Թղթաշէն 
  
   ֆռանկքն 
  
   զորս 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   ի 
  
   մրտ. 
  
   ԻԸ 
  
   վասն 
  
   փայտից 
  
   ընդ 
  
   մեր 
  
   Միրզային 
  
   առաքեաց 
  
   ի 
  
   Բամբակաձոր, 
  
   հասեալ 
  
   էին 
  
   անդ: 
  
   Եւ 
  
   անտի 
  
   գնացեալ 
  
   յանտառն, 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   եւ 
  
   ըստ 
  
   հաճոյից 
  
   իւրեանց 
  
   հաստ 
  
   եւ 
  
   երկայն 
  
   ծառս 
  
   գտեալ, 
  
   յոյժ 
  
   հաւանեալ 
  
   էին 
  
   նոցա: 
  
   Ուստի` 
  
   եւ 
  
   նշան 
  
   արարեալ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   նոցա` 
  
   թողեալ 
  
   էին 
  
   անդ, 
  
   զի 
  
   մեք 
  
   վասն 
  
   թղթաշինութեան 
  
   գործեացն 
  
   բերել 
  
   տացուք 
  
   զնոսա 
  
   աստ: 
  
   Զորս 
  
   զկնի 
  
   հոգալոյն 
  
   իւրեանց, 
  
   եկեալ 
  
   ծանուցին 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զԽաչատուր 
  
   վարդապետն 
  
   առաքեաց 
  
   անդ, 
  
   զի 
  
   փայտսն 
  
   բերցէ 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս: 
  
   Որոյ 
  
   աղագաւ 
  
   եւ 
  
   Բաբաբէկին` 
  
   Դամղուլուն` 
  
   Մահմատ 
  
   Աղային 
  
   եւ 
  
   Մէլիք 
  
   Շաքարօյին 
  
   զԴ 
  
   թուղթս 
  
   գրեաց: 
  
   Խնդրելով 
  
   ի 
  
   նոցանէ 
  
   ` 
  
   զի 
  
   ի 
  
   հատանելն 
  
   եւ 
  
   բերելն 
  
   Խաչատուր 
  
   վարդապետին 
  
   զփայտսն 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս, 
  
   ըստ 
  
   ամենայնի 
  
   մուղայէթ 
  
   եւ 
  
   ձեռնտու 
  
   լիցին 
  
   բանիցն 
  
   նորա: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   թղթոցն 
  
   Ա 
  
   խառայ 
  
   կապայ 
  
   վասն 
  
   Բաբաբէկին 
  
   յղեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   Գ 
  
   մահուտ 
  
   կապայ 
  
   վասն 
  
   Շաքարօյին: 
  
   Թղթաշէնքն 
  
   վասն 
  
   փայտիցն 
  
   դաւթար 
  
   ետուն 
  
   Խաչատուր 
  
   վարդապետին, 
  
   զի 
  
   չափով 
  
   հատանել 
  
   տացէ 
  
   զծառսն 
  
   եւ 
  
   բերցէ: 
  
   Ել 
  
   Խաչատուր 
  
   վարդապետն 
  
   ի 
  
   ապրիլի 
  
   ԺԹ: