Յետ 
  
   անցիցն` 
  
   զորս 
  
   պիղծ 
  
   հաճի 
  
   Մահմատ 
  
   փաշայն 
  
   Ախլցխայու, 
  
   Սմբատ 
  
   օղլի 
  
   կոչեցեալ` 
  
   անցոյց 
  
   ընդ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին 
  
   մեր 
  
   որ 
  
   անդ, 
  
   եւ 
  
   զեկեղեցիսն 
  
   անդրէն 
  
   առ 
  
   Ախթարմայսն 
  
   վերադարձոյց: 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   յօգոստոսի 
  
   ԻԵ :
  
   ) 
  
   Ապա 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   հանաւ 
  
   ի 
  
   փաշայութենէն , 
  
   եւ 
  
   ձեռամբ 
  
   սարասկեար 
  
   Մուստաֆայ 
  
   փաշային` 
  
   Սուլէյման 
  
   ոմն, 
  
   նոր 
  
   փաշայ 
  
   եղեալ 
  
   անդ 
  
   նստաւ: 
  
   Իսկ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետն 
  
   մնաց 
  
   անդէն 
  
   կալանաւոր, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   կարէր 
  
   ելանել 
  
   անտի 
  
   եւ 
  
   գալ: 
  
   Իսկ 
  
   յայսմ 
  
   միջոցի, 
  
   ոմն 
  
   ի 
  
   նշանաւորացն 
  
   Ախլցխայու, 
  
   Նէֆիս 
  
   օղլի 
  
   կոչեցեալ 
  
   Յովսէփ 
  
   անուամբ, 
  
   վաճառականութեան 
  
   աղագաւ 
  
   եկեալ 
  
   էր 
  
   յԵրեւան, 
  
   զոր 
  
   ծանուցեալ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   խնդրեաց 
  
   ի 
  
   խանէն` 
  
   զի 
  
   ըմբռնեսցէ 
  
   զնա 
  
   փոխանակ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին 
  
   մերոյ, 
  
   որպէս 
  
   զի 
  
   Ախլցխայեցիքն 
  
   զնա 
  
   յղեսցեն 
  
   աստ 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   զնա 
  
   թողցուք 
  
   ի 
  
   բաց: 
  
   Եւ 
  
   խանն 
  
   արար 
  
   այնպէս: 
  
   Յետոյ 
  
   լուաք 
  
   թէ` 
  
   նոյն 
  
   Յովսէփի 
  
   եղբօր 
  
   որդին` 
  
   որոյ 
  
   անունն 
  
   էր 
  
   Անտօն` 
  
   եւ 
  
   ընկեր 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   նմին` 
  
   անունն 
  
   Յակոբ, 
  
   որդի 
  
   ումեմն 
  
   Յովաննիսի 
  
   չարագլուխ 
  
   երիցու, 
  
   են 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   ի 
  
   Խօյ: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   նոցին 
  
   աղագաւ 
  
   եւս 
  
   խնդրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   խանէն, 
  
   գրել 
  
   ի 
  
   Խօյ 
  
   առ 
  
   Ահմատ 
  
   բէկն, 
  
   զի 
  
   զնոսա 
  
   ըմբռնեալ 
  
   աստ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Եւ 
  
   խանն 
  
   այսմ 
  
   եւս 
  
   հաւանեալ, 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Ահմատբէկն 
  
   զթուղթ, 
  
   եւ 
  
   զերկուս 
  
   եասաւուլս 
  
   հանդերձ 
  
   թղթովն 
  
   յղեաց 
  
   աստ 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն, 
  
   զի 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   գրեսցէ 
  
   առ 
  
   Ահմատբէկն 
  
   զթուղթ` 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   եասաւուլացն 
  
   զմարդ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   եդեալ 
  
   յինքենէ, 
  
   յղեսցէ 
  
   անդ: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն: 
  
   Զթուղթ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Խօյայ 
  
   իշխօղ 
  
   Ահմատբէկն, 
  
   եւ 
  
   խնդրեաց` 
  
   զի 
  
   որպէս 
  
   խանն 
  
   եւս 
  
   է 
  
   գրեալ, 
  
   ըմբռնեալ 
  
   զնոսա 
  
   աստ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Թիֆլիզեցի 
  
   պարոն 
  
   Մէհրապն 
  
   ըզրեաց 
  
   այնր 
  
   աղագաւ: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց` 
  
   զի 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   յորդորեսցէ 
  
   զխանն, 
  
   եւ 
  
   զնոսա 
  
   աստ 
  
   յղել 
  
   տացէ: 
  
   Ել 
  
   մեր 
  
   թուանկչի 
  
   Իւանէն 
  
   ընդ 
  
   երկուց 
  
   եասաւուլացն 
  
   խանին, 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԻԴ :