Թուղթ 
  
   գրեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   կեսարիոյ 
  
   բոլոր 
  
   քահանայսն, 
  
   իշխանսն 
  
   եւ 
  
   ժողովուրդսն 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   բազմակնիք 
  
   թղթոյն 
  
   իւրեանց: 
  
   Զի 
  
   քանի 
  
   մի 
  
   քահանայք 
  
   եւ 
  
   իշխանք 
  
   տեղւոյն` 
  
   համակամութեամբ 
  
   հասարակին, 
  
   զԱռաջնորդէն 
  
   իւրեանց 
  
   Դաւիթ 
  
   վարդապետէն 
  
   բազմակնիք 
  
   գանգատանաց 
  
   թուղթ 
  
   էին 
  
   գրեալ 
  
   առ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   թէ 
  
   Առաջնորդն 
  
   մեր 
  
   Դաւիթ 
  
   վարդապետն` 
  
   զմեզ` 
  
   զվանս 
  
   եւ 
  
   զեկեղեցիս 
  
   մեր 
  
   բոլորովին 
  
   հիմնաքակ 
  
   արար 
  
   ասեն: 
  
   Զի 
  
   սա 
  
   մինչեւ 
  
   յաքսորանացն 
  
   վերադարձաւ 
  
   ի 
  
   քաղաքս, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   առաջնոյ 
  
   պարտուցն, 
  
   յաւելացոյց 
  
   զպարտս 
  
   վանիցն: 
  
   Զի 
  
   բոլոր 
  
   պարտքն 
  
   եղեւ 
  
   ասեն 
  
   Իէ 
  
   քսակ: 
  
   Եւ 
  
   մեր 
  
   նկատեալ 
  
   ասեն 
  
   զգիզումն 
  
   պարտուցն 
  
   ափշէաք, 
  
   եւ 
  
   վասն 
  
   զերծմանն 
  
   միշտ 
  
   հնարս 
  
   որոնէաք: 
  
   Եւ 
  
   ի 
  
   Գրիգոր 
  
   պատրիարքէն 
  
   ժողովարարութեան 
  
   թուղթ 
  
   բերել 
  
   ետուք 
  
   ասեն, 
  
   զի 
  
   ժողովարարեալ 
  
   զպարտս 
  
   վանիցն 
  
   վճառեսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   ոչ 
  
   գնաց 
  
   ասեն 
  
   ի 
  
   ժողով, 
  
   այլ 
  
   զերկաթեայ 
  
   շղթայս 
  
   ի 
  
   պարանոցն 
  
   անցուցեալ 
  
   եւ 
  
   զկենարար 
  
   Մարմինն 
  
   եւ 
  
   զսուրբ 
  
   Մեռօնն 
  
   եւ 
  
   զայլս 
  
   այսպիսիս 
  
   ի 
  
   ձեռս 
  
   իւր 
  
   առեալ 
  
   երդուաւ 
  
   ի 
  
   նոսա, 
  
   ասելով 
  
   թէ` 
  
   մինչեւ 
  
   ոչ 
  
   վճարեցից 
  
   զպարտս 
  
   վանից 
  
   ձեռոց, 
  
   ոչ 
  
   ի 
  
   վանս 
  
   մտանեմ, 
  
   եւ 
  
   ոչ 
  
   զայս 
  
   շղթայս 
  
   ի 
  
   պարանոցէս 
  
   հանեմ: 
  
   Եւ 
  
   մեր 
  
   տեսեալ 
  
   ասեն 
  
   զկաղծական 
  
   երդումն 
  
   նորին` 
  
   իսկոյն 
  
   հաւատացեալ 
  
   նմա, 
  
   թող 
  
   զկանանց 
  
   բերել 
  
   ոսկեայ 
  
   օղսն 
  
   եւ 
  
   զմատանիսն 
  
   եւ 
  
   զկերպասեայ 
  
   հանդերձսն, 
  
   ի 
  
   քաղաքէս 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   գիւղորէիցս 
  
   ԹՌ 
  
   ղռուշ 
  
   հաւաքեալ 
  
   ետուք: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   անցեալ 
  
   յերդմամբ 
  
   իւրով, 
  
   ոչ 
  
   գնաց 
  
   ասեն 
  
   ի 
  
   ժողով, 
  
   այլ 
  
   զշղթայսն 
  
   ի 
  
   պարանոցէն 
  
   հանեալ, 
  
   եկեալ, 
  
   նստաւ 
  
   ի 
  
   Վանս 
  
   իւր: 
  
   Ահա 
  
   Դ 
  
   ամէ 
  
   ասեն 
  
   յորս 
  
   ընդ 
  
   մեզ 
  
   մաքառի, 
  
   ասելով 
  
   թէ 
  
   ` 
  
   դուք 
  
   զպարտս 
  
   ձեր` 
  
   զի 
  
   վանքն 
  
   ձեր 
  
   ի 
  
   ՀԴ 
  
   քսակ 
  
   պարտուց 
  
   ներքոյ 
  
   է: 
  
   Եւ 
  
   մեք 
  
   զկնի 
  
   բազում 
  
   վրդովմանց` 
  
   խորհուրդ 
  
   արարաք 
  
   ասեն 
  
   զի 
  
   զարմատս 
  
   պարտուցն 
  
   հատցուք, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   ' 
  
   կարող 
  
   լիցի 
  
   վերստին 
  
   յաճախել: 
  
   Վասնորոյ` 
  
   զամենայն 
  
   անպէտ 
  
   անօթս 
  
   վանիցն 
  
   եւ 
  
   զարդօրայսն, 
  
   եւ 
  
   զերկուց 
  
   եկեղեցեաց 
  
   մերոց 
  
   հայրենի 
  
   մնացեալ 
  
   տունսն 
  
   եւ 
  
   զխանութսն 
  
   վաճառեցաք: 
  
   Ի 
  
   քսակ 
  
   այլ 
  
   եւս 
  
   յերկուց 
  
   եկեղեցեաց 
  
   մերոց 
  
   ճարեալ, 
  
   ետուք 
  
   զպարտսն: 
  
   մնաց 
  
   ասեն 
  
   Ժ 
  
   քսակ 
  
   պարտք: 
  
   Կամէաք 
  
   ասեն 
  
   զայն 
  
   եւս 
  
   վճարել , 
  
   իսկ 
  
   նա 
  
   վերստին 
  
   պարտատերացն 
  
   այնոցիկ 
  
   ձեռագիր 
  
   տուեալ, 
  
   Զ 
  
   քսակ 
  
   եւս 
  
   էառ: 
  
   Եւ 
  
   զԿէնճ 
  
   Մէհմէտ 
  
   անուանմբ 
  
   տաճիկ 
  
   ոմն 
  
   փոխանորդ 
  
   է 
  
   ասեն 
  
   արարեալ 
  
   իւրեան, 
  
   զի 
  
   այնու 
  
   զմեզ 
  
   գիշատեսցէ: 
  
   Եւ 
  
   զկնի 
  
   գանգատանացս` 
  
   թախանձանօք 
  
   խնդրեալ 
  
   էին 
  
   ի 
  
   սրբ . 
  
   վեհէն, 
  
   աստուստ 
  
   ընդ 
  
   փայեկին 
  
   իւրեանց 
  
   մարդ 
  
   յղել 
  
   անդ, 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդն 
  
   իւրեանց 
  
   տալ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   զի 
  
   մինչեւ 
  
   ցմահն 
  
   իւր 
  
   մնասցէ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռոջս: 
  
   Բայց 
  
   նախ 
  
   զկարգն 
  
   առ 
  
   ասեն 
  
   եւ 
  
   ապա 
  
   տար, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   գուցէ 
  
   ընդ 
  
   բանիւ 
  
   արասցէ 
  
   զմեզ: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   սակաւութեան 
  
   կնքոցս 
  
   մի 
  
   երկմտիցիս 
  
   ասեն, 
  
   եւ 
  
   մի 
  
   առ 
  
   նախանձու 
  
   համարիցիս 
  
   զգրեալս 
  
   մեր, 
  
   զի 
  
   երկեաք 
  
   ասեն 
  
   բազմաց 
  
   յայտնել, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   յանկարծ 
  
   լուեալ 
  
   ի 
  
   գրունս 
  
   տաճկաց 
  
   անկցի, 
  
   եւ 
  
   մեզ 
  
   վնաս 
  
   տացէ: 
  
   Եւ 
  
   թէ 
  
   հարցանիցես 
  
   ասեն 
  
   թէ 
  
   ընդէ՞ր 
  
   պատրիարքին 
  
   չծանուցիք 
  
   զայդ, 
  
   զի 
  
   յոլով 
  
   երկրացիք 
  
   մեր 
  
   են 
  
   ի 
  
   մեծն 
  
   Պօլիս, 
  
   վասնորոյ` 
  
   երկեաք 
  
   ասեն 
  
   ծանուցանել 
  
   պատրիարքին, 
  
   զի 
  
   մի՞ 
  
   գուցէ 
  
   դրդեալ 
  
   զպատրիարք 
  
   վարդապետն 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   չաւուշի 
  
   կրկին 
  
   աքսորեսցեն 
  
   զսա 
  
   եւ 
  
   վերստին 
  
   ի 
  
   ներքոյ 
  
   ծանր 
  
   պարտուց 
  
   արկցեն 
  
   զմեզ: 
  
   Եթէ 
  
   կամիցիս 
  
   ասեն 
  
   դու 
  
   ծանո 
  
   պատրիարքին: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   կամիցի 
  
   ասեն 
  
   տէրութիւնդ 
  
   զբոլոր 
  
   ստորակնքօղ 
  
   ծառայքս 
  
   քո 
  
   ի 
  
   կողմանէ 
  
   վեհիդ 
  
   փոխանորդ 
  
   արա, 
  
   զի 
  
   գտցուք 
  
   զոմն 
  
   մեզ 
  
   հաճելի, 
  
   եւ 
  
   զսուրբ 
  
   տունս 
  
   մեր 
  
   հաստատուն 
  
   պահօղ: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   աստանօր 
  
   ոչ 
  
   էին 
  
   պարզեալ 
  
   զմիտս 
  
   իւրեանց 
  
   թէ 
  
   զով 
  
   կամիցին 
  
   Առաջնորդ 
  
   ընտրել 
  
   ինքեանց, 
  
   բայց 
  
   դիտումն 
  
   նոցա 
  
   այն 
  
   էր` 
  
   զի 
  
   զսրբոյն 
  
   Դանիէլի 
  
   վանից 
  
   վանահայր 
  
   կեսարացի 
  
   Մատթէոս 
  
   վարդապետն 
  
   ընտրեսցեն: 
  
   Զի 
  
   ամենեքեան 
  
   հաւանեալ 
  
   էին 
  
   նմա 
  
   եւ 
  
   յոյժ 
  
   սիրէին 
  
   զնա, 
  
   զի 
  
   էր 
  
   նա 
  
   այր 
  
   քաղցրաբարոյ 
  
   եւ 
  
   քաղաքացի 
  
   նոցա: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   նոքա 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն 
  
   մարդ 
  
   էին 
  
   խնդրեալ, 
  
   զի 
  
   գնացեալ 
  
   անդ 
  
   զԱռաջնորդն 
  
   իւրեանց 
  
   բռնութեամբ 
  
   քարշեալ 
  
   բերցէ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս, 
  
   բայց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   աստէն 
  
   մարդ 
  
   յղելն 
  
   ոչ 
  
   պատշաճ 
  
   ետես, 
  
   զի 
  
   առանց 
  
   ֆարմանի 
  
   անհնարին 
  
   էր 
  
   լինիլն 
  
   այս 
  
   խնդրոյս, 
  
   այլ 
  
   սիրով 
  
   եւ 
  
   յորդորմամբ 
  
   գրեաց 
  
   նմա 
  
   ելանել 
  
   եւ 
  
   գալ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ 
  
   եկեսցես 
  
   ասէ, 
  
   ընդ 
  
   բանիւ 
  
   եւս 
  
   եւ 
  
   լուծեալ 
  
   ի 
  
   կարգէդ 
  
   եւ 
  
   յԱռաջնորդութենէդ:
  
   (զոր 
  
   ասելոց 
  
   եմք 
  
   յետոյ ,
  
   ) 
  
   զոր 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   նոցա: 
  
   Որոց 
  
   եւ 
  
   պատուիրեաց 
  
   զի 
  
   եկեսցէ 
  
   նա 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս, 
  
   բարի 
  
   է. 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ` 
  
   յայնժամ 
  
   գրելոց 
  
   եմք 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   Պօլիս. 
  
   դուք 
  
   եւս` 
  
   (յորժամ 
  
   տեսանիցէք 
  
   թէ 
  
   ոչ 
  
   գալ 
  
   ) 
  
   գրեցէք 
  
   ասէ 
  
   պատրիարքին 
  
   եւ 
  
   իշխանացն 
  
   զի 
  
   այլով 
  
   կերպիւ 
  
   յղեսցեն 
  
   զդա 
  
   յայսկոյս: 
  
   Որոց 
  
   օրինակն 
  
   է 
  
   ի 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   յերեսն 
  
   ՇՁ : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   Կեսարիոյ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Դաւիթ 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց: 
  
   Ծանուցանելով 
  
   նմա 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   ի 
  
   յնս. 
  
   ԺԵ 
  
   ընդ 
  
   Մատթէոս 
  
   վարդապետին 
  
   զթուղթ 
  
   գրեալն 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Եւ 
  
   առ 
  
   այս 
  
   մեղադրութիւն` 
  
   վասն 
  
   ոչ 
  
   գրելոյն 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   զպատասխանին: 
  
   Եւ 
  
   զկնի 
  
   որոյ 
  
   հարկիւ 
  
   եւ 
  
   յորդորմամբ 
  
   պատուիրեաց 
  
   նմա 
  
   ելանել 
  
   եւ 
  
   գալ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Ասելով 
  
   թէ` 
  
   զի 
  
   որովհետեւ 
  
   այդ 
  
   գժտութիւնդ 
  
   գոյ 
  
   ի 
  
   միջի 
  
   ձերում, 
  
   անօգուտ 
  
   է 
  
   մնալդ 
  
   յայդր, 
  
   ուր 
  
   ոչինչ 
  
   կարես 
  
   շահիլ 
  
   այսուհետեւ 
  
   բաց 
  
   ի 
  
   հոգեմաշ 
  
   վիրաւորութեանց 
  
   եւ 
  
   պէսպէս 
  
   ցաւոց 
  
   որք 
  
   օրստօրէ 
  
   դիպելոց 
  
   եի 
  
   քեզ: 
  
   Եւ 
  
   թէ 
  
   ոչ 
  
   եկեսցես 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս, 
  
   ընդ 
  
   բանիւ 
  
   եւս, 
  
   ի 
  
   լուծեալ 
  
   ի 
  
   կարգէդ: 
  
   Եւ 
  
   այլ 
  
   ոչ 
  
   եւս 
  
   ունիս 
  
   իշխանութիւն 
  
   յայդր 
  
   Առաջնորդութիւն 
  
   առնելոյ: 
  
   Բայց 
  
   զգանգատ 
  
   ժողովրդեանն 
  
   ոչ 
  
   ծանոյց 
  
   նմա: 
  
   Որոյ 
  
   օրինակն 
  
   է 
  
   ի 
  
   բոլորագրահամար 
  
   տետրոջն, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ՇՀԹ 
  
   թղթահամարն : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   օրհնութիւն 
  
   առ 
  
   մհ. 
  
   Եղիայ 
  
   ոմն 
  
   վասն 
  
   տուեալ 
  
   ողորմութեան` 
  
   (ԺԲ 
  
   ) 
  
   զոր 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   հասուցեալ 
  
   էր 
  
   կեսարացի 
  
   Մատթէոս 
  
   վարդապետին : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   սրբոյն 
  
   Դանիէլի 
  
   վանից 
  
   վանահայր 
  
   Մատթէոս 
  
   վարդապետն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   ի 
  
   յնվ. 
  
   ԺԸ 
  
   գրեալ 
  
   թղթոյն: 
  
   Առ 
  
   որ 
  
   հասեալ 
  
   էր 
  
   թուղթ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   զոր 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   Թօխաթցւոցն 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա 
  
   զի 
  
   ելեալ 
  
   երթիցէ 
  
   ի 
  
   Թօխաթ, 
  
   եւ 
  
   անդ 
  
   Առաջնորդ 
  
   լիցի: 
  
   (որպէս 
  
   ի 
  
   հոկտ. 
  
   ԻԳ 
  
   ասացեալ 
  
   է .
  
   ) 
  
   եւ 
  
   նա 
  
   ես 
  
   ըստ 
  
   հրամանի 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   մինչ 
  
   պատրաստեալ 
  
   է 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   գնալ 
  
   ի 
  
   Թօխաթ, 
  
   Պօլսոյ 
  
   պատրիարքն 
  
   այսմ 
  
   իրակութեան 
  
   ոչ 
  
   տեղեակ 
  
   գոլով` 
  
   յայնժամ 
  
   զՊետրոս 
  
   վարդապետն 
  
   ոմն 
  
   Առաջնորդ 
  
   արարեալ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Թօխաթու, 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   անդ: 
  
   Զոր 
  
   նա 
  
   մինչ 
  
   լուեալ 
  
   էր, 
  
   ոչ 
  
   եւս 
  
   էր 
  
   գնացեալ 
  
   ի 
  
   Թօխաթ: 
  
   Եւ 
  
   այժմ 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   զորպէսն 
  
   անցիցս: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   միամտութիւն 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նա, 
  
   ասելով 
  
   թէ` 
  
   միամտութեամբ 
  
   նի'ստ 
  
   յայդր , 
  
   մինչեւ 
  
   տեսցուք 
  
   զվախճան 
  
   իրին: 
  
   Քանզի 
  
   կամէր` 
  
   զի 
  
   երբ 
  
   զԴաւիթ 
  
   վարդապետն 
  
   բերցէ 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս, 
  
   յայնժամ 
  
   զնա 
  
   Առաջնորդ 
  
   արասցէ 
  
   տեղւոյն: 
  
   Որում 
  
   եւ 
  
   ծանոյց 
  
   զմիտս 
  
   թղթոց 
  
   Դաւիթ 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   ժողովրդեանն: 
  
   Եւ 
  
   զթուղթ 
  
   մհ. 
  
   Եղիային 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   սա, 
  
   զի 
  
   տացէ 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   զողորմութիւնն 
  
   (ժբ 
  
   ) 
  
   զոր 
  
   յանուն 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   նմանէ 
  
   առ 
  
   մհ. 
  
   Փիլիպպոսն 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Կարին, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   անտի 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   հասուսցէ : 
 
       
  
   Փուսուլայ 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   վերոյիշեալ 
  
   թուղթսն 
  
   ընդ 
  
   փայեկին 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նա: 
  
   Պատուիրելով 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   ժողովուրդքն 
  
   վերստին 
  
   ընդունիցին 
  
   զԱռաջնորդն 
  
   իւրեանց, 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   ցուցցէ 
  
   նոցա 
  
   զթուղթսն, 
  
   այլ 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   պահեսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   ըստ 
  
   գրեալ 
  
   գանգատանացն 
  
   իւրեանց 
  
   ոչ 
  
   ընդունեցին 
  
   զնա, 
  
   տացէ 
  
   նոցա 
  
   զթուղթսն, 
  
   եւ 
  
   հարկեսցէ 
  
   նոցա, 
  
   զի 
  
   զԱռաջնորդն 
  
   իւրեանց 
  
   յորդորեալ 
  
   յղեսցեն 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Դու 
  
   եւս 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   կողմանէ 
  
   մերմէ 
  
   երաշխաւոր 
  
   լեր 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   առեալ 
  
   ընդ 
  
   քեզ 
  
   բե'ր 
  
   ի 
  
   սուրբ 
  
   Աթոռս: 
  
   Յղեցան 
  
   այսոքիկ 
  
   ընդ 
  
   ի 
  
   Կեսարիոյ 
  
   եկեալ 
  
   տաճիկ 
  
   փայեկին: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ի 
  
   մարտի . 
  
   Դ: