...
  
   ցի 
  
   կոնդակ 
  
   յղեցի 
  
   այդ 
  
   կողմանցդ 
  
   աղագաւ, 
  
   բայց 
  
   կոնդակն 
  
   այժմ 
  
   անձեռնահաս 
  
   եղաք 
  
   հասուցանել. 
  
   վասնորոյ` 
  
   զՅովաննէս 
  
   կաթուղիկոսի 
  
   եւ 
  
   Աբրահամ 
  
   վարդապետի 
  
   գիրն 
  
   եւ 
  
   տօնացոյցն 
  
   ընդ 
  
   Ղուկաս 
  
   աղային 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Վահանն 
  
   յղեցաք, 
  
   եւ 
  
   գրեցաք 
  
   նմա 
  
   պահել 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   մինչեւ 
  
   կոնդակն 
  
   եւս 
  
   գրեալ 
  
   յղեսցուք 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   եւ 
  
   ապա 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   տեղի 
  
   իւր: 
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   սպասաւորին 
  
   իւրոյ 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին 
  
   գրեցոյց 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Վահանն: 
  
   Եւ 
  
   զվրեոյիշեալ 
  
   գրեանսն 
  
   եւ 
  
   զտօնացոյցսն 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղել 
  
   ի 
  
   տեղիս 
  
   իւրեանց: 
  
   Եւ 
  
   Ծ 
  
   հատ 
  
   տօնցոյց 
  
   եւս 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   զի 
  
   գնովն 
  
   ծախեսցէ, 
  
   (Բ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զգինն 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   հասուսցէ: 
  
   Գ 
  
   հատ 
  
   տօնցոյց 
  
   եւս 
  
   ուրոյն 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   զի 
  
   Ա 
  
   հատն 
  
   Մարգար 
  
   Աղային 
  
   տացէ, 
  
   եւ 
  
   Բ 
  
   հատն 
  
   Բայազիտու 
  
   Բ 
  
   եկեղեցեացն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Թարվիզու 
  
   նուիրակ 
  
   Գրիգոր 
  
   վարդապետն 
  
   գրեցոյց 
  
   նոյն 
  
   Մկրտիչ 
  
   վարդապետին: 
  
   Պատուիրելով 
  
   նմա` 
  
   զի 
  
   մի՞ 
  
   գուցէ 
  
   առաջին 
  
   գրեալն 
  
   հարկ 
  
   իմասցի 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   իւր, 
  
   եւ 
  
   զգործն 
  
   իւր 
  
   թէ 
  
   վէքէլի 
  
   Սողոմօն 
  
   վարդապետին 
  
   յանձնեսցէ 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   եկեսցէ 
  
   յԱթոռս: 
  
   Այլ 
  
   թէ 
  
   գործն 
  
   իւր 
  
   շատ 
  
   իցէ 
  
   մնացեալ, 
  
   ինքն 
  
   աւարտեալ 
  
   եկեսցէ 
  
   յԱթոռս: 
  
   Յղեցաւ 
  
   այս 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Վահանն, 
  
   փութով 
  
   յղել 
  
   առ 
  
   նա : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   Ռէշտու 
  
   եւ 
  
   Անզալուայ 
  
   քահանայիցն 
  
   գրեաց 
  
   ծանուցանելով 
  
   զորպէսն 
  
   տօնացուցին : 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Բ 
  
   եկեղեցեացն 
  
   նոցա 
  
   Բ 
  
   հատ 
  
   տօնացոյց 
  
   յղեաց: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   նորա, 
  
   զի 
  
   այսուհետեւ 
  
   զնոսա 
  
   ի 
  
   գործ 
  
   ածիցեն: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   նուիրակին 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեաց, 
  
   զոր 
  
   շահեալ 
  
   էին 
  
   եւ 
  
   սէր 
  
   ընկալեալ: 
  
   Եւ 
  
   գլխաւոր 
  
   իշխանացն 
  
   եւ 
  
   ժողովրդոցն 
  
   ողջոյն 
  
   գրեաց : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Գիլանու 
  
   նուիրակ 
  
   Պետրոս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց: 
  
   (որ 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յուլ. 
  
   ԻԸ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   Բց 
  
   թղթոցն 
  
   իւրոց 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   Ժ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յԱպ. 
  
   ԺԶ 
  
   գրեցելոց: 
  
   Եւ 
  
   պարոն 
  
   Դաւիթն 
  
   ըստ 
  
   մեր 
  
   խնդրոյն 
  
   քանի 
  
   մի 
  
   կտոր 
  
   շիմշատ 
  
   փայտ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ընդ 
  
   երեւանցի 
  
   տէր 
  
   Յովաննէսին, 
  
   ծանոյց 
  
   նմա: 
  
   Ծանոյց 
  
   նաեւ 
  
   վասն 
  
   Ռէշտու 
  
   եւ 
  
   Անզալուայ 
  
   եկեղեցեացն 
  
   զնոր 
  
   տօնացոյց 
  
   յղելն 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   պարոն 
  
   Դաւթին: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   նմա` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   ինքն 
  
   ի 
  
   ճանապարհի 
  
   իցէ, 
  
   բարի 
  
   է. 
  
   իսկ 
  
   թէ 
  
   տակաւին 
  
   ի 
  
   վիճակն 
  
   իցէ, 
  
   ծանուցմամբ 
  
   պատուիրեսցէ 
  
   ամենեցուն, 
  
   զի 
  
   այսուհետեւ 
  
   զնոր 
  
   տօնացոյցն 
  
   ի 
  
   գործ 
  
   ածիցեն, 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   զմնացեալ 
  
   գործն 
  
   իւր 
  
   աւարտել, 
  
   եկեսցէ 
  
   յԱթոռս: 
  
   Եւ 
  
   Ուռումելու 
  
   կոնդակն 
  
   եւ 
  
   գրեանքն 
  
   բերցէ 
  
   ընդ 
  
   իւր : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   Ռէշտ 
  
   առ 
  
   պարոն 
  
   Դաւիթն 
  
   գրեաց. 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   Բց 
  
   թղթոցն 
  
   իւրոց 
  
   ի 
  
   մրտ. 
  
   Զ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յԱպ. 
  
   ԺԶ 
  
   գրեցելոց: 
  
   Ընդ 
  
   Երեւանցի 
  
   տէր 
  
   Յովաննէսին 
  
   քանի 
  
   մի 
  
   կտոր 
  
   շիմշատ 
  
   փայտ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ըստ 
  
   մեր 
  
   խնդրոյն: 
  
   Եւ 
  
   խոստացեալ 
  
   էր 
  
   եւս 
  
   յղել: 
  
   Վասն 
  
   որոյ 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեաց 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   շիմշատ 
  
   փայտ 
  
   եւս 
  
   յղելոց 
  
   լիցի, 
  
   ի 
  
   յաշնանն 
  
   կտրել 
  
   տացէ , 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գարնանն 
  
   յղեսցէ, 
  
   զի 
  
   ամբողջ 
  
   եւ 
  
   անճեղ 
  
   մնասցին. 
  
   զի 
  
   այսոքիկ 
  
   զորս 
  
   այժմ 
  
   յղեալ 
  
   էր, 
  
   ճեղքեալ 
  
   էին 
  
   եւ 
  
   ըստ 
  
   մեծի 
  
   մասին 
  
   անպիտանացեալ: 
  
   Եւ 
  
   քահանայից 
  
   եւ 
  
   նուիրակի 
  
   գիրն 
  
   ի 
  
   թղթոջս 
  
   եդեալ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   սորա 
  
   յղեաց, 
  
   տալ 
  
   նոցա: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   գրեանսն 
  
   Գ 
  
   հատ 
  
   տօնացոյց 
  
   Եւ'ս 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   զի 
  
   զերկուսն 
  
   Ռէշտու 
  
   եւ 
  
   Անզալուայ 
  
   եկեղեցեացն 
  
   տացէ, 
  
   եւ 
  
   զմինն 
  
   վասն 
  
   իւր 
  
   առցէ: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   նուիրակին 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   գործոյ 
  
   նորին 
  
   ձեռնտու 
  
   լեալ: 
  
   Եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   եւս` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   նուիրակն 
  
   ի 
  
   ճանապարհի 
  
   իցէ, 
  
   բարի 
  
   է. 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ` 
  
   զմնացեալ 
  
   գործն 
  
   նորին 
  
   աւարտեալ 
  
   տացէ, 
  
   եւ 
  
   փութով 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   յղեսցէ 
  
   զնա: 
  
   Պատուիրեաց 
  
   եւս` 
  
   զի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետի 
  
   եւ 
  
   տեղւոյ 
  
   Շահբանտարի 
  
   որպէսն 
  
   գրեսցէ 
  
   մեզ: 
  
   Զի 
  
   թէպէտ 
  
   Շահբանտարի 
  
   որպէսն 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   բայց 
  
   պարզապէս 
  
   չէր 
  
   գրեալ: 
  
   Այսոքիկ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   տէր 
  
   Վահանն 
  
   յղեցան 
  
   ընդ 
  
   քարտաշ 
  
   Գասպարի 
  
   եղբօրն: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ի 
  
   յօգ. 
  
   Դ : 
 
       
  
   Օրհնութեան 
  
   թուղթ 
  
   ետ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   Ղազախեցի 
  
   Յովաննէս 
  
   անուամբ 
  
   ծերունի 
  
   մարդոյ 
  
   միոյ, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   իւր 
  
   եւ 
  
   կնոջն 
  
   իւրոյ 
  
   Խանումին, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   տեղի 
  
   հոգեբաժնին 
  
   իւրեանց` 
  
   Ա 
  
   լաւ 
  
   եզն 
  
   եբեր 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   եւ 
  
   յանձնեաց 
  
   մեզ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն 
  
   օրհնութեան 
  
   գիր 
  
   խնդրեաց 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   իւրեանց, 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զայս 
  
   գիրս 
  
   ետ 
  
   նմա: 
  
   Զորս 
  
   եւ 
  
   առեալ 
  
   գնաց 
  
   ի 
  
   օգոստոսի 
  
   Դ: