Որպէս 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   Ժ 
  
   ասացաւ 
  
   զվախճանմանէ 
  
   նուիրակին 
  
   Հնդկաց 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   եկն 
  
   այժմ 
  
   ի 
  
   Բաղդատու 
  
   փայակ` 
  
   բերեալ 
  
   զթուղթս 
  
   ի 
  
   Բասրայու 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Բաղդատու 
  
   վասն 
  
   վախճանման 
  
   նորա 
  
   զի 
  
   որպէս 
  
   կամիցի 
  
   սրբազան 
  
   վեհն, 
  
   այնպէս 
  
   արասցէ: 
  
   Քանզի` 
  
   մինչ 
  
   լուսահոգի 
  
   վախճանեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   նաւին, 
  
   վէքիլ 
  
   էր 
  
   արարեալ 
  
   ինքեան 
  
   գրով 
  
   եւ 
  
   կտակաւ 
  
   զսրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   վէքիլ 
  
   Միքայէլ 
  
   Աղայն, 
  
   որպէս 
  
   զի` 
  
   տիրեսցէ 
  
   ընչիցն 
  
   իւրոց 
  
   յելանելն 
  
   ի 
  
   նաւէն, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   հասուսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   ըստ 
  
   կտակի 
  
   լուսահոգւոյն 
  
   տիրեալ 
  
   էր 
  
   բոլոր 
  
   ընչիցն, 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   խօջայ 
  
   Մինասենց 
  
   մհ. 
  
   Էմնիազի 
  
   որդի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղային 
  
   խորհրդակցեալ` 
  
   զոմանս 
  
   յընչիցն 
  
   ծախեալ 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   զգին 
  
   նոցին 
  
   հանդերձ 
  
   այլ 
  
   եւս 
  
   դրամօք` 
  
   (որք 
  
   ի 
  
   ներքոյ 
  
   գրելոց 
  
   են .
  
   ) 
  
   փօլիս 
  
   էր 
  
   արարեալ 
  
   ի 
  
   մեծն 
  
   Պօլիս` 
  
   զի 
  
   հասցի 
  
   անդ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   նուիրակ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին, 
  
   (Ե)(որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   Ժ :
  
   ) 
  
   Եւ 
  
   ապա 
  
   զբոլոր 
  
   ընչիցն 
  
   որպէսն, 
  
   հանդերձ 
  
   ամենայն 
  
   որպիսութեամբք 
  
   հանգուցելոյն` 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն: 
  
   Մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղայն 
  
   եւս 
  
   ուրոյն 
  
   էր 
  
   գրեալ , 
  
   եւ 
  
   յղեալ 
  
   էին 
  
   զթուղթսն 
  
   ի 
  
   Բաղդատ 
  
   առ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   Տէր 
  
   Յակոբի 
  
   որդի 
  
   պարոն 
  
   Պետրոս 
  
   աղայն, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   յղեսցէ 
  
   աստ: 
  
   Եւ 
  
   նա 
  
   յատուկ 
  
   փայեկաւ 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   աստ 
  
   զայն 
  
   թուղթսն, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   սարկաւագ, 
  
   եւ 
  
   անունն 
  
   Սիմէօն: 
  
   Եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   չկամեցաւ 
  
   մարդ 
  
   յղեալ 
  
   աստի 
  
   վասն 
  
   ընչիցն 
  
   բերելոյ, 
  
   զի 
  
   ծախք 
  
   շատ 
  
   էին 
  
   լինելոց 
  
   յերթալն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գալն, 
  
   եւ 
  
   մանաւանդ 
  
   մեծանայր 
  
   եւս 
  
   անունն: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   այսց 
  
   պատճառաց 
  
   կամեցաւ 
  
   զի 
  
   ինքեանք 
  
   յղեսցեն 
  
   աստ: 
  
   Վասնորոյ 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայն` 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   Ժ 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին 
  
   յիշեցաւ ,
  
   ) 
  
   նախ 
  
   շնորհակալ 
  
   լինելով 
  
   վասն 
  
   հարազատութեամբ 
  
   տիրելոյն 
  
   ընչիցն, 
  
   եւ 
  
   միըստմիոջէ 
  
   ստուգապէս 
  
   գրելոյն 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   նոցին: 
  
   Եւ 
  
   ապա 
  
   ասէ` 
  
   մինչ 
  
   զլուսահոգին 
  
   առաքեցաք, 
  
   շատ 
  
   բան 
  
   պատուիրեցաք 
  
   նմա 
  
   բերանով 
  
   վասն 
  
   հարկաւոր 
  
   իրաց 
  
   ոմանց 
  
   առնելոյ 
  
   եւ 
  
   բերելոյ: 
  
   Յետոյ 
  
   եւս 
  
   Գ 
  
   անգամ 
  
   դաւթար 
  
   եմք 
  
   յղեալ 
  
   առ 
  
   նա. 
  
   թէ 
  
   այս 
  
   ինչ 
  
   եւ 
  
   այն 
  
   ինչ 
  
   հարկաւոր 
  
   է 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս, 
  
   առեալ 
  
   բերցես 
  
   ընդ 
  
   քեզ. 
  
   որոնէիք 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   թղթոցն , 
  
   թերեւս 
  
   զայն 
  
   դաւթարսն 
  
   գտանէիք, 
  
   եւ 
  
   վերահասու 
  
   լինէիք 
  
   նոքօք 
  
   թէ 
  
   մեզ 
  
   զի՞նչ 
  
   է 
  
   պիտոյ: 
  
   Իսկ 
  
   այժմ 
  
   ասէ 
  
   քսուրքդ 
  
   եւ 
  
   ճօթեղէնքդ 
  
   զորս 
  
   գրես 
  
   թէ 
  
   ծախեալ 
  
   եմք, 
  
   եւ 
  
   զորն 
  
   եւս 
  
   ծախելոց 
  
   եմք. 
  
   թէպէտ 
  
   բարի 
  
   մասք 
  
   էք 
  
   արարեալ, 
  
   բայց 
  
   մեզ 
  
   ամենայն 
  
   տեսակ 
  
   իր 
  
   պիտոյ 
  
   է: 
  
   Զի 
  
   երբեմն 
  
   ըստ 
  
   պահանջման 
  
   հարկին, 
  
   օսմանցւոց 
  
   փաշայից 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   մեծամեծաց, 
  
   նոյնպէս 
  
   եւ 
  
   պարսիկ 
  
   խանից 
  
   եւ 
  
   այլոց 
  
   իշխողաց 
  
   ընծայատուր 
  
   լինիմք, 
  
   որոց 
  
   փոքրագիրն 
  
   իր 
  
   ընծայել 
  
   անպատշաճ 
  
   է: 
  
   Նոյնպէս 
  
   եւ 
  
   հասարակ 
  
   աղայից 
  
   տաճկաց, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   երթ 
  
   եւ 
  
   եկաց, 
  
   միաբանից` 
  
   ըստ 
  
   իւրաքանչիւր 
  
   արժանեացն: 
  
   Եւ 
  
   այժմ 
  
   ասէ 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   դապարկ 
  
   է 
  
   յայդպիսեաց 
  
   իրաց, 
  
   աստ 
  
   ոչ 
  
   գտանի, 
  
   եւ 
  
   յայդ 
  
   երկրէդ 
  
   պարտ 
  
   է 
  
   գալ: 
  
   Եւ 
  
   ես 
  
   չգիտացի 
  
   այժմ 
  
   թէ` 
  
   դուք 
  
   զորն 
  
   պատշաճ 
  
   տեսանէք 
  
   ծախելոյ, 
  
   թուի 
  
   թէ 
  
   ասէ 
  
   զծանրագինսն 
  
   ծախէք, 
  
   եւ 
  
   զթեթեագինսն 
  
   պահէք 
  
   վասն 
  
   յղելոյ, 
  
   կարծելոյ 
  
   թէ 
  
   աստ 
  
   մեք 
  
   ծախելոց 
  
   եմք, 
  
   եւ 
  
   այն 
  
   գնովն 
  
   չի 
  
   ծախուիլ: 
  
   Որպէս 
  
   գրես 
  
   ասէ 
  
   թէ` 
  
   մադրասի 
  
   եւ 
  
   մուլչի 
  
   բանտարի 
  
   չիթ 
  
   եւ 
  
   լհէպն 
  
   ծախեաք, 
  
   եւ 
  
   գուջրաթիւնն 
  
   պահեցաք: 
  
   Արդ 
  
   եւս 
  
   ոչ 
  
   տեսանեմ 
  
   ասէ 
  
   զեղեալ 
  
   թէ 
  
   ասացից 
  
   այս 
  
   ինչ 
  
   պիտոյ 
  
   է 
  
   եւ 
  
   այս 
  
   ինչ 
  
   ոչ: 
  
   Զայս 
  
   այսպէս 
  
   գրեաց, 
  
   եւ 
  
   ապա` 
  
   զԱ 
  
   Դաւթար 
  
   արարեալ 
  
   եդ 
  
   ի 
  
   թղթոջն, 
  
   որ 
  
   ինչ 
  
   պիտոյ 
  
   էր 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս, 
  
   ճոթեղէնք 
  
   չինեղէնք, 
  
   սպեղանիք, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   նման: 
  
   Եւ 
  
   զվերոյիշեցեալ 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղայն 
  
   եւս 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   վէքիլ 
  
   կարգեաց, 
  
   որովհետեւ 
  
   երկունքն 
  
   էին 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   բանին: 
  
   Եւ 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   զամենայն 
  
   քսուրսն 
  
   լուսահոգւոյն 
  
   զբովանդակն 
  
   բացեալ 
  
   տեսցեն, 
  
   (քանզի 
  
   էր 
  
   ինչ 
  
   տակաւին 
  
   զոր 
  
   չէին 
  
   բացեալ, 
  
   որպէս 
  
   գրէին ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   իւր 
  
   խնդրեցեալն 
  
   իցէ, 
  
   յղեսցեն, 
  
   եւ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   ոչ, 
  
   վաճառեսցեն, 
  
   եւ 
  
   զմնացեալսն 
  
   ի 
  
   խնդրելոցն 
  
   նոր 
  
   առցեն 
  
   եւ 
  
   յղեսցեն: 
  
   Իսկ 
  
   զեկեղեցական 
  
   զգեստք` 
  
   անօթք, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   ոսկեղէնք 
  
   եւ 
  
   արծաթեղէնք, 
  
   մատանիք, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   մանր 
  
   եւ 
  
   պիտանք 
  
   քսուրք 
  
   որքան 
  
   եւ 
  
   լինիցին, 
  
   եւ 
  
   գրեանքն 
  
   եւ 
  
   թուղթքն 
  
   բովանդակ, 
  
   գրեաց 
  
   հարկիւ, 
  
   զի 
  
   զամենայն 
  
   յղեսցեն: 
  
   Այսքան 
  
   վասն 
  
   վէճեղինաց: 
  
   Իսկ 
  
   վասն 
  
   նաղտ 
  
   դրամոց 
  
   գրեաց 
  
   թէ` 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ 
  
   ձեռամբ 
  
   քոյ 
  
   հասեալ 
  
   է 
  
   մեզ 
  
   ի 
  
   լուսահոգւոյն 
  
   կողմանէ, 
  
   այսքան 
  
   դրամ 
  
   (Զ) 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺԸ 
  
   ամին` 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԲ: 
  
   (Ա 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺԹ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   փետրվարի 
  
   Գ: 
  
   (Դ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   յետոյ 
  
   հասանիլն 
  
   նոցին 
  
   մեզ` 
  
   յիշեցաւ 
  
   եւս 
  
   յանցեալ 
  
   ամին, 
  
   ի 
  
   յօգոստոսի 
  
   ԺԷ ,
  
   ) 
  
   նաեւ 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   Կալկաթու 
  
   Պետրոս 
  
   աղայի 
  
   յղեալն 
  
   (Ա) 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺԷ 
  
   երորդ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   յապրիլի 
  
   ԻԵ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Բաղդատու 
  
   նուիրակութեան 
  
   ձեռամբ 
  
   Ալէքսան 
  
   աղային, 
  
   (Բ) 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   յանցեալ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   ԻԶ 
  
   ) 
  
   Այսոքիկ 
  
   ասէ 
  
   նաղտ 
  
   հասեալ 
  
   են 
  
   մեզ: 
  
   Իսկ 
  
   եւ` 
  
   այն 
  
   զոր 
  
   նոր 
  
   էք 
  
   փօլիս 
  
   արարեալ 
  
   ի 
  
   Պօլիս , 
  
   որ 
  
   Ասլան 
  
   աղայն 
  
   տացէ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին, 
  
   (Ե) 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   վերն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   Ժ ,
  
   ) 
  
   ահա 
  
   Ասլան 
  
   աղայն 
  
   յանձն 
  
   է 
  
   առեալ 
  
   ասէ 
  
   զի 
  
   տացէ: 
  
   Արդ` 
  
   բայց 
  
   յայսքանեաց 
  
   ասէ` 
  
   թէ 
  
   այլ 
  
   ինչ 
  
   կումնայ 
  
   առ 
  
   քեզ, 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   լուսահոգւոյ 
  
   նուիրակէն 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   յայլոց 
  
   որպէս 
  
   գրեալ 
  
   էիր 
  
   միըստմիոջէ, 
  
   ես 
  
   ոչ 
  
   գիտեմ: 
  
   Սակայն` 
  
   միամիտ 
  
   եմ 
  
   ասէ 
  
   յամենայնի 
  
   եւ 
  
   հաւատարիմ 
  
   սիրելոյդ 
  
   իմոյ: 
  
   Բայց 
  
   ի 
  
   կողմանէ 
  
   Չաքիկեանց 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայի 
  
   որդի 
  
   Գրիգոր 
  
   աղային 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   տարակուսեցայ 
  
   ասէ : 
  
   Զի 
  
   նա 
  
   լուսահոգի 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   տարակուսեցայ 
  
   ասէ: 
  
   Զի 
  
   նա 
  
   լուսահոգի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   վասն 
  
   տպագրատան 
  
   հաստատութեան 
  
   այսքան 
  
   դրամոյ 
  
   (Թ 
  
   ) 
  
   թէմէսուկ 
  
   է 
  
   տուեալ` 
  
   եւ 
  
   մասն 
  
   ինչ 
  
   եւս 
  
   խոստացեալ 
  
   է 
  
   տալ, 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   Եւ 
  
   երկուքն 
  
   եւս 
  
   մեզ 
  
   գրեալ 
  
   էին , 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեցաք 
  
   Գրիգոր 
  
   աղային, 
  
   եւ 
  
   միամտեցուցաք 
  
   թէ` 
  
   զտպագրատունն 
  
   հաստատեցաք, 
  
   եւ 
  
   զյիշատակն 
  
   քո 
  
   գրեցաք: 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   այս 
  
   յանցեալ 
  
   թուոջն, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   ԻԶ :
  
   ) 
  
   Արդ 
  
   այժմ 
  
   դուք 
  
   գրէք 
  
   ասէ 
  
   թէ` 
  
   այսքան 
  
   էր 
  
   գրեալ 
  
   Գրիգորն 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւնին, 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   թէ 
  
   տո'ւր: 
  
   Քանզի 
  
   վերոյիշեալ 
  
   յանցեալ 
  
   թուոջն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   ամսոջն 
  
   գրեցեալ 
  
   թուղթքն 
  
   մինչ 
  
   հասեալ 
  
   էին 
  
   առ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայն, 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   չէր 
  
   լեալ 
  
   կենդանի, 
  
   եւ 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղայն 
  
   յայտնեալ 
  
   էր 
  
   Միքայէլին, 
  
   թէ 
  
   Գրիգոր 
  
   աղայն 
  
   ինձ 
  
   այսպէս 
  
   է 
  
   գրեալ: 
  
   Եւ 
  
   ասացեալ 
  
   էր 
  
   Միքայէլ 
  
   աղային 
  
   բանալ 
  
   զգրեանս 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   որ 
  
   առ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն, 
  
   զի 
  
   տեսցեն 
  
   թէ 
  
   զինչ 
  
   է 
  
   գրեալ 
  
   այնր 
  
   աղագաւ: 
  
   Եւ 
  
   նա 
  
   բացեալ 
  
   էր 
  
   եւ 
  
   տեսեալ 
  
   թէ` 
  
   գրեալ 
  
   է 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   թէ 
  
   զայդ 
  
   դրամդ 
  
   առ 
  
   Գրիգոր 
  
   աղայէն, 
  
   զի 
  
   զտպագրատուն 
  
   հաստատեսցի: 
  
   Զոր 
  
   ցուցեալ 
  
   էր 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղային, 
  
   եւ 
  
   նա 
  
   հաւանեալ 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   զվերոյիշեցեալ 
  
   դրամն 
  
   տուեալ: 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   Արզ 
  
   եւս 
  
   զորպէսն 
  
   դորա 
  
   չգիտացի 
  
   ասէ 
  
   ` 
  
   վասն 
  
   էր 
  
   այդքան 
  
   միայն 
  
   է 
  
   տուեալ, 
  
   որ 
  
   այնքան 
  
   էր 
  
   խոստացեալ, 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   ցուցաւ, 
  
   (Թ) 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   չգիտացի 
  
   ասէ 
  
   թէ` 
  
   այդ 
  
   տուեալդ 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   այն 
  
   դրամոյն 
  
   զոր 
  
   փօլիս 
  
   էք 
  
   արարեալ 
  
   ի 
  
   մեծն 
  
   Պօլիս` 
  
   (Ե 
  
   ) 
  
   թէ 
  
   ոչ: 
  
   Զայսմանէ 
  
   գրեսցես 
  
   մեզ 
  
   ասէ: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   դրամից 
  
   կողմանէ 
  
   ձեզ 
  
   հաւատացեալ 
  
   եմ 
  
   ասէ 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   գրեցի: 
  
   Որքան 
  
   եւ 
  
   լինիցի 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղային 
  
   ձեռօքն 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   առ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետն 
  
   մեր 
  
   հասուսջիք: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   նոքա 
  
   գրէին` 
  
   զի 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   աստի 
  
   մարդ 
  
   յղեսցէ 
  
   վասն 
  
   ընչիցն 
  
   բերելոյ, 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   չկամեցաւ, 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   ասացաւ 
  
   ) 
  
   վասնորոյ 
  
   գրեաց` 
  
   զի 
  
   կամ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Շիրազու 
  
   եւ 
  
   Սպահանու 
  
   յղեսցեն, 
  
   (որպէս 
  
   իւրեանք 
  
   եւս 
  
   էին 
  
   գրեալ ,
  
   ) 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   հաւատարիմ 
  
   եկողաց: 
  
   Եւ 
  
   Բ 
  
   թուղթ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   Ջուղայու 
  
   Քեալանթար 
  
   Սարգիս 
  
   աղայն` 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   նուիրակ 
  
   Ստեփաննոս 
  
   վարդապետն, 
  
   այսր 
  
   աղագաւ, 
  
   (որպէս 
  
   գրելոց 
  
   եմ 
  
   ի 
  
   ներքոյ 
  
   ) 
  
   եւ 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայն 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Շիրազու 
  
   յղելոց 
  
   լինիցին, 
  
   զայն 
  
   թուղթսն 
  
   եւս 
  
   յղեսցեն 
  
   առ 
  
   նոսա, 
  
   զի 
  
   նոքա 
  
   եւս 
  
   որպէս 
  
   գրեալ 
  
   է 
  
   այնպէս 
  
   արասցեն: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Շիրազու 
  
   պատշաճ 
  
   չտեսցեն 
  
   յղել, 
  
   ապա 
  
   ի 
  
   Բաղդատ 
  
   յղեսցեն, 
  
   զի 
  
   անտի 
  
   տէր 
  
   Մարկոսն 
  
   եւ 
  
   այլքն 
  
   որք 
  
   յիշին 
  
   ի 
  
   ներքոյ` 
  
   յղեսցեն 
  
   ի 
  
   Թարվէզ: 
  
   Եւ 
  
   զի` 
  
   լուսահոգի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն 
  
   զերէց 
  
   մի 
  
   էր 
  
   ձեռնադրեալ 
  
   Գէորգ 
  
   անուամբ` 
  
   որ 
  
   էր 
  
   Բայազիտցի, 
  
   եւ 
  
   քան 
  
   զինքն 
  
   յառաջ 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   քսրով 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   Բասրա: 
  
   Որոյ 
  
   աղագաւ 
  
   այժմ 
  
   գրէր 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայն 
  
   թէ` 
  
   իւր 
  
   բերեալ 
  
   ընչիւքն 
  
   յառաջագոյն 
  
   յղելոց 
  
   կամ: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   գրեաց 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   նա 
  
   տակաւին 
  
   անդ 
  
   իցէ, 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   նորա 
  
   յղեցէք 
  
   զբոլոր 
  
   ինչսն: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   ոչ, 
  
   այլ 
  
   հաւատարմաւ 
  
   յղեցէք 
  
   այնպէս, 
  
   որ 
  
   իբրեւ 
  
   իւր 
  
   անուամբն 
  
   բերցէ: 
  
   Եւ 
  
   Գ 
  
   դաւթար 
  
   շինեցէք 
  
   ասէ, 
  
   մինն 
  
   յառաջագոյն 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեցէք, 
  
   մինն 
  
   ընդ 
  
   քսրոյն, 
  
   եւ 
  
   մինն 
  
   առ 
  
   ձեզ 
  
   պահեցէք: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   քսրոյն 
  
   տիպար` 
  
   զաֆայ` 
  
   պիլօրեղէնք` 
  
   արկեղք , 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   այսպիսի 
  
   իրք 
  
   գոյին, 
  
   գրեաց 
  
   թէ 
  
   չեն 
  
   մեզ 
  
   պիտոյ: 
  
   Բայց 
  
   ի 
  
   Սուրաթին` 
  
   Քանաքեռցի 
  
   պարոն 
  
   Նիկողայոսն 
  
   (որ 
  
   յիշեցեալ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺ 
  
   երորդ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի ...
  
   ) 
  
   բրինձ` 
  
   եւ 
  
   Ա 
  
   ղապայ 
  
   ամպէաճառ 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   վասն 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   գրեաց` 
  
   զի 
  
   զայնս 
  
   յղեսցէ: 
  
   Եւ 
  
   զի` 
  
   գրէր 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   քսրոյն 
  
   Ա 
  
   խաք 
  
   խաւայ 
  
   գոյ: 
  
   Գրեաց 
  
   թէ 
  
   զորպէսն 
  
   գորին 
  
   չգիտեմ: 
  
   Եթէ 
  
   գիտես 
  
   զի 
  
   յայսն 
  
   երկտողս 
  
   պիտանի 
  
   լինի, 
  
   կամ 
  
   մեզ 
  
   վայելելոյ 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   այլոց 
  
   տալոյ` 
  
   Ի 
  
   կամ 
  
   Լ 
  
   թան 
  
   յղեա: 
  
   Եւ 
  
   մնացեալն 
  
   վաճառեա: 
  
   Եւ 
  
   թէ 
  
   ո'չ, 
  
   զամէնն 
  
   վաճառեա 
  
   ': 
  
   Գրեաց 
  
   եւս 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   քան 
  
   զիւր 
  
   գրեալն` 
  
   (որ 
  
   դաւթար 
  
   արարեալ 
  
   ի 
  
   թղթոջս 
  
   եդ 
  
   եւ 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   վերոյ ,
  
   ) 
  
   այլ 
  
   եւս 
  
   աւելի 
  
   չինեղէն 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   այլ 
  
   ինչ 
  
   քսուր 
  
   լինիցի 
  
   մեզ 
  
   վայելելոյ 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   այլոց 
  
   տալոյ` 
  
   յղեսցէ: 
  
   Եւ 
  
   զայլս 
  
   ամենայն 
  
   գրեաց 
  
   ընդ 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղային 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   հոգալ: 
  
   Եւ 
  
   գրանս 
  
   հեսապից` 
  
   պարզապէս 
  
   եւ 
  
   լաւ 
  
   գրով 
  
   գրել: 
  
   Իսկ 
  
   պարոն 
  
   Աստուածատուր 
  
   Աղայն` 
  
   զհանգուցեալ 
  
   Շահվէրտու 
  
   դրամն 
  
   (Ի 
  
   ) 
  
   տուեալ 
  
   էր 
  
   սմա 
  
   ըստ 
  
   հրամանի 
  
   սրբազան 
  
   վեհին` 
  
   (որ 
  
   գրեցաւ 
  
   առ 
  
   նա 
  
   ի 
  
   ՌՄԺԸ 
  
   թուոջն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԲ 
  
   ) 
  
   Վասնորոյ 
  
   գրեաց 
  
   սմա` 
  
   թէ 
  
   շնորհակալութեամբ 
  
   ողջոյն 
  
   տուր 
  
   նմա 
  
   զմէնջ, 
  
   զի 
  
   ոչ 
  
   այլ 
  
   իշխանաց 
  
   կարացաք 
  
   այժմ 
  
   գրել 
  
   թուղթս: 
  
   Յետ 
  
   քանի 
  
   աւուրց 
  
   ընդ 
  
   նոր 
  
   նուիրակին 
  
   գրելոց 
  
   եմ: 
  
   Զի 
  
   կամէր 
  
   նուիրակ 
  
   յղել 
  
   ի 
  
   Հնդիկս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   մահտեսի 
  
   Յարութիւն 
  
   աղայն 
  
   որ 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   յիշեցաւ: 
  
   Յետ 
  
   կսկծանացն 
  
   սակս 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   շնորհակալութեան 
  
   որ 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   սակս 
  
   հարազատութեան, 
  
   գրեաց 
  
   զյատուկ 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   վերոյիշեալ 
  
   փօլիցային, 
  
   (Ե 
  
   ) 
  
   զոր 
  
   արարեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Ասլան 
  
   աղային` 
  
   տալ 
  
   անտի 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   նուիրակին 
  
   մերոյ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին : 
  
   Իսկ 
  
   վասն 
  
   քարոցն, 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեաց 
  
   Միքայէլ 
  
   աղային, 
  
   սմա 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   կարճոյ 
  
   գրեաց 
  
   այնպէս 
  
   առնել 
  
   ընդ 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   շատ 
  
   խնդիր 
  
   զի 
  
   որպէս 
  
   թէ 
  
   իւրն 
  
   համարելով` 
  
   հաւատարիմ 
  
   որպէս 
  
   հոգասցէ, 
  
   եւ 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Եւ 
  
   դրան 
  
   Չաքիկեանց 
  
   Միքայէլ 
  
   աղային, 
  
   սմա 
  
   եւս 
  
   գրեաց, 
  
   թէ 
  
   թէմէսուկ 
  
   է 
  
   տուեալ 
  
   մեր 
  
   նուիրակին, 
  
   եւ 
  
   յետ 
  
   եւ 
  
   յառաջ 
  
   այսքան 
  
   տալ 
  
   խոստացեալ` 
  
   (ԺԲ) 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   եւս 
  
   ասացաւ ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   գրեցաք, 
  
   եւ 
  
   նոր 
  
   տպել 
  
   գիրք 
  
   եւս 
  
   յղեցաք 
  
   իւրեան: 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   յանցեալ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   ԻԶ :
  
   ) 
  
   Արդ 
  
   այժմ 
  
   այդ 
  
   քան 
  
   է 
  
   տուեալ` 
  
   (Գ 
  
   ) 
  
   չիմացայ 
  
   զպատճառն: 
  
   Եւ 
  
   գրեաց 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   զայս 
  
   բանս, 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   զայլ 
  
   մնացեալ 
  
   հիսապսն 
  
   լուսահոգւոյն` 
  
   ընդ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղային 
  
   հոգասցեն. 
  
   զի 
  
   որովհետեւ 
  
   լուսահոգին 
  
   ո'չ 
  
   եկն 
  
   ասէ, 
  
   շատ 
  
   բան 
  
   մեզ 
  
   մութն 
  
   մնաց: 
  
   Եւ 
  
   զայլ 
  
   երկար 
  
   բանսն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   թղթոյ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղային 
  
   իմանալ: 
  
   Եւ 
  
   որդւոյ 
  
   նորին 
  
   Ստեփաննոս 
  
   Աղազատէին 
  
   եւս 
  
   ողջոյն 
  
   գրեաց : 
 
       
  
   Փուսուլայ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   սա 
  
   վասն 
  
   առանձին 
  
   բանից 
  
   ինչ 
  
   իւր 
  
   ձեռամբն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ջուղայու 
  
   Քեալանթար 
  
   Սարգիս 
  
   աղայն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Շիրազ: 
  
   (որպէս 
  
   խոստացաւ 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղային .
  
   ) 
  
   ծանուցանելով 
  
   զմահ 
  
   լուսահոգի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   հանդերձ 
  
   այլ 
  
   պարագայիւքն 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   գրեցաւ: 
  
   Եւ 
  
   խնդիր` 
  
   թէ 
  
   գրեցի 
  
   ի 
  
   Բասրայ 
  
   Միքայէլ 
  
   եւ 
  
   Յարութիւն 
  
   աղային` 
  
   զի 
  
   զարդիւնս 
  
   եւ 
  
   զինչս 
  
   լուսահոգւոյն 
  
   եթէ 
  
   պատշաճ 
  
   տեսցեն, 
  
   յղեսցեն 
  
   յայդր 
  
   առ 
  
   քեզ, 
  
   զի 
  
   դու 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   Ջուղայ 
  
   յղեսցես 
  
   առ 
  
   մեր 
  
   նուիրակ 
  
   Ստեփաննոս 
  
   վարդապետն, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   աստ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Ուրեմն, 
  
   եթէ 
  
   առ 
  
   ձեզ 
  
   յղեսցեն, 
  
   ամբողջ 
  
   կնքովքն 
  
   իւրեանց 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   հաւատարիմ 
  
   մարդոյ 
  
   յղեա 
  
   ' 
  
   ի 
  
   Ջուղայ 
  
   առ 
  
   մեր 
  
   նուիրակ, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   աստ 
  
   հասուսցէ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ջուղայու 
  
   նուիրակ 
  
   Ստեփաննոս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   Ժ 
  
   յիշեցաւ ,
  
   ) 
  
   ծանուցանելով 
  
   զմահ 
  
   լուսահոգի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   զի՞նչ 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Միքայէլ 
  
   եւ 
  
   Յարութիւն 
  
   աղայսն, 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   Սարգիս 
  
   Քեալանթարն: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   զինչսն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   ի 
  
   Բասրայու 
  
   առ 
  
   Քեալանթար 
  
   յղեսցեն 
  
   ի 
  
   Շիրազ, 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Ջուղայ, 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   շուտով 
  
   եւ 
  
   հաւատարիմ 
  
   մարդով 
  
   եւ 
  
   ամբողջ 
  
   կնքով 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Թարվիզ 
  
   առ 
  
   Համատանցի 
  
   Յովաննէս 
  
   աղայն, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   հասուսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   եթէ 
  
   ճանապարհքն 
  
   անյաջող 
  
   լիցին, 
  
   եւ 
  
   հաւատարիմ 
  
   եկող 
  
   չլինիցի, 
  
   պահեսցէ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գալն 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   բերցէ 
  
   ընդ 
  
   իւր: 
  
   Զայսոսիկ 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայն 
  
   ի 
  
   Բասրա, 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   նորին 
  
   թղթոջն 
  
   ասացաւ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Պետրոս 
  
   աղայն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Բաղդատ 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   յիշեցաւ ,
  
   ) 
  
   որ 
  
   էր 
  
   ուղարկօղն 
  
   փայեկին: 
  
   Ծանուցանելով 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Միքայէլ 
  
   եւ 
  
   Յարութիւն 
  
   աղայսն: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   յորժամ 
  
   յղեսցեն 
  
   նոքա 
  
   զինչսն 
  
   անդ 
  
   ի 
  
   Բաղդատ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   ընդ 
  
   Տէր 
  
   Մարկոսին 
  
   եւ 
  
   Մարգար 
  
   եւ 
  
   Ալէքսան 
  
   աղայիցն 
  
   հոգացեալ, 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Թարվէզ 
  
   առ 
  
   վերոյիշեցեալ 
  
   համազանցի 
  
   Յովհաննէս 
  
   աղայն 
  
   (որոյ 
  
   տունն 
  
   ի 
  
   Բաղդատ 
  
   էր ,
  
   ) 
  
   զի 
  
   նա 
  
   եւս 
  
   աստ 
  
   յղեսցէ, 
  
   սմա 
  
   յոյժ 
  
   հարկիւ 
  
   պատուիրեաց, 
  
   զի 
  
   հաւատարիմ 
  
   եկողաց 
  
   ձեռօք 
  
   յղեսցէ, 
  
   եւ 
  
   զքիրայն 
  
   եւ 
  
   գիւմրուկն 
  
   եւս 
  
   հոգասցէ: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   առ 
  
   այս 
  
   բանք: 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   վէքիլ 
  
   Տէր 
  
   Մարկոսն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Բաղդատ, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   յիշեցաւ .
  
   ) 
  
   վասն 
  
   վերոյիշեալ 
  
   բանին 
  
   դարձեալ 
  
   եւ 
  
   ըստ 
  
   նոյն 
  
   ոճին, 
  
   եւ 
  
   զնոյն 
  
   պատուէրն 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   սա 
  
   գրեաց 
  
   յաճախ, 
  
   զի 
  
   ընդ 
  
   վերոյիշեալ 
  
   արացն 
  
   մուղայէթ 
  
   լեալ` 
  
   յղեսցեն 
  
   ի 
  
   Թարվէզ` 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   գրեցաւ: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   առ 
  
   սա 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   եղեալ 
  
   լուսահոգին 
  
   զինչս 
  
   ամանաթ, 
  
   եւ 
  
   սա 
  
   այժմ 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   եւ 
  
   զդաւթարն 
  
   եւս 
  
   յղեալ, 
  
   թէ 
  
   այս 
  
   ինչ 
  
   եւ 
  
   այն 
  
   ինչ 
  
   է: 
  
   Գրեաց 
  
   զի 
  
   զայն 
  
   ես 
  
   ընդ 
  
   ի 
  
   Բասրայու 
  
   եկեալ 
  
   ընչիցն 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Թարվէզ 
  
   առ 
  
   Յովհաննէս 
  
   աղայն: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   զգենլի 
  
   հանդերձք 
  
   եւս 
  
   գրէր, 
  
   թէ 
  
   գոյ 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   իրաց 
  
   լուսահոգւոյն, 
  
   վասնորոյ 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   զզենիլսն 
  
   այնք 
  
   որք 
  
   իւրավայելք 
  
   իցեն, 
  
   ինքն 
  
   վայելեսցէ, 
  
   եւ 
  
   զբօղչայով 
  
   քսուրսն 
  
   զոր 
  
   գրեր 
  
   յանուանէ` 
  
   զայնս 
  
   յղեսցէ: 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս 
  
   գանձապետ 
  
   Ալէքսան 
  
   աղայն 
  
   գրեաց 
  
   (որ 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յունվարի 
  
   ԻԶ 
  
   յիշեցաւ ,
  
   ) 
  
   ըստ 
  
   նոյն 
  
   վերոգրեցեալ 
  
   ոճիցն, 
  
   եւ 
  
   զնոյն 
  
   պատուէրսն 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   սա` 
  
   որք 
  
   վասն 
  
   ընչից 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին: 
  
   Այլ 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   սմա 
  
   զառնուլն 
  
   Յարութիւն 
  
   աղային 
  
   ի 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայէն 
  
   զդրամ 
  
   (Ե 
  
   ) 
  
   ի 
  
   յարդեանց 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   փօլիցայ 
  
   առնելն 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Ասլան 
  
   աղային` 
  
   (որ 
  
   էր 
  
   սորին 
  
   եղբայր ,
  
   ) 
  
   զի 
  
   անդ 
  
   տացէ 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռոյս 
  
   նուիրակ 
  
   Զաքարիա 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   նորա 
  
   յանձն 
  
   առնուլն 
  
   ի 
  
   տալ, 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   Յարութիւն 
  
   եւ 
  
   Միքայէլ 
  
   աղայիցն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   գրեցաւ .
  
   ) 
  
   Եւ 
  
   առ 
  
   այս 
  
   շնորհաալութիւն 
  
   յոլով 
  
   սմա, 
  
   որովհետեւ 
  
   Ասլան 
  
   սորին 
  
   եղբայր 
  
   էր: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   այսոսիկ 
  
   բանք : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Մարգարէ 
  
   աղայն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Բաղդատ, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   վէքիլ 
  
   Ինկլիզի 
  
   Պալիօղին, 
  
   եւ 
  
   տեղւոյ 
  
   գիւմրիւկն, 
  
   եւ 
  
   ամենայն 
  
   վերահասու 
  
   առ 
  
   եւ 
  
   տրոցն 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   սորա 
  
   էին: 
  
   Վասն 
  
   ընչիցն 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   նորին 
  
   ի 
  
   Թարվէզ 
  
   յղեցմանն, 
  
   եւ 
  
   քիրային 
  
   եւ 
  
   գիւմրիւկին, 
  
   դարձեալ 
  
   նոյն 
  
   պատուէրքն` 
  
   որք 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   գրեալ 
  
   թուղթսն 
  
   գրեաց 
  
   հանդերձ 
  
   բազում 
  
   օրհնութեամբ : 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Համադանցի 
  
   Յովհաննէս 
  
   աղայն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Թարվէզ, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   յիշեցաւ 
  
   ծանուցանելով 
  
   զմահ 
  
   Յովսէփայ 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   զմիտս 
  
   ամենայն 
  
   թղթոցն 
  
   զորս 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Բասրա, 
  
   ի 
  
   Բաղդատ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Շիրազ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Ջուղայ` 
  
   վասն 
  
   ընչից 
  
   եւ 
  
   կալից 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Բաղդատու 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Շիրազու, 
  
   յորժամ 
  
   հասցին 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   ինչք 
  
   լուսահոգի 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետն, 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   նոյն 
  
   ամբողջ 
  
   կնքովն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   հաւատարիմ 
  
   եկողաց 
  
   ` 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Բայազիտ 
  
   առ 
  
   Տէր 
  
   Վահանն` 
  
   զի 
  
   նա 
  
   աստ 
  
   հասցէ: 
  
   Ապա 
  
   թէ 
  
   ճանապարհքն 
  
   անձեռնտու 
  
   լինիցին 
  
   յայնժամ, 
  
   եւ 
  
   հաւատարիմ 
  
   եկօղ 
  
   չլինիցի, 
  
   պահեսցէ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   եւ 
  
   ծանուսցէ 
  
   իւրեան: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   առ 
  
   այս 
  
   պատուէրք 
  
   ըստ 
  
   սմին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   գանձապետ 
  
   Տէր 
  
   Փիլիպպոսն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Թարվէզ, 
  
   (որ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺ 
  
   երորդ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   ընչից 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին` 
  
   նոյն 
  
   պատուէր, 
  
   որ 
  
   ինչ 
  
   առ 
  
   Յովհաննէս 
  
   աղայն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   վերոյ: 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Գիլանու 
  
   նուիրակ 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Աւետիս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   (որ 
  
   յիշեցաւ 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   Ժ .
  
   ) 
  
   մեղադրութիւն 
  
   վասն 
  
   թուղթ 
  
   չգրելոյն: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   ի 
  
   Բասրայու 
  
   թուղթ 
  
   էր 
  
   եկեալ 
  
   սմա, 
  
   եդեալ 
  
   ի 
  
   թղթոջս 
  
   առ 
  
   սա 
  
   յղեաց: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   լուաւ 
  
   թէ 
  
   անդ 
  
   Մօսկովու 
  
   սահաթ 
  
   ծախեն 
  
   աժանագին` 
  
   Ա 
  
   թումանով 
  
   կամ 
  
   ԺԲՌ 
  
   դիանով, 
  
   գրեաց` 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   գեղեցկատես 
  
   եւ 
  
   լաւն 
  
   գտանիցի, 
  
   նոյն 
  
   գնովն, 
  
   Ժ 
  
   հատ 
  
   առեալ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Ա 
  
   թումանով, 
  
   կամ 
  
   ԺԲՌ 
  
   ով, 
  
   կամ 
  
   թէ 
  
   ԺԳՌ 
  
   ով 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   աւելեօք: 
  
   Զայս 
  
   յղեաց 
  
   ի 
  
   Թարվէզ 
  
   առ 
  
   վերոյիշեալ 
  
   Տէր 
  
   Փիլիպպոսն, 
  
   զի 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղեսցէ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   Տէր 
  
   Յովաննէսն, 
  
   եւ 
  
   նորին 
  
   որդի 
  
   տիրացու 
  
   Ստեփանոսն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   Վան: 
  
   (Առ 
  
   որս 
  
   գրեցաւ 
  
   թուղթ 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   Յովսէփայ 
  
   վարդապետին , 
  
   յամսոյս 
  
   ԺԹ 
  
   ) 
  
   ծանուցանելով 
  
   զգալուստ 
  
   փայեկին 
  
   վերոյիշելոյ 
  
   որ 
  
   ի 
  
   Բասրայու 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   Բաղդատու 
  
   զթուղթս 
  
   էր 
  
   բերեալ 
  
   վասն 
  
   մահուան 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին: 
  
   Եւ 
  
   զմիտս 
  
   գրոցն, 
  
   որք 
  
   խնդրէին 
  
   զմարդ 
  
   յղեալ 
  
   վասն 
  
   ընչիցն: 
  
   Եւ 
  
   զմեր 
  
   առ 
  
   նոսա 
  
   գրեալսն, 
  
   որ 
  
   գրեաց 
  
   կամ 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   Շիրազու 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Բաղդատու 
  
   յղել 
  
   ի 
  
   Թարվէզ` 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   վերոյ 
  
   լիապէս 
  
   գրեցաւ :
  
   ) 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   նոյն 
  
   փայակն 
  
   Ա 
  
   պահարանով 
  
   թուղթ 
  
   էր 
  
   բերեալ` 
  
   որ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   սորա, 
  
   եղեալ 
  
   ի 
  
   թղթոջս 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   փուսուլայ 
  
   եւս 
  
   եդ 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   սորին 
  
   վասն 
  
   առանձին 
  
   բանից 
  
   ինչ, 
  
   իւրով 
  
   ձեռամբն 
  
   գրեցեալ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Աբրահամ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   որ 
  
   վասն 
  
   Երզնկացի 
  
   բանադրեալ 
  
   Կարապետ 
  
   վարդապետին 
  
   (որ 
  
   յիշեցուցեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   դեկտեմբերի 
  
   ելն :
  
   ) 
  
   հանդերձ 
  
   Անապատի 
  
   հարբն 
  
   եւ 
  
   միաբանիւքն 
  
   իրիջայ 
  
   էր 
  
   գրեալ` 
  
   զի 
  
   արձակեսցէ: 
  
   Զի 
  
   Անապատաւորքն 
  
   ծանուցեալ 
  
   զբանադրեալ 
  
   գոյն 
  
   նորին` 
  
   խղճահարէին: 
  
   Եւ 
  
   ինքն 
  
   Կարապետ 
  
   վարդապետն 
  
   եւս 
  
   մեղայական 
  
   գիր 
  
   էր 
  
   գրեալ 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   իբրու, 
  
   այլ 
  
   չէր 
  
   ստոյգ 
  
   մեղայ, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   յանցանումն 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   զմինն 
  
   առնոյր 
  
   յանձն: 
  
   Ուստի` 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   գրեաց 
  
   զայս 
  
   Աբրահամ 
  
   վարդապետին 
  
   թէ` 
  
   թէպէտ 
  
   դուք 
  
   իրիջայ 
  
   էիք 
  
   գրեալ, 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   եւս 
  
   որպէս 
  
   թէ 
  
   մեղայական 
  
   թուղթ 
  
   էր 
  
   գրեալ` 
  
   բայց 
  
   չէր 
  
   այն 
  
   ստոյգ 
  
   զղջումն 
  
   եւ 
  
   մեղայ: 
  
   Զի 
  
   զԲ 
  
   գլխաւոր 
  
   յանցանսն 
  
   գոնեայ` 
  
   ոչ 
  
   էր 
  
   առեալ 
  
   յանձն, 
  
   որք 
  
   առեալ 
  
   յայտնիք 
  
   են: 
  
   Որոց 
  
   մինն 
  
   է 
  
   զմեզ 
  
   անարգելն 
  
   հրապարակաւ, 
  
   եւ 
  
   միւսն 
  
   այն, 
  
   որ 
  
   զկնատէր 
  
   ժամկոչն 
  
   Աբեղայ 
  
   է 
  
   ձեռնադրեալ, 
  
   որ 
  
   այժմ 
  
   եպիսկոպոս 
  
   եւս 
  
   է, 
  
   եւ 
  
   տեղին 
  
   յայտնի 
  
   է: 
  
   Բայց 
  
   սակայն 
  
   վասն 
  
   խաթէր 
  
   եւ 
  
   իրիջայից 
  
   քոց 
  
   եւ 
  
   միաբանից 
  
   Անապատիդ` 
  
   ահա 
  
   տամք 
  
   զմա 
  
   հրաման 
  
   պաշտել 
  
   զկարգ 
  
   իւր 
  
   առանց 
  
   խղճի: 
  
   Իւրեան 
  
   յատուկ 
  
   ձեռնհաս 
  
   չեղաք 
  
   գրել 
  
   զթուղթս` 
  
   այս 
  
   իւրեան 
  
   բաւական 
  
   է, 
  
   ասա 
  
   ' 
  
   զի 
  
   զկարգն 
  
   իւր 
  
   պաշտեսցէ, 
  
   միամտեցո 
  
   զինքն 
  
   եւ 
  
   զմիաբանսն, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   խղճահարեսցին 
  
   վասն 
  
   զորա: 
  
   Եւ 
  
   Անապատի 
  
   Առաջնորդ 
  
   Յակոբ 
  
   վարդապետն 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   վասն 
  
   նորա 
  
   յատուկ 
  
   իրիջայ 
  
   գրեալ` 
  
   գրեաց 
  
   զնա 
  
   եւս 
  
   միամիտ 
  
   առնել, 
  
   զի 
  
   նմա 
  
   եւս 
  
   չկարացաք 
  
   ասէ 
  
   յատուկ 
  
   գիր 
  
   գրել 
  
   վասն 
  
   անձեռնահասութեան: 
  
   Եւ 
  
   զհին 
  
   եւ 
  
   զանծանոթ 
  
   գրեանս 
  
   էր 
  
   գտեալ 
  
   յայն 
  
   կողմումնս` 
  
   ի 
  
   մեր 
  
   վարդապետաց 
  
   արարեալ 
  
   եւ 
  
   տակաւին 
  
   ի 
  
   նոյն 
  
   հետաքրքրէր, 
  
   զոր 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   որպէս 
  
   կամի 
  
   հետաքրքիր 
  
   լիցի 
  
   այնպիսեաց 
  
   ըստ 
  
   ձեռնհասութեանն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Վանայ 
  
   առաջնորդ 
  
   եւ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   նուիրակ 
  
   Պաղտասար 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   իրիջայ 
  
   վասն 
  
   Կարապետ 
  
   վարդապետին: 
  
   Ուստի` 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեաց 
  
   Աբրահամ 
  
   վարդապետին 
  
   վասն 
  
   նորա , 
  
   սմա 
  
   ծանոյց 
  
   լիապէս, 
  
   թէ 
  
   ահա 
  
   վասն 
  
   խաթեր 
  
   ձերոյ 
  
   այդպէս 
  
   արարաք: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   սոյն 
  
   փետրվար 
  
   ամսոյս 
  
   ԺԸ, 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   սա 
  
   զհարկ 
  
   վասն 
  
   Խորվիրապայ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Աւետիս 
  
   վարդապետին, 
  
   զի 
  
   որով 
  
   կերպիւ 
  
   եւ 
  
   իցէ, 
  
   յղեսցէ 
  
   զնա 
  
   աստ: 
  
   Զնմանէ 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սա 
  
   այժմ, 
  
   թէ 
  
   աստ 
  
   է, 
  
   եւ 
  
   յանուն 
  
   Վանիցն 
  
   ժողովս 
  
   առնէ: 
  
   Եւ 
  
   զթուղթս 
  
   Աբրահամ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   Տէր 
  
   Յովաննէսին 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   տալ 
  
   նոցա: 
  
   Որք 
  
   յղեցան 
  
   առ 
  
   նա 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   իւր 
  
   յղել 
  
   փայեկին : 
 
       
  
   Միամտական 
  
   ղապզ 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   Բայազտոյ 
  
   նուիրակ 
  
   Ջուղայեցի 
  
   Գալուստ 
  
   վարդապետն, 
  
   (որ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   Ժ .
  
   ) 
  
   վասն 
  
   ԻԶ 
  
   ց 
  
   ԱՌ 
  
   եւ 
  
   Ժ 
  
   շահի 
  
   նուիրակին 
  
   արդեանցն, 
  
   զորս 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   աստ, 
  
   ձեռամբ 
  
   Երուսաղէմայ 
  
   ի 
  
   Հաշտարխան 
  
   գնացող 
  
   նուիրակի 
  
   սպասաւոր 
  
   տիրացու 
  
   Պետրոսին. 
  
   փետր . 
  
   ԻԹ: