Ըստ 
  
   գրելոյ 
  
   եւ 
  
   խոստման 
  
   մեծահաւատ 
  
   եւ 
  
   բարեպաշտ 
  
   Չաքիկենց 
  
   Գրիգոր 
  
   Աղային, 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԻԱ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   նոյ. 
  
   Բ 
  
   ասացաք :
  
   ) 
  
   ի 
  
   Փարէզ 
  
   քաղաքէն 
  
   Բ 
  
   թղթաշէն 
  
   ֆռանկ 
  
   էին 
  
   եկեալ 
  
   ի 
  
   Պօլիս: 
  
   Որոց 
  
   միոյն 
  
   անունն 
  
   Յովսէփ 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   միւսոյն 
  
   Յովաննէս: 
  
   Եւ 
  
   պատրիարգն 
  
   եւ 
  
   իշխանքն 
  
   մինչ 
  
   լուեալ 
  
   զգալն 
  
   նոցա, 
  
   ըստ 
  
   պատուիրի 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   սիրով 
  
   ընկարեալ 
  
   էին 
  
   զնոսա, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   թագաւորէն 
  
   ֆարման 
  
   հանեալ 
  
   վասն 
  
   նոցա, 
  
   եւ 
  
   զՋամճիօղլի 
  
   պարոն 
  
   Ստեփանն 
  
   Թարգմանիչ 
  
   տուեալ 
  
   նոցա, 
  
   յանձնեալ 
  
   էին 
  
   զնոսա 
  
   թաթարի 
  
   միոյ 
  
   հասուցանել 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Բայց 
  
   թաթարն 
  
   մինչեւ 
  
   ի 
  
   Կարս 
  
   էր 
  
   բերեալ 
  
   զնոսա, 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   անտի 
  
   յետս 
  
   դարձեալ: 
  
   Եւ 
  
   ի 
  
   լսելն 
  
   փաշային 
  
   զգալն 
  
   նոցա, 
  
   կոչեալ 
  
   էր 
  
   զնոսա 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   եւ 
  
   հարցեալ 
  
   զպատճառն 
  
   գալստեան 
  
   իւրեանց: 
  
   Իսկ 
  
   նոքա 
  
   վասն 
  
   երկիւղին 
  
   ոչ 
  
   էին 
  
   ասացեալ 
  
   նմա 
  
   զճիշտն: 
  
   Այլ 
  
   պատասխանեալ 
  
   էին 
  
   նմա 
  
   թէ` 
  
   մեք 
  
   ուխտ 
  
   եմք 
  
   եկեալ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռն: 
  
   Եւ 
  
   փաշայն 
  
   լրտես 
  
   կարծելով 
  
   զնոսա, 
  
   ի 
  
   կալանս 
  
   էր 
  
   արարեալ. 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   նոցա 
  
   գրեալ 
  
   ի 
  
   դուռն 
  
   Արքային: 
  
   Ասելով 
  
   նոցա 
  
   թէ` 
  
   ոչ 
  
   գոյ 
  
   ձեզ 
  
   հրաման 
  
   աստէն 
  
   յուրեք 
  
   երթալոյ, 
  
   զի 
  
   ֆարմանն 
  
   ձեր 
  
   այնպէս 
  
   է 
  
   գրեալ 
  
   վասն 
  
   ձեր: 
  
   Եւ 
  
   թարգմանիչն 
  
   եւ 
  
   պարոն 
  
   Գէորգն 
  
   գրեալ 
  
   էին 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   զորպէսն: 
  
   Բայց 
  
   թարգմանիչն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   եւս 
  
   ոչ 
  
   էր 
  
   գրեալ 
  
   զով 
  
   լինիլն 
  
   նոցա: 
  
   Այլ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ըստ 
  
   գրեցելոյ 
  
   եւ 
  
   խոստման 
  
   Չաքիկենց 
  
   Գրիգոր 
  
   Աղային 
  
   կարծեաց 
  
   եթէ 
  
   նոքա 
  
   թղթաշէնքն 
  
   իցեն: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   զԱշտարակցի 
  
   Գէորգն 
  
   հանդերձ 
  
   ընծայիւք 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   փաշայն: 
  
   Գրելով 
  
   փաշային 
  
   եւ 
  
   այլոց 
  
   զթուղթս 
  
   վասն 
  
   նոցա: 
  
   Որք 
  
   են 
  
   այսք : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   սիրոյ 
  
   առ 
  
   Կարսայ 
  
   Ալի 
  
   փաշայն 
  
   գրեաց: 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   յօգ. 
  
   ԺԶ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է :
  
   ) 
  
   յորմէ 
  
   եւ 
  
   խնդրեաց, 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   թղթաշինացն 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեալ 
  
   է 
  
   Իբրահիմ 
  
   Աֆանտուն, 
  
   այնպէս 
  
   արասցէ: 
  
   Որում 
  
   եւ 
  
   ընծայ 
  
   եւս 
  
   յղեաց: 
  
   Որ 
  
   էր 
  
   Գ 
  
   լուլայ 
  
   զարպապ. 
  
   Է 
  
   սպիտակ 
  
   մոմ. 
  
   Բ 
  
   հոխայ 
  
   վարդեջուր, 
  
   եւ 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   միրգ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   սիրոյ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Իբրահիմ 
  
   Աֆանտին, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   յնվ. 
  
   ԺԶ 
  
   յիշեցաւ .
  
   ) 
  
   փուսուլայ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա 
  
   վասն 
  
   թղթաշինացն: 
  
   Զի 
  
   արդ 
  
   արարեալ 
  
   փաշային, 
  
   յղել 
  
   տացէ 
  
   զնոսա 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   սիրոյ 
  
   առ 
  
   Ղարաբէկն 
  
   գրեաց: 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   դեկտ. 
  
   Գ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է ,
  
   ) 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   Ջամճիօղլի 
  
   Թարճիման 
  
   պարոն 
  
   Ստեփանն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն: 
  
   Որ 
  
   զարգելումն 
  
   իւրեանց 
  
   ծանուցեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   յորմէ 
  
   եւ 
  
   զօգնութիւն 
  
   խնդրեալ: 
  
   Ոչ 
  
   գրելով 
  
   բնաւ 
  
   զպատճառն 
  
   գալստեան 
  
   իւրեանց: 
  
   Որում 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զգրելն 
  
   իւր 
  
   առ 
  
   փաշայն 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   Իբրահիմ 
  
   Աֆանտին 
  
   վասն 
  
   ինքեան: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   փաշայն 
  
   մուրախաս 
  
   արասցէ 
  
   զինքեանս, 
  
   բարի 
  
   է. 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ` 
  
   ընդ 
  
   իւր 
  
   յղեալ 
  
   գրեանսն 
  
   տացէ 
  
   Գէորգին 
  
   առ 
  
   ի 
  
   բերել 
  
   առ 
  
   մեզ: 
  
   Եւ 
  
   գինի 
  
   յղեաց 
  
   վասն 
  
   նոցա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Պօլսոյ 
  
   պատրիարգ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն: 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   յնվ. 
  
   ԺԶ 
  
   յիշեցաւ .
  
   ) 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   նոքա 
  
   թղթաշէնքն 
  
   իցեն, 
  
   եւ 
  
   փաշայն 
  
   ըստ 
  
   գրելոյն 
  
   իւրոյ 
  
   մուրախաս 
  
   չարասցէ 
  
   զնոսա, 
  
   ինքն 
  
   բան 
  
   հոգասցէ 
  
   վասն 
  
   նոցա: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   փաշայն 
  
   մուրախաս 
  
   արասցէ 
  
   զնոսա, 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   աշխատ 
  
   լիցի 
  
   ինքն: 
  
   Յղեցաւ 
  
   այս 
  
   առ 
  
   պարոն 
  
   Գէորգն: 
  
   Պատուիրելով 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   փաշայն 
  
   մուրախաս 
  
   արասցէ 
  
   զթղթաշէնսն, 
  
   զայս 
  
   թուղթս 
  
   յետս 
  
   դարձուսցէ 
  
   առ 
  
   մեզ: 
  
   Եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ` 
  
   յղեսցէ 
  
   առ 
  
   պատրիարքն, 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   գրեսցէ 
  
   նմա 
  
   զորպէսն 
  
   անցիցս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Իբրահմ 
  
   Աֆանտու 
  
   վէքիլիխարճ 
  
   պարոն 
  
   Գէորգն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   յնվ. 
  
   ԺԶ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է ,
  
   ) 
  
   որ 
  
   զորպէսն 
  
   թղթաշինացն 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   Պատուէր` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   նոքա 
  
   թղթաշէնքն 
  
   իցեն, 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Աֆանտուն 
  
   մուրախաս 
  
   առնել 
  
   տացէ 
  
   նոցա: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   փաշայն 
  
   չթողուցու 
  
   զնոսա 
  
   ինքն 
  
   այսքան 
  
   (Ծ 
  
   ) 
  
   խարճի 
  
   տացէ 
  
   նոցա: 
  
   Զորս 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   սէր 
  
   ունիցի: 
  
   Բայց 
  
   յետոյ 
  
   մեր 
  
   Գէորգին 
  
   պատուիրեաց 
  
   ասել 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   այսքան 
  
   (1) 
  
   խարճի 
  
   տացէ 
  
   նոցա: 
  
   Եւ 
  
   զթուղթսն 
  
   մեր 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   նոցանէ, 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Ընդ 
  
   Գէորգին 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղեցան 
  
   թուղթս 
  
   այսոքիկ, 
  
   իւրաքանչիւր 
  
   տեարցն 
  
   տալ: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ընդ 
  
   զինակրացն 
  
   մերոց, 
  
   յամսոյս 
  
   Դ : 
 
        
 
       
  
   Թուղթ 
  
   օրհնութեան 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   անձանց 
  
   ոմանց, 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   Բայազիտու 
  
   նուիրակին: 
  
   Առ 
  
   որ 
  
   եւ 
  
   միամտութիւն` 
  
   վասն 
  
   նորապէս 
  
   յղեալ 
  
   արդեանցն 
  
   առ 
  
   մեզ : 
 
        
 
       
  
   Ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   Բայազիտու 
  
   նուիրակ 
  
   Գալուստ 
  
   վարդապետին` 
  
   զօրհնութեան 
  
   թուղթս 
  
   գրեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   ոմանց 
  
   անձինս: 
  
   Որք 
  
   են : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   օրհնութեան 
  
   առ 
  
   պարոն 
  
   Սեւօն: 
  
   Որ 
  
   նուիրակին 
  
   Ա 
  
   ձագ 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   յանձնարարութեան 
  
   վասն 
  
   նուիրակին, 
  
   առ 
  
   պարոն 
  
   Բարիկն` 
  
   ուստայ 
  
   Սահակն` 
  
   Խօջայ 
  
   Մկրտիչն` 
  
   պարոն 
  
   Կիրակոսն` 
  
   պարոն 
  
   Սնօն, 
  
   եւ 
  
   պարոն 
  
   Սարօն 
  
   գրեաց: 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   միամտութեան 
  
   առ 
  
   Բայազիտու 
  
   նուիրակ 
  
   Գալուստ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց: 
  
   (որ 
  
   յանձեալ 
  
   ամին` 
  
   ի 
  
   փետր. 
  
   Գ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է ,
  
   ) 
  
   զի 
  
   ի 
  
   նուիրակական 
  
   արդեանցն 
  
   իւրոց` 
  
   դրամ 
  
   (ԺԵ 
  
   ) 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Վահանն: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   նա 
  
   ձեռամբ 
  
   Սաղիմայ 
  
   նուիրակ 
  
   Յովաննէս 
  
   վարդապետին 
  
   այժմ 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   հասոյց: 
  
   Զոր 
  
   ընդ 
  
   Տլոտ 
  
   կոչեցեալ 
  
   Պետրոսին 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Վահանն 
  
   յղեցաք, 
  
   հասուցանել 
  
   նուիրակին: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ի 
  
   փետր. 
  
   Թ : 
 
        
 
       
  
   Թուղթ 
  
   ժողովարարութեան 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Թիֆլիզու` 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Խորվիրապայ 
  
   վանիցն: 
  
   Որ 
  
   տուաւ 
  
   նորին 
  
   Առաջնորդ 
  
   Մարկոս 
  
   պետին : 
 
        
 
       
  
   Ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   սրբոյ 
  
   Խորվիրապայ 
  
   վանից 
  
   Առաջնորդ 
  
   Մարկոս 
  
   վարդապետին, 
  
   զժողովարարութեան 
  
   թուղթ 
  
   գրեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Թիֆլիզու 
  
   քաղաքին: 
  
   Պատուէր 
  
   նոցա, 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   ինքն 
  
   Մարկոս 
  
   վարդապետն 
  
   այսու 
  
   նամակաւս 
  
   երթիցէ 
  
   առ 
  
   ինքեանս, 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   զոմն 
  
   ի 
  
   միաբանից 
  
   իւրոց 
  
   առաքեսցէ 
  
   յանուն 
  
   սրբոյն 
  
   Խորվիրապայ 
  
   վանիցն 
  
   զկամաւոր 
  
   ողորմութիւն 
  
   տացեն 
  
   նմա: 
  
   Կրկին 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   յանուն 
  
   նոյն 
  
   վանիցն 
  
   որքան 
  
   գանձանակադրամք` 
  
   խոստմունք 
  
   ` 
  
   եւ 
  
   դուքեանաց 
  
   եւ 
  
   օտայից 
  
   քրեհք 
  
   գոն, 
  
   զայնս 
  
   եւս 
  
   յանձնեսցեն 
  
   նմա: 
  
   Զոր 
  
   ետուք 
  
   նոյն 
  
   վանից 
  
   Առաջնորդ 
  
   Մարկոս 
  
   վարդապետին: 
  
   Զորս 
  
   նորատիպ 
  
   Սաղմոս 
  
   եւս 
  
   ետուք 
  
   նմա: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   աստի 
  
   ի 
  
   փետր. 
  
   Ժ : 
 
        
 
       
  
   Առ 
  
   Ռէս 
  
   պարոն 
  
   Դիլանն 
  
   շնորհակալութիւն` 
  
   վասն 
  
   յղեալ 
  
   ընծայիցն: 
 
        
 
       
  
   Թավլայու 
  
   գիւղի 
  
   Ռէս 
  
   պարոն 
  
   Դիլանն` 
  
   (որ 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   փտր. 
  
   Ե 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   ընդ 
  
   որդւոյն 
  
   իւրոյ 
  
   Ստեփանին 
  
   Ա 
  
   կով, 
  
   Ա 
  
   տիկ 
  
   մաստրոն, 
  
   եւ 
  
   Դ 
  
   լիտր 
  
   տարեխ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   յընծայ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   շնորհակալութեան 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   Ստեփանին 
  
   Ժ 
  
   լիտր 
  
   բրինձ, 
  
   եւ 
  
   Բ 
  
   լիտր 
  
   քաղախ 
  
   եւս 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Ել 
  
   Ստեփանն 
  
   ի 
  
   փետր . 
  
   ԺԲ: