Որպէս 
  
   ի 
  
   վերդ 
  
   յամսոյս 
  
   ԺԴ 
  
   որդի 
  
   Հերակլ 
  
   Արքային, 
  
   նոյնպէս 
  
   եւ 
  
   այժմ 
  
   ինքն 
  
   իսկ 
  
   Արքայն 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   խանն` 
  
   զի 
  
   հաշտեսցի 
  
   ընդ 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Եւ 
  
   այսր 
  
   աղագաւ 
  
   յղեալ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   նա 
  
   զԶազաբէկն, 
  
   եւ 
  
   զՍուլխան 
  
   Դիւանն: 
  
   Որոց 
  
   ի 
  
   գալն 
  
   յԵրեւան 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ծանուցանելն 
  
   Խանին 
  
   զհրաման 
  
   Արքային, 
  
   Խանն 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   սրբ. 
  
   երթալ 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   յԵրեւան: 
  
   Գրելով 
  
   այսպէս, 
  
   թէ 
  
   պիտոյ 
  
   եւս 
  
   մեզ 
  
   վասն 
  
   ոմանց 
  
   ինչ 
  
   բանից, 
  
   եւ 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   խօսք 
  
   եւ 
  
   զրոյց 
  
   եւս 
  
   ընդ 
  
   քեզ 
  
   առնելոց 
  
   եմք: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   գնաց 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յԵրեւան: 
  
   Իսկ 
  
   նա 
  
   ըստ 
  
   գրեցելոյն 
  
   խօսք 
  
   եւ 
  
   զրոյց 
  
   ոչ 
  
   ինչ 
  
   արար. 
  
   այլ 
  
   ի 
  
   գնալն 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին, 
  
   սիրով 
  
   ընկալաւ 
  
   եւ 
  
   խօսեցաւ, 
  
   եւ 
  
   զպատասխանի 
  
   թղթոյ 
  
   Հերակլ 
  
   Արքային 
  
   գրեալ` 
  
   զԶազաբէկն 
  
   եւ 
  
   զՍուլախն 
  
   Դիւանն 
  
   առ 
  
   նա 
  
   ուղեւորեաց: 
  
   Իսկ 
  
   յայսմ 
  
   միջոցի` 
  
   գործ 
  
   շինութեան 
  
   թղթատանն 
  
   աւարտեալ 
  
   էր, 
  
   եւ 
  
   նոր 
  
   թուղթն 
  
   ելեալ, 
  
   ուստի` 
  
   կամէր 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   մեծարել 
  
   զԽանն 
  
   ի 
  
   ս . 
  
   Աթոռս, 
  
   ի 
  
   տեսանել 
  
   զթղթատունն: 
  
   Զսոյն 
  
   դիտումնս 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   Խանն 
  
   եւս 
  
   ունելով 
  
   ի 
  
   մտի. 
  
   դրան 
  
   մարդիկքն 
  
   ասէին 
  
   մեզ 
  
   իբրու 
  
   յինքեանց, 
  
   թէ 
  
   Խալիֆայն 
  
   թող 
  
   մեծարեսցէ 
  
   զԽանն 
  
   ի 
  
   տեսութիւն 
  
   թղթատանն: 
  
   Զի 
  
   կամէր 
  
   աստ 
  
   ցուցանել 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   զստոյգ 
  
   սէր 
  
   եւ 
  
   զհաշտութիւն: 
  
   Բայց 
  
   որովհետեւ 
  
   Զազաբէկն 
  
   երթայր 
  
   որպէս 
  
   ասացաք, 
  
   վասնորոյ, 
  
   գրեաց 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   զթուղթ 
  
   մի 
  
   տաճկերէն 
  
   առ 
  
   Հերակլ 
  
   Արքայն, 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   տաճկերէն 
  
   թղթոյն 
  
   զոր 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   ընդ 
  
   Զազաբէկին, 
  
   եւ 
  
   զորպիսութիւն 
  
   սրբ. 
  
   վեհին 
  
   հարցեալ, 
  
   եւ 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   խնդրեալ, 
  
   եւ 
  
   շատ 
  
   բանք 
  
   սիրոյ: 
  
   Որոց 
  
   եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   գրեաց 
  
   զպատշաճաւոր 
  
   պատասխանիս : 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   մի 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Արքայն 
  
   Հերակլ` 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   վրացերէն 
  
   թղթոյն: 
  
   Նախ 
  
   շնորհակալութիւն 
  
   վասն 
  
   անքակ 
  
   սիրոյն 
  
   որ 
  
   առ 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   ինքն: 
  
   Երկրորդ` 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   նա 
  
   զխնդիր 
  
   վասն 
  
   երկուց 
  
   մերազնեայ 
  
   Ախթարմայից 
  
   որք 
  
   էին 
  
   ի 
  
   Գեօրի, 
  
   թէ 
  
   յԱխթարմայութենէ 
  
   զձեռն 
  
   ոչ 
  
   առնուն 
  
   ի 
  
   վեր. 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   որովհետեւ 
  
   դատաստանաւ 
  
   վճռահատեալ 
  
   եմք 
  
   տուգանել 
  
   զայնպիսին, 
  
   եւ 
  
   չթողուլ 
  
   առնել 
  
   զԱխթարմայութիւն, 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   այս 
  
   ի 
  
   հոկտ. 
  
   ելն :
  
   ) 
  
   ուստի`զմեր 
  
   դատաստանն 
  
   քակել 
  
   չկամելով` 
  
   չներեմք 
  
   նոցա: 
  
   Իսկ 
  
   նոքա 
  
   խորհին 
  
   փախչիլ 
  
   յԱխլցխա, 
  
   եւ 
  
   եթէ 
  
   նոքա 
  
   գնասցեն 
  
   անտի, 
  
   մեծ 
  
   վնաս 
  
   է 
  
   լինելոց 
  
   Գեօրու 
  
   քաղաքին. 
  
   զի 
  
   տեղւոյ 
  
   նշանաւորքն 
  
   նոքա 
  
   են: 
  
   Ուստի` 
  
   ակամայ 
  
   կամօք 
  
   թողում 
  
   զնոսա 
  
   ի 
  
   կամս 
  
   իւրեանց: 
  
   Բայց 
  
   ի 
  
   սրբութենէ 
  
   քումմէ 
  
   խնդրեմ, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   կարծիցես 
  
   թէ 
  
   ես 
  
   զիմ 
  
   վճռահատեալ 
  
   դատաստանն 
  
   քակեմ. 
  
   այլ 
  
   յանճարութենէ 
  
   այսպէս 
  
   առնեմ, 
  
   խնդրեմ 
  
   զի 
  
   ներեսցես: 
  
   Եւ 
  
   Զազաբէկն 
  
   եւ 
  
   Սուլխան 
  
   Դիւանն 
  
   եւս 
  
   բանիւ 
  
   Արքային 
  
   բազմօք 
  
   թախանձանօք 
  
   աղաչեցին 
  
   զսրբ. 
  
   վեհն, 
  
   զի 
  
   մի 
  
   դժուարասցի 
  
   վասն 
  
   այսր 
  
   յԱրքայէն: 
  
   Եւ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն 
  
   իբրեւ 
  
   զկորուսեալս 
  
   համարելով 
  
   զնոսա 
  
   անհաւատութեամբ 
  
   եւ 
  
   ուրացութեամբ, 
  
   եթօղ 
  
   ի 
  
   բաց, 
  
   որպէս 
  
   եւ 
  
   Արքայն 
  
   կամէր, 
  
   Երրորդ` 
  
   տէր 
  
   Փիլիպպոսն 
  
   որ 
  
   ի 
  
   ՌՄԻԲ 
  
   թուոջն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԷ 
  
   խնդրեաց 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն 
  
   տալ 
  
   ինքեան 
  
   զԱւագ 
  
   քահանայութիւն 
  
   Բերդի 
  
   կաթուղիկէ 
  
   եկեղեցւոյն, 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ասաց 
  
   նմա, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   ժողովրդենէ 
  
   տեղւոյն 
  
   զմահսար 
  
   առեալ 
  
   յղեսցէ 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   որ 
  
   ապա 
  
   եւ 
  
   ինքն 
  
   տացէ 
  
   նմա 
  
   զԱւագ 
  
   քահանայութիւն 
  
   տեղւոյն, 
  
   (որպէս 
  
   անդ 
  
   ասացաւ 
  
   ) 
  
   Իսկ 
  
   ժողովուրդք 
  
   տեղւոյն 
  
   եւ 
  
   բոլոր 
  
   իսկ 
  
   քաղաքին, 
  
   չկամեցան 
  
   զայս, 
  
   եւ 
  
   չխնդրեցին 
  
   ի 
  
   սրբ. 
  
   վեհէն 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ, 
  
   վասն 
  
   բծաւոր 
  
   կարծեացն 
  
   զոր 
  
   ուէին 
  
   զնմանէ` 
  
   (որպէս 
  
   անդ` 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   ՌՄԻԳ 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յուլիսի 
  
   ԺԵ 
  
   եւս` 
  
   ասացեալ 
  
   է :
  
   ) 
  
   իսկ 
  
   նա 
  
   այժմ 
  
   զմեծագոյն 
  
   թախանձ 
  
   առ 
  
   Արքայն 
  
   արկեալ` 
  
   գրեցուցեալ 
  
   էր 
  
   նմա 
  
   զխնդիր 
  
   բազմօք 
  
   աղերսանօք 
  
   առ 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   շնորհել 
  
   ինքեան 
  
   զԱւագ 
  
   քահանայութիւն 
  
   Կաթուղիկէ 
  
   եկեղեցւոյն 
  
   Բերդի: 
  
   Եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   զսոյն 
  
   խնդիր 
  
   Արքային 
  
   եւս 
  
   բացասեալ 
  
   ոչ 
  
   կարելով` 
  
   գրեաց 
  
   զմէկ 
  
   կոնդակ 
  
   Աւագ 
  
   քահանայութեան 
  
   առ 
  
   ժողովուրդսն 
  
   Բեկն 
  
   եկեղեցւոյն, 
  
   թէ 
  
   ահա 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   Արքային 
  
   կարգեցի 
  
   ձեզ 
  
   Աւագ 
  
   քահանայ 
  
   զտէր 
  
   Փիլիպպոսն, 
  
   դուք 
  
   եւս 
  
   հնազանդեցարո'ւք 
  
   դմա 
  
   ըստ 
  
   կարգի 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   օրինի: 
  
   Եւ 
  
   իւրեան 
  
   եւս 
  
   պատուէր 
  
   գրեցաք 
  
   ասէ` 
  
   քաղցրութեամբ 
  
   եւ 
  
   արիութեամբ 
  
   զձեզ 
  
   կառավարել: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   սմին 
  
   գրեաց 
  
   զթուղթ 
  
   եւս 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   տէր 
  
   Փիլիպպոսն, 
  
   յիշեցուցանելով 
  
   նմա 
  
   թէ` 
  
   գիտես 
  
   ահա, 
  
   թէ 
  
   զի՞նչ 
  
   էանց 
  
   վասն 
  
   քոյ 
  
   յայնժամ 
  
   մինչ 
  
   ի 
  
   ս. 
  
   Աթոռս 
  
   եկիր, 
  
   եւ 
  
   յայնմ 
  
   օրէ 
  
   մինչեւ 
  
   ցայժմ: 
  
   Այժմ 
  
   ասէ 
  
   ըստ 
  
   խնդրոյ 
  
   Արքային 
  
   կարգեցի 
  
   զքեզ 
  
   Աւագ 
  
   քահանայ, 
  
   բայց 
  
   զերկուս 
  
   պատուէրս 
  
   գրեմ 
  
   քեզ: 
  
   Նախ 
  
   պա'րտիս 
  
   ասէ 
  
   զկեղտ 
  
   անունն 
  
   զոր 
  
   ասեն 
  
   զքէն 
  
   բարեկամք 
  
   եւ 
  
   չարակամք 
  
   քո` 
  
   ի 
  
   բա'ց 
  
   բառնալ 
  
   ի 
  
   քէն 
  
   իսպառ, 
  
   զի 
  
   այլ 
  
   մի 
  
   ' 
  
   երեւեսցի 
  
   ի 
  
   քեզ 
  
   նշանն, 
  
   եւ 
  
   ասողացն 
  
   պատճառս 
  
   տացէ 
  
   ասելոյ: 
  
   Երկրորդ` 
  
   պարտիս 
  
   ասէ 
  
   ընդ 
  
   ժողովրդեանդ 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   ընկերակից 
  
   քահանայիցդ , 
  
   նա 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   ամենայն 
  
   Աւագ 
  
   քահանայսն 
  
   եւ 
  
   ընդ 
  
   գործակալսն 
  
   մեր 
  
   սիրով 
  
   եւ 
  
   քաղցրութեամբ 
  
   վարիլ, 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդին 
  
   հնազանդ 
  
   կալ 
  
   յամենայնի. 
  
   զի 
  
   մի 
  
   ' 
  
   տրտունջ 
  
   եւ 
  
   գանգատ 
  
   ինչ 
  
   հասցի 
  
   զքէն 
  
   յականջս 
  
   իմ. 
  
   եւ 
  
   գլխացաւութիւն 
  
   ինչ 
  
   յաւելացի 
  
   վասն 
  
   իմ 
  
   ի 
  
   քոյդ 
  
   կողմանէ: 
  
   Եւ 
  
   մանաւանդ` 
  
   որովհետեւ 
  
   օրհնեալ 
  
   Արքայն 
  
   խնդրեաց 
  
   ի 
  
   մէնջ 
  
   կացուցանել 
  
   զքեզ 
  
   յայդ 
  
   գործ 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   կացուցաք, 
  
   պա'րտիս 
  
   ապա 
  
   զգոյշ 
  
   լինիլ, 
  
   զի 
  
   գլուխ 
  
   նորին 
  
   եւս 
  
   ազատ 
  
   մնասցէ 
  
   ի 
  
   ցաւոց, 
  
   եւ 
  
   մեք 
  
   անբասիր 
  
   մնասցուք 
  
   ի 
  
   բերանոց 
  
   հասարակութեան 
  
   քաղաքիդ: 
  
   Եւ 
  
   զկոնդակն 
  
   հանդերձ 
  
   այսու 
  
   թղթով` 
  
   բաց 
  
   եդաք 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   Արքային, 
  
   զի 
  
   ընթեռնուլ 
  
   տացէ, 
  
   եւ 
  
   իմասցի, 
  
   եւ 
  
   ապա 
  
   տացէ 
  
   նմա: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   յԱպրիլի 
  
   ԺԹ 
  
   եւ 
  
   այլ 
  
   յառաջ 
  
   խոստացաւ 
  
   Հաշտարխանու 
  
   նուիրակ 
  
   եւ 
  
   Առաջնորդ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետին 
  
   հոգալ 
  
   զբանս 
  
   եղբարցն, 
  
   այժմ 
  
   ասաց 
  
   Զազաբէկին 
  
   խնդրել 
  
   յԱրքայէն 
  
   ի 
  
   դիմաց 
  
   իւրոց, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գլուխ 
  
   տարցէ 
  
   զխոստումն, 
  
   զոր 
  
   վասն 
  
   նոցա 
  
   խոստացեալ 
  
   էր 
  
   սրբ. 
  
   վեհին: 
  
   Եւ 
  
   զսոյն 
  
   խնդիր 
  
   համառօտ 
  
   ի 
  
   թղթոջն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   լուսանցին, 
  
   եւ 
  
   ասաց` 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   ասասցէ 
  
   Զազաբէկն 
  
   յայսմ 
  
   կողմանէ, 
  
   խնդրեմ 
  
   հոգալ: 
  
   Եւ 
  
   որովհետեւ 
  
   նոր 
  
   թուղթն 
  
   ելեալ 
  
   էր, 
  
   Բ 
  
   դաստայ 
  
   յղեաց 
  
   վասն 
  
   Արքային 
  
   ընդ 
  
   սոցա, 
  
   զի 
  
   տեսեալ 
  
   ուրախասցի: 
  
   Զոր 
  
   եւ 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   թղթոջն: 
  
   Եւ 
  
   Յովսէփ 
  
   վարդապետի 
  
   եղբայր 
  
   Բէժանն 
  
   աստ 
  
   էր 
  
   եկեալ 
  
   ընդ 
  
   ձիածախ 
  
   Չերքեղաց: 
  
   Որոյ 
  
   աղերսանօք 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   Արքայն 
  
   զխնդիր 
  
   նոր 
  
   վասն 
  
   նոցա: 
  
   Ելին 
  
   Զազաբէկն 
  
   եւ 
  
   Սուլխան 
  
   Դիւանն 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   ԻԵ: