Կարնոյ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Յարութիւն 
  
   վարդապետն 
  
   ըստ 
  
   հրամանի 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս, 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   յամսոյս 
  
   Դ, 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   մհ. 
  
   Փիլիպպոսին 
  
   ): 
  
   Իսկ 
  
   քահանայքն 
  
   եւ 
  
   իշխանքն 
  
   տեղւոյն` 
  
   ունելով 
  
   ընդ 
  
   միմեանս 
  
   զվէճ 
  
   եւ 
  
   զխռովութիւնս 
  
   վասն 
  
   առաջնորդին, 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   իրաց. 
  
   մանաւանդ` 
  
   վասն 
  
   արդեանց 
  
   եւ 
  
   իրաւանց 
  
   վանիցն 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդին, 
  
   գրեալ 
  
   էին 
  
   առ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զբազմակնիք 
  
   թուղթս 
  
   գանգատանաց 
  
   ուրոյն. 
  
   իշխանքն 
  
   զքահանայիցն, 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   Առաջնորդին, 
  
   ջատագով 
  
   լինելով 
  
   Առաջնորդին, 
  
   եւ 
  
   զհինգ 
  
   քահանայս 
  
   բանադրել 
  
   խնդրելով. 
  
   եւ 
  
   քահանայքն 
  
   զիշխանացն 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   յատուկ 
  
   փայեկի: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   ընթերցեալ 
  
   զերկաքանչիւրոցն 
  
   գրեալս, 
  
   կարի 
  
   զզուեցաւ 
  
   զանհամութեանց 
  
   նոցին, 
  
   եւ 
  
   անպատասխանի 
  
   առնել 
  
   կամեցաւ, 
  
   քանզի` 
  
   եւ 
  
   յետ 
  
   միջոցաւ 
  
   ինչ` 
  
   ի 
  
   հարկէ 
  
   զնոր 
  
   Առաջնորդ 
  
   էր 
  
   յղելոց 
  
   անդ : 
 
       
  
   Ուստի` 
  
   թուղթ 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   քահանայս 
  
   առ 
  
   իշխանսն 
  
   Կարնոյ 
  
   ի 
  
   կարճոյ: 
  
   Ծանուցանելով 
  
   թէ` 
  
   թուղթքն 
  
   ձեր 
  
   ինձ 
  
   հասին, 
  
   որոց 
  
   թէպէտ 
  
   չէի 
  
   գրելոց 
  
   զպատասխանիս 
  
   բայց 
  
   ի 
  
   ստիպմանէ 
  
   փայեկին 
  
   զայսոսիկ 
  
   ի 
  
   կարճոյ 
  
   գրեցի. 
  
   զի 
  
   իմասջիք 
  
   թէ 
  
   ` 
  
   մեզ 
  
   են 
  
   հասեալ 
  
   թուղթք 
  
   ձեր: 
  
   Իսկ 
  
   յորժամ 
  
   ժամանակ 
  
   գտեալ 
  
   զնոր 
  
   Առաջնորդ 
  
   յղեսցուք, 
  
   յայնժամ 
  
   գրելոց 
  
   եմք 
  
   ընդ 
  
   զկանոնս 
  
   եւ 
  
   զպատուէրս 
  
   վասն 
  
   այդպիսեաց 
  
   անկարգութեանց 
  
   առ 
  
   ի 
  
   բառնալ 
  
   ի 
  
   միջոյ: 
  
   Եւ 
  
   սակաւ 
  
   ինչ 
  
   մեղադրութիւն, 
  
   որք 
  
   դմտածելով 
  
   զխառնակութիւն 
  
   եւ 
  
   զվրդովումն 
  
   ներկայիս` 
  
   որովք 
  
   եւ 
  
   ինքեանք 
  
   իսկ 
  
   տոչորէին, 
  
   այսպիսեաց 
  
   տարաձայնութեաց 
  
   պարապեալք` 
  
   զգլուխ 
  
   իւր 
  
   եւս 
  
   ցաւեցուցանէին: 
  
   Իսկ 
  
   ի 
  
   քահանայից 
  
   թղթոջն 
  
   զայս 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   լուսանցն 
  
   թէ` 
  
   զայսքանս 
  
   այժմ 
  
   առ 
  
   հասարակութիւնդ 
  
   ձեր 
  
   գրեցաք, 
  
   յետոյ 
  
   առ 
  
   ոմանս 
  
   յատկացեալս 
  
   յատկապէս 
  
   եմք 
  
   գրելոց: 
  
   Փուսուլայ 
  
   եւս 
  
   փոքրիկ 
  
   առ 
  
   մհ. 
  
   Փիլիպպոսն 
  
   գրեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   զի 
  
   այժմ 
  
   լուաք 
  
   թէ` 
  
   Պարսիկք 
  
   առեալ 
  
   են 
  
   զԲաղդատ, 
  
   ուստի` 
  
   գրեաց 
  
   սմա, 
  
   զի 
  
   ծանուսցէ` 
  
   փաշային, 
  
   որովհետեւ 
  
   միշտ 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   խնդրէր 
  
   նա 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն: 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   որպէս 
  
   ասէին 
  
   զկերպ 
  
   առմանն, 
  
   զայն 
  
   եւս 
  
   ծանոյց, 
  
   գրելով 
  
   թէ` 
  
   այժմ 
  
   այսպէս 
  
   ասացին 
  
   հաւաստելով, 
  
   թէ 
  
   յետոյ 
  
   սուտ 
  
   լինիցի, 
  
   ոչ 
  
   գիտեմք, 
  
   սակայն` 
  
   այսու 
  
   ոճիւ 
  
   զոր 
  
   ասեն, 
  
   երեւի 
  
   գոլ 
  
   տաւաստի: 
  
   Զայս 
  
   եւ 
  
   զվերոյգրեալ 
  
   Բ 
  
   թուղթսն 
  
   ուրոյն 
  
   զմռեալ, 
  
   ետուք 
  
   Խլօ 
  
   փայեկին 
  
   անդուստ 
  
   եկելոյ: 
  
   Տանիլ 
  
   տալ 
  
   իւրաքանչիւրոցն: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ի 
  
   դեկտեմբերի 
  
   ԺԳ: