Իւչքիլիսայի
Առաջնորդ
Զաքարիա
վարդապետն
ըստ
խնդրոյ
Բայազիտու
Իսաղ
փաշային
յորժամ
ի
յունիսի
ԻԸ
հրաման
առեալ
ի
սրբազան
վեհէն
գնաց
ի
վանս
իւր,
հասեալ
էր
ի
Բայազիտ,
եւ
տեսեալ
զփաշայն:
Եւ
այժմ
գրեալ
էր
սրբազան
վեհին:
Եւ
յայսմ
միջոցին
Հնդկաց
նուիրակ
լուսահոգի
Յովսէփ
վարդապետի
սպասաւոր
տէր
Գէորգն
հանդերձ
Բ
չինեղէն
բեռամբքն
եկեալ
էր
ի
Բայազիտ
եւ
գալոց
էր
ի
սուրբ
Աթոռս:
Որոյ
աղագաւ
զդահրաշի
Սողոմօնն
ընդ
քանի
մի
աղայոց
յղեալ
էաք
անդ,
զի
բերցէ
ի
սուրբ
Աթոռս:
Վասնորոյ
եւ
Զաքարիա
վարդապետն
ըստ
պատուիրի
սրբազան
վեհին`
ընդ
տէր
Վահանին
խորհրդակցեալ,
զինչսն
Իսպիրու
Առաջնորդ
Յովհաննէս
վարդապետին
(որ
էր
Բ
սնդուկ:
Ի
միումն
գրեանք
գոյր,
եւ
ի
միւսումն
շորեղէն
)
յանձնեալ
էին
դահրաշի
Սողոմոնին,
զի
ընդ
տէր
Գէորգին
առեալ
բերցէ
ի
սուրբ
Աթոռս:
Եւ
նա
եւս
ընդ
իւր
եղեալ
թֆանկչոցն
բերեալ
էր
մինչեւ
ի
Կարմիր
Կոնդն,
զի
անտի
բերցէ
ի
սուրբ
Աթոռս:
Իսկ`
տեղւոյ
մաքսապետ
չիք
Բասրօն
իմացեալ
զբերելն
սնդկացն
Յովհաննէս
վարդապետի
ի
սուրբ
Աթոռս,
իսկոյն
գնացեալ
է
գիշերին
ծանուցեալ
էր
փաշային
զայլ
եւ
այլ
բարբանջմունս
առնելով:
Եւ
փաշայն
եւս
փութով
զօրկանս
էր
յղեալ
ի
Կարմիր
Կոնան,
եւ
զսնտուկս
անդ
արգլեալ
եւ
յառաւօտուն
զպարոն
Մարգարն
եւ
զՄուրատն
կոչեալ
էր
առաջի
իւր,
եւ
մեծաւ
ցասմամբ
հարցեալ
նոցա
թէ`
ով
խայինք
ո՞ւր
է
Յովհաննէս
վարդապետի
Խ
քեսայի
ապարանքն:
Եւ
նոքա
պատասխանեալ
են
նմա
թէ`
Յովհաննէս
վարդապետն
երբեմն
ի
Կարին
էր
երբեմն
աստ.
եւ
յետոյ
աստի
գնացեալ
յԻւչքիլիսայն
վախճանացաւ:
Որոյ
սակս
մեք
ոչ
գիտեմք
զինչ
ունելն
նորին:
Եւ
փաշայն
ասացեալ
նոցա
թէ`
ծանուցանել
են
ինձ
վասն
ձեր`
թէ
Դ
եւ
Ե
խօջայքն,
Զաքարիա
վարդապետն
եւ
տէր
Վահանն
ի
գիշերի
գնացեալ,
զսնդուկսն
Յովաննէս
վարդապետին
բացեալ
էք,
եւ
զոր
ինչ
արծաթեղէն
եւ
ոսկեղէն
ունի`
հանեալ:
Եւ
յետ
ամենայն
խօսակցութեանցն,
բարկութեամբ
հանեալ
է
զնոսա
յերեսացն
իւրոց:
Եւ
նոքա
եւս
ելեալ
յերեսաց
փաշային,
գնացեալ
են
ի
մի
վայր,
զի
զելս
իրին
հնարել
խորհեսցին,
եւ
յայնժամու
եղբայրն
Հազրի
փաշային
ձիընթաց
արշաւմամբ
ի
փաշայէն
առաքեցեալ,
եկեալ
է
առ
նոսա,
եւ
զտէր
Վահանն
եւ
զմահտեսի
Խաչատուրն
առեալ
ընդ
իւր,
գնացեալ
է
ի
Կարմիր
Կոնտն,
եւ
զերկոսին
սնտուկսն
Յովաննէս
վարդապետին
բացեալ:
Ի
մէջ
միոյ
սնդկանն
գրեանք
է
եղեալ,
եւ
ի
մէջ
միւսոյն
շորեղէն:
Եւ
տէր
Վահանն
զշորեղէնն
դաւթար
արարեալ,
եւ
տարեալ
տուեալ
է
փաշային:
Եւ
իբրեւ
տեսեալ
են
թէ`
ոչինչ
ել,
ապա
չար
Բարսօն
ընդ
համախոհիցն
իւրոց
խորհրդակցեալ,
վերստին
գնացեալ
է
փաշայն,
եւ
կրկին
չարախօսութիւն
արարեալ
թէ`
Յովաննէս
վարդապետն
զգեստ
եւ
Զ
քսակ
դրամ
ունէր:
Վասնորոյ
եւ
փաշայն
մարդ
է
յղեալ
առ
նոսա,
եւ
զգեստն,
եւ
զԶ
քսակ
դրամն
Յովաննէս
վարդապետին
ի
նոցանէ
պահանջեալ:
Որոյ
աղագաւ
եւ
Զաքարիա
վարդապետն
ըստ
ամենայն
անճարացեալ,
զվերոյիշեալ
զանցսն
գրեալ
էր
առ
սրբազան
վեհըն
յորմէ
եւ
խնդրեալ
էր
աղերսիւ,
զի
յօգնութիւն
իւրեանց ,
զթագաւորի
ֆարմանի
սուրաթն,
զՍարասկեարի
բոյրուլթուն
փութով
յղեսցէ
առ
փաշայն,
եւ
գրեսցէ
եւս
նմա
զիրիջայ
վասն
իւրեանց,
զի
մի
խոշտանկեսցէ
զինքեանս:
Վասնորոյ`
եւ
սրբազան
վեհըն
ըստ
խնդրոյ
Զաքարիա
վարդապետին`
զթուղթ
գրեաց
առ
Իսաղ
փաշայն ,
եւ
զթագաւորի
ֆարմանի
սուրաթն
եւ
զսարասկեարի
բոյրուլթուն
ընդ
Եսայի
վարդապետին
եդեալ,
յղեաց
առ
նա,
զի
ընթերցեալ
իմասցէ
որովք
թերեւս
ցածնուցու
ի
բարկութենէն:
Քանզի
ի
մէջ
ֆարմանի
սուրաթին
բազում
պատուէր
գոյր
գրեցեալ
որոց
մինն
էր
եւ
այս
թէ`
զի
թէ
ուրեք
սեոագլուխ
վախճանեսցի
մի
ոք
իշխեսցէ
զինչսն
նորին
իւրացուցանել,
զի
ի
սուրբ
Աթոռս
հասանիլ
պարտին:
Որում
եւ
վասն
Զաքարիա
վարդապետին,
տէր
Վահանին,
եւ
իշխանացն
զբազում
իրիջայս
գրեաց,
զի
անցցէ
ի
բարկութենէն
եւ
մի
զիր
ինչ
խնդրեսցէ
ի
նոցանէ,
այլ
ի
բաց
թողցէ
զնոսա:
Թուղթ
մի
եւս
առ
փաշայի
խազնատար
Ըռըզվան
Աղայն
գրեաց:
Որում
եւ
ծանոյց
զյղելն
թագաւորի
ֆարմանի
սուրաթին
եւ
սարասկեարի
բոյրուլթուին
առ
փաշայն:
Յորմէ
եւ
խնդրեաց
`
զի
ասասցէ
փաշային
թողուլ
զնոսա
ի
բաց,
եւ
մի
ինչ
առնուլ
ի
նոցանէ:
Թուղթ
մի
եւս
առ
Ունուզբէկի
որդի
Մահմատ
բէկն
գրեաց
ըստ
այսմ
մտաց:
Ել
Եսայի
վարդապետն
ի
սրբոյ
Աթոռոյս`
ի
յուլիսի
Ժ :
Թուղթ
ժողովարարութեան
միոյ
գերետէրի :
Ժողովարարութեան
թուղթ
տուաւ
Պետրոս
անուամբ
քրիստոնէի
միոյ:
Որ
էր
յերկրէն
Ղարատաղու:
Որոյ
եղբայրն
գերի
էր
անկեալ
ի
ձեռն
լազկեաց,
զոր
տարեալ
էին
ի
Տաղատուն:
Եւ
նա
գնացեալ
անդ,
գտեալ
էր
զեղբայրն
իւր:
Բայց
գերիչքն
ԺԸ
թուման
գին
էին
հատեալ
ի
վերայ
եղբօրն
իւրոյ:
Եւ
գերիչքն
լազկիքն
պայմանեալ
էին
ընդ
սմա,
զի
թէ
ի
պայմանեալ
աւուրն
բերցէ
զդրամն,
տացեն
ինքեան
զեղբայրն
իւր:
Եւ
թէ
ոչ`
խոստացեալ
էին
տաճկացուցանել:
Ի
վերայ
Խօյայ,
Սալմաստու
եւ
Նախիջեւանու,
եւ
Ղափանու:
Թարց
պայմանի:
Ել
գերետէր
Պետրոսն
աստի
ի
յուլիսի
Ժ:
