Արապկերցի 
  
   Մուրտիկեանց 
  
   մհ. 
  
   Փիլիպպոսն` 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   ԺԶ 
  
   յնվ. 
  
   յիշեցեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   Ա 
  
   բեռն 
  
   ճոթեղէն 
  
   զիրս 
  
   առեալ, 
  
   ընդ 
  
   ջալապաց 
  
   ոմանց 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս, 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   նոսա 
  
   զթուղթս 
  
   գրեալ 
  
   առ 
  
   սրբ . 
  
   վեհն: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոցն 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեալ 
  
   ընչիցն 
  
   զթուղթ 
  
   միամտութեան 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   ոչ 
  
   ունէաք 
  
   ըստ 
  
   բաւականին 
  
   գրաստս: 
  
   Ուստի` 
  
   պատուիրեաց 
  
   սմա, 
  
   զի 
  
   քանի 
  
   մի 
  
   նորահասակ 
  
   ջորի 
  
   եւ 
  
   ուղտ 
  
   առեալ 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   պէտս 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս: 
  
   Եւ 
  
   Կարսայ 
  
   Եկեան 
  
   Ալի 
  
   փաշայն 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին` 
  
   զթղթաշէն 
  
   ֆռանկսն 
  
   եւ 
  
   զթարգմանն 
  
   նոցա 
  
   (զորս 
  
   վասն 
  
   իմիք 
  
   պատճառի 
  
   ի 
  
   կալանսն 
  
   ունէր .
  
   ) 
  
   մուրախաս 
  
   էր 
  
   արարեալ: 
  
   Եւ 
  
   յայսմ 
  
   աւուր` 
  
   որ 
  
   էր 
  
   փետրվարի 
  
   ԺԳ, 
  
   ընդ 
  
   Գէորգին 
  
   եկեալ 
  
   նոքա 
  
   մտին 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Առ 
  
   այս` 
  
   ոչ 
  
   սակաւ 
  
   ցնծութիւն 
  
   եղեւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   վաղուց 
  
   հետէ 
  
   ցանկայր 
  
   եւ 
  
   սպասէր 
  
   գալստեան 
  
   նոցա: 
  
   Զի 
  
   որպէս 
  
   յաջողմամբ 
  
   Աստուծոյ 
  
   զտպագրատունն 
  
   հաստատեսցէ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռոջս, 
  
   նոյնպէս 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   նոցա` 
  
   զթղթաշինութիւն 
  
   եւս 
  
   հաստատել 
  
   ջանայր: 
  
   Զի 
  
   վասն 
  
   թղթոց 
  
   կարի 
  
   պակասութիւն 
  
   ունէաք, 
  
   զոր 
  
   ըստ 
  
   բաւականին 
  
   առ 
  
   ձեռն 
  
   բերել 
  
   ոչ 
  
   կարէաք: 
  
   Եւ 
  
   մանաւանդ` 
  
   առեցեալն 
  
   եւս 
  
   ըստ 
  
   մեծի 
  
   մասին 
  
   անօգուտ 
  
   եւ 
  
   անտպավայել 
  
   լինէր: 
  
   Պատուէր` 
  
   գրել 
  
   պատրիարգին 
  
   զգալն 
  
   թղթաշինացն, 
  
   զի 
  
   միամտեսցի: 
  
   Զի 
  
   ինքն 
  
   զլիովին 
  
   որպէսն 
  
   նոցա` 
  
   յետոյ 
  
   գրել 
  
   խոստացաւ 
  
   նմա: 
  
   Զւ 
  
   հաճի 
  
   Ֆահրատն 
  
   սորա 
  
   ղապզն 
  
   կորուսեալ 
  
   էր 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   տեղի 
  
   ղապզին 
  
   հուճէթ 
  
   էառ 
  
   ի 
  
   նմանէ, 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   սա 
  
   յղեաց: 
  
   Որում 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   զորպէսն: 
  
   Փետր . 
  
   Ժգ: