Նախիջեւանու 
  
   նուիրակ 
  
   Մեսրօպ 
  
   վարդապետն` 
  
   (որ 
  
   գնաց 
  
   անդ 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   ԻԴ 
  
   ) 
  
   վախճանեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   Ղափան, 
  
   ի 
  
   գիւղն 
  
   Խնծորէքս: 
  
   Եւ 
  
   սպասաւորն 
  
   նորին 
  
   եւ 
  
   միաբանքն 
  
   Տաթաւու, 
  
   (զի 
  
   Առաջնորդն 
  
   անդ 
  
   ո'չ 
  
   էր 
  
   լեալ :
  
   ) 
  
   եւ 
  
   Մէլիք 
  
   Քօլին, 
  
   գրեալ 
  
   ծանուցեալ 
  
   էին 
  
   սրբազան 
  
   վեհին: 
  
   Վասնորոյ, 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   նոր 
  
   նուիրակ 
  
   կարգեաց 
  
   տեղւոյն 
  
   զՊետրոս 
  
   վարդապետն, 
  
   (որ 
  
   յիշեցեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺԹ 
  
   երորդ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԻԴ :
  
   ) 
  
   եւ 
  
   յղեաց 
  
   անդ 
  
   ի 
  
   նուիրակել 
  
   զմնացեալ 
  
   երիիրն, 
  
   եւ 
  
   զարդիւնս 
  
   ժողովեալս 
  
   հին 
  
   նուիրակին 
  
   եւ 
  
   զինչսն, 
  
   զաւթել 
  
   եւ 
  
   բերել 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   հասարակապէս 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   ամենայն 
  
   երկրին, 
  
   զի 
  
   զնա 
  
   նոր 
  
   նուիրակ 
  
   ընկալցին, 
  
   եւ 
  
   զարդիւնս 
  
   իւրեանց 
  
   տացեն 
  
   նմա: 
  
   Որոյ 
  
   օրինակն 
  
   է 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   յերեսն 
  
   Գ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Տաթեւու 
  
   Առաջնորդ 
  
   Ղազար 
  
   վարդապետն, 
  
   առ 
  
   սուրբ 
  
   Կարապետի 
  
   Առաջնորդ 
  
   Կարապետ 
  
   վարդապետն, 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   Ագուլեաց 
  
   Թոմային 
  
   սրբոյ 
  
   Առաքելոյ 
  
   վանից 
  
   Առաջնորդ 
  
   Թօմայ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց, 
  
   յանձնարարութիւն 
  
   վասն 
  
   նուիրակին: 
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Տաթեւու 
  
   միաբանսն 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   Մէլիք 
  
   Քօլին` 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն 
  
   իւրեանց, 
  
   ծանուցանելով 
  
   զնոր 
  
   նուիրակ 
  
   կարգելն 
  
   զՊետրոս 
  
   վարդապետն: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   զինչսն 
  
   եւ 
  
   զժողովեալ 
  
   արդիւնս 
  
   հանգուցելոյն 
  
   նմա 
  
   յանձնեսցեն: 
  
   Եւ 
  
   յատուկ 
  
   պատուէր 
  
   առ 
  
   Գրիգոր 
  
   քահանայ 
  
   ոմն, 
  
   որ 
  
   ընդ 
  
   Մեսրօպ 
  
   վարդապետն 
  
   շրջագայեալ 
  
   էր 
  
   յերկրոջն 
  
   Ղափանու, 
  
   եւ 
  
   զդաւթարսն 
  
   նորին 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   ունէր, 
  
   եւ 
  
   գիտէր 
  
   զորպէսն 
  
   առեալ 
  
   եւ 
  
   առնլի 
  
   արդեանց: 
  
   Որպէս 
  
   զի` 
  
   զդաւթարսն 
  
   տացէ 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   շրջագայեալ 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   ի 
  
   գիւղորայսն, 
  
   ուր 
  
   եւ 
  
   իցեն 
  
   առնլիք, 
  
   առնուլ 
  
   տացէ 
  
   նմա 
  
   եւ 
  
   լիցի 
  
   նմա 
  
   ըստ 
  
   ամենայնի 
  
   օժանդակ: 
  
   Զմահսարն 
  
   նոցա 
  
   եւս 
  
   ետ 
  
   նուիրակին 
  
   տանել 
  
   ընդ 
  
   իւր, 
  
   թերեւս 
  
   անդ 
  
   պիտոյասցի: 
  
   Եւս 
  
   ետ 
  
   նմա 
  
   ի 
  
   բերան 
  
   զպատուէրս, 
  
   գրել 
  
   թուղթ 
  
   առ 
  
   Ղազանջեցի, 
  
   Նախիջեւանցի 
  
   եւ 
  
   Ագուլեցի 
  
   ժողովուրդսն, 
  
   որք 
  
   ի 
  
   Շուշին ,
  
   ) 
  
   որք 
  
   յիշեցեալք 
  
   գոն 
  
   յանցեալ 
  
   ամին 
  
   եւ 
  
   ի ...
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զգանձանակական 
  
   արդիւնսն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   խնդրեալ 
  
   եւ 
  
   առնուլ 
  
   ի 
  
   նոցանէ, 
  
   եւ 
  
   գրել 
  
   ինքեան, 
  
   զի 
  
   առ 
  
   նոսա 
  
   զշնորհակալութեան 
  
   թուղթ 
  
   գրեսցէ: 
  
   Նաեւ 
  
   վասն 
  
   կտակին 
  
   այնմիկ, 
  
   (որ 
  
   յիշեցաւ 
  
   ի 
  
   պատմութեան 
  
   ՌՄԺԶ 
  
   երորդ 
  
   ամին, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յօգոստոսի 
  
   ԺԳ ,
  
   ) 
  
   զոր 
  
   նուիրակ 
  
   Յակոբ 
  
   վարդապետն 
  
   բերեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   Մեղրու, 
  
   որ 
  
   ասաց 
  
   թէ 
  
   Ը 
  
   թուման 
  
   էր, 
  
   Բսն 
  
   մնաց, 
  
   եւ 
  
   Զ 
  
   ըն 
  
   բերի, 
  
   (որպէս 
  
   անդ 
  
   ասացեալ 
  
   է ,
  
   ) 
  
   իսկ 
  
   այժմ 
  
   որդի 
  
   կտակ 
  
   առնողին 
  
   այնմիկ` 
  
   որոյ 
  
   անունն 
  
   էր 
  
   Թուման, 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   թէ` 
  
   կտակն 
  
   Ժ 
  
   թուման 
  
   էր, 
  
   զոր 
  
   լրապէս 
  
   տուեալ 
  
   եմք 
  
   Յակոբ 
  
   վարդապետին: 
  
   Պատուիրեաց 
  
   այժմ 
  
   նուիրակին 
  
   սրբազան 
  
   վեհն, 
  
   զի 
  
   որպիսութեան 
  
   նորին 
  
   լաւապէս 
  
   վերահասու 
  
   լեալ` 
  
   զստոյգն 
  
   գրեսցէ 
  
   ինքեան: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   պատուէրս 
  
   բազում 
  
   պատուիրեաց 
  
   նմա: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   աստի 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   Բ: