Իբրիանոսին, || եւ հանգուցեալ եղբացն Աթանիսին եւ Ովանիսին, եւ մանկագոյն դիաւք եղբօրորդոյն իմոյ, որ փոխեցաւ առ Քրիստոս եւ եթող մեզ դառն կսկիծ եւ մորմոքելի սուգ. եւ ստացա զսա գրել ի վայելումն անձին իմոյ եւ դեռաբոյս դպրի Պաւղոսի` եղբաւրորդոյն իմոյ:

Ո՜վ, սուրբ դասք լուսերամից, կարդալով կամ գաղաբարելով` զվերոյգրեալսն աղաւթս յիշեցէք, եւ ուղիղ սրտիւ մեղաց թողութիւն հայցեցէք…

Այլ եւ սղալանաց եւ խոշորութեան գրոցս թողութիւն շնորհեցէք, զի կար մեր այս էր եւ ոչ աւելի:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան 6352

 

Ծաղկող` Ստեփանոս Յառընջեցի

Վայր` Ի վանքս Գաւառան

 

ա

 

  Ծաղկեցաւ ձեռամբ Ստեփանոս եպիսկոպոսի Յառընջեցոյ համաբարբառս` աւետարաններով եւ խորանով եւ մանրածաղկով, ի խնդրո Ամիր-Եզտինին, ի հայրապետութեան տէր Սարգսի նեստելով յաթոռն ամս ԻԷ. (27), ի փաթշահութեան Ըռըստամ-Միրզին, թվ. ՋՔԵ. (1496):

Բայց խորանս առաջի այլում էր ծաղկած:

 

  բ

 

Նկարեցաւ սուրբ Աւետարանս ձեռամբ Յառընջեցո, ի խնդրոյ Ամիր-Եզտին աղին: Յիշեցէք զինքն եւ զծնողսն իւր ի Քրիստոս, ամէն:

Կատարումն ծաղկիս եղեւ ի վանքս Գաւառան, ի դուռն սուրբ Սարգսի զաւրավարիս, ով ոք հանդիպիք յիշեցէք ի տէր Մաթէոս աւագէրէց Գաւառանս, որ բազում սէր ցուցուց մեզ. դարձեալ յիշեցէք զտէր Ստեփանոս սպասաւոր սուրբ ուխտիս եւ աստուած զձեզ յիշէ, ամէն:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Հ. Աճառեան, Ցուցակ Նոր Բայազէտի, 6, էջ 7

 

Գրիչ` Աստուածատուր

Վայր` Եղեգեաց անապատ

 

Շնորհիւ աստուծոյ եւ ողորմութեամբ նորին եւ գործակցութեամբ սուրբ հոգոյն յանգ եղեալ աւարտեցաւ սուրբ Աւետարանս ի յանապատիս Եղեգեաց ձեռամբ Աստուածատուր անպիտան ծառայի, ի թվ. ՋԽԵ. (1496), հայրապետութեան տեառն Սարգսի, եւ եպիսկոպոսին մեր տէր Եղիշային: Արդ, ցանկացող եղեալ այս սուրբ Աւետարանս բարեմիտ եւ հեզահոգի քահանայն Մաթէոս, եւ ետ գրել զսայ ի հալալ ընչից իւրոց զլուսաւոր եւ մաքրափայլ Աւետարանս, բժիշկ հոգոյ, կցորդ, յոյս եւ ապաւէն առ Քրիստոս, եւ ճար ճանապարհին վերջին, եւ բանալի դրանն արքայութեան, եւ գանձ յերկնիս անկողոպտելի եւ ապաւէն աւ Քրիստոս, միջնորդ եւ բարե[խաւս] իւրն, եւ իւր ծնաւղացն` հաւրն Մկրտիչին եւ մաւրն Բաղդատին, եւ որդոցն Վարդանէս, Ոսկան, Գրիգորին, Ներսէսին, եւ կենակցին Խոնտին, հարսին Սերովին, եւ ամենայն ազգականաց` կենդանեաց եւ մեռելոց, ամէն: Եղբաւրն Արհիպարին, Սատաթիարին, եւ դըստերացն Զատի-Սաւղթանին, Նարկիզին. եւ Գուլումին, եւ Թուրանգին, եւ Խուտի տղին, եւ կենակցին Մըսրիխաթունին, եւ իւր խնամուն Սափարշին, եւս Դիլումին, Աթանեսին, եւ ամենայն ազգականացն…

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Մատենադարան, Հին ցուցակ 19, էջ 37

 

Ծաղկող` Ստեփանոս Յառնջեցի

 

ա

 

  Ծաղկեցաւ սուրբ Աւետարանս Ստեփանոս Յառընջեցոյ ի խնդրոյ տէր

Յովհանիսի, թվ. ՋԽԵ. (1496):

  բ

 

Նկարեցաւ ձեռամբ Ստեփանոս եպիսկոպոսի Յառընջեցո, ի խնդրո տէր Յովանէս Դրախտակեցո, ի հայրապետութեան տէր Սարգսի եւ ի փաթշահութեան Ըռըստումի. թվ. ՋԽԵ. (1496):

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան 3333

 

Գրիչ` Արիստակէս

Վայր` Սանահին

 

Արդ, եղեւ կատարումն սուրբ Աւետարանիս ի թվականութեան հայկազեան տումարի ՋՔԵ. (1496)պ ի դառն եւ ի չար ժամանակի, եւ ի հայրապետութեան տեառն Սարգսի || ի սուրբ Էջմիածինն, ի յաստուածապահ գաւառիս Լաւռոյ, ի յերկնահանգէտ եւ ի գերահռչակ ուխտս Սանահնո, ի դրան մօր լուսոյ սուրբ Աստուածածնիս եւ հրաշափառ Կաթողիկէիս, եւ ի յառաջնորդութեան տէր Բարսեղի, ձեռամբ մեղապարտ գրչի Արիստակիսի, որ եւ մեծ յուսով եւ տենչալի սիրով ստացաւ զսուրբ Աւետարանս վարդապետն Սարգիս յիշատակ իւր, եւ ծնաւղաց իւրոց ||, եւ ի վայելս մանկանց Սիոնի նորա||:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Գ. Սրուանձտեանց «Թորոս Աղբար», Բ, էջ 426, Տիգրանակերտ, ս. Սարգիս եկեղեցի

 

Գրիչ` Մանուէլ վայր` Կուքի

 

Ի թվ. Հայոց ՋԽԵ. (1496), ի դառն եւ դժար ժամանակի, յոյժ տառապեալ եմք: Գրեցաւ ի գիւղս Կուքի կոչեցեալ, ընդ հովանեաւ Հազարաբեւրոցս եւ սուրբ Նշանիս եւ այլ սրբոցս, որ աստ կան` ի բլորակացս մեր, ի խնդրոյ բարեպաշտ եւ երկիւղած քրիստոնէից Գուզալին եւ ամուսնւոյն իւր Խանծին

 

ՄԱՇՏՈՑ

 

Երեւան 6273 . Փիրղալեմեան, Նշխարք պատմութեան Հայոց), էջ 371-372, Աղթամար

 

Գրիչ` Կարապետ

Վայր` Աղթամար

 

Գրեցաւ ի կղզիս Աղթամար, ընդ հովանեաւ սուրբ Խաչիս, ի հայրապետութեան տէր Ատոմի, եւ ի թւականութեան ՋԽԵ. (1496), ձեռամբ Կարապետ քահանայի: Ես Մուրատս եւ կողակիցն իմ տուեր եմք զՄաշտոցս սուրբ Աստուածածնի դրան Հօրգոմուն:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Գ. Սրունձտեանց «Թորոս Աղբեր», Բ, էջ 426, Տիգրանակերտ, ս. Սարգիս եկեղեցի

 

Գրիչ` Զաքարիա

Վայր` Բաղէշ

 

Գրեալ յԱւեխու վանք մերձ ի Բաղէշ, յառաջնորդութեան Յակոբ եպիսկոպոսի եւ Վարդան հէրպետի, ձեռամբ Զաքարիա սակաւագի, ի հայրապետութեան տեառն Սարգսի ընհանուր Հայոց կաթողիկոսի Վաղարշապատու Էջմիածնի, եւ Աղթամարայ տեառն Ատովմի, ի թվ. Հայոց ՋԽԵ. (1496), ի ղանութեան ազգին նետողաց Ըռստամբղկին, ի դառն եւ ի չար ժամանակիս, որ բռնացէր են ի վերայ Հայոց ազգիս…

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Երեւան 9433

 

Տէր աստուած Յիսուս Քրիստոս, որ նստիս ի քրոբեական աթոռ, ողորմեա քո արարածոցս, թդ. ՋԽԵ. (1496):

Զտըւող արծաթոյս զՄելիքսեթ եպիսկոպոս սուրբ Կարապետի յշ. (յիշեցէք).

Զկազմող պատկերացս զԿարապետ աբեղայս զԲաղիշացիս յշ.

Զոսկերիչ Սքանդարն եւ զՇահղուբաթն յշ.

Յի Քի ծառա Կարապետ աբեղա:

 

ԱՒԵՏԱՐԱՆ

Մշոյ Առաքելոց վանք, ՀԱ, 1937, սիւն 320

 

Կազմող` Կարապետ Բաղիշեցի

Վայր` Մուշ

 

Ի վերջին դարիս եւ յետնում ժամանակիս… յորում է թվականութիւն մեր ՋԽԵ. (1496). առաջնորդք սուրբ ուխտիս Ղազարու վանացս տէր   Եղիայ արհեպիսկոպոս եւ տէր Թորոս արհեպիսկոպոս եւ տէր Ղազար վարդապետն տեսին զսուրբ Աւետարանս, զի յոյժ հնացեալ էր կապն եւ էր առանց արծաթոյ, եւ անտես եւ անվայելուչ գոլով արտաքուստ ի տեսողացն. վասն որոյ ետուն վերստին կազմել զսա եւ արծաթապատ զարդարել, որպէս եւ տեսանէք…

Արդ, յիշեցէք ի Քրիստոս զհաւատարիմ եւ զհամեստ կանայքս զՉիչաքն եւ զՈւռումշէն, որ սակաւ ինչ արծաթով աւգնական եղեն ի զարդ Աիետարանիս… Նաեւ զսուտանուն Կարապետ աբեղայս Բաղիշեցի` զվերջին կազմողս յիշեցէք, [եւ] զՄարգարայ քահանայն, [եւ] զծնողսն իւր:

 

ԳԻՐՔ ՊԱՐԱՊՄԱՆՑ ԿԻՒՐՂԻ ԱՂԵՔՍԱՆԴՐԱՑԻՈՅ

Երեւան 3495

 

Գրիչ` Գրիգոր Տարօնացի

Վայր` Եկեղեաց գաւառ Կապոսի վանք

 

  Արդ, եղեւ գրաւ գրչութեանս ի թվականիս հայկազեան տումարի ՋԽԵ. (1496), ի գաւառն Եկեղեաց, որ Եզընկայ կոչի, ընդ հովանեաւ սրբոյն Յակոբոյ եւ սուրբ Սիոնի, որ մականուամբ Կա ի Փոսի վանք կոչի. ի յառաջնորդութիւն տէր Ներսէսի, ի համալսարանս երիցս երջանիկի եւ տիեզերալոյս Յովաննէս քաջ հռետորի, որ է աշխարհաւ Համշէնցի` ի ցեղէ թագաւորական. ձեռամբ յոգնամեղ եւ փծուն գրչի Գրիգորի սուտանուն աբեղայի, որ եմ աշխարհաւ Տարօնացի, ի վանացն Գլակայ. զոր մեծաւ տաժանմամբ գրեցի զգանձս անկողոպտելի ի յաշակերտութիւնս, յիշատակ ինձ, եւ ծնողաց իմոց, եւ ամենայն արեանառու մերձաւորաց, եւ ի վայելումն եւ ի խրատ մանկանց եկեղեցոյ: Արդ, աղաչեմ զձեզ, որք հանդիպիք սմա աւրինակելով կամ կարդալով, յիշեցէք ի մաքրափայլ աղաւթս ձեր զանարժանս` հանդերձ ծնողաւքն իմ եւ արեան մերձեւորաւք, եւ զվարդապետն իմ զՅովանէս քաջ րաբունին, եւ աստուած զձեզ` յիշողացդ եւ մեզ` յիշելոցս, առհասարակ ողորմեսցի յիւր միւսանգամ գալուստն, ամէն:

Նաեւ զանարժան ծառայս ծառայիցդ աստուծոյ զԿարապետ սուտանուն աբեղայս` զԲաղիշեցիս յիշեցէք ի բարին Քրիստոս, որ զայս վեց տետր ու կէս գրեցի: Զի զգիրքս նոր էր գրած եւ յահէ սըմբակաց հեծելոց կայր ի պահըստի ի ծերպս վիմաց. եւ յիջմանէ անձրեւաց ապականեալ էր, զոր ծըրեցի ըստ իմում կարի: Յիշեցէք ի տէր եւ աստուած զձեզ յիշէ, ամէն:

 

ՇԱՐԱԿՆՈՑ

Երեւան 1625

 

Գրիչ` Հարապետ

Վայր` Աւաք վանք

 

Արդ, գրեցաւ եղանակաւոր տառս, որ կոչի Շարակնոց ի լաւ եւ ընտիր աւրանակէ Խլոյ, ձեռամբ Ոհանէս կրաւնաւորի: Իսկ նա սկսաւ զՇարակնոցս ի վանքս Աւաք, եւ ոչ ժամանեաց յաւարտ սորին, այլ մինչեւ ի խաչին կարգն գրեաց եւ փոխեցաւ առ հարսն: Եւ ես` մեղաւք զառածեալս եւ յետնեալս ամենեցուն առի եւ զպակասն լցուցի ըստ կարի իմում` ի թուականիս Հայոց ՋԽԵ. (1496): Ով ոք հանդիպիք սմա տեսնելով եւ կամ այլ ինչ իրաց` յիշեսջիք ի յաղաւթս ձեր զառաջին գըծողն սորա զՅոհանէս աբէղէն, ընդ նմին եւ զերկրորդս` զՀարապետ աբեղէս, եւ աստուած զձեզ յիշէ, ամէն:

 

ՍԱՂՄՈՍԱՐԱՆ

Գ. Սրուանձտեանց «Թորոս Աղբար», Բ, էջ 305, Կամախ, Թադէոս առաքեալի վանք

 

Գրիչ` Հայրապետ

Վայր` Կապոսի վանք

 

Գրեցաւ ի թվականին հայկազանի

Ի յոբելեան տասն եւ ութի,

Ի չորս հասն եւ հինգ աւելի,

Ի յԵկեղեցս գաւառի,

Ի վանքս այս որ Կայ ի փոսի,

Ի դրունք այս գովելի`

Սուրբ Յակոբի եւ սուրբ Սիոնի:

Ոռ ոտս մեծ րաբունապետի

Յովանիսի քաջ հռետորի,

Ի յառաջնորդութեան այս սուրբ ուխտի

Տեառն Ներսէսի մաքրամտի,

Եւ միեղէն եղբարցս բարի,

Բոլոր վանիցս աբեղայի,

Որ քան զերեսունն են աւելի,

Հաճոյական ծառայք բարի:

Այլ եւ զստացող այս սուրբ կտակի

  Զտէր Կիրակոս հեզահոգի

Ձեռամբ իմով գծագրեցի

Ես` Հայրապետս մեղաւքս իլի…

Ողորմի ասացէք Կիրակոս սուի կրաւնաւորիս, հաւրն իմոյ Թորոսին, եւ մաւրն իմոյ Հատմելիքին, եւ եղբարցն իմոց Ստեփաննոսին, եւ Խաչատուրին, եւ հաւրեղբարցն Վրթանեսին եւ Հարապետին, եւ մաւրքուերցըն Կիրայ-Խաթունին եւ Շնորհաւորին, մաւրեղբարցն` Տէրտուրին…

 

ՄԱՅՐ ՄԱՇՏՈՑ

Հ. Յ. Քօսեան, Ցուցակ Արծնեան վարժարանի 30, ՀԱ 1962, էջ 30-32

 

ա

 

Գրիչ` Աւետիք վարդապետ

Վայր` Կայիփոսի անապատ

 

Զառածեալ մեղաւք զԱւետիք պիտակ անուն վարդապետ զգրող սորին յիշիլ ի տէր, եւ զհայր իմ զՍամւել, եւ զմայր իմ զԳոհար:

 

բ

 

Գրիչ` Եզէկիել

 

Արդ գրեցաւ սուրբ տառս որ կոչի Քահանայաթաղ եւ Քահանայաաւրհնէք, Հիմնարկէք եւ Եկեղեցաւրհնէք ի սուրբ անապատս որ կոչի Կայիփոսի, ընդ հովանեաւ սուրբ Յակոբոյ սքանչելագործի, ձեռամբ տխմար գծայգրողի Եզեկիէլի: Ի վայելումն սուրբ եւ ընտրեալ եպիսկոպոսի տէր Ներսէսի: Յիշատակ իւր եւ նախնեաց իւր, հաւրն իւր Ղուկաս քահանային, եւ մաւր նորա Գոհար-Մէլիքին, եւ եղբաւրն Աստուածատուրին, եւ հաւրեղբաւր Սարգսին, եւ իւր որդոյն Ամիր-Շաքէ, եւ Յեւատին, եւ այլ ամենայն արեան մերձաւորաց` կենդանեաց եւ ննջացելոց, ամէն: Եւ եդ յիշատակ ի դուռն սուրբ Գէորգայ զինաւորին: Խնամով պահողք աւրհնին յաստուծոյ եւ ի սուրբ Գէորգայ: Ի թվին ՋԽԵ. (1496):

 

ԱՆԳԻՏԱՑ ԱՆՊԷՏ ԱՄԻՐԴՈՎԼԱԹԻ ԱՄԱՍԻԱՑԻՈՅ

Բրիտ. թանգարան or 3712, Ֆ. Կոնիբեր, Ցուցակ էջ 318, Ա. Սիրմէեան, Ցուցակ Հալէպի, Բ 5, էջ 39

 

Փոխեցաւ ի Քրիստոս Ամիրտովլաթ բժիշկն` թարքմանող գրոցս, ի թվ. ՋԽԷ. (1496), դեկտ[եմբերի] Ը. (8), աւրն հինգշաբթի:

 

ՇԱՐԱԿՆՈՑ

Երեւան 1617

 

Գրիչ` Խաչատուր

 

Գրեցաւ շարունակ աստուածաշունչ տառս ի Շարակնոցս ի թվականիս հայկազեան տումարի ՋԽԵ. (1496), ի դառն եւ ի չար ժամանակիս, որով նեղիմք ի յահէ անաւրինաց, ձեռամբ ամենամեղ, սուտ եւ փծուն գրչի Խաչատուր անարժան աբե/ղայի||: