Սրբոյն
Սաղիմայ
նուիրակ
Համադանցի
Յովաննէս
վարդապետն
(որ
ի
դեկտ.
ԻԹ
յիշեցաւ ,
)
ըստ
հրամանի
սրբ.
վեհին
ի
Թարվիզու
եկեալ
էր
ի
Բայազիտ:
Եւ
անտի
գրեալ
էր
սրբ.
վեհին
զգալուստն
իւր
անդ:
Բայց
վասն
Բց
պատճառաց
ոչ
կամէր
գալ
ի
սուրբ
Աթոռս:
Նախկին
պատճառն
էր
այս,
թէ
ի
պատրիարգէն
իմմէ
եւ
յիշխանացն
երկնչիմ
գալ:
Երկրորդն
թէ`
վասն
տէր
Ղուկասին
լուեալ
եմ
ասէ
թէ
արձակեալ
ես
ի
բանադրանացն
եւ
ի
սէր
ունիս:
Ուրեմն
անօգուտ
է
ասէ
գալն
իմ
ի
սուրբ
Աթոռդ.
զի
գիտեմ
ասէ
որ
ի
դատելն
քո
զմեզ`
նա
անպարտ
է
լինելոց
առաջի
քո,
եւ
ես
պարտաւոր:
Բայց
սրբ.
վեհն
ոչ
եղեւ
ունկնդիր
յիմարաբար
գրեցելոցն
նորին ,
զի
զտէր
Ղուկասն
ի
վաղուցհետէ
արգելեալ
էր
աստ
վասն
նորա:
Ուստի`
եւ
սպասէր
գալստեան
նորա,
զի
նա
եւս
եկեալ
աստ,
երկոքեանն
եւս
ի
միասին
ներկայասցին
առաջի
իւր.
եւ
ապա
յայնժամ
հարցաքննութեամբ
իրաւանցն
վերահասու
լեալ ,
հատցէ
զվէճս
նոցա:
Եւ
մանաւանդ
վասն
մեծի
խռովութեան
Հնդկաց
(զոր
արարեալ
էր
նա
անդ:
Որպէս
ի
սեպտ.
ելն
ասացաւ .
)
խոստացեալ
էր
իշխանացն
տեղւոյն
բերել
զնա
ի
սուրբ
Աթոռս,
եւ
դատել
ըստ
արժանւոյն:
Յաղագս
որոյ`
ոչ
կամեցաւ
նմա
թարց
գալոյ
ի
սուրբ
Աթոռս
երթալ
ի
տեղի
իւր,
զի
այսու
կամէր
շահել
զսիրտս
նոցա,
եւ
բառնալ
զտարաձայնութիւնն
ի
միջոյ:
Զի
մեծ
էր
խռովութիւն`
եւ
յոլով
բողոքն
գանգատանաց
նոցա
զնմանէ:
Զորս
աստանօր
ոչ
երկրորդեմ,
զի
մի
վերստին
կրկնաբանեցից,
զի
զամենայն
անցան
եւ
զորպէսն
նորին`
ի
սեպ.
ելն
լրապէս
ասացեալ
եմ:
Եւ
վասն
վերոգրեալ
պատճառացդ,
ոչ
կամեցաւ
սրբ.
վեհն
զի
նա
թարց
գալոյ
ի
սուրբ
Աթոռս
երթիցէ
ի
տեղի
իւր:
Վասն
որոյ
հրամայեաց
Երեմիա
Մկրտիչ
եւ
Սարգիս
վարդապետացն
զթուղթ
մի
գրել
առ
նա,
զի
ի
բաց
թողեալ
զամենայն
այլ
եւ
այլ
պատճառադրութիւնս
իւր.
փութով
ելեալ
գայցէ
ի
սուրբ
Աթոռս:
Յղեցաւ
այս
առ
Յովաննէս
վարդապետն
ի
Բայազիտ`
ընդ
տէր
Վահանի
յղեալ
յատուկ
փայեկին:
Որ
ել
ի
յնվ .
Լ:
