Ի 
  
   Թիֆլիզ 
  
   քաղաքն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   շրջակայս 
  
   նորին 
  
   եւ 
  
   մանաւանդ 
  
   ի 
  
   Գեօրի 
  
   կարի 
  
   յոյժ 
  
   բազմացեալ 
  
   էր 
  
   չար 
  
   աղանդն 
  
   Ախթարմայութեան: 
  
   Եւ 
  
   տեղապահ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետն 
  
   վասն 
  
   շնորհաւորելոյ 
  
   զհարսանիս 
  
   Արքայորդւոյ 
  
   Լեւոն 
  
   Միրզային 
  
   մինչ 
  
   հրամանաւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   գնացեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   Թիֆլիզ 
  
   եւ 
  
   տակաւին 
  
   անդ 
  
   էր, 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   ԺԶ 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   ): 
  
   Յայնժամ 
  
   մեծահաւատ 
  
   Արքայն 
  
   Հերակլէս 
  
   ազդմամբ 
  
   ամենատնօրինողին 
  
   Աստուծոյ 
  
   ի 
  
   վրէժխնդրութիւն 
  
   շարժեալ, 
  
   խորհեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   մտի 
  
   իւրում 
  
   զանուն 
  
   Ախթարմայութեան 
  
   ի 
  
   բաց 
  
   բառնալ 
  
   երկրէն 
  
   իւրմէ: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   աւուր 
  
   միում 
  
   մեծահանդես 
  
   ժողով 
  
   արարեալ, 
  
   զամենայն 
  
   նախարարսն 
  
   եւ 
  
   զիշխանսն 
  
   իւր 
  
   կոչեալ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   կացուցեալ 
  
   էր 
  
   աջի 
  
   իւր 
  
   զԱխթարմայսն 
  
   տեղւոյն, 
  
   եւ 
  
   բազում 
  
   ողոքանօք 
  
   եւ 
  
   սպառնալեօք 
  
   կամեցեալ 
  
   էր 
  
   վերստին 
  
   ի 
  
   յուղիղ 
  
   հաւատս 
  
   մեր 
  
   դարձուցանել 
  
   զնոսա: 
  
   Եւ 
  
   մինչեւ 
  
   եւ 
  
   բանն 
  
   կատարումն 
  
   առեալ, 
  
   տեղապահն 
  
   ի 
  
   ներկայութեան 
  
   գոլով, 
  
   երկուցեալ 
  
   էր` 
  
   զի 
  
   մի՞ 
  
   գուցէ 
  
   Արքայն 
  
   չարաբարոյ 
  
   անձանց 
  
   ոմանց 
  
   ունկնդիր 
  
   լինելով, 
  
   զանց 
  
   արասցէ 
  
   զհոգեշահ 
  
   եւ 
  
   զԱստուածահաճոյ 
  
   բանիւս: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   փութանակի 
  
   գրով 
  
   ծանուցեալ 
  
   էր. 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   զեղելութիւնսն: 
  
   Եւ 
  
   խնդրեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն 
  
   այսր 
  
   աղագաւ 
  
   Բ 
  
   թուղթ 
  
   գրեալ 
  
   առ 
  
   Արքայն: 
  
   Զմինն 
  
   շնորհակալութեան, 
  
   եւ 
  
   զմիւսն 
  
   խնդրանաց, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գլուխ 
  
   տարցէ 
  
   զբանն: 
  
   Բայց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   անպատեհ 
  
   համարեցաւ 
  
   Բ 
  
   գիր 
  
   գրել 
  
   առ 
  
   Արքայն: 
  
   Այլ 
  
   զերկու 
  
   միտսն 
  
   ի 
  
   մի 
  
   խառնեալ, 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Նախապէս 
  
   շնորհակալութիւն, 
  
   թէ 
  
   շնորհակալ 
  
   եմք 
  
   զմեծութենէ, 
  
   որ 
  
   այդպէս 
  
   վրէժխնդիր 
  
   եւս 
  
   եղեալ 
  
   Ախթարմայիցն, 
  
   եւ 
  
   սաստկապէս 
  
   թամբեհ 
  
   առնես: 
  
   Ապա 
  
   եւ 
  
   խնդիր` 
  
   թէ 
  
   զայդ 
  
   բանդ 
  
   ի 
  
   գլուխ 
  
   տար 
  
   վասն 
  
   խաթեր 
  
   մերոյ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   փառս 
  
   Աստուծոյ: 
  
   Եւ 
  
   արմատախիլ 
  
   արա 
  
   իսպառ 
  
   զանուն 
  
   դոցա 
  
   յայդ 
  
   երկրէդ` 
  
   եւ 
  
   յիշխանութենէ 
  
   քումմէ, 
  
   որ 
  
   այլ 
  
   Ախթարմայ 
  
   անուն 
  
   չլինիցի 
  
   յօրհնեալ 
  
   երկրոջդ 
  
   քում: 
  
   Յորմէ 
  
   եւ 
  
   խնդրեաց 
  
   եւս` 
  
   զի 
  
   զԱխթարմայից 
  
   բանն 
  
   փութով 
  
   եւ 
  
   լաւապէս 
  
   տեսեալ, 
  
   զՄկրտիչ 
  
   վարդապետն 
  
   օր 
  
   մի 
  
   յառաջ 
  
   վերադարձուցէ 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Յղեցաւ 
  
   այս 
  
   առ 
  
   տեղապահն 
  
   տալ 
  
   նմա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   երեցփոխան 
  
   պ. 
  
   Մկրտումն 
  
   գրեաց 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   ԺԴ 
  
   յաշեցեալ 
  
   է 
  
   ). 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն 
  
   զի 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   Ախթարմայիցն 
  
   եւ 
  
   զվրէժխնդրութիւն 
  
   առնելն 
  
   Արքային 
  
   սա 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   գրեալ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   պատուիրեաց 
  
   սմա` 
  
   յորդորել 
  
   Արքային, 
  
   զի 
  
   զանուն 
  
   Ախթարմայիցն 
  
   արմատախիլ 
  
   արասցէ 
  
   յերկրէն 
  
   իւրմէ: 
  
   Եւ 
  
   զՄկրտիչ 
  
   վարդապետն 
  
   փութով 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   յղել 
  
   տացէ: 
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   հրամանաւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Թիֆլիզեցի 
  
   տէր 
  
   Ղազարն 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն, 
  
   զի 
  
   փութով 
  
   տացէ 
  
   դրամն 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս: 
  
   (Բ 
  
   ) 
  
   զի 
  
   ինքն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն 
  
   մինչ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան 
  
   ի 
  
   գործ 
  
   նուիրակութեան 
  
   ս. 
  
   Աթոռյս 
  
   փոխ 
  
   էր 
  
   տուեալ 
  
   նմա 
  
   Բ 
  
   ամ. 
  
   պայմանաւ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   տեղապահ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն: 
  
   Զի 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   Ախթարմայիցն 
  
   եւ 
  
   զվրէժխնդիր 
  
   լինելն 
  
   Արքային 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Զորմէ 
  
   եւ 
  
   խնդրեալ 
  
   էր 
  
   Բ 
  
   գիր 
  
   գրեալ 
  
   առ 
  
   Արքայն 
  
   զմինն 
  
   շնորհակալութեան, 
  
   եւ 
  
   զմիւսն 
  
   խնդրանաց. 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   Բ 
  
   գիր 
  
   ոչ 
  
   գրեաց 
  
   նմա. 
  
   այլ 
  
   ըստ 
  
   մտաց 
  
   նորին 
  
   զմի 
  
   գիր 
  
   գրեալ 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   տալ 
  
   Արքային, 
  
   եւ 
  
   ասել 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գլուխ 
  
   տացէ 
  
   զԱխթարմայից 
  
   բանն: 
  
   Եւ 
  
   ետ 
  
   այսպէս 
  
   առնելոյն, 
  
   հրաման 
  
   առեալ 
  
   Արքայն, 
  
   փութով 
  
   եկեսցէ 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   Աթոռս, 
  
   եւ 
  
   մի 
  
   յամեսցի 
  
   անդ: 
  
   Եւ 
  
   զմիտս 
  
   թղթոյն 
  
   Արքային 
  
   ծանոյց 
  
   սմա: 
  
   Եւ 
  
   թէ` 
  
   վասն 
  
   քոյ 
  
   գրեցաք 
  
   ասէ 
  
   Արքային, 
  
   որ 
  
   զքեզ 
  
   շուտով 
  
   մուրախաս 
  
   արասցէ: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   յառաջագոյն 
  
   գրեաց 
  
   սմա 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զթաջիման 
  
   մի 
  
   գտանել 
  
   եւ 
  
   բերել 
  
   ընդ 
  
   իւր 
  
   բայց 
  
   այժմ 
  
   գրեաց 
  
   ոչ 
  
   բերել, 
  
   զի 
  
   մհ. 
  
   Փիլիպպոսն 
  
   զմինն 
  
   յԱրաբկերու 
  
   գտեալ 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   Աթոռս: 
  
   Որոյ 
  
   անունն 
  
   մհ. 
  
   Ղազար 
  
   կոչիւր: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   թիֆլիզեցի 
  
   տէր 
  
   Ղազարի 
  
   մեզ 
  
   տալեաց 
  
   դրամոյն` 
  
   (Բ 
  
   ) 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   ԻԹ 
  
   գրեաց 
  
   սմա 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առնուլ 
  
   ի 
  
   տէր 
  
   Ղազարէն 
  
   զդրամն: 
  
   Եւ 
  
   սա 
  
   եւս 
  
   ըստ 
  
   հրամանի 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   խնդրեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   նմանէ 
  
   զդրամն: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   չէ'ր 
  
   տուեալ, 
  
   ասելով 
  
   թէ` 
  
   վատայէն 
  
   յառաջ 
  
   ոչ 
  
   կարեմ 
  
   տալ: 
  
   Զոր 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սա 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   այս 
  
   բարկացեալ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   նորա , 
  
   կամէր 
  
   այլ 
  
   իմն 
  
   կերպիւ 
  
   առնուլ 
  
   ի 
  
   նմանէ 
  
   զդրամն: 
  
   Իսկ 
  
   տէր 
  
   Ղազարն 
  
   այսր 
  
   աղագաւ 
  
   զերիս 
  
   թուղթ 
  
   էր 
  
   գրեալ 
  
   աստ: 
  
   Զմինն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին` 
  
   զմինն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   զմիւսն 
  
   թիֆլիզեցի 
  
   պարոն 
  
   Ստեփանին: 
  
   Եւ 
  
   գրեալ 
  
   բանն 
  
   այն 
  
   էր 
  
   թէ` 
  
   ես 
  
   չեմ 
  
   աղաչեալ 
  
   որ 
  
   տան 
  
   ինձ 
  
   զայն 
  
   դրամն. 
  
   այլ 
  
   ինքեանք 
  
   աղաչեցին 
  
   ինձ 
  
   եւ 
  
   ետուն 
  
   զայն 
  
   դրամն: 
  
   Այժմ 
  
   վատայէն 
  
   յառաջ 
  
   ես 
  
   ո'չ 
  
   կարեմ 
  
   տալ, 
  
   թող 
  
   կամ 
  
   ապրանք 
  
   առնուն 
  
   այժմ 
  
   փողին 
  
   թանխայ, 
  
   կամ 
  
   զամուն 
  
   տամ , 
  
   կամ 
  
   թէ` 
  
   ԳՃ 
  
   թումանի 
  
   գրաւ 
  
   տամ, 
  
   մինչեւ 
  
   որ 
  
   վատայն 
  
   լրասցի, 
  
   եւ 
  
   ես 
  
   զդրամն 
  
   տաց` 
  
   եւ 
  
   զիմ 
  
   գրաւն 
  
   առեց: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհըն 
  
   զայսոսիկ 
  
   ծանոյց 
  
   սմա, 
  
   եւ 
  
   պահուիրեաց` 
  
   զի 
  
   կամ 
  
   զդրամն 
  
   առցէ 
  
   ի 
  
   տէր 
  
   Ղազարէն, 
  
   կամ 
  
   զինքն 
  
   բերցէ 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   Աթոռս, 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   ԳՃ 
  
   թումանի 
  
   գրաւն 
  
   առեալ 
  
   բերցէ 
  
   ընդ 
  
   իւր: 
  
   Բայց 
  
   պարտիս 
  
   ասէ 
  
   զգրաւն 
  
   այնպէս 
  
   պայմանաւ 
  
   եւ 
  
   գրովն 
  
   առնուլ, 
  
   որ 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   լրանալ 
  
   վատային 
  
   զդրամն 
  
   մեր 
  
   չտայցէ, 
  
   գրաւն 
  
   մեզ 
  
   լիցի: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   ո'չ 
  
   արասցէ 
  
   ասէ 
  
   զմին 
  
   ի 
  
   սոցանէ, 
  
   յայնժամ 
  
   չարաչար 
  
   բանադրելոց 
  
   եմ 
  
   ասէ 
  
   զդա: 
  
   Փուսուլայ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   սա: 
  
   Զի 
  
   լուաք 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   գնալն 
  
   նուիրակ 
  
   Մարտիրոս 
  
   վարդապետին 
  
   ի 
  
   Գեօրի, 
  
   առաջնորդն 
  
   զոմն 
  
   ի 
  
   Հախպակու 
  
   սեւագլխաց 
  
   սպասաւոր 
  
   է 
  
   տուեալ 
  
   նմա: 
  
   Զոր 
  
   ի 
  
   լսելն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   պատուիրեաց 
  
   սմա 
  
   ասել 
  
   Առաջնորդին, 
  
   զի 
  
   զՀախպակու 
  
   սեւագլուխն 
  
   մի 
  
   շրջեցուսցէ 
  
   ընդ 
  
   նուիրակին 
  
   մերոյ, 
  
   եւ 
  
   մի 
  
   երես 
  
   տացէ 
  
   նոցա: 
  
   Զայս 
  
   գրեանքս 
  
   ի 
  
   մի 
  
   պահարան 
  
   եդեալ, 
  
   ընդ 
  
   միոյ 
  
   զինակրի 
  
   մերոյ 
  
   առ 
  
   թիֆլիզեցի 
  
   Ստեփանն 
  
   յԵրեւան, 
  
   զի 
  
   եւ 
  
   նա 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   հաւատարմի 
  
   առ 
  
   յղեցաք 
  
   տեղապահն 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Թիֆլիզ: 
  
   Ի 
  
   յունիսի 
  
   ԺԵ : 
 
        
 
       
  
   Եկաւ 
  
   հասաւ 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   ընդ 
  
   Ակնցի 
  
   պարոն 
  
   Սարգսին: 
  
   Որք 
  
   յամսոյս 
  
   ԺԸ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Ի 
  
   գրեցան : 
 
        
 
       
  
   Կարնոյ 
  
   ուխտաւորքն` 
  
   (որք 
  
   ի 
  
   վերդ 
  
   յամսոյս 
  
   ԺԳ 
  
   յիշեցան 
  
   ). 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   քանի 
  
   մի 
  
   աւուրբք 
  
   յառաջ 
  
   մինչ 
  
   եկին 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   յուխտ, 
  
   Ակնցի 
  
   պ. 
  
   Սարգիսն 
  
   որ 
  
   ընկերն 
  
   էր 
  
   նոցա, 
  
   ի 
  
   Պօլսոյ 
  
   գայր. 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   եղեալ 
  
   բարեպաշտ 
  
   անձանց 
  
   ոմանց 
  
   զողորմութիւնս 
  
   էր 
  
   բերեալ: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   տուօղս 
  
   ողորմութեանց 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   նոյն 
  
   պ. 
  
   Սարգսին 
  
   զթուղթս 
  
   օրհնութեան 
  
   յղեաց: 
  
   Որք 
  
   են : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   օրհնութեան 
  
   առ 
  
   պ. 
  
   Գրիգորն, 
  
   (1 
  
   Լդ 
  
   փարայ 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   պ. 
  
   Սարգսին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Յովաննէսն, 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   նորին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ալէքսանն, 
  
   (Կ 
  
   փարայ 
  
   ): 
  
   Եւ 
  
   պ. 
  
   Յօնանն, 
  
   (Բ 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   նորին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   մխիթարութեան 
  
   եւ 
  
   օրհնութեան 
  
   առ 
  
   մհ. 
  
   Ալմազ 
  
   կինն 
  
   եւ 
  
   իւր 
  
   որդի 
  
   տիրացու 
  
   Յակոբն, 
  
   (Ժ 
  
   ) 
  
   վասն 
  
   հանգուցեալ 
  
   առն 
  
   իւրոյ 
  
   մհ. 
  
   Մանուկին: 
  
   Ձեռամբ 
  
   նոյն 
  
   Սարգսին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ռեթէոսն, 
  
   Գէորգն, 
  
   մհ. 
  
   Վարդանն, 
  
   Յարութիւն , 
  
   Գրիգորն, 
  
   Յակոբն, 
  
   Յովաննէսն, 
  
   եւ 
  
   մհ. 
  
   նուիրայ 
  
   կինն, 
  
   (ՂԵ 
  
   փարայ 
  
   ) 
  
   եւս 
  
   ձեռամբ 
  
   Անկցի 
  
   պ. 
  
   Սարգսին: 
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   Կարնոյ 
  
   ուխտաւորքն 
  
   մինչ 
  
   աստ 
  
   էին, 
  
   ի 
  
   Յամթայ 
  
   եւս 
  
   բազում 
  
   ուխտաւորք 
  
   եկին 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Եւ 
  
   ոմանք 
  
   ի 
  
   նոցանէ, 
  
   ի 
  
   բարեպաշտ 
  
   անձանց 
  
   ոմանց 
  
   զողորմութիւնս 
  
   եւ 
  
   զյիշատակիս 
  
   էին 
  
   բերեալ: 
  
   Ուստի 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   տուողս 
  
   նոցին, 
  
   ընդ 
  
   բերողացն 
  
   զթուղթս 
  
   օրհնութեան 
  
   գրեաց: 
  
   Որք 
  
   են : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   օրհնութեան 
  
   առ 
  
   Թումաջանն: 
  
   Որ 
  
   ընդ 
  
   մհ. 
  
   Սողովմէին 
  
   Ա 
  
   արծաթեայ 
  
   խաչ 
  
   յիշատակ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Աննա 
  
   կինն: 
  
   Որ 
  
   Ա 
  
   ջուխտ 
  
   փոքր 
  
   արծաթեայ 
  
   քեամար 
  
   իւր 
  
   ղօլանովն, 
  
   ձեռամբ 
  
   նոյն 
  
   մհ. 
  
   Սողովմէին 
  
   յիշատակ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ս . 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ամասիա 
  
   եւ 
  
   Սառա 
  
   կանայքն: 
  
   Որք 
  
   ձեռամբ 
  
   մհ. 
  
   Դաւթին 
  
   Ա 
  
   լաւ 
  
   սկհւոյ 
  
   խալիչայ 
  
   յիշատակ 
  
   էին 
  
   յղեալ 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Վառվառ 
  
   կինն: 
  
   Որ 
  
   ձեռամբ 
  
   Իւղաբեր 
  
   կնոջն 
  
   Ա 
  
   ալաջայ 
  
   եւ 
  
   Կ 
  
   փարայ 
  
   ողորմութիւն 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս : 
 
       
  
   Բ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Տօնին, 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Հազրվարդ 
  
   կինն, 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   նոյն 
  
   Իւղաբերին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Աննա 
  
   կինն, 
  
   (Ե 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   Շուշանին : 
 
       
  
   Գ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Հռիփսիմէ 
  
   կինն, 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   տիրացու 
  
   Մինասն, 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Սողովմէ 
  
   կինն, 
  
   (Ս 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   Աննային : 
 
       
  
   Գ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Եղիսա` 
  
   (Ս 
  
   ) 
  
   Մարգարիտ` 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Մարիամ 
  
   կանայքն, 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   մհ. 
  
   Նուպարին : 
 
       
  
   Բ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   մհ 
  
   Յօնանն` 
  
   (Ս 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Նազլու 
  
   կինն, 
  
   (Լ 
  
   փետր .
  
   ) 
  
   ձեռամբ 
  
   մհ. 
  
   Եղիսէին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   մհ. 
  
   Գուհար 
  
   կինն, 
  
   ձեռամբ 
  
   Կաքաւ 
  
   կնոջն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մահպուպ` 
  
   եւ 
  
   Խանում 
  
   կանայքն, 
  
   ձեռամբ 
  
   մհ. 
  
   Ղարագեղօնին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մելքոնն, 
  
   ձեռամբ 
  
   Ոսկանին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Սոփիա 
  
   կինն, 
  
   ձեռամբ 
  
   տիրացու 
  
   Յովաննէսին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մահրի 
  
   կինն, 
  
   ձեռամբ 
  
   Մարիամին : 
 
       
  
   Բ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ամասիա 
  
   եւ 
  
   Սողովմէ 
  
   կանայքն, 
  
   ձեռամբ 
  
   մհ. 
  
   Հեղինէին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Գասպարն, 
  
   ձեռամբ 
  
   մօրն 
  
   իւր 
  
   մհ. 
  
   Մարիամին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Կարնոյ 
  
   Ալի 
  
   փաշայն: 
  
   Սէր 
  
   եւ 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   մեր 
  
   մարդկանցն: 
  
   Է 
  
   ճերմակ 
  
   մոմ, 
  
   եւ 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   վարդեջուր 
  
   յղեաց 
  
   նմա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   սիրոյ 
  
   օրհնութեան 
  
   առ 
  
   սոյն 
  
   փաշայի 
  
   սառաֆ 
  
   մհ. 
  
   Կարապետն 
  
   գրեաց. 
  
   եւ 
  
   փաշայի 
  
   գիրն 
  
   եւ 
  
   ընծայն` 
  
   ընդ 
  
   մհ. 
  
   Մուրատին 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   սորա 
  
   յղեաց, 
  
   տալ 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   զդարձն 
  
   եղբօր 
  
   իւրոյ 
  
   մհ. 
  
   Յովաննէսին 
  
   եւ 
  
   Բ 
  
   որդւոցն 
  
   մի 
  
   ըստ 
  
   միոջէ 
  
   ծանոյց 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   զմիտս 
  
   թղթոյ 
  
   փաշային 
  
   ծանոյց 
  
   նմա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   մխիթարութեան 
  
   եւ 
  
   օրհնութեան 
  
   առ 
  
   մհ. 
  
   Թումայն 
  
   եւ 
  
   նորին 
  
   եղբայր 
  
   պ. 
  
   Պօղոսն: 
  
   Զի 
  
   վասն 
  
   հանգուցեալ 
  
   հօրն 
  
   իւրեանց 
  
   Դաւթին, 
  
   յիշէք 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   էին 
  
   յղեալ 
  
   ընդ 
  
   մհ. 
  
   Մելքոնին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   մեղադրութեան 
  
   առ 
  
   Բալուայ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Գէորգ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն: 
  
   (Որ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԻԱ 
  
   թուոջն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԺԲ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ), 
  
   զի 
  
   վասն 
  
   օրինազանցութեանց 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   թէ` 
  
   մեր 
  
   ժողովուրդքս 
  
   զմեզ 
  
   նեղեն 
  
   թէ` 
  
   յայլ 
  
   տեղիս 
  
   օրինազանցութիւն 
  
   առնեն. 
  
   մեզ 
  
   եւս 
  
   հրաման 
  
   տուր 
  
   որ 
  
   մեք 
  
   եւս 
  
   առնեմք: 
  
   Գրեաց 
  
   թէ` 
  
   զայժ 
  
   ասելովդ 
  
   հրամանի 
  
   խնդրես 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   մէնջ , 
  
   թէ 
  
   հրաման 
  
   տուր, 
  
   որ 
  
   կայս 
  
   ընդ 
  
   այրւոյ 
  
   պսակիցի: 
  
   Այդ 
  
   խնդիրդ 
  
   անկարելի 
  
   է 
  
   ասէ: 
  
   Զի 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   դու 
  
   զայդ 
  
   ժողովուրդսդ 
  
   վայելես, 
  
   իսկ 
  
   զցաւս 
  
   դոցա 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   մեր 
  
   ձգես, 
  
   եւ 
  
   կամիս 
  
   պատճառս 
  
   շինել 
  
   զմեզ 
  
   դոցին 
  
   մեղացն : 
  
   Եւ 
  
   մանաւանդ` 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   զինչ 
  
   կերպիւ 
  
   եւ 
  
   կամեցեալ 
  
   եւս, 
  
   կթեալ 
  
   եւս 
  
   ասէ 
  
   զդոսա: 
  
   Այժմ 
  
   երեւի 
  
   թէ` 
  
   կամիս, 
  
   զի 
  
   այդու 
  
   կերպիւ 
  
   եւսկթիցես 
  
   զդոսա, 
  
   եւ 
  
   բացցես 
  
   վասն 
  
   քոյ 
  
   զդուռն 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   արդեանց. 
  
   իսկ 
  
   պատճառն 
  
   մեղաց 
  
   մեք 
  
   լիցուք 
  
   իզուր: 
  
   Այլ 
  
   ոչ 
  
   այդպէս. 
  
   զի 
  
   այդ 
  
   ժողովուրդդ 
  
   եւ 
  
   վիճակդ 
  
   քեզ 
  
   է 
  
   ասէ 
  
   հաւատացեալ 
  
   յԱստուծոյ, 
  
   ուրեմն` 
  
   ի 
  
   չլինիլ 
  
   քեզ 
  
   բարւոքապէս 
  
   կառավարիչ 
  
   դոցին, 
  
   զարիւնս 
  
   դոցա 
  
   ի 
  
   ձեռաց 
  
   քոց 
  
   խնդրելոց 
  
   է 
  
   Աստուած: 
  
   Ուրեմն` 
  
   յո՞ր 
  
   կոչումն 
  
   կոչեցեալ 
  
   եւս. 
  
   կաց 
  
   ի 
  
   սմին. 
  
   եւ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   հարկ 
  
   եւ 
  
   պատշաճ 
  
   է 
  
   Առաջնորդութեանդ, 
  
   խոհեմաբար 
  
   ընտրեա 
  
   ' 
  
   եւ 
  
   հոգա. 
  
   եւ 
  
   զցաւն 
  
   քո 
  
   մի 
  
   արկաներ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   մեր: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   ոչ, 
  
   այլ 
  
   ո՞յր 
  
   աղագաւ 
  
   եւս 
  
   ասէ 
  
   կարգեցեալ 
  
   դու 
  
   դոցա 
  
   Առաջնորդ: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   կամիս 
  
   զի 
  
   կոնդակ 
  
   յղեսցուք 
  
   ասէ, 
  
   որ 
  
   այնու 
  
   կանոնաւ 
  
   կառավարիցես 
  
   զժողովուրդսդ, 
  
   ահա 
  
   յառաջագոյն 
  
   եւս 
  
   զկոնդակ 
  
   խնդրեցեր, 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   յղեցաք. 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺ 
  
   երորդ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   ի ... 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ) 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   կանոնս 
  
   ի 
  
   նմա 
  
   գրեալ 
  
   եմք, 
  
   յառաջ 
  
   տար, 
  
   եւ 
  
   ըստ 
  
   այնմ 
  
   կանոնի 
  
   կառավարեա 
  
   ' 
  
   ասէ 
  
   զժողովուրդսդ: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   զայն 
  
   կանոնսն 
  
   յայդր 
  
   յառաջացուցանել 
  
   ո'չ 
  
   կարես 
  
   ասէ, 
  
   այլ 
  
   զի՞նչ 
  
   խնդրես 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   մէնջ, 
  
   տարին 
  
   մի 
  
   անգամ 
  
   կոնդակ 
  
   չեմք 
  
   գրելոց 
  
   ասէ: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   այսպիսի 
  
   բանք 
  
   շատ: 
  
   Այլ 
  
   եւ` 
  
   ընդ 
  
   փեսային 
  
   իւրոյ 
  
   Աջահամբոյր 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   վասն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ոչ 
  
   կամէր 
  
   առնուլ, 
  
   բայց 
  
   յետոյ 
  
   խնայելով 
  
   ի 
  
   նա 
  
   էառ. 
  
   սակայն 
  
   գրեաց 
  
   նմա 
  
   թէ` 
  
   զյղեալդ 
  
   ընդ 
  
   բերողացն 
  
   յետս 
  
   դարձուցի 
  
   առ 
  
   քեզ, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   աղքատ 
  
   վանիցդ 
  
   խարճեսցես: 
  
   Յղեցաւ 
  
   այս 
  
   ընդ 
  
   փեսային 
  
   իւրոյ 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Կարնոյ 
  
   եւ 
  
   Յամթայ 
  
   ուխտաւորքն 
  
   ելին 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս, 
  
   ի 
  
   յունիսի 
  
   ԻԲ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   օրհնութեանի 
  
   ի 
  
   Թօխաթ 
  
   բնակեալ 
  
   Ուռումելու 
  
   վաճառականցն 
  
   գրեաց: 
  
   Զի 
  
   ի 
  
   մէնջ 
  
   իւրեանց 
  
   գանձանակ 
  
   էին 
  
   հաստատեալ 
  
   յանուն 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս. 
  
   եւ 
  
   զմհ. 
  
   Յարութիւն 
  
   ոմն 
  
   գանձապետ 
  
   էին 
  
   կարգեալ 
  
   ս. 
  
   Աթոռոյս, 
  
   եւ 
  
   զարդիւնս 
  
   գանձանակին 
  
   ընդ 
  
   Կարբեցի 
  
   մհ. 
  
   Յովաննէսին 
  
   յղեալ 
  
   էին 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Եւ 
  
   գանձապետին 
  
   յատուկ 
  
   պատուէր 
  
   գրեաց: 
  
   Զի 
  
   ամ 
  
   յամէ 
  
   ժողովեալ 
  
   գանձանակադրամն, 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   հասուսցէ: 
  
   Զայս 
  
   գիրս 
  
   Կարբեցի 
  
   մհ. 
  
   Յովաննէսի 
  
   ետուք, 
  
   տանիլ 
  
   ընդ 
  
   իւր, 
  
   եւ 
  
   տալ 
  
   նոցա : 
 
       
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   Կարնոյ 
  
   փաշայի 
  
   սարաֆ 
  
   մհ. 
  
   Կարապետի 
  
   եղբայր 
  
   մհ. 
  
   Յովաննէսին 
  
   եւ 
  
   Բ 
  
   որդւոցն 
  
   Ա 
  
   հատ 
  
   տօնացոյց` 
  
   Ա 
  
   Աղօթից 
  
   գիրք, 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   Տաղարան 
  
   ետուք: 
  
   Ա 
  
   հատ 
  
   տօնացոյց 
  
   եւս 
  
   Կարբեցի 
  
   մհ. 
  
   Յովաննէսին 
  
   ետուք: 
  
   Որ 
  
   ընդ 
  
   սոսա 
  
   յուխտ 
  
   էր 
  
   եկեալ 
  
   ի 
  
   Թօխաթու: