Որպէս 
  
   ի 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԺԵ. 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   ԻԸ 
  
   ասացաւ, 
  
   թէ 
  
   տաճիկք 
  
   են 
  
   գնալոց 
  
   ի 
  
   Քեաբայն 
  
   իւրեանց, 
  
   (որոց 
  
   աղագաւ` 
  
   եւ 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   Կարին 
  
   պատրաստել 
  
   զդրամ 
  
   ) 
  
   Ահա 
  
   այժմ 
  
   երթային 
  
   նոքա, 
  
   որք 
  
   էին 
  
   ոգիք 
  
   Գ 
  
   առաջիկայք 
  
   եւ 
  
   հարազատք 
  
   խանին: 
  
   Որոց 
  
   միոյն 
  
   անունն 
  
   էր 
  
   Ղայիպ 
  
   ղուլի 
  
   բէկ, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   եղբայր 
  
   Խամիխան 
  
   բէկին: 
  
   երկրորդինն 
  
   Միրզայ 
  
   Ասկեար, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   գրիչ 
  
   եւ 
  
   վերակացու 
  
   հարկաց, 
  
   եւ 
  
   ամենայն 
  
   առից 
  
   դիւանական: 
  
   Երրորդինն` 
  
   Ռահիմ 
  
   բէկ, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   եասուլբաշի 
  
   խանին: 
  
   Եւ 
  
   Չորրորդինն 
  
   Ապտուլլայ 
  
   բէկն, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   ախոռապետ 
  
   խանին: 
  
   Եւ 
  
   չորքս 
  
   այսոքիկ 
  
   աղաչեցին 
  
   զսրբազան 
  
   վեհն` 
  
   (որոց 
  
   աղագաւ 
  
   խանն 
  
   եւս 
  
   գրեաց 
  
   քանիցս 
  
   զաղերսանաց 
  
   թուղթ :
  
   ) 
  
   Որպէս 
  
   զի 
  
   աստ 
  
   զդրամս 
  
   տացեն, 
  
   եւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   կամ 
  
   զփոխանակն 
  
   ոսկի 
  
   տացէ 
  
   աստ, 
  
   (որ 
  
   յՕսմանցւոց 
  
   երկիրն 
  
   ծախիցի ,
  
   ) 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   փօլիս 
  
   արասցէ 
  
   ի 
  
   Կարին, 
  
   զի 
  
   գնացեալ 
  
   անդ 
  
   առցեն: 
  
   Եւ 
  
   ի 
  
   շատ 
  
   ստիպելն 
  
   նոցա 
  
   եւ 
  
   խանին 
  
   բազմօք 
  
   աղերսանօք, 
  
   յօժարեցաւ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   փօլիս 
  
   առնել 
  
   ի 
  
   Կարին, 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է :
  
   ) 
  
   Վասնորոյ` 
  
   էառ 
  
   աստ 
  
   ի 
  
   նոցանէ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   զդրամս, 
  
   այսինքն 
  
   Ղայիպղուլի 
  
   բէկէն, 
  
   (ԱՃԾ 
  
   ) 
  
   ի 
  
   Միրզայ 
  
   Ասկեարէն, 
  
   (5) 
  
   ի 
  
   Ռահիմբէկէն, 
  
   (9) 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   յԱպտուլլայ 
  
   բէկէն: 
  
   (ԱԳԾ 
  
   ) 
  
   Զորս 
  
   եւ 
  
   փօլիս 
  
   արար 
  
   ի 
  
   Կարին: 
  
   ԶՂայիպղուլի 
  
   բէկինն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Մուրտիկեանց 
  
   խօջայ 
  
   Առաքելին, 
  
   զի 
  
   տացէ 
  
   նմա 
  
   յարդեանց 
  
   Կարնոյ 
  
   նուիրակ 
  
   Սարգիս 
  
   վարդապետին` 
  
   որ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   ինքն, 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   յունիսի 
  
   ԻԱ ,
  
   ) 
  
   զՄիրզայ 
  
   Ասկերանին 
  
   եւ 
  
   զՌահիմ 
  
   բէկինն, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Նսնուսեցի 
  
   մահտեսի 
  
   Յովհաննիսին 
  
   եւ 
  
   իւր 
  
   եղբայր 
  
   մահտեսի 
  
   Սարգսին, 
  
   զի 
  
   տացեն 
  
   յարդեանց 
  
   Եւդոկիոյ 
  
   նուիրակ 
  
   Եսայի 
  
   վարդապետին` 
  
   որ 
  
   էր 
  
   առ 
  
   ինքեանս, 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   հոկտեմբերի 
  
   ԺԷ, 
  
   եւ 
  
   յիշեցաւ 
  
   եւս 
  
   ի 
  
   վերոյ :
  
   ) 
  
   Որ 
  
   էր 
  
   նոյն 
  
   չափ 
  
   իսկ, 
  
   զոր 
  
   այս 
  
   երկուքս 
  
   ետուն 
  
   աստ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին : 
  
   Իսկ 
  
   զԱբդուլլայ 
  
   բէկինն, 
  
   զմասն 
  
   ինչ 
  
   արար 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Ագուլեցի 
  
   պարոն 
  
   Սարխօշին, 
  
   զի 
  
   գոյր 
  
   առ 
  
   նա 
  
   մնացորդ 
  
   ինչ 
  
   ի 
  
   փօլիցայ 
  
   Ղուկաս 
  
   վարդապետին 
  
   ԳԾ 
  
   (որպէս 
  
   ցուցաւ 
  
   ի 
  
   սեպտեմբերի 
  
   ԺԹ .
  
   ) 
  
   եւ 
  
   զմնացեալն 
  
   արար 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Պապիկ 
  
   աղային 
  
   Արապկերցւոյ` 
  
   զի 
  
   տացէ 
  
   նմա 
  
   զհասեալն 
  
   առ 
  
   ինքն 
  
   ի 
  
   Կարնոյ 
  
   նուիրակ 
  
   Սարգիս 
  
   վարդապետէն, 
  
   (Ա) 
  
   (որպէս 
  
   ասացեալ 
  
   է 
  
   ի 
  
   յունիսի 
  
   ԻԱ :
  
   ) 
  
   Որոց 
  
   աղագաւ 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ԶԵ 
  
   ղապզս, 
  
   Զ 
  
   օր 
  
   վատայով, 
  
   եւ 
  
   ետ 
  
   զերկուսն 
  
   Ապտուլլայ 
  
   բէկին, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Սարխօշին 
  
   եւ 
  
   Պապիկին: 
  
   եւ 
  
   զմինն 
  
   Ռահիմ 
  
   բէկին` 
  
   եւ 
  
   զմինն 
  
   Միրզայ 
  
   Ասկեարին, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   մահտեսի 
  
   Յովհաննիսին, 
  
   իսկ 
  
   զմինն 
  
   Ղայիպղուլի 
  
   բէկին, 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   պարոն 
  
   Առաքելին: 
  
   Բայց 
  
   վասն 
  
   Միրզայ 
  
   Ասկեարին 
  
   եւ 
  
   Ռահիմ 
  
   բէկին, 
  
   Ա 
  
   Բարաթագիր 
  
   միայն 
  
   գրեաց 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   մահտեսի 
  
   Յովհաննիսին, 
  
   որովհետեւ 
  
   նա 
  
   միայն 
  
   էր 
  
   տալոց 
  
   զդրամն 
  
   նոցա: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Աբդուլլայ, 
  
   բէկին 
  
   գրեաց 
  
   զբարաթագիրս, 
  
   մինն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Սարխօշին, 
  
   եւ 
  
   մինն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Պապիկ 
  
   աղային: 
  
   Իսկ 
  
   վասն 
  
   Ղայիպղուլի 
  
   բէկին, 
  
   բարաթագիր 
  
   գրեցաւ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   պարոն 
  
   Առաքելին: 
  
   Եւ 
  
   զայս 
  
   վերոյիշեալ 
  
   Դ 
  
   բարաթագիրս 
  
   ոչ 
  
   ետ 
  
   նոցա, 
  
   այլ 
  
   գրեալ 
  
   զթուղթ 
  
   առ 
  
   Կարնոյ 
  
   առաջնորդ 
  
   Պաղտասար 
  
   վարդապետին, 
  
   եւ 
  
   առ 
  
   Տէր 
  
   Պետրոսն, 
  
   յղեաց 
  
   զայսոսիկ 
  
   առ 
  
   նոսա, 
  
   եւ 
  
   կարգեաց 
  
   վերակացու 
  
   եւ 
  
   հոգացօղ 
  
   բանիցս 
  
   այսոցիկ , 
  
   զի 
  
   ցուցցեն 
  
   զբարաթագրեանսն 
  
   դրամ 
  
   տուողացն, 
  
   եւ 
  
   զդրամսն 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   նոցանէ 
  
   տաճկացն 
  
   տացեն, 
  
   եւ 
  
   զղապզսն 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   ձեռաց 
  
   նոցա, 
  
   ընդ 
  
   բարաթագրեացն 
  
   տացեն 
  
   դրամ 
  
   տուողացն: 
  
   Որք 
  
   լինիցին 
  
   ասէ 
  
   ընդ 
  
   ամէնն 
  
   լաւ` 
  
   ոսկի. 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   ղապզիցն 
  
   եւ 
  
   բարաթագրեացն 
  
   եւս 
  
   գրեաց: 
  
   Զի 
  
   աստ 
  
   ղարիմահպուպ 
  
   ոսկի 
  
   պայմանեցաւ 
  
   ընդ 
  
   նոսա 
  
   (որպէս 
  
   եւ 
  
   յամսոյս 
  
   ԺԵ 
  
   գրեցաւ 
  
   Տէր 
  
   Պետրոսին 
  
   զզարիմահպուպ 
  
   5) 
  
   ոսկի 
  
   հոգալ: 
  
   Ուստի 
  
   եւ 
  
   հարկեաց 
  
   զսոսա, 
  
   զի 
  
   զլաւ 
  
   դրամ 
  
   առեալ 
  
   տացեն, 
  
   եւ 
  
   շուտով 
  
   ճանապարհեսցեն: 
  
   Զի 
  
   մի 
  
   ասէ 
  
   մեզ 
  
   ամօթ 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   վնաս 
  
   լինիցի: 
  
   Զի 
  
   երեւելիք 
  
   են 
  
   ասէ 
  
   եկօղքդ, 
  
   մանաւանդ` 
  
   զի 
  
   ի 
  
   վաղուց 
  
   հետէ 
  
   դրամն 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   դոցա 
  
   գոյ 
  
   ասէ, 
  
   պարտին 
  
   շուտով 
  
   հոգալ 
  
   եւ 
  
   տալ: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   ասէ 
  
   ոչ 
  
   էր 
  
   պարտ 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   տաճկի 
  
   առնել 
  
   զայս, 
  
   այլ 
  
   յոյժ 
  
   զմեզ 
  
   հարկեցին, 
  
   եւ 
  
   յամենայն 
  
   ժամ 
  
   աստ 
  
   այսպիսի 
  
   դրամ 
  
   տուօղ 
  
   ոչ 
  
   գտանի, 
  
   եւ 
  
   մեզ 
  
   ներկայապէս 
  
   պիտոյ 
  
   էր 
  
   դրամն: 
  
   Բայց 
  
   ի 
  
   բարեւագրոջս 
  
   անորոշաբար 
  
   գրեաց 
  
   զպատուէր, 
  
   իսկ 
  
   անորոշաբար 
  
   զփուսուլայ 
  
   մի 
  
   գրեաց 
  
   առ 
  
   նոսա, 
  
   (զոր 
  
   վաճառականք 
  
   զուքայ 
  
   կոչեն ,
  
   ) 
  
   յորում 
  
   յատկացոյց 
  
   զամենայն 
  
   որպիսութիւնս 
  
   վերոասացելոցն, 
  
   թէ 
  
   մեք 
  
   զի՞նչ 
  
   առաք 
  
   ի 
  
   տաճկացն 
  
   աստ, 
  
   ի 
  
   Կարին 
  
   յումմէ` 
  
   եւ 
  
   որքան 
  
   դրամ 
  
   պարտի 
  
   հասանիլ 
  
   նոցա: 
  
   Զորս 
  
   պատուիրեաց 
  
   կրկին 
  
   պատուիրմամբ 
  
   հոգալ` 
  
   եւ 
  
   զտաճիկսն 
  
   փութով 
  
   ճանապարհել: 
  
   Իսկ 
  
   եւ 
  
   որովհետեւ` 
  
   յառաջ 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետին, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գալն 
  
   ի 
  
   Կարին 
  
   առցէ 
  
   զամենայն 
  
   դրամսն 
  
   որք 
  
   անդ 
  
   գոն, 
  
   եւ 
  
   բերցէ 
  
   ընդ 
  
   իւր, 
  
   (որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   յունիսի 
  
   ԻԱ ,
  
   ) 
  
   վասնորոյ 
  
   ` 
  
   գրեաց 
  
   այժմ 
  
   Տէր 
  
   Պետրոսին, 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   տակաւին 
  
   ոչ 
  
   իցէ 
  
   եկեալ 
  
   Մինաս 
  
   վարդապետն 
  
   եւ 
  
   առեալ 
  
   զդրամսն, 
  
   այսպէս 
  
   հոգասցեն, 
  
   որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   ի 
  
   վերայ: 
  
   Իսկ 
  
   թէ 
  
   նա 
  
   եկեալ 
  
   եւ 
  
   առեալ 
  
   իցէ 
  
   զդրամսն, 
  
   ապա 
  
   կամ 
  
   ի 
  
   նոյն 
  
   արանցն 
  
   եւ 
  
   կամ 
  
   յայլոց` 
  
   զդրամս 
  
   հոգացեալ 
  
   տաճկացն 
  
   տացեն 
  
   եւ 
  
   ճանապրհեսցեն 
  
   եւ 
  
   յետոյ 
  
   ինքեան 
  
   ծանուսցեն, 
  
   զի 
  
   մեք 
  
   որպէս 
  
   կամիցին 
  
   ասէ 
  
   վճարելոց 
  
   եմք: 
  
   Զորս 
  
   հանդերձ 
  
   Դ 
  
   բարաթագրովն 
  
   եդ 
  
   ի 
  
   թղթոջ 
  
   Պաղտասար 
  
   վարդապետին 
  
   եւ 
  
   Տէր 
  
   Պետրոսին, 
  
   եւ 
  
   յղեաց 
  
   առ 
  
   նոսա 
  
   ընդ 
  
   Ռահիմ 
  
   բէկին: 
  
   Եւ 
  
   թէպէտ 
  
   ի 
  
   սոսա 
  
   նոյեմբերի 
  
   ԻԵ 
  
   գրեցաւ, 
  
   այլ 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   ղապզիցն 
  
   ԻԴ 
  
   գրեցաւ, 
  
   զի 
  
   տաճիկքն 
  
   ի 
  
   սոյն 
  
   օրն 
  
   ելին 
  
   աստի 
  
   եւ 
  
   գնացին: 
  
   Ի 
  
   նոյեմ. 
  
   ԻԳ :