Թուղթ 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   Վեհըն 
  
   առ 
  
   թիֆլիզեցի 
  
   պարոն 
  
   Մէհրապն 
  
   ի 
  
   Խօյ: 
  
   Զի 
  
   որպէս 
  
   քան 
  
   զայս 
  
   յառաջ 
  
   ի 
  
   եւ 
  
   այժմ 
  
   եւս 
  
   պատուիրեաց 
  
   վասն 
  
   Բ 
  
   մառմառ 
  
   քարանցն` 
  
   զի 
  
   հոգացեալ, 
  
   առ 
  
   Տէր 
  
   Վահանն 
  
   յղեսցէ 
  
   ի 
  
   Բայազիտ, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   հասուսցէ 
  
   եւ 
  
   որոց 
  
   խարճն 
  
   եւ 
  
   զքիրայն 
  
   ի 
  
   նուիրակ 
  
   Մեսրօպ 
  
   վարդապետէն 
  
   մերմէ 
  
   առցէ 
  
   եւ 
  
   որոյ 
  
   աղագաւ 
  
   ղապզ 
  
   տացէ 
  
   նմա: 
  
   Այլ 
  
   եւ` 
  
   զմեր 
  
   ներկարար 
  
   Նաւասարդն 
  
   յղեցաք 
  
   անդ 
  
   վասն 
  
   լեղակի, 
  
   ուստի` 
  
   գրեաց 
  
   սմա 
  
   սրբազան 
  
   Վեհըն` 
  
   զի 
  
   Դ 
  
   կամ 
  
   Ե 
  
   թիլանի 
  
   Լահօռու 
  
   լեղակ 
  
   առեալ 
  
   ընդ 
  
   նմա 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեսցէ, 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   նուիրակէն 
  
   մերմէ 
  
   առցէ: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   գրեսցէ 
  
   զորպէսն 
  
   Հախբակու 
  
   վանիցն, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   գնալ 
  
   սորին 
  
   աստի 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԺԵ, 
  
   թուղթ 
  
   ետ 
  
   նմա 
  
   սրբազան 
  
   Վեհն 
  
   ` 
  
   զի 
  
   Առաջնորդն 
  
   նորին 
  
   կապանօք 
  
   աստ 
  
   յղեսցէ: 
  
   Առ 
  
   Թարվիզու 
  
   նուիրակ 
  
   Մեսրոպ 
  
   վարդապետն 
  
   պատուէր 
  
   զի 
  
   թէ 
  
   վասն 
  
   Բց 
  
   մառմառ 
  
   քարանցն 
  
   յղելոյն 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   պարոն 
  
   մեհրապին` 
  
   եւ 
  
   թէ 
  
   ի 
  
   գին 
  
   լեղակին 
  
   որքան 
  
   դրամ 
  
   խնդրեսցէ 
  
   յինքենէ, 
  
   տացէ 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   զղապզ 
  
   առցէ 
  
   ի 
  
   նմանէ: 
  
   Նաեւ 
  
   լուաք 
  
   թէ` 
  
   ի 
  
   Բաղտատու 
  
   եկեալ 
  
   փայեկն 
  
   յորժամ 
  
   ի 
  
   յելն 
  
   փետրվարի 
  
   թղթովքն 
  
   մերովք 
  
   գնաց 
  
   աստի, 
  
   ի 
  
   Թարվէզ 
  
   էր 
  
   գնացեալ, 
  
   զի 
  
   անտի 
  
   երթիցէ 
  
   իտեղի 
  
   իւր: 
  
   Բայց 
  
   նա 
  
   անդ 
  
   տաճկի 
  
   միոյ 
  
   դրամ 
  
   պարտ 
  
   էր, 
  
   զոր 
  
   կալեալ 
  
   տաճիկն, 
  
   զթուղթսն 
  
   մեր 
  
   առեալ 
  
   էր 
  
   ի 
  
   նմանէ, 
  
   եւ 
  
   խնդրէր 
  
   զդրամն 
  
   իւր, 
  
   իսկ 
  
   այր 
  
   ոմն 
  
   բարեպաշտ 
  
   հանդիպեալ 
  
   նոցա 
  
   զթուղթսն 
  
   մեր 
  
   առեալ 
  
   ի 
  
   տաճկէն 
  
   տուեալ 
  
   էր 
  
   նմա, 
  
   եւ 
  
   ուրախութեամբ 
  
   ուղեւորեալ: 
  
   Եւ 
  
   պատուէր` 
  
   զի 
  
   զորպէսն 
  
   անցիցս 
  
   գրեսցէ 
  
   ինքեան 
  
   ի 
  
   միամտութիւն 
  
   իւր: 
  
   Յղեցան 
  
   այսոքիկ 
  
   ընդ 
  
   մեր 
  
   ներկարար 
  
   Նաւասարդին: 
  
   Որ 
  
   ել 
  
   ի 
  
   մայիսի 
  
   Զ: