Էրէց 
  
   գեղջն 
  
   Ալիբէկլուի 
  
   Տէր 
  
   Սիմօնն, 
  
   որովհետեւ 
  
   էր 
  
   այրի 
  
   եկեալ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   էառ 
  
   վեղար, 
  
   եւ 
  
   եղեւ 
  
   Աբեղայ: 
  
   Եւ 
  
   յետ 
  
   աւուրց, 
  
   որովհետեւ 
  
   ի 
  
   Ղօշավանք 
  
   ոչ 
  
   գոյր 
  
   միաբան, 
  
   եւ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն, 
  
   (որ 
  
   յիշեցաւ 
  
   յամսոյս 
  
   է .
  
   ) 
  
   բազմիցս 
  
   խնդրէր 
  
   ի 
  
   սրբազան 
  
   վեհէն 
  
   զկարգաւոր 
  
   ոք, 
  
   վասնորոյ 
  
   յղեաց 
  
   անդ 
  
   զՏէր 
  
   Սիմօնն 
  
   ի 
  
   միաբանութիւն 
  
   Վանիցն, 
  
   եւ 
  
   յատկապէս 
  
   ի 
  
   վերակացութիւն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   ցանելեացն, 
  
   եւ 
  
   արօրին: 
  
   Վասնորոյ 
  
   եւ 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն, 
  
   յանձնելով 
  
   զնա 
  
   նմա: 
  
   Եհարց 
  
   եւ 
  
   զգրոյ 
  
   Իբրահիմ 
  
   էֆէնտուն, 
  
   զոր 
  
   յամսոյս 
  
   Է 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   տուեալ 
  
   իցէ 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   նա 
  
   զինչ 
  
   իցէ 
  
   ասացեալ, 
  
   ծանուսցէ. 
  
   եհարց 
  
   եւ 
  
   զորպիսութեանց 
  
   մահտեսի 
  
   Յօհանին 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   սեպտեմբերի 
  
   ԻԹ 
  
   յիշեցաւ :
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զայլ 
  
   մանր 
  
   անհարկաւոր 
  
   բանս: 
  
   Փուսուլայ 
  
   եւս 
  
   ետ 
  
   սմա, 
  
   յորում 
  
   գրեցաւ 
  
   որքանութիւն 
  
   անասնոց 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   իրացն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   որք 
  
   գոն 
  
   անդ, 
  
   նոյնպէս 
  
   եւ 
  
   զվանիցն, 
  
   զի 
  
   եւ 
  
   սա 
  
   գիտացեալ 
  
   լիցի 
  
   զայնս. 
  
   եւ 
  
   թեւակցեալ 
  
   ընդ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   կառավարեսցեն: 
  
   Նոյեմբերի 
  
   ԻԵ :