Ուղեգրութիւն

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

[ԺԲ] ԽԱՆՈՒԹՔ

Եւ այնպէս փարթամ խանութնիք կան Վէնէտիք, որ թէ ԵՌ, ԺՌ ղուռուշի էսպապ գնես, տեղն չերեւնալ. եւ այնպէս հարուստ վաճառականք կան, որ մէկ մարդն մէկ կէմուն պութուն ըռզակն կարէ գնել. որպէս եւ մեր հետ սօֆ եկել էր ԳՃ բեռ [1], իրեք օրն ծախեց, հախլաշմիշ եղաւ, կէսն դրամ, կէսն ըսկէռլէթ առաւ. զոր յայլ աշխարհ մին տարին չկարէր ծախել, անդ իրեք օրն ծախեց։ Այլ եւ բոլոր քաղաքն ամէն արվեստաւորք են, որ ամէն աշխարհ ինչ բան դժար կամ թօհվայ ուզենան, անդ գտանեն կամ շինել տան։ Եւ են մարդիք աշխարհին այն [յ]ոյժ շնորհալիք, որ այլ աշխարհ չգտանին. միայն հոգի չկարեն տալ. բայց այլ ամէն հունար կ՚ելնէ [ի] ձեռաց նոցա։ ԽՌ խանութ կայ. եւ ամէնն (ունին) Աստուածամօր պատկեր եւ կանթեղ. զի ազգն այն յոյժ պատվեն զԱստուածածինն։



[1]            բէռ