Խաբեբայ
եւ
յուդայս
սարաս
ժողովարար
ոմն,
ժողովարարութեան
աղագաւ
գնացեալ
ի
Յերապօլիս`
եւ
անդ
մահմետականք
չաշուտ
14)
անուամբ
կալեալ
են
զնա
եւ
տուեալ
առ
տեղւոյ
իշխօղ
Մահմատբէկն,
եւ
նա
եւս
յանձն
է
առեալ
զշաշուտութիւնն,
եւ
անմեղ
անձինս
ոմանս`
եւս
ի
զուր
զրպարտեալ
է,
իբր
թէ
ինքն
ի
վերայ
նոցա
գիր
բերեալ
իցէ:
Յորոց
մինն
եղեալ
է
Թօխաթու
նորոգ
նուիրակ
Պետրոս
վարդապետն:
Ուստի`
եւ
իշխօղ
տեղւոյն
կապանօք
յղեալ
է
զնոսա
առ
Մատենու
Էմին
աղայն:
Եւ
նա
եւս
արկեալ
է
զնոսա
ի
բանտ:
Եւ
բաց
ի
սոցանէ`
անմեղ
անձինս
ոմանս
եւս
է
ժողովեալ
սա
ի
Յերապոլսոյ
յԱկնայ
եւ
ի
Մատենու,
(մինչեւ
յուլիս
Ի,
թէ
քահանայք
եւ
թէ
աշխարհականք ,
)
եւ
եղեալ
ընդ
նոսա
ի
բանտի:
Կամելով
ծանուցանել
սարասկեար
Մուստաֆայ
փաշային,
զի
որպէս
կամիցի`
այնպէս
արասցէ:
Եւ
բանտարկեալքն
եւս
լռելեայն
գրեալ
էին
ընդ
փայեկի
առ
սրբազան
վեհն
եւ
առ
բարեկամսն
իւրեանց
զեկեալ
դիպուածն
ի
վերայ
ինքեանց:
Եւ
ի
գալ
փայեկին
ի
Կարին`
ըմբռնեալ
էին
զնա
աւազակք
ի
ճանապարհին:
Եւ
մերկացուցեալ
զթուղթսն
ի
նմանէ
առեալ:
Իսկ
նա
տեղեակ
եւ
հմուտ
գոլով
վերոյիշեալ
անցիցն`
եկեալ
ի
Կարին,
միըստմիոջէ
ծանուցեալ
էր
մահտեսի
Փիլիպպոսին:
Եւ
նա
եւս
զամենայն
գրեալ
էր
աղերսիւ
առ
սրբազան
վեհն
եւ
ազատութեան
հնար
առնել
խնդրեալ
վասն
նոցա,
եւ
զվտանկաւոր
անունն
վերացու
ցանել
ջանալ
ի
յաղդէն
մերմէ:
Վասնորոյ`
եւ
սրբազան
վեհն
թուղթ
մի
խանին
մերոյ
գրեցոյց
ի
մերոյ
գրեցոյց
ի
վերայ
սարասկեարին
եւ
զթուղթ
աւս
ինքն
գրեաց
առ
նա:
Որոց
դիտումն
էր
այս
թէ`
այս
օճախիս
խաքիֆայն
Բ
թագաւորաց
ֆէրմանով
նստի
անդ,
ի
ամենայն
ազգին
Հայոց
հոգեւորապէս
իշխէ,
եւ
զսեւագլուխսն
իւր
թագաւորի
ֆէրմանով
յղէ
յամենայն
տեղիս,
եւ
զաքէաթ
)
ժողովել
տայ
եւ
բերէ
աստ,
որով
այս
օճախս
չէն
մնայ:
Ի
բնէ
անտի
այս
է
սոցա
կանոնն:
Եւ
մինչեւ
ցայժմ
թէ
յայս
օճախէս
եւ
թէ
ի
Հայոց
ազգէն,
խայինութիւն
)
մի
չէ
ոք
երբէք
տեսեալ
եւ
ոչ
լուեալ,
եւ
խալիֆայի
մարդկանցն
ոչ
ոք
մանի
)
չէ
եղեալ,
կամ
չառ
եւ
չիլթախ
ինչ
ի
նոցանէ
արարեալ:
Այժմ
այդ
զուր
ձայնդ
որ
յԱրապկերու
կողմունսն
եղեալ
են
ի
վերայ
անմեղ
անձանց
ոմանց
Հայոց
ազգին
իբր
թէ
նոքա
խային
եւ
չաչուտ
լինին,
եւ
ըմբռնել
են
ի
հավս
)
արարեալ
հանդերձ
խալիֆայի
մարդովն:
Ամենեւին
սուտ
է,
եւ
անհաւատալի
գրոյց,
այդպիսի
բան
մինչեւ
ցայժմ
ոչ
ի
Հայոց
ազգէն
ի
ելեալ,
եւ
ոչ
յայս
օճախէս:
Զի
Հայոց
ազգն
բաց
ի
հնազանդ
ծառայութենէ,
խայնութիւն
ոչ
առնեն
թագաւորի:
Արդ`
գրեա
շուտով
Մատենի
Էմինին,
զի
մուրախաս
)
արասցէ
զնոսա:
Զի
վատ
անուն
է
այդ
յայլ
տեղիս
եւ
չար
օրինակ
առնուն
եւ
այդպէս
առնեն,
եւ
զանուն
խղճալի
ազգին
Հայոց
կոտրեն
եւ
խային
հանեն:
Եթէ
զայս
այսպէս
ոչ
արասցես,
վերջն
լաւ
չի
լինիլ:
Խանի
գիրն
փոքր
ինչ
սպառնալէօք
էր,
իբր
թէ
այսպէս
ոչ
արասցես`
վերջն
լաւ
չի
լինիլ,
եւ
սրբազան
վեհինն
աղաչական
ոճիւ
էր :
Թուղթ
եւս
առ
Իբրահիմ
էֆէնտին
գրեաց
(որ
ի
յունվարի
ելն
յիշեցաւ ,
)
վասն
բանտարկելոցն
ըստ
նոյն
դիտմանն
ի
կարճոյ`
զոր
ինչ
առ
փաշայն
գրեաց.
որպէս
զի`
նա
եւս
խօսեսցի
ընդ
փաշային,
եւ
այնպէս
առնել
տացէ,
որպէս
գրեցաւ :
Թուղթ
մի
եւս
առ
սարասկեարի
սառաֆ
մահտեսի
Փիլիպպոսն
գրեաց
(որ
ի
յունվարի
ելն
յիշեցաւ ,
)
ըստ
նմին
օրինակի :
Թուղթ
մի
եւս
առ
փոքր
փաշայի
սառաֆ
տիրացու
Յակոբն
գրեաց
եւ
ըստ
խնդրոյ
նորին
փաշային`
մէկ
ամանով
ջաւզի
մուրապայ
յղեաց
առ
նա
ընդ
մեր
Միրզային
տալ
փաշային:
Յղեցան
այսոքիկ
ընդ
մեր
Միրզայ
մօլլա
Ահմատին:
Որ
ել
ընդ
խանի
մարդոյն
ի
յունվարի
ԺԷ: