Ուղեգրութիւն

[ԼԷ]  ՆԱՒԱՏՈՐՄԻՂ ԴՔՍԻՆ ՄԱԼԹԱՅԻ

Եւ Մալթայու տուքան ալ շատ կտրուկ է եւ պատերազմող եւ հզօր. եւ նա գնայ մերձ Ստամպօլայ կղզիքն, բազում օճիր [1] եւ վնաս գործելով քաղաքաց, գիւղից եւ կէմոց։ Եւ այն տարին որ մեք անդ (էաք), Մալթայու կէմի մեծ հանին ի վերայ ծովու իբրեւ զլեռ մի՝ ԳՃ թօբ ունէր, ԺԲ էլքան եւ Ռ ճէնքճի, ԳՃ կէմիճի։ Եւ բոլորն կէմուն խանտակ էր շինած եւ մէջն հող լցած [2]. երկու խուլած լայն, որ ոչ թօբ, ոչ թուֆաք կարէր անցնիլ յինքն, այլ սահէր եւ անկանէր ֆնտըխն ի ծով. զի էր իբրեւ զպարիսպ։ Եւ ասին թէ երեսուն ամն հազիւ կատարեցաւ. զոր Տէր Աստուած շնահաւոր առնէ եւ յաղթող ի վերայ թշնամեաց խաչին Քրիստոսի. ամէն եւ եղիցի։

Եւ այլ բազում իրս, բանս եւ գործս, շէնք եւ կարգ ու սահմանք տեսաք եւ լուաք աշխարհն այն, զոր սակաւ ի բազմաց գրեցաք բազում աշխատութեամբ, սիրով ընթերցողացդ եւ յուսով ունկնդրողաց։ Բայց աղաչեմ մի՛ հեղգալ եւ մի ձանձրանալ ձեզ՝ ապախտ առնելով զերկս [3] վաստակոց իմոց. զոր երբեմն ի կէմին, երբեմն ի վերայ գրաստի, երբեմն իջեւանս եւ խաներն նստեալ գրէի. այլք ուտէին, ըմպէին եւ այլ յիրս զւարճանային. եւ ես հոգ տարեալ այսմ իրի՝ ջանայի ի լրումն հանել զառաջարկեալ գիրս [4]. զի յօգուտ եւ շահաւէտ լիցի ուխտաւորաց եւ շրջող անձանց։ Եւ այս բաւ է իմաստնոց. ողջ լերուք։