Դարձաւ 
  
   ի 
  
   յԱխլցխայու 
  
   մահտեսի 
  
   Յօնանն, 
  
   որ 
  
   առաքեցաւ 
  
   անդ 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԶ: 
  
   Ընդ 
  
   որում 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   փաշայի 
  
   սառաֆ 
  
   պապիկ 
  
   աղայն 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Իսկ` 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   տարեալ 
  
   էր 
  
   աստի 
  
   վասն 
  
   փաշային 
  
   եւ 
  
   այլոց, 
  
   հասուցեալ 
  
   էր 
  
   յիւրաքանչիւրսն : 
  
   Այլ 
  
   ի 
  
   բերանոյ 
  
   Ախթարմայիցն 
  
   զհուճէթ 
  
   ) 
  
   առնուլ 
  
   առնուլ 
  
   չէր 
  
   կարացեալ, 
  
   զի 
  
   փաշայն 
  
   չէր 
  
   յօժարեալ, 
  
   առելով 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   ֆերմանին 
  
   չէ 
  
   գրեցեալ 
  
   թէ 
  
   հուճէթ 
  
   առ, 
  
   այլ 
  
   թէ 
  
   թամբեհ 
  
   արա: 
  
   Նմանապէս 
  
   եւ 
  
   չէր 
  
   յօժարեալ, 
  
   զի 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   ըզքահանայս 
  
   եւ 
  
   զիշխանս 
  
   ոմանս 
  
   ի 
  
   Քաղաքէն 
  
   աստ 
  
   յղեսցէ, 
  
   այլ 
  
   ասացեալ 
  
   էր 
  
   թէ` 
  
   առանց 
  
   ֆարմանի 
  
   եւս 
  
   ոչ 
  
   կարեմ 
  
   զոք 
  
   յղել: 
  
   Այլ 
  
   սակայն 
  
   նորապէս 
  
   ֆերման 
  
   պիտոյ 
  
   է 
  
   (ասացեալ 
  
   էր ,
  
   ) 
  
   զի 
  
   հրաման 
  
   լիցի 
  
   այնպէս 
  
   թամբեհ 
  
   առնել, 
  
   մինչեւ 
  
   սպանանել 
  
   եւս 
  
   զանհնազանդսն, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   դարձելոցն 
  
   զհուճէթ 
  
   եւս 
  
   առնուլ, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   այլ 
  
   եւս 
  
   ախթարմայութիւն 
  
   արասցեն: 
  
   Ասացեալ 
  
   էր 
  
   եւս 
  
   թէ` 
  
   զո 
  
   ոք 
  
   առաւել 
  
   անհնազանդ 
  
   գիտէք 
  
   ի 
  
   գլխաւորացն, 
  
   թէ 
  
   քահանայ 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   իշխան, 
  
   գրեցէք 
  
   զանուանսն, 
  
   եւ 
  
   ասացէք 
  
   խալիֆային` 
  
   զի 
  
   նորապէս 
  
   աքսորման 
  
   ֆարմանս 
  
   բերել 
  
   տացէ 
  
   վասն 
  
   նոցա: 
  
   Ոչ 
  
   միմիայն, 
  
   այլ 
  
   Բ 
  
   անձին 
  
   մի 
  
   ֆարման, 
  
   եւ 
  
   Բց 
  
   եւս 
  
   մի: 
  
   Եւ 
  
   այսպէս` 
  
   որքան 
  
   եւ 
  
   իցեն, 
  
   զորս 
  
   եւ 
  
   յղեսցէ 
  
   առ 
  
   իս, 
  
   զի 
  
   եւս 
  
   օրըստօրէ 
  
   հանեալ 
  
   զմի 
  
   մի 
  
   ի 
  
   նոցանէ, 
  
   տեսից 
  
   եթէ 
  
   ոչ 
  
   դառնան 
  
   յախթարմայութենէ, 
  
   յաքսորս 
  
   առաքեցից: 
  
   Այլ 
  
   զի 
  
   զայսոսիկ 
  
   ասելով` 
  
   կամէր 
  
   զի 
  
   նորապէս 
  
   վասն 
  
   իւրեան 
  
   զդուռն 
  
   առնելոյ 
  
   բացցէ: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ոչ 
  
   հաճեցաւ 
  
   ընդ 
  
   այս 
  
   ասացեալցս 
  
   նորա: 
  
   Երկայնամտելով` 
  
   զի 
  
   թերեւս 
  
   դարձցի 
  
   քաղաքն 
  
   ի 
  
   յուղղութիւն, 
  
   եւ 
  
   հանելն 
  
   զփաշայի 
  
   ասացեալ 
  
   ֆերմանսն 
  
   ի 
  
   զուր 
  
   լիցի: 
  
   Քանզի 
  
   արդէն 
  
   իսկ 
  
   սկսեալ 
  
   էին 
  
   ոմանք 
  
   ի 
  
   նոցանէ 
  
   դառնալ, 
  
   որ 
  
   եւ 
  
   Տէր 
  
   Կիրակոս 
  
   յանուն 
  
   քահանայ 
  
   ոմն 
  
   ծերունի, 
  
   եւ 
  
   Զ 
  
   տունք 
  
   եւս 
  
   աշխարհականք, 
  
   ի 
  
   յուղղութիւնք 
  
   էին 
  
   եկեալ: 
  
   Եւ 
  
   այլքն 
  
   ամենայն 
  
   զերկուց 
  
   եւ 
  
   զերից 
  
   գլխաւորաց 
  
   միայն 
  
   կախեալք, 
  
   ասէին 
  
   թէ` 
  
   եթէ 
  
   նոքա 
  
   դարձցին, 
  
   մեք 
  
   եւս 
  
   դարձցուք: 
  
   Իսկ 
  
   առ 
  
   հասարակ 
  
   քաղաքն 
  
   զայս 
  
   ասէին 
  
   թէ` 
  
   չորք 
  
   գլխաւորքն 
  
   մեր 
  
   որք 
  
   ի 
  
   յԷջմիածին 
  
   վարեցան, 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   լիցին, 
  
   մեք 
  
   եւս 
  
   հատեւեսցուք 
  
   նոցա: 
  
   Իսկ 
  
   նոքա 
  
   ահա 
  
   դարձեալք 
  
   էին 
  
   ի 
  
   յուղղութիւն, 
  
   որպէս 
  
   յամսոյս 
  
   Է 
  
   եւ 
  
   Գ 
  
   ասացաւ: 
  
   Եւ 
  
   հրամանաւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   գրեաց 
  
   եւս 
  
   նոցա 
  
   զուղղիլն 
  
   իւրեանց, 
  
   եւ 
  
   զնոսա 
  
   եւս 
  
   յորդորեցին 
  
   յուղղիլ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գլխաւորացն 
  
   եւս 
  
   զալ 
  
   աստ: 
  
   Որ 
  
   չէր 
  
   տակաւին 
  
   հասեալ 
  
   առ 
  
   նոսա: 
  
   Յետոյ 
  
   մի 
  
   անգամ 
  
   եւս 
  
   ըստ 
  
   նմին 
  
   գրեցին, 
  
   եւ 
  
   այն 
  
   եւս 
  
   տակաւին 
  
   ոչ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   նոսա 
  
   հասեալ: 
  
   Իսկ 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   հրամանաւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   Պօղոս 
  
   վարդապետն 
  
   միայն 
  
   գրեաց 
  
   Է 
  
   անձանց` 
  
   Բ 
  
   քահանայից 
  
   եւ 
  
   Ե 
  
   իշխանաց, 
  
   զի 
  
   եկեսցեն 
  
   աստ: 
  
   Եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   այսպէս 
  
   ուղղութեան 
  
   եւ 
  
   գալստեան 
  
   նոցին 
  
   սպասելով` 
  
   եւ 
  
   զասացելսն 
  
   փաշային 
  
   ոչ 
  
   բարւոք 
  
   վարկանելով, 
  
   ո'չ 
  
   արար 
  
   այնպէս: 
  
   Այլ 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   փաշայն, 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն, 
  
   շնորհակալիլով 
  
   վասն 
  
   արարեալ 
  
   լաւութեացն, 
  
   եւ 
  
   կատարելոյն 
  
   զխնդիրս 
  
   իւր 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԶ 
  
   արարեալ 
  
   էր ,
  
   ) 
  
   որ 
  
   նորապէս 
  
   եւս 
  
   զայս 
  
   արարեալ 
  
   էր 
  
   ախթարմայքն 
  
   չէին 
  
   յօժարեալ 
  
   գնալ 
  
   յեկեղեցիսն, 
  
   որովհետեւ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   զարարողութիւնսն 
  
   ըստ 
  
   Հայաստանեայցս 
  
   սուրբ 
  
   եկեղեցւոյ 
  
   առնել 
  
   տայր 
  
   ուղղափառ 
  
   քահանայիցն` 
  
   որք 
  
   անդ 
  
   էին, 
  
   այլ 
  
   ի 
  
   իւրեանց 
  
   կատարեալ 
  
   էին 
  
   զժամերգութիւնս 
  
   յաւուրս 
  
   ինչ, 
  
   զմկրտութիւն 
  
   եւ 
  
   զպսակ 
  
   եւս: 
  
   Զոր 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   այդ 
  
   էր 
  
   արարեալ 
  
   փաշային, 
  
   եւ 
  
   փաշայն 
  
   հրամայեալ 
  
   էր 
  
   սաստիւ, 
  
   թէ` 
  
   եթէ 
  
   այսուհետեւ 
  
   արտաքոյ 
  
   եկեղեցւոյ 
  
   ի 
  
   տեղւոջ 
  
   ուրուք 
  
   Բ 
  
   կամ 
  
   Գ 
  
   աշխարհական, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   քահանայ 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   գտանիցեն, 
  
   այսպէս 
  
   եւ 
  
   այնպէս 
  
   պատիժս 
  
   տալոց 
  
   եմ, 
  
   եւ 
  
   զայս 
  
   ինչ 
  
   տուգանս 
  
   առնելոց: 
  
   Յայսմանէ 
  
   երկուցեալ 
  
   նոցա, 
  
   ապա 
  
   գնացեալ 
  
   էին 
  
   յեկեղեցին: 
  
   Զի 
  
   եւ 
  
   պատժեալ 
  
   իսկ 
  
   էր 
  
   զքահանայս 
  
   որմանս, 
  
   որք 
  
   արտաքոյ 
  
   եկեղեցւոյ 
  
   զօրէնս 
  
   ինչ 
  
   կատարեալ 
  
   էին: 
  
   Հրամայեալ 
  
   էր 
  
   եւս 
  
   ` 
  
   զի 
  
   առանց 
  
   հրամանի 
  
   եւ 
  
   գիտութեան 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին, 
  
   ոչ 
  
   ոք 
  
   ի 
  
   քահանայից 
  
   իշխեսցէ 
  
   զօրէնս 
  
   ինչ 
  
   կատարեալ: 
  
   Վասնորոյ 
  
   գրեաց 
  
   վասն 
  
   այսոցիկ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զշնորհակալութիւնս: 
  
   Եւ 
  
   այս 
  
   եւս 
  
   եթէ` 
  
   ոչ 
  
   գիտեմ 
  
   թէ 
  
   վասն 
  
   էր 
  
   զհուճէթս 
  
   ոչ 
  
   առնուլ 
  
   ետուր 
  
   ի 
  
   բերանոյ 
  
   ախթարմայիցն, 
  
   որ 
  
   ոչ 
  
   սակաւ 
  
   լաւութիւն 
  
   էր 
  
   մեզ, 
  
   ընդ 
  
   որ 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   յոյժ 
  
   շնորհակալ 
  
   էաք, 
  
   եւ 
  
   հաստատութիւն 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   արարեալ 
  
   լաւութեանցդ: 
  
   Եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   եւս 
  
   վասն 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   բանք 
  
   առ 
  
   այսոսիկ: 
  
   Ծանոյց 
  
   եւ 
  
   զուղղիլն 
  
   աստ 
  
   եկելոցն. 
  
   եւ 
  
   թէ` 
  
   զոքա 
  
   որք 
  
   սոցա 
  
   հետեւիլ 
  
   խոստանային, 
  
   այժմ 
  
   այլ 
  
   ոչ 
  
   եւ 
  
   ունին 
  
   պատճառ, 
  
   զի 
  
   սոքա 
  
   ահա 
  
   դարձան 
  
   ի 
  
   յուղղութիւն: 
  
   խոստացաւ 
  
   եւս` 
  
   թէ 
  
   գրելոց 
  
   եմ 
  
   այսուհետեւ 
  
   ի 
  
   Պօլիս, 
  
   զի 
  
   զիթլախն 
  
   սոցա 
  
   հանցեն: 
  
   Պորինջան 
  
   յղեցաւ 
  
   սմա 
  
   ընծայ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   փաշայի 
  
   քեահեայն 
  
   գրեաց: 
  
   Որ 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   ի 
  
   Բաշաչխաց 
  
   երկիրն 
  
   է 
  
   լեալ` 
  
   որ 
  
   գնացեալ 
  
   էր 
  
   անդ 
  
   վասն 
  
   բերելոյ 
  
   զնոսա 
  
   կատարելապէս 
  
   ի 
  
   հնազանդութիւն 
  
   Օսմանցւոց, 
  
   եւ 
  
   չէր 
  
   օգտեցեալ: 
  
   Իսկ 
  
   այժմ 
  
   մինչ 
  
   դարձեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   յԱխլցխայ, 
  
   ախթարմայքն 
  
   ի 
  
   նա 
  
   անկեալ` 
  
   կամեցեալ 
  
   էին 
  
   թեւ 
  
   առնել 
  
   զնա 
  
   իւրեանց: 
  
   Ուստի 
  
   մերայինքն 
  
   խրատու 
  
   փաշային 
  
   խազնադարին` 
  
   խոստացեալ 
  
   էին 
  
   նմա 
  
   զդրամս, 
  
   (5) 
  
   որոյ 
  
   աղագաւ 
  
   եւ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   թէմէսուկ 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   նմա: 
  
   Ապա 
  
   նա 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   մեր 
  
   կողմ 
  
   լեալ` 
  
   ջատագովեալ 
  
   էր 
  
   յոյժ: 
  
   Որոց 
  
   աղագաւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   գրեաց 
  
   զշնորհակալութիւնս, 
  
   եւ 
  
   զայս 
  
   եւս 
  
   թէ` 
  
   եթէ 
  
   դու 
  
   յայդր 
  
   լինէիր, 
  
   եւս 
  
   լաւապէս 
  
   հոգացեալ 
  
   լինէր 
  
   բանդ 
  
   այդ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   գիտեմ 
  
   թէ` 
  
   Դօվլաթու 
  
   փաշայն 
  
   վասն 
  
   էր 
  
   ոչ 
  
   է 
  
   առեալ 
  
   զհաճէթս 
  
   ի 
  
   բերանոյ 
  
   ախթարմայիցն, 
  
   եթէ 
  
   առնոյր` 
  
   յոյժ 
  
   լաւ 
  
   լինէր: 
  
   Եւ 
  
   խնդիր` 
  
   զի 
  
   սոյն 
  
   բանիս 
  
   այսուհետեւ 
  
   ջատագով 
  
   լիցի 
  
   լաւապէս, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գլուխ 
  
   եկեսցէ, 
  
   եւ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին 
  
   յամենայնի 
  
   մուղայէթ 
  
   լիցի: 
  
   Եւ 
  
   զնորին 
  
   խոստացեալ 
  
   դրամն 
  
   եւս 
  
   յղեաց, 
  
   (5) 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Պապիկ 
  
   աղային, 
  
   եւ 
  
   խնդրեաց` 
  
   զի 
  
   զՄարտիրոս 
  
   վարդապետի 
  
   տուեալ 
  
   թէմէսուկն 
  
   յետս 
  
   տացէ 
  
   ինքեան: 
  
   Իսկ, 
  
   եւ 
  
   յետ 
  
   այսց 
  
   այսպէս 
  
   լինելոյ, 
  
   Ախթարմայքն 
  
   զսակաւաւոր 
  
   հայսն 
  
   որք 
  
   անդ 
  
   էին, 
  
   նեղացուցանէին 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   սալեանի, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   հարկատրութեանց: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   քեահեայն 
  
   զխնդիր, 
  
   զի 
  
   տիրութիւն 
  
   արասցէ 
  
   նոցա: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   բանք 
  
   առ 
  
   այսոսիկ, 
  
   որում 
  
   եւ 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   վարդաջուր 
  
   յղեաց : 
 
       
  
   Բայց 
  
   ի 
  
   յետին 
  
   խնդրոյն` 
  
   ըստ 
  
   սմին 
  
   ոճի 
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ենկիչար 
  
   աղասին, 
  
   Դիւան 
  
   էֆէնտին, 
  
   եւ 
  
   փաշայի 
  
   խազնադարն 
  
   գրեցաւ: 
  
   Այս 
  
   խազնադարս 
  
   էր, 
  
   որ 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԶ 
  
   քեահիայ 
  
   գրեցաւ, 
  
   զի 
  
   յայնժամ 
  
   քեահիայն 
  
   էր 
  
   ի 
  
   յերկիրն 
  
   Բաչաչխաց, 
  
   եւ 
  
   զիշխանութիւն 
  
   նորին 
  
   սա 
  
   վարէր: 
  
   Սմա 
  
   եւս 
  
   վարդաջուր 
  
   յղեցաւ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մուհամատ 
  
   աղայն 
  
   գրեցաւ, 
  
   որ 
  
   յառաջագոյն 
  
   եբեր 
  
   աստ 
  
   զաքսորեալսն, 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԶ ,
  
   ) 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն 
  
   իւրոյ, 
  
   որ 
  
   խնդրեալ 
  
   էր 
  
   զփոքրիկ 
  
   խալիչայ 
  
   մի, 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   յետոյ 
  
   յղել 
  
   խոստացաւ: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետի 
  
   եւ 
  
   բանից 
  
   նորա 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   սմա 
  
   եւս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   ժողովուրդսն 
  
   Ախլցխայու 
  
   հասարակապէս, 
  
   յիշեցուցանելով 
  
   նոցա 
  
   զբանս 
  
   երկուց 
  
   թղթոցն, 
  
   զորս 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԶ, 
  
   եւ 
  
   յօգոստոսի 
  
   Է 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նոսա: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   նոքա 
  
   յառաջագոյն 
  
   գրեալ 
  
   էին 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   մի, 
  
   եւ 
  
   ծածուկ 
  
   ի 
  
   գործակալացն 
  
   մերոց 
  
   որք 
  
   անդ, 
  
   յղեալ 
  
   էին 
  
   աստ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   յատուկ 
  
   փայեկի 
  
   միոյ: 
  
   Որ 
  
   էր 
  
   կարի 
  
   լրբութեամբ 
  
   եւ 
  
   ընդիմութեամբ 
  
   լի: 
  
   Զի 
  
   յայտնապէս 
  
   առնուին 
  
   զախթարմայութիւն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   իւրեանց, 
  
   եւ 
  
   զինքեանս 
  
   ասէին 
  
   ուղղափառ: 
  
   Եւ 
  
   խառնելով 
  
   զգողս 
  
   ընդ 
  
   ճշմարիտ 
  
   հովուաց, 
  
   ասէին 
  
   թէ` 
  
   մեք 
  
   ճշմարիտ 
  
   աշակերտք 
  
   եմք 
  
   Լուսաւորչին, 
  
   եւ 
  
   որդւոց 
  
   եւ 
  
   թոռանց 
  
   նորին, 
  
   եւ 
  
   ամենայն 
  
   նոցին 
  
   հետեւող 
  
   Հայրապետաց 
  
   եւ 
  
   վարդապետաց: 
  
   Ներսէս 
  
   Կլայեցւոյն, 
  
   եւ 
  
   ներսէսի 
  
   Լամբրօնացւոյն, 
  
   Եզրի 
  
   Կաթուղիկոսին, 
  
   եւ 
  
   Վահանայ, 
  
   եւ 
  
   Կոստանդնի, 
  
   եւ 
  
   Յօհաննու 
  
   Քռնեցւոյն, 
  
   եւ 
  
   զայլ 
  
   այսպիսի 
  
   անյիշելիս 
  
   ընդ 
  
   ճշմարիտ 
  
   հովուաց 
  
   խառնեալ, 
  
   ասէին 
  
   զինքեանս 
  
   նոցին 
  
   հետեւող : 
  
   Եւ 
  
   զԵ 
  
   ժողովս 
  
   եւս 
  
   յիշելով` 
  
   ասէին 
  
   թէ` 
  
   մեք 
  
   զաւանդութիւնս 
  
   նոցին 
  
   ունիմք: 
  
   Որք 
  
   էին 
  
   ժողովն 
  
   Կոստանդնուպօլսի 
  
   որ 
  
   հրամանաւ 
  
   Մօրկայ: 
  
   Ժողովն 
  
   Կարնոյ` 
  
   որ 
  
   հրամանաւ 
  
   Հերակլի, 
  
   ժողովն 
  
   Շիրակայ 
  
   գաւառի, 
  
   ժողովն 
  
   Տարսոնի, 
  
   որ 
  
   առ 
  
   Կոստանդին 
  
   կաթուղիկոսիւ, 
  
   եւ 
  
   ժողովն 
  
   Ատանոյ: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   այսպիսի 
  
   խօսս 
  
   լրբութեան 
  
   եւ 
  
   անզգամութեան 
  
   գրեալ 
  
   էին: 
  
   Որում 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ոչ 
  
   գրեաց 
  
   յայնժամ 
  
   զպատասխանի, 
  
   այլ 
  
   դարձեալքն 
  
   ի 
  
   նոցանէ 
  
   որք 
  
   աստ, 
  
   այսինքն` 
  
   Պօղոս 
  
   եւ 
  
   Յովհաննէս 
  
   վարդապեքն, 
  
   եւ 
  
   Տէր 
  
   Ստեփանն 
  
   եւ 
  
   Տէր 
  
   Յակոբն, 
  
   գրեցին 
  
   նոցա 
  
   առ 
  
   այս 
  
   զյանդիմանութիւն, 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   փայեկին 
  
   յղեցին: 
  
   Իսկ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   որովհետեւ 
  
   այժմ 
  
   թուղթ 
  
   գրէր, 
  
   զայն 
  
   յիշեաց, 
  
   եւ 
  
   սիրով 
  
   յանդիմանեաց, 
  
   թէ 
  
   ոչ 
  
   էր 
  
   այն 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն 
  
   մերոյ 
  
   զոր 
  
   գրեալ 
  
   էիք: 
  
   Եւ 
  
   մանաւանդ` 
  
   հեռի 
  
   էր 
  
   ի 
  
   քաղաքականութենէ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   վայել 
  
   էր 
  
   ձեզ 
  
   գրել 
  
   զայնս 
  
   առ 
  
   մեզ: 
  
   Յորոց 
  
   ծանեաք, 
  
   զի 
  
   գոյ 
  
   ի 
  
   ձեզ 
  
   ահասութիւն 
  
   եւ 
  
   անկատարութիւն: 
  
   Եւ 
  
   մեք 
  
   առ 
  
   այնս 
  
   ոչինչ 
  
   նեղասրտեցաք, 
  
   այլ 
  
   ահասութեան 
  
   ձերոյ 
  
   տալով` 
  
   ներեցաք 
  
   հայրաբար: 
  
   Եւ 
  
   վերստին 
  
   ի 
  
   գութ 
  
   հոգեւոր 
  
   որդւոց 
  
   մերոց 
  
   շարժեալ, 
  
   վերակրկնեմ 
  
   ձեզ 
  
   դարձեալ 
  
   զնոյն 
  
   յորդորումսն, 
  
   զի 
  
   բաւական 
  
   համարեսջիք, 
  
   որքան 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   ընթացայք 
  
   ընդ 
  
   անկոխ 
  
   անպէտս, 
  
   թողլով 
  
   զուղիղ 
  
   եւ 
  
   զհայրենաւանդ 
  
   պողոտայն, 
  
   եւ 
  
   դարձջիք` 
  
   ի 
  
   յուղղութիւն: 
  
   Այս 
  
   երիցս 
  
   է 
  
   ասէ 
  
   զի 
  
   գրեմ 
  
   ձեզ 
  
   զայս, 
  
   զի 
  
   շահեցից 
  
   զձեզ: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   ոք 
  
   յամառեալ 
  
   մնասցէ 
  
   ի 
  
   ձէնջ 
  
   ի 
  
   նոյն 
  
   չարիսն, 
  
   եղէց 
  
   ես 
  
   ասէ 
  
   քաւեալ 
  
   յարենէ 
  
   նորին: 
  
   Տեսէք 
  
   ասէ 
  
   զսէրն 
  
   իմ 
  
   որ 
  
   առ 
  
   ձեզ: 
  
   Զի 
  
   որ 
  
   կարողս 
  
   եմ 
  
   ըստ 
  
   հոգւոյ 
  
   եւ 
  
   ըստ 
  
   մարմնոյ 
  
   զձեզ 
  
   պատժել, 
  
   տակաւին 
  
   սիրով 
  
   ի 
  
   յուղղութիւն 
  
   կոչեմ, 
  
   ապա 
  
   թէ 
  
   ոչ 
  
   անսայցէք 
  
   հոգեւոր 
  
   խրատու 
  
   իմոյ, 
  
   յայնժամ 
  
   զփոշիմանութիւնս 
  
   յոլովս 
  
   էք 
  
   կրելոց: 
  
   Գրեաց 
  
   եւս 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   յաշխարհականացդ 
  
   եմ 
  
   միամիտ, 
  
   զի 
  
   երբ 
  
   եւ 
  
   իցէ 
  
   դառնալոց 
  
   էք: 
  
   Բայց 
  
   ի 
  
   քահանայիցն 
  
   ով 
  
   ոք 
  
   հնազանդեսցի 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   եւ 
  
   Աթոռակալաց 
  
   սորին, 
  
   եւ 
  
   ընկալցի 
  
   զհաւատս 
  
   սրբոյ 
  
   եկեղեցւոյս 
  
   Հայաստանեայց, 
  
   նա 
  
   զձեզ 
  
   հովուեսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   որ 
  
   ոք 
  
   ի 
  
   քահանայից 
  
   ի 
  
   նոյն 
  
   չարիսն 
  
   յամառեայ 
  
   մնասցէ, 
  
   նա 
  
   մի 
  
   հովուեսցէ 
  
   զձեզ, 
  
   եւ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   բնաւ 
  
   զգործ 
  
   ինչ 
  
   քահանյութեան 
  
   կատարեսցէ, 
  
   եւ 
  
   լուծեալ 
  
   եւս 
  
   է 
  
   ի 
  
   կարգէն: 
  
   Եւ 
  
   գրեաց 
  
   նուիրակին 
  
   զհրաման, 
  
   առնել 
  
   այսպէս, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   հնազանդողաց 
  
   նորին 
  
   գրեաց 
  
   զսաստ: 
  
   Ծանոյց 
  
   եւ 
  
   ըզգալն 
  
   աստ 
  
   Տէր 
  
   Կիրակոսին 
  
   ուղղեցելոյ` 
  
   մեղայիւ 
  
   եւ 
  
   զղջմամբ, 
  
   (որ 
  
   յիշեցաւ 
  
   ի 
  
   վերայ ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   իւր 
  
   զնա 
  
   ընդունիլն, 
  
   եւ 
  
   փառաւորիլն, 
  
   եւ 
  
   խիլայելն: 
  
   Եւ 
  
   այս 
  
   թէ 
  
   լիցի 
  
   դա 
  
   ձեզ 
  
   բարի 
  
   օրինակ 
  
   եւ 
  
   խրատիչ. 
  
   զոր 
  
   եւ 
  
   դուք 
  
   ընկալջիք, 
  
   հնազանդեսջիք 
  
   իբրեւ 
  
   ի 
  
   մէնջ 
  
   առաքելոյ: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   ոք 
  
   ներհակիցի 
  
   զմա, 
  
   մեզ 
  
   եւ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   է 
  
   ներհակ, 
  
   եւ 
  
   չէ 
  
   մնալոց 
  
   առանց 
  
   պատժոց: 
  
   Վերստին 
  
   ծանոյց 
  
   եւ 
  
   զուղղիլն 
  
   աստ 
  
   եկելոցն, 
  
   եւ 
  
   որպէս 
  
   յառաջ , 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   քահանայիցն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յիշխանացն 
  
   ոմանց 
  
   գլխաւոր 
  
   անձացն 
  
   գալ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Օրինակ 
  
   է 
  
   ի 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   երեսն 
  
   ՅԼԳ, 
  
   ՅԼԴ, 
  
   ՅԼԵ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց, 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն, 
  
   եւ 
  
   զայս 
  
   ամենայն 
  
   վերոգրեալ 
  
   բանքս 
  
   ծանոյց 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   զգրելն 
  
   առ 
  
   տաճիկսն 
  
   զթուղթս, 
  
   եւ 
  
   տալն 
  
   Պապիկ 
  
   աղային: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր, 
  
   զի 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   տարեալ 
  
   տացեն 
  
   յիւրաքանչիւրսն: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր 
  
   եւս` 
  
   սիրով 
  
   ընդ 
  
   ժողովրդեանն 
  
   վարիլ, 
  
   եւ` 
  
   զհասարակ 
  
   թուղթն 
  
   առ 
  
   սա 
  
   յղեաց, 
  
   եւ 
  
   գրեաց 
  
   ծանուցմամբ 
  
   ընթեռնուլ 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   ժողովրդեանն, 
  
   եւ 
  
   սիրով 
  
   խրատելոյ 
  
   ոչ 
  
   դադարիլ: 
  
   Ծանոյց 
  
   եւս 
  
   սմա 
  
   զբերելն 
  
   ի 
  
   Քիւրտիստանու 
  
   զԷ 
  
   ախթարմայս, 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   յամսոյս 
  
   ԺԸ ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   ուղղելն 
  
   զնոսա, 
  
   (որպէս 
  
   ասելոց 
  
   եմ 
  
   յետոյ :
  
   ) 
  
   Զի 
  
   ծանուսցէ 
  
   նոցա, 
  
   եւ 
  
   գիտասցեն 
  
   թէ` 
  
   յամենայն 
  
   տեղիս 
  
   է` 
  
   ձեռնարկեալ 
  
   ի 
  
   յախթարմայս 
  
   ի 
  
   յուղղել, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   ի 
  
   յինքեանս 
  
   միայն: 
  
   Իսկ 
  
   եւ 
  
   Պօղոս 
  
   վարդապետին 
  
   էր 
  
   անդ 
  
   ԲՃ, 
  
   եւ 
  
   Կ 
  
   տուն 
  
   ծուխ, 
  
   ի 
  
   հայրենեաց: 
  
   Որոց 
  
   աղագաւ 
  
   գրեաց 
  
   սմա 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ըստ 
  
   աղերսանաց 
  
   Պօղոս 
  
   վարդապետին, 
  
   զի 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   լեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   բնէ 
  
   սովորութիւն, 
  
   զարդիւնս 
  
   նոցին 
  
   Պօղոս 
  
   վարդապետի 
  
   մօրն 
  
   հասուցանել 
  
   տացէ: 
  
   Եւ 
  
   զի` 
  
   թէ 
  
   զպատշաճաւոր 
  
   ոք 
  
   գտցէ, 
  
   յարտաքին 
  
   վիճակսն 
  
   ի 
  
   նուիրակիլ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Փուսուլայ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   զի 
  
   զդրամն, 
  
   (5) 
  
   զոր 
  
   ընդ 
  
   Պապիկ 
  
   աղային 
  
   յղեաց, 
  
   տացէ 
  
   քեահիային, 
  
   եւ 
  
   զիւր 
  
   տուեալ 
  
   թէմէսուկն 
  
   ի 
  
   նմանէ 
  
   առցէ: 
  
   Պապիկ 
  
   աղային 
  
   եւս 
  
   իբրեւ 
  
   թնծայ 
  
   դրամս 
  
   ետ 
  
   (1) 
  
   ծանոյց 
  
   սմա: 
  
   Եւ 
  
   զԲ 
  
   չալսն, 
  
   զորս 
  
   տարաւ 
  
   մահտեսի 
  
   Յօնանն 
  
   վասն 
  
   Ենկիչար 
  
   Աղասուն 
  
   եւ 
  
   Դիւան 
  
   էֆէնտուն, 
  
   չէին 
  
   պատշաճ 
  
   տեսեալ 
  
   տալ 
  
   նոցա, 
  
   եւ 
  
   այժմ 
  
   առ 
  
   սա 
  
   էին, 
  
   վասնորոյ` 
  
   գրեաց 
  
   մի 
  
   տալ 
  
   ումեք, 
  
   զի 
  
   որպէս 
  
   գրեսցէ, 
  
   այնպէս 
  
   արասցէ: 
  
   Եւ 
  
   զփարայ 
  
   մի 
  
   այսուհետեւ 
  
   մի 
  
   տացէ 
  
   ումեք 
  
   կամ 
  
   խոստասցի, 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   արասցես 
  
   եւս 
  
   ասէ` 
  
   չէ 
  
   ինձ 
  
   ընդունելի: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   խոստանայր 
  
   յոյժ 
  
   ախթարմայիցն, 
  
   պատուիրեաց 
  
   սիրով 
  
   վարիլ, 
  
   եւ 
  
   համեստութեամբ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   բերել 
  
   զնոսա: 
  
   Եւ 
  
   այնքան 
  
   անդէն 
  
   մնալ, 
  
   մինչեւ 
  
   ասէ 
  
   գրեալ 
  
   եմ 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   վասն 
  
   նոր 
  
   ֆարմանի, 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԶ. 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Ի .
  
   ) 
  
   եկեսցէ 
  
   եւ 
  
   յայնժամ 
  
   որպէս 
  
   գրեցից, 
  
   այնպէս 
  
   արասցես: 
  
   Եւ 
  
   զի` 
  
   վասն 
  
   արտաքին 
  
   վիճակաց 
  
   ախթարմայիցն 
  
   եւս 
  
   ընդ 
  
   փաշային 
  
   խօսեսցի, 
  
   տեսցէ 
  
   եթէ 
  
   զինչ 
  
   ասէ: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   առ 
  
   այսոսիկ 
  
   պատուէրք : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Հայ 
  
   ամալայսն 
  
   փաշային 
  
   գրեաց, 
  
   այսինքն` 
  
   առ 
  
   Շինիկչի 
  
   բաշի 
  
   խօջայ 
  
   Իսպիրն: 
  
   Նալբանդ 
  
   բաշի 
  
   մահտեսի 
  
   Պաղտասարն, 
  
   եւ 
  
   մահտեսի 
  
   Շահինն: 
  
   Քիլէրճի 
  
   բաշի 
  
   Փիլիպպոսն: 
  
   Էքմէքճի 
  
   բաշի 
  
   Կարապետն: 
  
   Աշշի 
  
   բաշի 
  
   Այվազն 
  
   եւ 
  
   Ղարակեօղն: 
  
   Թէրզի 
  
   բաշի 
  
   Սրաբիոնն 
  
   եւ 
  
   Ասլանն: 
  
   Ղաւուշչի 
  
   բաշի 
  
   մահտեսի 
  
   Վարդանն, 
  
   եւ 
  
   պարոն 
  
   Բալասանն, 
  
   մէյտան 
  
   ուստասի 
  
   Պետրոսն 
  
   եւ 
  
   Յարութիւնն: 
  
   Բաշխալֆայ 
  
   ուստայ 
  
   Դաւիթն: 
  
   Աշչի 
  
   Իսպիրն, 
  
   եւ 
  
   միւս 
  
   Իսպիրն: 
  
   Եւ 
  
   առ 
  
   Ղասաբ 
  
   բաշի 
  
   խոջայ 
  
   Սարգիսն: 
  
   Շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   զՄարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   շահելոյն 
  
   իւրեանց 
  
   եւ 
  
   բանիցն 
  
   ջատագով 
  
   լինելոյն: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   եւս 
  
   առնել 
  
   զնոյնս: 
  
   Զայս 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   յղեաց : 
  
   Ել 
  
   Պապիկ 
  
   աղայն 
  
   եւ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետի 
  
   շաթիրն 
  
   ի 
  
   օգոստոսի 
  
   Ը :